Kreta po kretyńsku

mysza73 napisał(a):U mnie w przyszłym będzie srebrna ... czyli co, na Kretę?

piekara114 napisał(a):Kreta to zawsze dobry pomysł

Koniecznie. Kreta na rocznicowy wyjazd jest idealna .
I nawet bez dokładnie opracowanego planu można być zachwyconym tą wyspą.

megidh napisał(a):

piekara114 napisał(a):Kreta to zawsze dobry pomysł

Koniecznie. Kreta na rocznicowy wyjazd jest idealna .
I nawet bez dokładnie opracowanego planu można być zachwyconym tą wyspą.

W takim razie na grudzień , na rubinową rocznicę trzeba rezerwować loty . . . może będą latać . . .

Piękne jest Rethymno na Twoich zdjęciach , Gosiu , uwielbiam takie aleje palmowe , ścieżki z bujną , kolorową roślinnością



Pozdrawiam
Piotr

Klucząc dalej uliczkami doszliśmy do kościoła Metropolitalnego pod wezwaniem Wniebowzięcia Marii Panny. Obecny budynek kościoła jest trzecim kościołem z rzędu w tym samym miejscu. Za panowania weneckiego znajdował się tam mały kościółek, który w 1844 roku został rozebrany. Na na jego miejscu zbudowano większy, który z kolei w 1956 roku został zastąpiony obecną trójnawową bazyliką. W kościele zachował się unikalny rzeźbiony w drewnie ikonostas z 1852 roku i jego przenośne ikony, wśród których wyróżnia się rzadka ikona Matki Boskiej Męki Pańskiej, ale niestety nie mieliśmy ich zobaczyć, bo kościół był zamknięty.






Chcieliśmy dotrzeć do meczetu Valide Sultan Mosque (Turhan Haditje), którego minaret widzieliśmy wśród zabudowań, ale nie znaleźliśmy tam dojścia. Obeszliśmy wokoło wszystkie budynki, które stały wokół niego, ale bezskutecznie.
Meczet ten poświęcony jest matce zdobywcy Rethymno, sułtana Ibrahima Chana.


Szukając wejścia do meczetu wyszliśmy poza mury starego miasta i stanęliśmy chwilę na placu Tessaron Martiron, skąd widzieliśmy kopuły kościoła Czterech Męczenników.




Do kościoła nie weszliśmy, bo prowadzą do niego schody, a my już byliśmy mocno zmęczeni i marzyliśmy o odpoczynku.
Stwierdziliśmy, że na dzisiaj nam już wrażeń wystarczy i że będziemy wracać do hotelu.

Ale w Rethymno wcale nie jest łatwo wrócić do hotelu, kiedy po drodze mija się tyle ciekawych miejsc, przy których oczywiście trzeba przystanąć.







Doszliśmy do meczetu Nerandzes, który ma najwyższy w mieście 27-metrowy minaret z 1890 roku ozdobiony dwoma balkonami do modlitw. Początkowo znajdował się tutaj zbudowany przez Wenecjan kościół NMP przy klasztorze Augustianów, ale gdy Turcy zdobyli miasto przekształcili ten kościół (jak również wiele innych) w meczet. Po opuszczeniu Krety przez Turków w 1925 roku meczet ponownie stał się kościołem, ale nigdy już nie pełnił tej funkcji. Budynek o trzech kopułach ma znakomitą akustykę i wykorzystywany jest obecnie jako sala koncertowa szkoły muzycznej.




Na ścianie budynku usytuowanego przy znajdującym się obok meczetu Placu Mikrasiaton ujrzeliśmy sporych rozmiarów mural.




Zachwyciło mnie to drzewo wyrastające wprost z chodnika.


I nagle ujrzeliśmy przed sobą najbardziej chyba znany zabytek w Rethymno - fontannę Rimondi, która jest schowana w zaułkach uliczek przy placyku Platanos i trudno do niej trafić. Jeśli byśmy jej szukali, to zapewne trochę trudniej by nam to szło, a tak dotarliśmy do niej zupełnie nieświadomie.
Fontanna Rimondi została ufundowana w 1626 roku przez rektora miasta A. Rimondi. W tamtych czasach stanowiła jedno z głównych źródeł wody pitnej.
Fontanna ozdobiona jest czterema korynckimi półkolumnami a trzy ujścia wody mają kształt lwiej głowy.








Wokół fontanny znajduje się niewielki skwer, otoczony kafejkami. Przy okolicznych uliczkach wznoszą się dawne tureckie rezydencje. Można się tutaj zachwycać pięknymi kołatkami u drzwi oraz podziwiać wiszące nad głowami tureckie "sachnisia", czyli drewniane wykusze wiszące na piętrze budynków.





Teraz już naprawdę koniec zwiedzania na ten dzień. Wróciliśmy do hotelu i po szybkiej kolacji i drinku padliśmy do łóżek mocno zmęczeni.

Kolejny dzień spędziliśmy również w Rethymno. Postanowiliśmy zwiedzić znajdującą się tuż obok naszego hotelu twierdzę.

Po wyjściu z hotelu skręciliśmy w lewo i do przejścia mieliśmy około 400 metrów.



Można iść po schodach


i Waldek skorzystał z tej opcji.


Ja poszłam kawałek dalej i skorzystałam z drogi wjazdowej, bo moje kolano schodów nie toleruje a gdy korzystam z pochyłości, to nie robi mi problemów.





Jeszcze nie weszliśmy do Fortezzy a jej mury już robią na nas wrażenie. Piękne są.





Na mijanym budynku widzimy wymalowane graffiti.


Tą drogą od strony miasta również można dojść do zamku. My nią będziemy wracać.




Po kilkunastu minutach od wyjścia z hotelu jesteśmy pod główną Bramą Wschodnią prowadzącą na teren Fortezzy.


Kiedyś nad bramą znajdował się herb wenecki, ale teraz miejsce po nim zieje pustką. Wejścia do bramy strzeże znajdująca się tuż nad nią wieżyczka strzelecka.


Wielkie drzwi są otwarte, więc nie musimy się z nim mocować. Na wrotach wisi informacja o godzinach otwarcia Fortezzy.
Wchodzimy do długiego korytarza wyłożonego wytartymi przez wieki kamieniami. Nad głowami mamy łukowate sklepienie.


W korytarzu znajduje się sklepik z pamiątkami, który kusi miłą dla oka wystawą do zajrzenia do jego wnętrza i oczywiście zakupów. Nie daliśmy się skusić.




Z korytarza wychodzimy na zalaną słońcem drogę prowadzącą w głąb Fortezzy.



Zaraz na początku tej drogi po lewej stronie znajduje się kasa biletowa, w której należy kupić bilety (w czerwcu 2021 cena wynosiła 4 euro od osoby dorosłej).
Ale chwilę musieliśmy zaczekać, bo w kasie nikogo nie było.
Po chwili pojawiła się kasjerka i Waldek dokonał zakupu biletów.

Rethymno odwiedziliśmy, ale na twierdzę nie wchodziliśmy.
Ciekawe co nas ominęło

Bardzo dobrze zachowana , z piękną lokalizacją twierdza - takie atrakcje chyba nigdy mi się nie znudzą
Kolejny pkt. obowiązkowy na mapie Krety , na kiedyś ich liczba rośnie w zastraszającym tempie


Pozdrawiam
Piotr

Fortezza zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Z zewnątrz nie widać jej ogromu.

marze_na napisał(a):Rethymno odwiedziliśmy, ale na twierdzę nie wchodziliśmy.
Ciekawe co nas ominęło

Oj sporo.

piotrf napisał(a):Bardzo dobrze zachowana , z piękną lokalizacją twierdza - takie atrakcje chyba nigdy mi się nie znudzą
Kolejny pkt. obowiązkowy na mapie Krety , na kiedyś ich liczba rośnie w zastraszającym tempie

Ja już nie tworzę takiej listy, bo bardzo bym się stresowała, że wielu pozycji nie mogłabym z niej wykreślić. Całego świata przecież nie zwiedzimy.

piekara114 napisał(a):Fortezza zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Z zewnątrz nie widać jej ogromu.

Na nas również wywarła niesamowite wrażenie. Ogrom twierdzy faktycznie uderza, gdy jest się wewnątrz niej, ale również z zewnątrz widać jej wielkie rozmiary, tylko że nie od strony głównej bramy.

Fortezza została wybudowana w XVI wieku na szczycie wzgórza Paleokastro.
Budowa twierdzy była konieczna, aby bronić się przed zagrożeniem tureckim oraz piratami.
Ówcześni włodarze miasta uzmysłowili sobie tę konieczność, gdy w roku 1571 na Rethymno napadł turecki korsarz Ulu Ali Reis, przypływając do niego 40 galerami. Okazało się, że mury obronne miasta, których budowa według planów werońskiego architekta Michele Sanmicheli trwała przez 30 lat (od roku 1540 roku do 1570 roku), nie sprostały zadaniu obrony dla miasta.
Podczas ataku tureckiego korsarza Wenecjanie opuścili miasto, pozostawiając w nim jedynie około 100 obrońców. Nie byli oni w stanie długo się opierać, więc Ulu Ali Reis z łatwością ich pokonał a następnie zrównał miasto z ziemią. Dziś z murów miejskich pozostała jedynie jedna brama. Reszta została rozebrana i wykorzystana przy odbudowie miasta.
Te wydarzenia poskutkowały budową skuteczniejszych fortyfikacji, czyli Fortezzy.
Fortezza jest jednym z największych i najbardziej kompletnych dzieł fortyfikacyjnych zbudowanych na Krecie pod panowaniem Wenecji.
Kamień węgielny został położony w dniu 13 września 1573 roku przez weneckiego rektora Alvise Lando. Budowę ukończono w 1580 roku. W obowiązkowych pracach budowalnych brało udział 107142 Kreteńczyków. Do pracy przy budowie zarekwirowano 40205 jucznych zwierząt. Prace wykonywano pod kierunkiem mistrza budowlanego Giannisa Skordilisa .
Fortezzę zbudowano zgodnie z systemem fortyfikacji bastionowych. Bastiony połączone są prostymi odcinkami grubego muru kurtynowego, który nachylony jest na zewnątrz, aby odbijać pociski wroga bez uszkadzania twierdzy. Przy budowie wykorzystano oryginalne plany inżyniera wojskowego Sforzy Pallaviciniego, które tylko w niewielkim stopniu zmodyfikowano.
Ale Fortezza nie była szczególnie bezpieczną fortecą. W oficjalnym raporcie z 1602 roku jest mowa o różnych jej wadach.
Fortezza także się nie spełniła swego zadania, bo w roku 1646 Rethymno zostało zdobyte przez Turków osmańskich.
Na terenie twierdzy Wenecjanie wybudowali wiele budynki o różnym przeznaczeniu, między innymi był tam arsenał, magazyn amunicji, pałac weneckiego gubernatora czy katedra San Nicholas. Turcy po zajęciu Fortezzy nie zmienili znacząco jej układu. Przekształcili jedynie katedrę San Nicholas w meczet sułtana Ibrahima Hana oraz wybudowali kolejne domy dla tureckiego garnizonu i administracji.
Do pierwszej połowy XX wieku znajdujące się we wnętrzu Fortezzy budynki mieszkalne były zamieszkane. Po II wojnie światowej ich mieszkańcy zaczęli wyprowadzać się z Fortezzy do innych części miasta a pozostawione przez nich zrujnowane budynki zostały zburzone.
Zewnętrzne fortyfikacje Fortezzy są zachowane do dziś w nienaruszonym stanie.

To plan Fortezzy, z którego korzystaliśmy podczas zwiedzania.

Cześć, w ubiegłym roku miałam zarezerwowany pobyt w tym hotelu, w którym Ty byłaś. Ale z uwagi na ceregiele z robieniem testów PCR, które tanie nie były - zmieniłam rezerwację na Bułgarię (i to dzięki Twojej relacji). Ta relacja znowu mnie nakręci na Kretę...

Sara76 napisał(a):Cześć, w ubiegłym roku miałam zarezerwowany pobyt w tym hotelu, w którym Ty byłaś. Ale z uwagi na ceregiele z robieniem testów PCR, które tanie nie były - zmieniłam rezerwację na Bułgarię (i to dzięki Twojej relacji).

My byliśmy zaszczepieni, więc testów robić nie musieliśmy.

Sara76 napisał(a):Ta relacja znowu mnie nakręci na Kretę...

Mam nadzieję, że ponownie ruszysz naszymi śladami .

Zwiedzanie rozpoczęliśmy od fortyfikacji.
Tuż za kasą biletową podeszliśmy do murów, skąd mogliśmy podziwiać widok na miasto i góry widoczne na horyzoncie.



Potem poszliśmy w lewo w kierunku bastionu St. Paul's, po którym chodziliśmy zupełnie sami.







Z tego miejsca widzimy nasz hotel.










Na tych brukowanych chodnikach były ustawiane armaty, które celowały przez kwadratowe otwory w zewnętrznej ścianie twierdzy.


Kule armatnie były układane na wzniesionych kamiennych platformach po lewej i prawej stronie każdej armaty, ale teraz leżały bezpośrednio na ziemi.


Na tym bastionie Fortezzy są jedne z najlepiej zachowanych strzelnic.






Przechodząc ponownie obok kasy chcieliśmy skorzystać z toalety, która znajduje się na jej tyłach. Ale mieliśmy z tym mały problem, bowiem kołowrotek znajdujący się przy wejściu nie chciał zadziałać, pomimo tego, że wrzucaliśmy pieniądze do automatu, który nie przyjmował wrzucanych monet. To był zonk, ale gdy dotknęłam kołowrotka, to okazało się, że się nie stawia oporu i można go obrócić, tak więc wejście do toalety stanęło przed nami otworem.


Wnętrze toalety było do przeżycia.

megidh napisał(a):
Czy jesteście zainteresowani zwiedzaniem wraz z nami Krety na wariackich papierach ?

Przysiądę nieśmiało w ostatnim rzędzie.
Po trochu dlatego, że podoba mi się pomysł na rocznicę. W moim przypadku byłby to powrót na wyspę po niespełna czterech dekadach.
Byłoby pięknie, choć zdaję sobie sprawę, że "tamtej" Krety już nie ma.
Ale głównie dla pięknych zdjęć i miejsc, które kiedyś zwiedzałem.
Trochę pobajdurzę.

Fortezza zwana była wówczas Twierdzą (ΦΡΟΥΡΙΩΝ) a dziś jak widać po tabliczce przy wejściu Zamkiem to było trochę dzikich murów nad miastem z wydeptanymi ścieżkami wewnątrz. Nie przeszkadzało to jednak kasować od chętnych 50 ówczesnych drachm (jakieś 30 centów amerykańskich). Teraz jak widać trochę uporządkowali i bach 4 EURO.
Jakby nie zwać robi wrażenie.

A propos uporządkowania. Teraz

i dawno temu


Tak się zastanawiam. Oni te kamienie nawieźli czy pracowicie grabkami wydarli ziemie między nimi ?

A może erozja gleby? Silne wiatry wywiewają wierzchnią warstwę ziemi zimą, latem to co na wierzchu mocno przesusza się, robi się pyliste i zimą znowu wiatr wywiewa....