Bałkańska pętla

Zwykły niedzielny wieczór. Niby jeszcze wolne, a już w głowie natrętnie pojawiają się o myśli o poniedziałkowym kopniaku od codzienności. Jaka szkoda, że to nie piątek! Trzeba nastawić budzik i spakować się do pracy. Podobnie się czułem ostatniego dnia w Orebicu. Zwłaszcza że następny chorwacki "piątek" dopiero za rok. Na dodatek zaczęła się psuć pogoda. Dość mocno wieje i niebo na przemian zakrywa się dziwną mieszaniną chmur, chyba każdego typu, by po chwili znów odsłonić swe niebieskie oblicze.

Miał być Sv. Ilija, niestety zbieg niesprzyjających okoliczności nie pozwolił. Przewodnik straszy żmijami, stłuczona podczas gry w piłkę kostka pobolewa, a moi kompani wolą chyba plażę. Gotów już byłem sam wyjść na szczyt, ale akurat tego poranka z okna kuchni wyglądał on tak:

Bałem się, że piękny zazwyczaj widok z Eliasza http://www.panoye.com/panorama.996-sv-i ... jesac.html będzie tego dnia identyczny jak z Babiej Góry, której szczyt tak często okryty jest chmurami, a widoczność nie przekracza kilkunastu metrów. Wyruszamy więc na krótką samochodową wycieczkę. Najpierw miejscami wąską dróżką jedziemy pod położony na wzgórzu XV-wieczny klasztor Franciszkanów. Widok stamtąd stanowi pewnie zaledwie namiastkę tego z Eliasza, ale póki co musi wystarczyć (następnym razem już nie odpuszczę).

Koło klasztoru Franciszkanów znajduje się niewielki, stary cmentarz, którego cisi "mieszkańcy" za życia byli kapitanami. Widać to doskonale po nagrobkach wykorzystujących marynarskie motywy. Okręty morskich włóczykijów już dopłynęły do portu, a kotwice zarzucono na wieki. Bardzo "klimatycznie".


Nad cmentarzem ukryty w chmurach Sv. Ilija


Okręt tego kapitana już dopłynął do portu


Memento mori

Sam nie wiem jak mogłem do teraz nie trafić na Twoją relację. Fajnie ! Niektóre ujęcia fotograficzne robiłem z tych samych miejsc w Orebicu i na ślicznej Divnej.

aktual napisał(a):Sam nie wiem jak mogłem do teraz nie trafić na Twoją relację

Może zły tytuł jej nadałem? . Nie ma w nim nic o Peljescu czy Orebicu - a wtedy byś pewnie wcześniej tu zawitał .

Zapraszam do zaglądania i kontynuowania Twojej ciekawej relacji. Pozdrawiam!

Nie!!! Ja czytam aktualnie relacje z Pagu, bo tak mi coś chodzi po głowie. Po prostu przeoczyłem Twoją relację i się bardzo wstydzę!
Oczywiście będę zaglądał i spróbuję skończyć swoje sprawozdanie z Peljesaca. Pozdrawiam.

A tak a propos tytułu relacji, zobaczcie, jak świętowali chorwaccy piłkarze i kibice zwycięstwo z Anglikami na Wembley:

Krzychoo, co to za miejsce (z drabiną) na zdjęciu pod Twoim nickiem? Wygląda ciekawie

Witam.
Co za pech. Około 22.30 miałem wyłączyć laptopa, ale chciało mi sie jeszcze rzucić okiem na cro.pl......... no i siedzę jak ciołek prawie do pierwszej, bo jakiś koleś napisał takiego wstępniaka, że mi się wstępnie odechciało spać.

Wpisuję się na listę czytelników.

Pozdrav

Krzychoo przez Ciebie spałem dziś tylko 4 godziny bo po wstępie musiałem doczytać do końca i zawstydziłeś mnie przed samym sobą jak Turbodymoman prąd, bo myślałem sobie, pojadę, wrócę i fajną relację napiszę, ale Ty poprzeczkę "fajności" ustawiłeś mi tak wysoko, że od dziś w nocy jestem nieco skromniejszy

Katarinka napisał(a):Popłakałam się ze śmiechu nad "debilem"
Koleżanka zza biurka spytała: "Co Ci jest? Śmiejesz się, czy płaczesz?"

mam nadzieję, że mój szef nie czytuje tego forum, bo gdyby zobaczył godziny wpisów........ ale widzę, że nie jestem sam

@kaszubskiexpress
@weger

Przepraszam, chłopaki, za przyczynienie się do zarwania przez Was nocki. Mam nadzieję, że poświęcony na czytanie relacji czas nie był całkiem stracony. Dzięki za miłe słowa, ale nie przesadzajcie z pochwałami, bo aż się zarumieniłem .

Pozdrawiam serdecznie!

@Arlena88

To zdjęcie z drabiną widoczne pod moim nickiem zostało wykonane w 2009 roku w malutkiej, spokojnej miejscowości Lukovo (20km na południe od miasta Senj). Cudne kamyki na plaży, superprzejrzysta woda, jedna restauracja, sielska atmosfera (poza sezonem mieszka tam podobno kilkanaście osób)...

A sama drabina to część ekspozycji muzeum etnograficznego położonego na świeżym powietrzu przy skalistym półwyspie Malta, parę minut od plaży. Takich drabin jest tam więcej. Kiedyś służyły rybakom do wypatrywania z góry ławic tuńczyka wpływających do zatoki.

Tu troszkę więcej o miejscowości: http://press.croatia.hr/hr-HR/Press-New ... czMA%3D%3D (można wrzucić tekst do tłumacza Google).

Parę zdjęć z Lukova zamieściłem na 2 stronie tej relacji, teraz jeszcze kilka.


Lukovo z półwyspu


Skalisty półwysep widziany z plaży, na górze ja z kumplem


Widok z Jadranki, w dole Lukovo, po lewej widać kawałek cypla

No dobra, klasztor Franciszkanów zaliczony. Kolejny cel naszej nieco bezładnej w tym dniu plątaniny to położone na końcu półwyspu Loviste. Po minięciu Kuciste i Viganja zaczyna się ciekawy odcinek drogi - pniemy się w górę, kilkakrotnie obserwując znaki turystycznych szlaków wiodących na Sv. Iliję. Po 20km zjeżdżamy w dół do dość sennego Loviste. Spokojna mieścinka słynie z ciepłej morskiej wody w zatoce oraz licznych kamienistych plaż położonych w jej pobliżu. Postanawiamy je zobaczyć. Najpierw, po minięciu portu, jedziemy na oślep południową częścią miasteczka, aż kończy się droga. Z niemal pustej plaży widać zachodnie krańce Korculi oraz całą zatokę, w którą wtulone jest Loviste.


Potem wracamy w stronę centrum, obserwując z samochodu niewielką przystań, żwirową plażę oraz - niezbyt ładne - betonowe nabrzeże z leżakami. Pora odkryć jakąś dziką plażę - te są najładniejsze. Jako że cielsko Pejlesca ma tutaj zaledwie kilkaset metrów szerokości, ruszamy na północną stronę półwyspu. Niestety, nie tak łatwo tam dotrzeć. Droga staje się kamienista i bardzo wyboista. Przezornie zostawiamy więc auto i - chociaż jest niezwykle parno - ruszamy na piechotę. Mijane po drodze samochodowe zderzaki śmiałków, którzy chyba zapomnieli, że nie poruszają się terenówką, przekonują, że decyzja o zostawieniu auta była słuszna.


Droga jest dość stroma, za to kiedy wspinamy się do jej najwyższego punktu, naszym oczom ukazuje się piękny widok na oddaloną o zaledwie parę kilometrów wyspę Hvar oraz wystające nad nią szczyty Biokova. Jest i zatoczka, a łódki cumowane w niej świadczą o tym, że łatwiej tam trafić od strony morza. Piękne kolory!

Jest już popołudnie, postanawiamy więc pożegnać się z Orebicem, spędzając tam ostatnie parę godzin. Tym razem wybieramy nieco alternatywną trasę, wiodącą nie nad Viganjem i Kuciste, ale poprowadzoną przy samym brzegu - jest dość wąsko, ale mamy za to możliwość zobaczyć popisy surfingowców i kitesurfingowców, których jest tu masa. Rzeczywiście, wieje tam niemiłosiernie. Imponująco wyglądają ich akrobacje - nierzadko wyskakują w górę i niesieni wiatrem utrzymują się nad powierzchnią wody przez dobrych kilka sekund. Ładnie wygląda też stąd starówka Korculi - kanał oddzielający wyspę od Peljesca jest tutaj wąski, ma nieco tylko ponad kilometr szerokości.

Dzięki za obszerną odpowiedź Fantastyczne to Lukovo, nigdy o nim nie słyszałam. Zainspirowałeś mnie też do poczytania o połowach tuńczyka. Ostrzegam, niektóre sposoby zabijania okrutne!

http://gourmet.blox.pl/2009/09/Tunczyk-2.html