Kreta po kretyńsku

megidh napisał(a):
PS. Moje miasto też posiada taką stronę na FB Częstochowa miasto z historią.

Świetna strona, znalazłem tam zdjęcia z Dni Młodzieży 1991. Szkoda, że nie znalazłem nic z roku 1983 r., co by mnie bardziej interesowało

megidh napisał(a):Kawałek dalej stoi Rezydencja Radnych.
W tym budynku mieszkał i urzędował w czasach weneckich jeden z dwóch radnych Rethymno. Drugi z radnych przebywał w dolnym mieście.
Budynek ten jest repliką słynnych włoskich pałaców renesansowych.
Obecnie budynek ten jest odrestaurowany i mieści się w nim pracownia konserwacji zabytków. Jest niedostępny do zwiedzania.

Nie chciałbym zaśmiecać relacji, ale pomyślałem, że może warto pokazać od jakiego stanu zostało to odrestaurowane.



Moje zdjęcie mniej więcej z tej kupy kamieni

Żeby nie było tak kolorowo warto porównać "okienka" w murze fortecznym na pierwszym planie (moje zdjęcie i z gugla). Jak widać nie wszystko idzie w kierunku odbudowy.

Kiepura napisał(a):

megidh napisał(a):
PS. Moje miasto też posiada taką stronę na FB Częstochowa miasto z historią.

Świetna strona, znalazłem tam zdjęcia z Dni Młodzieży 1991. Szkoda, że nie znalazłem nic z roku 1983 r., co by mnie bardziej interesowało

Fajnie, że Ci ta stronka przypasowała .

Kiepura napisał(a):Nie chciałbym zaśmiecać relacji, ale pomyślałem, że może warto pokazać od jakiego stanu zostało to odrestaurowane.

Świetnie że wstawiasz swoje fotki, bo dzięki temu możemy zobaczyć, jaki ogrom pracy został włożony w doprowadzenie terenu Twierdzy do obecnego stanu.
Natrafiłam w internecie na pismo byłego burmistrza Rethymno Dimitrisa Z. Archontakisa z grudnia 2014 roku, w którym opisał zakres prac wykonanych na terenie Fortezzy podczas jego kadencji oraz to, czego nie udało się zrobić.
Dotarłam także do strony na temat Rethymno, gdzie znajduje się tekst z maja 2019 roku, dotyczący propozycji wykorzystania budynków na terenie Fortezzy.
Czytając te materiały nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że nie ma jedności wśród mieszkańców Rethymno i władz miasta, co do ostatecznego kształtu tej inwestycji.

Kiepura napisał(a):Moje zdjęcie mniej więcej z tej kupy kamieni

Żeby nie było tak kolorowo warto porównać "okienka" w murze fortecznym na pierwszym planie (moje zdjęcie i z gugla). Jak widać nie wszystko idzie w kierunku odbudowy.

Faktycznie ten mur jest w rozsypce, ale to zdjęcie ze Street View pochodzi z lipca 2018 roku. Podczas naszego pobytu nie zauważyłam takiego rozsypującego się muru, ale zdjęcia z tego fragmentu nie mam, bo akurat gdy tamtędy przechodziliśmy, to zainteresowali nas pracownicy zajmujący się roślinnością na terenie Fortezzy.

Stojąc tyłem do Rezydencji Radnych podziwialiśmy widoki.


Następnie obeszliśmy ją wokoło.




Pod drzewkiem oliwnym ktoś zaparkował motocykl.


Tuż obok ujrzeliśmy wielką kolonię opuncji.

Dalej ujrzeliśmy zabudowania, do których skierowaliśmy swoje kroki.



Po prawej stronie minęliśmy meczet Sułtana Ibrahima Hana, ale zostawiliśmy nie wchodziliśmy do niego teraz, zostawiając go sobie na deser.


Teraz interesowały nas magazyny i ich podziemia.







Zeszliśmy po schodach do podziemnej części magazynów.



Tam mogliśmy pójść w prawo długim korytarzem lub wejść do pomieszczenia po lewej stronie.
Najpierw wybraliśmy małe pomieszczenie, w którym ujrzeliśmy piękne tureckie ozdoby nagrobne.








Potem poszliśmy długim korytarzem, rozświetlanym z góry przez okienka z luksferami.


W pewnym momencie stwierdziliśmy, że chyba korytarz ten prowadzi donikąd, więc zawróciliśmy.

W październiku 2017 r. ten fragment muru wyglądał tak:


W podziemiach magazynów nie było tureckich tabliczek, ale była galeria:

Jest gdzie pochodzić w tej twierdzy. Bardzo ciekawe miejsce .

piekara114 napisał(a):W październiku 2017 r. ten fragment muru wyglądał tak:

Wydaje się, że podczas mojej tam wizyty te mury były w trochę lepszym stanie, ale niewiele.

piekara114 napisał(a):W podziemiach magazynów nie było tureckich tabliczek, ale była galeria:

Co do pomieszczenia z tureckimi tablicami, to chyba nie jest to to samo pomieszczenie, w którym była pokazana przez Ciebie galeria. Te pomieszczenia zdecydowanie różnią się wielkością a ponadto ta galeria ma podłogę wyłożoną płytami a my chodziliśmy po piachu. Nie ma też w tym małym pomieszczeniu okien.


Gdy zeszliśmy do tych podziemi pod magazynami, to zastanawiałam się, gdzie jest ta galeria, bo miałam ją świeżo w pamięci po tym, jak przeleciałam na szybko (przypominająco) Twoją relację. I niestety do takiego pomieszczenia nie dotarliśmy. Wydawało mi się, że może wchodziło się do niego z tego długiego korytarza, ale nie zauważyliśmy tam żadnego wejścia do innego pomieszczenia.
Teraz oglądając zdjęcia mam wrażenie, że może to było w tym dużym budynku, bo te dwa okienka wyglądają bardzo podobnie jak te na końcu pomieszczenia galerii a rozmiar tego budynku chyba by się pokrywał z rozmiarem tej sali wystawowej.
Tylko gdzie jest do niej wejście

marze_na napisał(a):Jest gdzie pochodzić w tej twierdzy. Bardzo ciekawe miejsce .

Oj sporo tam terenu do przedreptania.
My spacerowaliśmy tam niespiesznie przez dwie i pół godziny.

Opuściliśmy magazyny i poszliśmy dalej wzdłuż murów.
Panowie robili wiele hałasu kosiarkami, więc obok nich przeszliśmy dosyć szybko, żeby jak najprędzej znaleźć się dalej od tego źródła dźwięku.


Za załomem murów dźwięki były już znośne, więc mogliśmy na spokojnie napawać się widokami.








Z tego miejsca kopuła meczetu wygląda jak bunkier.






Doszliśmy do bastionu St.Nicholas.

Panowie robili wiele hałasu kosiarkami....

Za wiele do koszenia to nie mieli
Popatrzyłam przez okienko w murze na parkingi. Po południu nie dało rady tam igły wcisnąć. Cudem udało nam się zaparkować w innym miejscu, na szczęście niedaleko starówki.

Obeszliśmy mury twierdzy i wróciliśmy (prawie) do miejsca, z którego rozpoczęliśmy nasz spacer.
Teraz przyszła pora na obejrzenie zabudowań.
Najbliżej nas, w pięknym małym zagajniku, ujrzeliśmy cerkiew St. Theodor Trichinas'Temple.
Jest to jednoizbowy kościół zbudowany w 1899 roku przez rosyjskiego gubernatora Rethymno Teodora de Hiostak.
Kościółek ten upodobały sobie młode pary na miejsce ślubu.



Kościółek był otwarty, więc nie omieszkaliśmy zajrzeć do środka.






Potem przeszliśmy obok wejścia na dziedziniec Bliźniaczego Budynku.


Jest to budowla z epoki weneckiej, składająca się z dwóch przykrytych kopułą pomieszczeń magazynowych. Zbudowany został pod koniec XVI lub na początku XVII wieku na ruinach poprzedniego budynku. Obecnie wykorzystywany jest jako miejsce wystawowe.
Niestety nie mam ani jednej fotki tego Bliźniaczego Budynku, bo przeszliśmy obok nie zwracając na niego uwagi.

Chcieliśmy dotrzeć do meczetu, ale żeby się do niego dostać musieliśmy się trochę wrócić.
Ale nie szliśmy ponownie wzdłuż murów, lecz poszliśmy na przełaj.


Dotarliśmy do najwyższego chyba miejsca na terenie twierdzy, skąd rozpościera się taki widok na miasto.
Coś nam się niebo bardzo zachmurzyło.






Stanęliśmy przed meczetem.
Za czasów weneckich była to Katedra św. Mikołaja, wybudowana w 1583 roku jako kościół katolicki. W roku 1648, za czasów panowania osmańskiego, katedra została przekształcona w meczet sułtana Ibrahima Chana.


Pod podstawą minaretu wylegiwał się czarny-rudy kot.



Wewnątrz meczetu nie ma żadnego wyposażenia. Ponieważ o tym wiedziałam, to nie czułam rozczarowania.


Ozdobą tego miejsca jest natomiast imponująca półkulistą kopuła o średnicy 14,5 m.


Waldek fotografował kopułę z takiej pozycji.



Chwilę przed wejściem do meczetu widzieliśmy poprzyczepiane do kamieni ślimaki, których muszle wydały mi się bardzo podobne do mozaiki na kopule.


Wewnątrz meczetu znajduje się jeszcze mihrab, czyli nisza modlitewna, zwrócony w kierunku Mekki, a więc wbudowany w środek ściany południowo-wschodniej.



W środku panował miły chłód, więc chwilkę tam przysiedliśmy, żeby odpocząć od słońca.

Po wyjściu z meczetu rzuciliśmy okiem na znajdującą się naprzeciw niego zachowaną część kompleksu rezydencji rektora Rethymno, czyli weneckiego gubernatora Rethymno. Zdjęć tych zabudowań niestety nie mam.
Nie mam także zdjęć kolejnego budynku znajdującego się w pobliżu meczetu, a mianowicie Pałacu Biskupiego, obok którego przeszliśmy nawet nie zwracając na niego uwagi .
W bliskim sąsiedztwie Pałacu Biskupiego stoi kościółek św. Katarzyny. Budynek ten był początkowo cysterną, którą w XIX wieku przebudowano na kościół.
Kościółek był otwarty, więc weszliśmy do środka.







I to już był koniec naszej wizyty w Fortezzy.
Po wyjściu z niej nie mogłam się z nią rozstać i jeszcze na odchodnym cykałam zdjęcia.

Przycupnę cichutko w ostatnim rzędzie . Miło wrócić na Kretę .

Piękna i interesująca jest ta twierdza na Waszych zdjęciach , podobnie jak całe Rethymno


Pozdrawiam
Piotr