Bałkańska pętla

Krzychooo napisał(a):SZYBENIK

...............Generalnie twierdzę warto odwiedzić. Dodam, że to jedna z czterech szybenickich twierdz. Dobrze widać stąd twierdzę św. Jana. Zerknijcie na świetną, konkursową fotkę Pasjonata Chorwacji.

...

Dzięki za przemiłe słowa.
Twoje zdjęcia są fantastyczne, zachęcają do powrotu w odwiedzone już miejsca, by popatrzeć na nie "Twoim okiem"

Krzychooo super relacja! Przeczytałam całość prawie jednym tchem (no powiedzmy były to 3 wieczory). Podziwiam Twój spontan i brak zahamowań przed nieznanym, no i powiem, że zazdrościłam trochę "Twoim dziewczynom" takiego przewodnika. Pozdrawiam i czekam na ciąg dalszy

Szybenik to również jedno z moich ulubionych chorwackich miast. Zadar zdecydowanie mniej mi się podobał.

Teraz czekam na księżycowy Pag

Arlena88 napisał(a):Byle do wakacji

Tak jest! Dzień coraz dłuższy, idzie wiosna, wakacje tuż, tuż .

Fresz napisał(a):Zadar to moje pierwsze spotkanie z Adriatykiem.

Moje też! Właśnie w Zadarze kilka lat temu po raz pierwszy zobaczyłem z bliska Jadran. I choć serce skradły później inne miejsca, jakiś sentyment do tego miasta pewnie pozostanie na zawsze.

Pasjonat Chorwacji napisał(a):Dzięki za przemiłe słowa.
Twoje zdjęcia są fantastyczne, zachęcają do powrotu w odwiedzone już miejsca, by popatrzeć na nie "Twoim okiem"

To ja dziękuję! I za świetną fotkę i za komplementy.

Sara76 napisał(a):Krzychooo super relacja! Przeczytałam całość prawie jednym tchem (no powiedzmy były to 3 wieczory). Podziwiam Twój spontan i brak zahamowań przed nieznanym, no i powiem, że zazdrościłam trochę "Twoim dziewczynom" takiego przewodnika. Pozdrawiam i czekam na ciąg dalszy

Serdeczne dzięki za ciepłe słowa. Trzy wieczory? No tak, uzbierało się tego trochę... E tam, "moje dziewczyny" chyba nie lubiły, kiedy się wymądrzałem . Nie ma czego zazdrościć .

maslinka napisał(a):Szybenik to również jedno z moich ulubionych chorwackich miast. Zadar zdecydowanie mniej mi się podobał.

Witam, Maslinko! Kopę lat . Nie pierwszy raz mógłbym się pod Twoją opinią podpisać .

PAG

Z centrum upalnego Zadaru na wyspę Pag rzut beretem. Po 30 kilometrach lokalną drogą docieramy do Paškiego mostu, za którym zaczyna się królestwo szarych nagich skał, szałwi, poszczących owiec, koronek i twardego sera.

Ciekawszy efekt daje chyba dotarcie na otok promem z Prizny. Czytałem niejedną relację o tym, jak nowicjusze z rosnącym przerażeniem spoglądali na zbliżający się pustynny ląd. - Gdzieś ty mnie, cholera, przywiózł – nie pomagała żona. Oczywiście starzy wyjadacze wiedzą, że Pag ma też inną stronę. Spadający z gór Velebitu zabójczy dla roślinności wiatr bura pustoszy tylko wschodnie krańce wyspy. Podczas pierwszego pobytu w Chorwacji jechałem Jadranką aż do Senja. Zerkając na długie białe cielsko Pagu pomyślałem sobie, że szybko moja stopa tam nie postanie. Myliłem się. Już w czasie pobytu na Krku wybraliśmy się na morską wycieczkę, docierając do położonego na północnych krańcach wyspy tysiącletniego gaju oliwnego (okolice Lun). Teraz przyszła pora na bliższe poznanie.

Na mapce dobrze widać, gdzie można znaleźć na wyspie trochę zieleni.


Kiedy docieramy do mostu (przejazd bezpłatny, w odróżnieniu od mostu na Krk), słońce co chwila chowa się za cienką, niemal niewidoczną warstwą szarawych chmur. Warunki do zdjęć kiepskie, tym bardziej że jest około 14, z kronikarskiego obowiązku strzelam jednak kilka fotek.

Zatrzymawszy się przed mostem, zerkamy na ruiny twierdzy Fortica.


Jak widać, można pod nią dotrzeć samochodem.


A oto i sam most, który został przerzucony nad wąską cieśniną w 1968 roku.


Kamienne schodki prowadzą aż do wody, a powrót na parking w 40-stopniowym upale sprawia, że kolejny już raz błogosławimy samochodową klimatyzację.




Skały, Velebit i Jadran. Klasyka.


Mijamy most i pędzimy długą prostą szosą w kierunku stolicy najbardziej wysuniętej na północ dalmatyńskiej wyspy.

Witam. Całego tematu jeszcze nie przeczytałem, ale zerknąłem na sam koniec i zobaczywszy twierdzę i most wywnioskowałem że to wjazd na Pag. w Chorwacji nie byłem przez 10 a nawet chyba 11 lat, ale dzięki temu mogę uściślić ze na fotce jest most nowy powstały na początku XXI wieku w miejscu starego który pod koniec istnienia był przejezdny tylko dla samochodów osobowych (był specjalnie zwężony by szersze nie wjechały). Stary o ile dobrze pamiętam miał nawierzchnię drewnianą i jadąc po nim człowiek nie miał 100% pewności że dojedzie na drugi brzeg.

Krzychooo super foty mostu , klima oczywiście bezcenna

alj napisał(a):mogę uściślić ze na fotce jest most nowy powstały na początku XXI wieku w miejscu starego który pod koniec istnienia był przejezdny tylko dla samochodów osobowych

Hej! Hmm, Paški most istnieje na pewno dłużej niż 10 lat. Na przykład w 1991 roku został zbombardowany i uszkodzony: Klik (m.in. od 3m:50s).

te kiero napisał(a):Krzychooo super foty mostu , klima oczywiście bezcenna

Dzięki! . O straszliwych upałach w Cro słyszałem niejednokrotnie, ale tak naprawdę w ubiegłym roku po raz pierwszy poczułem, że temperatury bywają naprawdę męczące i uciążliwe...

Pozdrawiam!

"Hej! Hmm, Paški most istnieje na pewno dłużej niż 10 lat. Na przykład w 1991 roku został zbombardowany i uszkodzony: Klik (m.in. od 3m:50s)."


Faktycznie na filmie wygląda identycznie, widocznie pomyliłem się i nie postawili nowy most tylko zmodernizowali/odnowili stary. Był okres ze most był zamknięty (z daleka było widać że brak ciągłości mostu) i kursował pod nim prom.
pozdrawiam Artur J.

Możliwe. Być może ta ograniczona przejezdność mostu to wynik uszkodzeń? Nie znam szczegółów.

Pozdrawiam

No i pędzimy do Mandre. Dlaczego tam? Hmm, jakoś sceptycznie podchodzę do widoku łysych wzgórz po dalmatyńskim buszu pełnym koncertujących cykad. Owszem, poleżeć na plaży w takich okolicznościach przyrody sympatycznie, ale cały czas spędzać na kamiennej pustyni? Chyba do tego jeszcze nie dojrzałem (sorki, wielbiciele Metajny ). I jeszcze jedno: w Mandre – z tego co czytałem – można pogapić się na otwarte morze, a widok ten lubię okrutnie.

Po krótkim postoju w Pagu (dziewczyny poszły zapolować na jakieś mapki) przejeżdżamy most i po około 20 minutach jesteśmy na miejscu. Pierwsze wrażenie? Hmm, tak sobie, nie bardzo jest nawet gdzie zaparkować, by ruszyć na poszukiwanie apartmanu. Próbujemy, ale idzie nam kiepsko. Upał jest nieznośny, niedziela, święto narodowe, koniec końców lądujemy w agencji. Już w zeszłym roku w oblężonym przez Włochów Krku ponieśliśmy poszukiwawczą klęskę, w rezultacie musząc skorzystać z pomocy pośredników...

Miejsce w interesującym nas terminie jest, owszem, tyle że dość drogo, na dodatek bez klimatyzacji. No dobra, zobaczymy. Okazuje się, że trzeba podjechać. Kawałek od centrum, ale położenie i widok z balkonu nas przekonuje. Bierzemy (udaje się jeszcze urwać parę euro).

Nasza tymczasowa chałupa ładnie prezentuje się z zewnątrz…


…ale jeszcze lepiej od środka.




Wystrój dość oszczędny, ale jakieś miejscowe elementy też się znalazły.


Na balkonie mieszkają jaskółki. Nie dziwię się, widok całkiem, całkiem.


Do morza jakieś 20 metrów: ogród i asfaltowa droga (ruch znikomy).


Plaża – w porównaniu z innymi na Pagu – oczywiście nie powala, ale źle nie jest . Wąski pasek żwiru od asfaltu odizolowany kamiennym murkiem.


O, tak to wygląda od strony morza. Po lewej widać duży grill…


…z którego nie omieszkaliśmy skorzystać...


...by posiłki spożywać w takich okolicznościach. Musiały smakować, już dawno odkryłem, że najlepszą przyprawą jest widok na Jadran (bez tego rakija, ćevapčići i orady smakują jak bimber, sznycle i pstrągi ).

Krzychooo napisał(a):... ale cały czas spędzać na kamiennej pustyni? Chyba do tego jeszcze nie dojrzałem (sorki, wielbiciele Metajny ).

spokojnie .... nie każdy musi

O wilku mowa...

Krzychooo napisał(a):O wilku mowa...

no bo tak ... wołasz

BeJur napisał(a):

Krzychooo napisał(a):... ale cały czas spędzać na kamiennej pustyni? Chyba do tego jeszcze nie dojrzałem (sorki, wielbiciele Metajny ).

Młody jesteś...
Masz jeszcze czas.