KRK i Pelješac - z przyległościami :) Lipiec 2017

17 lipca, w końcu KRK , Šilo

Po południu dojeżdżamy w końcu na wyspę, do Šilo – zostaniemy tu do soboty (z jednodniową przerwę na Venezię).
Tu jest Kvarner i pierwsze co musimy zrobić – sympatyczna właścicielka apartmana przypomina nam o tym telefonicznie i mailowo – to zarejestrować się w agencji. Podobnie było na Lošinj – pierwsze pytanie , które usłyszeliśmy od gospodarzy to - czy już byliśmy w agencji ? Nie przypominam sobie, że trzeba tak robić w Dalmacji. Dalmatyńska maniana czy kvarnerski porządek?
Wizyta w agencji jest na szczęście krótka i konkretna, miła pani informuje do której czynny największy sklep, gdzie są restauracje, a dodatkowo dostajemy plik map oraz świetny folder „Plaże&Uvale”. Chyba jednak kvarnerski porządek...

Šilo to taki małe miasteczko jest - 4 restauracje, 3 sklepy, w tym jeden całkiem duży z bankomatem, pekara.

Najpierw siadamy i zamawiamy


Pierwsze view na miasteczko


Są łódki




Są koty

Jest ok

Jak mała mieścinka, kilka konob i nie ma tłumów to nadrabiam i zasiadam
Rozumiem że jakieś urokliwe ciekawe plaże będą

sdolas napisał(a):Jak mała mieścinka, kilka konob i nie ma tłumów to nadrabiam i zasiadam
Rozumiem że jakieś urokliwe ciekawe plaże będą

Witaj - bardziej "ciekawe" ....

KRK Šilo, cd

Pokrzepieni Oužjskiem idziemy obejrzeć apartman. Właścicielka jest już trochę wiekowa, ale na wakacje przyjechała z dziećmi jej córka z Zagrzebia, która świetnie mówi po angielsku. Przywiezione przez nas kukułki cieszą się wielkim powodzeniem u dzieci.

Na dole apartman dla 4 osób, na górze – 8-osobowy dla reszty naszej wycieczki.
Jest tak jak lubię, mniej Francja –elegancja, bardziej chorwacki eklektyzm

Droga do apartmana, a w tym lasku po lewej był plac zabawa dla dzieci !


Parter - przyznaję, że te fotele mnie urzekły jak szukałam w necie apartmanów zimą...


Kuchnia, ciasna, ale wszystko jest


Uroczy prysznic ogrodowy - bardzo się przydawał po powrocie z plaży (oczywiście była tez normalna łazienka)


Na I piętrze/półpietrze

KRK, Šilo, cd

Jeszcze parę fotek z samego Šilo


W oddali widać Crikvenicę




Plaża miejska


Bistro Macao


Knajpa Ankora


I jeszcze landszafty

Fajny klimacik bez tłumów można sobie wypocząć superrrr
Pozdrawiam
Krzysiek

18 lipca, KRK, Šilo

Czas na plażę - wspaniały folder "Plaže&Uvale" podpowiada, że niedaleko naszego apartmana jest jedna. Plaż Konjin.
Nie jest może urocza (no nie jest ), ale ma jedną zaletę - można do niej dojść spacerkiem, czyli dzisiaj dzień bez samochodu!

Plaża Konjin


Szału nie ma, ale jak pisałam jest blisko, i praktycznie pusto



I są ławeczki, i tamaryszek

Świetna relacja, oczywiście zapisuję się, lato szybko minęło, lipiec w Orebic ( po raz trzeci), a Słowenia świetnie pokazana. Pozdrawiam.

jerzy26 napisał(a):Świetna relacja, oczywiście zapisuję się, lato szybko minęło, lipiec w Orebic ( po raz trzeci), a Słowenia świetnie pokazana. Pozdrawiam.

Cieszę się, że relacja jest ok Czyli byliśmy niedaleko (Pelješac)

19 lipca, dzisiaj Venezia!

Skoro jesteśmy tak blisko, to jak tu nie zobaczyć Wenecji... Nie wiadomo kiedy będzie następna okazja.
Z Šilo wyjechaliśmy ok 7:00. Za późno. Droga o tej porze zajęła nam 4 godziny (korek na przejściu CRO/SLO, duże spowolnienia na autostradzie we Włoszech). Wyjazd ok godz 6:00 skróciłby podróż o ok godzinę, tak myślę.
Dzięki forumowym poradom wybieramy parking Tronchetto. Ładujemy się tam ok 11:00 i już jest problem z miejscami. Udaje się jakoś zaparkować, pędzimy do tramwaju wodnego i witaj Wenecjo!

Na początku jest tak:




Parking Tronchetto wita


Z tramwaju wodnego (płyniemy ściśnięci jak sardynki, ale co tam)

19 lipca, Venezia cd

Wysiadamy z tramwaju, idziemy w stronę, w którą zmierzają WSZYSCY. Na plac. Zagęszcza się. Coraz bardziej. Za bardzo... Oczywiście wiedziałam, że w wakacyjnym szczycie musi tam być srylion ludzi. Ale jakoś nie wyobrażałam sobie, że będzie ich tyle.... . I że to mnie tak bardzo przytłoczy. Coś jak turystyczne piekło... Oczywiście - Wenecja jest piękna, tak myślę, chociaż trudno to było dostrzec zza tego morza głów i selfiesticków. Kiedy tam trzeba się wybrać, żeby nie trafić na taką ciżbę (której sami byliśmy przecież częścią)? Nie wiem - w kwietniu? w październiku?

No dobrze, idziemy na PLAC, rozglądamy się, i już wiem, że trzeba uciekać






Odbijamy więc w boczne uliczki, gdzie miejscami nie ma praktycznie nikogo, gdzie jest Wenecja trochę taka za fasadą

Świetny pomysł z tymi zaułkami ...
Jak widzę nie było także gorąco co tylko sprzyjało w miłym oglądaniu tego pięknego miasta .
Mnie trafił się upał ponad 40 st. w 2015 roku i szukaliśmy tylko cienia by zejść ze słońca , ale to nie było trudne ...
Pozdrawiam
Krzysiek

Gandalf Biały napisał(a):Świetny pomysł z tymi zaułkami ...
Jak widzę nie było także gorąco co tylko sprzyjało w miłym oglądaniu tego pięknego miasta .
Mnie trafił się upał ponad 40 st. w 2015 roku i szukaliśmy tylko cienia by zejść ze słońca , ale to nie było trudne ...
Pozdrawiam
Krzysiek

Faktycznie była trochę dziwna pogoda, słońce cały dzień było za chmurami, ale niestety i tak było piekielnie gorąco i do tego duszno.
40 st! to musiało być co najmniej trudne....

19 lipca, Venezia cd.

Kończąc temat Venecji muszę przyznać, że najbardziej fascynujące było dla mnie obserwowanie jak zorganizowane jest codzienne życie w tak niezwykle położonym mieście. Widzieliśmy akcję pogotowia ratunkowe, które - łódką oczywiście - transportowało kogoś do szpitala. Nagle wyrosły przed nami na chodniku takie specjalne kurtyny, które utworzyły szybką drogę do szpitalnego budynku, pacjent został dostarczony, kurtyny w górę i wszystko wraca do normalnego ruchu.
No i oczywiście żółte motorówki DHL, cmentarz na wodzie, wodne przystanki, usprawniający ruch pasażerski Peopole Mover i etc.

A teraz czas wracać na Krk

20 lipca, Krk

"Umęczeni" Wenecją postanawiamy odpocząć na plaży. Jakiejś inne niż ta nasza przydomowa. Z naszego nieocenionego folderu wybieramy plażę Murvenica.



Dojazd był dosyć trudny, szutrówka z poprzecznymi uskokami, miejscami dosyć stromo, przyznam, że jak wracaliśmy to koła nieźle boksowały, jeżyny porysowały nam karoserię, ale plaża była sympatyczna i prawie pusta. To właściwie są trzy plaże obok siebie, do wyboru skałki, drzewka. Bardzo długie zejście do głębszej wody. I święty spokój