Kreta po kretyńsku

Ruszyliśmy dalej oglądać osławioną Chanię.

Fontanna niestety została oszpecona przez jakiegoś wandala.




Koń ciągnący dorożkę bardzo dostojnie stawiał swoje kopytka na płytach nabrzeża.




Chmury nad Chanią, podświetlone zachodzącym słońcem, stworzyły widowiskowy spektakl na niebie.

Poszliśmy w kierunku wejścia na falochron prowadzący do latarni.
Bardzo ciekawie prezentuje się ten falochron, więc z coraz większą ochotą podążaliśmy w jego stronę.







Z tego miejsca do latarni jest jeszcze kawałek drogi, ale już widzieliśmy ją na końcu falochronu.







I nagle wyrosła przed nami siatka zagradzająca dostęp do dalszej części falochronu.
Aby przypadkiem jej nikt nie sforsował , została wzmocniona grubym łańcuchem.



Na latarnię mogliśmy z tego miejsca jedynie tęsknie spoglądać.

Skoro dostęp do latarni morskiej był dla nas zamknięty, to musieliśmy się wrócić.
Ale zanim do tego doszło, to pooglądaliśmy jeszcze widoki z falochronu.






A potem wracaliśmy tą samą drogą wzdłuż nabrzeża.

megidh napisał(a):

Załącznik oko proroka.png nie jest już dostępny

Poszliśmy w kierunku wejścia na falochron prowadzący do latarni.
Bardzo ciekawie prezentuje się ten falochron, więc z coraz większą ochotą podążaliśmy w jego stronę.

Tak to było w 2015 r.





Widać było, że wymaga to renowacji.

Jer napisał(a):Tak to było w 2015 r.

Widać było, że wymaga to renowacji.

Zapewne właśnie z powodu złego stanu technicznego falochron został zamknięty dla zwiedzających.
Szkoda, bo widok z tego miejsca na Chanię jest kapitalny.
A co do renowacji, to chyba nie została rozpoczęta, bowiem nie widzieliśmy żadnych śladów jakichkolwiek prac naprawczych.
Ciekawe czy w tym roku coś się zmieniło ?.
Może ktoś był i może się podzielić wiadomościami .

Cd. spaceru wokół nabrzeża.

Gosiu, wróciłam na forum (też nie miałam czasu ostatnio) i kontynuuję
Zauważyłam, że Grecy też mają mikołajka nadmorskiego



A to moje - sprzed tygodnia - z okolic Gdyni

Katerina napisał(a):Gosiu, wróciłam na forum (też nie miałam czasu ostatnio) i kontynuuję

Faktycznie też długo Cię nie było.

Katerina napisał(a):Zauważyłam, że Grecy też mają mikołajka nadmorskiego

Nie wiedziałam, że ta roślina tak się nazywa. Dzięki za uzupełnienie.

Po przejściu nabrzeża portowego weszliśmy w starą dzielnicę Topanas, którą zamieszkiwała przed laty zamożna arystokracja chrześcijańska.



Te zwisające sztuczne kwiaty niezbyt nam się podobają. W Rethymno też takie widzieliśmy. Jakoś nie bardzo nam te sztuczne ozdoby pasują do greckich klimatów.


Ale na szczęście na uliczkach Chani to tylko pojedynczy wybryk i kawałek dalej już o nim zapominamy, delektując się takimi zaułkami.

Spacerując niespiesznie ponownie znaleźliśmy się obok hali targowej.


Ale nie weszliśmy do niej, lecz poszliśmy dalej.



Chcieliśmy dojść do minaretu Ahmet Aga, który widzieliśmy tuż obok, ale nie mogliśmy odszukać do niego dojścia. Kluczyliśmy chwilę, zanim weszliśmy w uliczkę, która nas do niego doprowadziła. Niestety wejść się do niego nie dało.




Zbliżała się już godzina, do której mieliśmy opłacony parking i musieliśmy wracać do samochodu.
Po drodze trafiliśmy na wejście do mini parku, w którym wielkie wrażenie zrobiło na nas to drzewo.





W parku była też inna roślinność przyjemna dla oka



oraz mini zoo.









Spacerem po tym parku zakończyliśmy naszą wizytę w Chani. Jak dla mnie pobyt w niej był zbyt krótki i mam spory niedosyt. Po wyczytanych na forum ochach i achach na jej temat ja się trochę zawiodłam, ale próbuję sobie to tłumaczyć tym, że nie sprzyjała nam pogoda oraz zbyt mało czasu tam spędziliśmy. W drodze powrotnej do Rethymno postanowiliśmy, że przejedziemy do Chani jeszcze raz w godzinach dopołudniowych, kiedy będzie świecić słońce, ale niestety nic z tych planów nie wyszło.

W drodze powrotnej z Chani do Rethymno złapała nas wielka ulewa, w której jechaliśmy do samego hotelu.
Miejsce do zaparkowania znaleźliśmy jakieś 200 metrów od hotelu i w trakcie pokonywania tej odległości zmokliśmy całkowicie.
Jedynym ratunkiem przed przeziębieniem był wysokoprocentowy trunek, którym raczyliśmy się podczas kolacji przygotowanej w pokoju, bo nie mieliśmy ochoty wychodzić w tym deszczu do jakiejś restauracji.

megidh napisał(a):Po drodze trafiliśmy na wejście do mini parku, w którym wielkie wrażenie zrobiło na nas to drzewo.

Głowy nie dam , ale czy to nie fikus?
Ficus macrophylla po naszemu figowiec wielkolistny, podobnego giganta spotkaliśmy w Palermo.

marze_na napisał(a):

megidh napisał(a):Po drodze trafiliśmy na wejście do mini parku, w którym wielkie wrażenie zrobiło na nas to drzewo.

Głowy nie dam , ale czy to nie fikus?
Ficus macrophylla po naszemu figowiec wielkolistny, podobnego giganta spotkaliśmy w Palermo.

Dokładnie tak , fikusy najpoważniejszych rozmiarów można poszukać w Australii , ale te z basenu Morza Śródziemnego nie ustępują im zbytnio , np. te z Hiszpanii






Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):

marze_na napisał(a):

megidh napisał(a):Po drodze trafiliśmy na wejście do mini parku, w którym wielkie wrażenie zrobiło na nas to drzewo.

Głowy nie dam , ale czy to nie fikus?
Ficus macrophylla po naszemu figowiec wielkolistny, podobnego giganta spotkaliśmy w Palermo.

Dokładnie tak , fikusy najpoważniejszych rozmiarów można poszukać w Australii , ale te z basenu Morza Śródziemnego nie ustępują im zbytnio , np. te z Hiszpanii

Dzięki Marzeno i Piotrze za informacje na temat nazwy tego pięknego drzewa.

Następnego dnia nie było śladu po nocnej ulewie.
Na ten dzień mieliśmy w planach wyprawę na zachód wyspy. Chcieliśmy popłynąć na Balos, ale trochę rano zamarudziliśmy i zbyt późno wyjechaliśmy, aby zdążyć na statek. Jeszcze po drodze robiliśmy zakupy w Lidlu, więc zdecydowaliśmy, że tego dnia pojedziemy na plażę Elafonisi.
Ponownie pokonujemy drogę, którą jechaliśmy wczoraj, tylko dzisiaj mamy więcej słońca, więc widoki są bardziej pogodne.














Z tego miejsca doskonale widać zatokę Kissamos i miejscowość o tej samej nazwie. To w niej znajduje się port, z którego wypływają statki na Balos.




W Kissamos przegapiliśmy zjazd na Elafonisi i przejechaliśmy przez całą miejscowość. Stwierdziliśmy, że skoro już tak daleko dojechaliśmy, to podjedziemy do portu zorientować się w temacie rejsu na Balos.
Gdy dotarliśmy do portu było kilka minut po jedenastej, więc statek na Balos odpłynął dwadzieścia minut wcześniej.


Przy kasie biletowej nie było nikogo, ale była jeszcze otwarta, więc zdecydowaliśmy się zakupić bilety na jutrzejszy rejs, żeby zaoszczędzić trochę czasu następnego dnia. W kasie oprócz biletów otrzymaliśmy także do wypełnienia druki covidowe, które na spokojnie wypełniliśmy wieczorem w hotelu.