Bałkańska pętla

maslinka napisał(a):A fotką "figowego mikrokosmosu" mnie rozwaliłeś

...to taka mini przetwórnia dżemu figowego

Ale fajny ten hvarski Budapeszt
Piękny widok z antresoli

Co do figi . . . czasem cieszy mnie leka wada wzroku




Pozdrawiam
Piotr

@piotrf
Fakt, lekka wada wzroku może być zaletą . Figami na Hvarze obżeraliśmy się codziennie. Ale zanim tam dotrzemy, jeszcze parę fotek ze stolicy Węgier. Jest tego warta.

Żeby nie było, że Budapeszt piękny tylko z Dunaju... Najpiękniejsze widoki roztaczają się jednak z lewej strony rzeki, czyli od strony dawnej Budy (wzgórza: Gelerta, Zamkowe czy Baszta Rybacka).

Święty Stefan (tym razem nie chodzi o czarnogórską wysepkę)...


...a tuż obok kościół św. Macieja (niestety w remoncie, ale ten się chyba już kończył). EDIT: Jak pisze Maslinka, faktycznie się skończył.


Widok na Dunaj z Baszty Rybackiej.


Znowu Parlament.


Baszta Rybacka - oblegana nawet nocą. Widoki fantastyczne.


Bajkowo.


Zbliżenie na Parlament.


Przy pomniku św. Stefana tłoczno...


...ale spokojnych zaułków na wzgórzu Zamkowym nie brakuje.


Jak trwoga, to do... konia? Dotknięcie jąder tego rumaka ponoć pomaga studentom zdać trudne egzaminy.


Budapeszt ma najstarsze na kontynencie metro, starsze jest tylko w Londynie.


Termy Szechenyi. Piękne, ale masakrycznie zatłoczone. Zapewne jedną z przyczyn długi weekend w Polsce.


Zamek Królewski widziany z góry Gellerta.


Tę fotkę bardzo lubię. Brakuje ostrości, ale ta "miękkość" jeszcze potęguje hmm... baśniową atmosferę. Widok na Dunaj tuż po zachodzie słońca. Most Łańcuchowy - najstarsze stałe połączenie Budy i Pesztu. Jeden z siedmiu mostów w Budapeszcie.


Most Elżbiety (Erzsébet híd)...


...i kolejny most. Tym razem Wolności (Szabadság hid).


Most Wolności z bliska.


Węgry w pigułce: wąsy...


...papryka i wino.


Ktoś tu nie lubi sztuki współczesnej .


Ten mnich zaprasza tylko na kolanka (jest nieco mniej bezpośredni niż koń ze świecącymi klejnotami ).


Tak więc: do Budapesztu choćby na rowerze!

Krzychooo napisał(a): . . . parę fotek ze stolicy Węgier. Jest tego warta.

Dokładnie tak
Kolejna porcja fotek zachęcająca do odwiedzin tego pięknego miasta


Pozdrawiam
Piotr

Krzychooo napisał(a):Fakt, lekka wada wzroku może być zaletą . Figami na Hvarze obżeraliśmy się codziennie.

Przy figach ... dobry wzrok się przydaje ... bywają robaczywe !

Także zabiorę się na Wasz Hvar ... tym bardziej, że na Hvarze byłem tylko w Hvarze ... i tylko jeden dzień w czasie rejsu jachtem.
W Budapeszcie częściej ... ale ok ... popatrzymy !

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Przy figach ... dobry wzrok się przydaje ... bywają robaczywe !

Z tego wynika, że ze wzrokiem u mnie jednak nie najgorzej , nigdy szczególnie nie przepadałem za świeżymi figami, ale jak się im jeszcze przyglądnąłem dokładniej , od tej pory nie zjadłem już żadnej

Piękne nocne foty Budapesztu.

Byłem tam tylko raz, jakieś 10 lat temu, ale za to ponad tydzień . Bardzo mi się podobało, ale Praga zrobiła na mnie większe wrażenie. Może dlatego, że była wcześniej...

kulka53 napisał(a):Byłem tam tylko raz, jakieś 10 lat temu, ale za to ponad tydzień . Bardzo mi się podobało, ale Praga zrobiła na mnie większe wrażenie.

Oba miasta są piękne. Ja z kolei od dawna nie byłem w Pradze, jakoś tak nie jest mi po drodze. Trzeba będzie zweryfikować pogląd odnośnie najładniejszego dużego miasta w naszej części Europy, póki co wygrywa jednak Budapeszt (przed Pragą, Wiedniem, Lwowem...).

@mariusz-w
Witam! Podziwiam Twoje relacje z Dolomitów i Wenecji od dawna. Do tego stopnia, że kupiłem taki sam aparat .

A co do robaczywych fig. Cóż, trochę mięska nikomu jeszcze nie zaszkodziło .

maslinka napisał(a):Kościół jest św. Macieja

Ups, faktycznie, mea culpa. Powiedzmy, że to przejęzyczenie .

Kościół świętego Macieja, a bazylika św. Stefana. Zaraz poprawię.

Przy okazji, świetna strona dla wybierających się do Budapesztu.

DZIEŃ PIERWSZY

Bez przerwy, z noclegiem po drodze, z krótką drzemką na parkingu. W dzień, w nocy, przez Austrię, przez Węgry. Drogami płatnymi, objazdami, ze zwiedzaniem po drodze, bez. Autostradą, jadranką, przez Bośnię.

Wariantów jest na tyle dużo, że bez problemów można się o nie pokłócić, przy okazji zarzucając oponentowi, że wsiur (bo śpi na parkingu), że frajer (bo płaci za kilka kilometrów drogi, którą łatwo można ominąć), że głupek (bo stoi w kolejce na bramkach, zamiast płacić kartą), że potencjalny morderca (bo jedzie nocą bez odpoczynku).
Hmm, pewnie to mało odkrywcze, ale... różnimy się. Wytrzymałością, gustem, tolerancją na niewygody. Zawsze skutecznej recepty na bezpieczną i przyjemną podróż nie ma. Może urlopowa wolność polega właśnie na tym, że możemy swobodnie i bezkarnie robić rzeczy, które wielu uznałoby za głupie?

Dopiero po kilku wyjazdach, metodą prób i błędów, chyba wreszcie odkryłem, czego się spodziewać po podróży i po swoim organizmie. I mógłbym powiedzieć, że znalazłem "dojazdowy" kamień filozoficzny. A jeździłem różnie: raz nocą, raz z kilkugodzinnym noclegiem w aucie, raz z dłuższym postojem nad Balatonem. Niestety, nie udało się nigdy uniknąć potężnego zmęczenia, a wracając w ubiegłym roku z Orebića, prawie za kierownicą zasnąłem. Tym razem podróż zniosłem zdecydowanie najmniej boleśnie, a kolejnego dnia też nie trzeba było przeznaczyć na odsypianie.

Wyjeżdżamy rano, bynajmniej nie zrywając się o 4 czy 5. Śpię do oporu . Chcę zdążyć na pierwszy poranny prom ze Splitu do Starego Gradu na Hvarze. Wyrusza on dnia następnego o 5 rano, czasu więc mamy aż nadto. Śniadanie, ostatnie krótkie zakupy, upychamy rzeczy w bagażniku (jako że jadę z trzema dziewczynami, to cały bagaż rzecz jasna tam się nie mieści, część trzeba wrzucić pod nogi) i jedziemy. Jest 10.00, na chwile tę czekałem od zeszłych wakacji.

Przed wyjazdem dzielę sobie trasę na kilka odcinków, bo lubię mieć świadomość, ile już przejechałem, a ile jeszcze przede mną (nie używam GPS-a). Wygląda to mniej więcej tak:

1. Kraków - Budapeszt 390km, cały czas E77
(B: Chyżne 75km - C: Bańska Bystrzyca 85km - D: Sahy 90km - E: Budapeszt 80km)



2. Budapeszt - Zagrzeb 340km, E71 (M7, A4)
(B: Siofok 100km - C: Letenye 130km - D: Zagrzeb 100km)



3. Zagrzeb - Split 420km E71 (A1)
(B: Bosiljevo 90km - C: Mala Kapela 45km - D: Sveti Rok 120km - E: Split 175km)




Najpierw zakopianką, w Rabce odbijamy na Chyżne. Bez zbędnego forsowania tempa (mandaty!) przejeżdżamy Słowację, by po 16 dotrzeć do Budapesztu. Tu dopada nas jedna z głównych wad jazdy w dzień - korki. Tracimy godzinę. Potem autostradą wzdłuż Balatonu (tuż za Budapesztem spory ruch, który maleje po każdym zjeździe - chyba ludzie wracają z pracy w stolicy). Króciutka przerwa na kawę z termosu, kanapki, toaleta i w drogę.

Chorwacja wita nas chylącym się ku zachodowi słońcem. Uświadamiam sobie, że po raz pierwszy granicę HR przejeżdżam, kiedy jest jasno. Dzięki temu mamy okazję podziwiać ładne, lekko pagórkowate tereny, porośnięte bujną roślinnością, dość często urozmaicaną winnicami. Na okoliczność powitania przygotowane mam kilka nagranych uprzednio płyt: do ubiegłorocznego Thompsona dołącza składanka wpadających w ucho przebojów, których warstwę tekstową wypełniają w trzech czwartych słowa "Dalmacija";, "more", "srce", "kuca", "volim te", "ljubav", "Jadran" i "zemlja" w rozmaitych kombinacjach . Że banalnie i niezbyt odkrywczo? Co z tego, prostota nie musi oznaczać prostactwa. Może rację miał poeta-piosenkarz, pisząc: "Szczęście polega na tym, by z prostych rzeczy nie robić intelektualnych labiryntów"? Przy pierwszych dźwiękach
dzierlatka Kasia parska śmiechem, znaczy nie zna się. Chciałaby pewnie Pitbulla (czy jakoś tak) albo Ewę Farnę. Phi, po moim trupie. Ma szczęście, że nie włączyłem tego .

Zagrzeb to już szarówka, jest około 21.00, spokojnie zdążymy. Jako że nie czuję większego zmęczenia, jedziemy niemal bez przerw, nie licząc tankowania, aż do Splitu. Do stolicy środkowej Dalmacji docieramy około 1 w nocy. Trochę ponad 14 godzin jazdy, chyba całkiem nieźle. Nawet kusi mnie przez chwilę, by jechać aż do Drvenika, przecież prom stamtąd do Sučurja sporo tańszy. W końcu jednak rezygnuję (rano trzeba by przejechać prawie całą wyspę) i postanawiamy wcielić w życie chytry plan upieczenia dwóch pieczeni na jednym ogniu. Zajmiemy miejsce w kolejce na prom i pójdziemy się poszwendać po leżącej tuż przy porcie starówce Splitu.

Zdjęć z trasy niestety nie posiadam, pokonywałem ją już sporo razy (jakoś tak ciągnie mnie na południe), dziewiczych wzruszeń niestety już tam nie doświadczam. Zresztą trudno byłoby mi robić fotki zza kółka, a dziewczyny, wiadomo, leniwe. Trasa jednak jest jak dla mnie optymalna, polecam ją zdecydowanie osobom z południa Polski. Obiecuję, że w następnym wpisie zdjęć będzie już sporo, teraz tylko zapowiedź (widok z portu na starówkę).


I jeszcze jedna rzewna pieśń. Laku noć.

Czytam (tekst) widzę (zdjęcia) i słyszę ...... że przybywa relacji okraszonych muzyką

Janusz Bajcer napisał(a):Czytam (tekst) widzę (zdjęcia) i słyszę ...... że przybywa relacji okraszonych muzyką

No widzisz, Janusz, dałeś dobry przykład .

maslinka napisał(a):Split nocą też pewnie interesujący... Ale płyńmy już na Hvar icon_wink.gif

Cierpliwości . Niedługo popłyniemy. A nocny Split naprawdę ciekawy, przede wszystkim... pusty.