Kreta zachodnia 2018

Zapraszam na ostatni odcinek przed świętami .

Dziś dużo zdjęć a mało tekstu
Dotąd maszerowałem lasem w większości wygodną ściężką. Ale od tego miejsca zaczyna się parwdziwy górski szlak . Może to stwierdzenie trochę na wyrost ale odpowiednie obuwie bardzo się przyda. Widoki są przednie







Docieram do najwęższego miejsca wąwozu. Są to słynne Żelazne Wrota (Sideroportes). Ściany zbliżają się tu do siebie na szerokość 3,5 metra Tuż przed przesmykiem nad strumykiem przerzucona jest drewanina kładka. Natomiast w Żelaznych Wrotach idzię się po ułożonych kamieniach.



Ale to nie koniec wędrówki. Za wrotami jeszcze kawałek szlaku trzeba pokonać



***

Zdrowych spokojnych i pełnych rodzinnego ciepła świąt Narodzenia Pańskiego!


CDN

Dawigs napisał(a):Dziś będzie wąwóz Samaria, który jest ostoją rzadkiego i zagrożonego wyginięciem gatunku kozic kri-kri. Zapewne stąd logo parku.

Tego nie wiedziałam. My kozy spotkaliśmy w kilku innych miejscach...

Kreta już w lipcu, więc koniecznie zapisuję Twoją relację

piekara114 napisał(a):

Dawigs napisał(a):Dziś będzie wąwóz Samaria, który jest ostoją rzadkiego i zagrożonego wyginięciem gatunku kozic kri-kri. Zapewne stąd logo parku.

Tego nie wiedziałam.

Myśmy wiedzieli, ale liczyliśmy, że może spotkamy je gdzieś w innych odludnych miejscach... zwłaszcza w masywie Psiloritis. Niestety, nic z tego, Małgosia była zawiedziona nieco .
Trzeba się będzie wybrać do Samarii

My spotkaliśmy w drodze do plaży Seitan Limania, przy zejściu do niej i na niej, potem w drodze na Balos i przy parkingu, w okolicy Falasarny, schodząc do Jaskini Niedźwiedziej idąc od monastyru Gouverneto i w okolicy kapliczki Agia Sofia w górach jadąc do Elafonisi.... Chyba na zachodzie wyspy jest ich więcej....

kulka53 napisał(a):

piekara114 napisał(a):

Dawigs napisał(a):Dziś będzie wąwóz Samaria, który jest ostoją rzadkiego i zagrożonego wyginięciem gatunku kozic kri-kri. Zapewne stąd logo parku.

Tego nie wiedziałam.

Myśmy wiedzieli, ale liczyliśmy, że może spotkamy je gdzieś w innych odludnych miejscach... zwłaszcza w masywie Psiloritis. Niestety, nic z tego, Małgosia była zawiedziona nieco .
Trzeba się będzie wybrać do Samarii

piekara114 napisał(a):My spotkaliśmy w drodze do plaży Seitan Limania, przy zejściu do niej i na niej, potem w drodze na Balos i przy parkingu, w okolicy Falasarny, schodząc do Jaskini Niedźwiedziej idąc od monastyru Gouverneto i w okolicy kapliczki Agia Sofia w górach jadąc do Elafonisi.... Chyba na zachodzie wyspy jest ich więcej....

Kozy spotkaliśmy na zachodzie Krety w wielu miejscach. Ale czy to były dzikie kozy kri kri Chyba nie. Z reguły były na zamkniętych wybiegach m. in. na początku wąwozu Agia Irini, po wyjściu z Samarii, ale też w wielu miejscach przy drogach. W Samari niestety kri-kri nie spotkałem ale o takie spotkania w tym wąwozie podobno trudno.
Natomiast na stadko kóz trafiłem w wąwozie Imbros (tak, tak będzie jeszcze trzeci wąwóz ). Szybko się przemieszczały i zdjęcia wyszły słabo.

Liliana napisał(a):Kreta już w lipcu, więc koniecznie zapisuję Twoją relację

Super . Który region w planach? Macie już rezerwację?

Po świątecznej przerwie zapraszam na dalszy ciąg relacji .
W palącym słońcu docieram do końca wąwozu . Tu mała uwaga, przy wyjściu przy budynku kasowym bilety są sprawdzane również wychodzącym z wąwozu. Chwilę zajęło mi odszukanie wejściówki . Z resztą nie tylko ja poszukiwałem intensywnie biletu .
Od wyjścia z wąwozu do Agia Roumeli pozostają jeszcze ok. 2 km. Można ten odcinek pokonać transportem. Wybierem jednak spacer na własnych nogach. Po drodze z daleka widzę kościół Panagia.

Docieram do końca mojej wędrówki. Mocno wieje, morze znów niespokojne. Tym razem są efektowne bałwany.



Rzut oka w prawo na plażę z jaskiniami u góry


i w lewo.

Agia Roumeli to osada nakierowana na obsługę turystów z Samari. Znajduje się tam wiele miejsc gdzie można zjeść lub znaleźć nocleg. Kupuję bilet powrotny na prom, zjadam pyszny obiad w jednej z restauracji i czekam na transport obserwując wzburzone morze .
Są infomacje że promy będą opóźnione . W końcu przypływa. Ktoś puszcza plotkę, że zabiera wszystkich zarówno tych płynących na zachód jak i na wschód. Tłum napiera robi się niebezpiecznie … Okazuje się, że prom płynie tylko na zachód do Paleochory. A ten płynący na wschód dopiero przypłynie.
W Sougi wysiada sporo ludzi i pielgrzymka wyrusza do autobusów.


W następnym odcinku będzie małe podsumowanie po przejściu Samari .

CDN

Dawigs napisał(a): Tym razem są efektowne baławany.

Fajne te bałwany

Lazury powalają.

lotnikwsk napisał(a):

Dawigs napisał(a): Tym razem są efektowne baławany.

Fajne te bałwany

Tak samo pomyślałam.

piekara114 napisał(a):

lotnikwsk napisał(a):

Dawigs napisał(a): Tym razem są efektowne baławany.

Fajne te bałwany

Tak samo pomyślałam.

Poprawiłem na bałwany . Sprawcą fal był silny zachodni wiatr. Gdy fale rozbijały się o nabrzeżne skały wiatr porywał bryzę. Widowisko było przednie i umilało czas oczekiwania na prom. Zresztą w kolejce na prom gdy w końcu przypłyną też byliśmy regularnie oblewani zanim udało się wejść na pokład .

emarylka napisał(a):Lazury powalają.

Tak i jeszcze będą .
Mała próbka

A ja wiem, gdzie ten lazur I czekam z niecierpliwością...

piekara114 napisał(a):A ja wiem, gdzie ten lazur I czekam z niecierpliwością...

To miejsce będzie za parę odcinków .

Wąwóz Samaria podsumowanie.

Dziś pierwszy odcinek w 2019 roku. Z tej okazji w Nowym Roku życzę powodzenia w życiu osobistym i zawodowym, spełnienia planów i marzeń (w tym wakacyjnych) oraz samych sukcesów!

Ten odcinek będzie raczej dla tych, którzy chcą odwiedzić wąwóz ale mile są widziane uwagi osób, które w Samarii już były.
Wąwóz Samaria to dla wielu obowiązkowy punkt programu podczas pobytu na Krecie. Dlatego w sezonie są tam tłumy. Początek szlaku zaczyna się za miejscowością Omalos. Turyści w większości z północnych kurortów docierają tu autokarami, które czekają później na nich np. w Sougi. Niestety część nie jest odpowiednio przygotowanych. Dlatego kilka informacji i porad, które zapewne dla wielu będą oczywiste.

Ze względu na upały dobrze wyruszyć na szlak jak najwcześniej. Na nogi zalecam buty trekkingowe lub przynajmniej wygodne adidasy na grubej podeszwie. Do tego nakrycie głowy, t-shirt, okulary i krem przeciwsłoneczny, butelkę wody (wodę można uzupełniać w kilku punktach na szlaku) i plecak (na butelkę wody). Trzeba mieć również świadomość tego, że szlak przez wąwóz mierzy 16 km + ewentualne 2 km dojście do Agia Roumeli (można podjechać busem). Początkowo zakosami schodzi w dół. Pierwsza część, mniej więcej połowa szlaku, to z reguły mniej lub bardziej wygodna leśna ścieżka głównie w cieniu drzew. Natomiast druga bardziej spektakularna, która wiedzie dnem wąwozu, wystawiona jest na silną ekspozycję słońca. Dodatkowo szlak staje się mniej przyjemny.
Dla obcujących z jakimikolwiek górskimi szlakami nie będzie to jakieś wielkie wyzwanie (choć odległość i upał robią swoje). Natomiast jeśli ktoś bez przygotowania, wstał właśnie od biurka to powinien zadać sobie pytanie czy ja/ moja rodzina/ dziecko da radę.
Sam byłem świadkiem jeszcze na początku szlaku (po jakiś 4 km) kłótni polskiej rodziny. Już mieli dość. Mąż i syn (tak na oko ok. 11-12 lat) w adidasach na grubej podeszwie. Żona w trampkach. Wszyscy z nadwagą. Czekając na prom zastanawiałem się czy dadzą radę. Dali, pojawili się krótko przed planowanym odpłynięciem promu. Ale miny mieli nie tęgie .

Według przewodnika lonely planet czas przejścia wąwozu to między 4 a 6 godzin. Mi przejście wraz z dojściem do Agia Roumeli zajęło ok. 5 i pół godziny. Leśny odcinek pokonałem w miarę sprawnie. Z kolei po wyjściu na słońce nieco „odcięło mi prąd”. Zwolniłem były też liczne przerwy na uzupełnianie płynów i focenie. Miło też pogawędziłem z rodziną z Polski (2+2). Przeszliśmy razem końcówkę szlaku.

Nie chcę zniechęcać do wędrówki wąwozem. Wręcz przeciwnie to naprawdę bardzo fajne warte odwiedzin miejsce. Niestety nie wszyscy wiedzą na co się porywają.

Zdjęcie poglądowe (mężczyzna niesie reklamówkę), to akurat nie byli nasi rodacy.


CDN