Kreta – jak magnes – 2017.09

Po śniadaniu następnego dnia pakujemy się do samochodu i ruszamy na południe Krety. Nawi prowadzi nas do Rethymno, a tam skręcamy w góry. Mijamy małe wioski, jest coraz mniej roślinności. Niektóre szczyty mają ponad 2000 m.




Wreszcie docieramy do Agia Galini, miasteczka które zostało zbudowane na miejscu minojskiego miasta Sulia. Fajne jest to miasteczko, położone na zboczu góry.






Kawa w knajpce przy porcie smakuje dobrze, ale też trzeba się przejść i zobaczyć jak ta miejscowość prezentuje się z innej perspektywy.
O tym miejscu podobno pisał Homer.
“Pamiętaj, synu, żebyś zawsze latał środkiem, między morzem a niebem”
Jak legenda głosi z Agia Galini wiąże się historia. Jest tu jaskinia w której schronili się Dedal z Ikarem po ucieczce z pałacu Minosa. I z niedalekiego wzgórza na skrzydłach z wosku i piór dali dyla z tej malowniczej Krety.









Długo tutaj nie zabawiliśmy, choć nam się tu spodobało i nie było dzikich tłumów, ale to tylko dlatego, że byliśmy przed południem i w niedzielę.
Następny punkt naszej wycieczki to plażowanie na …:)

Na wakacje leci się zazwyczaj po to, aby odpocząć, a nie z wywieszonym jęzorem zaliczać kolejne punkty na mapie. No dobrze, co kto lubi. Po zapakowaniu się do samochodu ruszamy do nie tak dalekiej, ale dość znanej miejscowości na Krecie.
Matala, niegdyś mekka hippisów.

Teraz pozostało trochę akcentów, ale niektóre to tylko reklama. Mimo niedzieli w południe znalazło się miejsce parkingowe darmowe przed wjazdem do miasteczka. Kierunek plaża.





Leżaczki raczej obłożone, ale znaleźliśmy sobie fajne miejsce pod tamaryszkiem obok jaskiń w północnej części zatoki.


Nie chciało się iść na zwiedzanie jaskiń, które według przeczytanych informacji w necie miały różne zastosowanie. Wstęp to coś około 2-4E o ile mnie pamięć nie myli. Nie zapisałem.
Trochę cienia, trochę kąpieli. Generalnie plaża kamyczkowa i skalista, przy wejściu do wody trzeba uważać gdzie się staje stopą. Dość szybko robi się głęboko w tej części plaży gdzie byliśmy.


Kilka godzin spędzonych na plaży wystarczy, po drodze zahaczamy jeszcze o jedna knajpkę, których jest tu sporo jak i sklepów z pamiątkami i nawet jest spory market.

Do hotelu wracamy inną drogą – wyżej położoną. Jeszcze bardziej ciekawsze drogi, bardzo kręte i kiepsko oznaczone. Nawi się gubiło parę razy. W czasie powrotu mieliśmy trochę stres, bo w tych górskich zakrętasach znacznik paliwa za bardzo szalał. Trudno było oszacować jak daleko zajedziemy, a że właśnie niedziela było pytanie, czy trafimy na czynna stację benzynową. Na szczęście trafiliśmy. Uff zjeżdżamy z gór.
Tym razem nie mam zachodu słońca na zakończenie odcinka.

Dzisiaj trochę fotek z hotelowych okolic i o rozrywce. Nie mogłem znaleźć osobiście takich informacji przed wyjazdem. Hotel wysoki i wydawałoby się, że mogą być fajne widoki z niego. Niestety nie ma tu na wyższych piętrach tarasów widokowych. Przynajmniej ja nie znalazłem takiej możliwości. Wszystko zabudowane pokojami. Jedyna znana mi opcja to tylko pokój na max najwyższym piętrze. Windy są dwie, ale dają radę.






Jak zwykle w tych większych hotelach jest ekipa od zabawiania turystów. W ciągu dnia zapraszali na strzelanie z łuku jakieś aerobiki i tym podobne aktywności. Wieczorem było tak zwane „show time” i tu mimo starań sympatycznych młodych ludzi wychodziło tak sobie. Były „szoły” typowo muzyczne, głupawki, a jednego dnia zaprezentowali coś, co mnie zadziwiło. Podzielili się na dwa zespoły i zrobili sobie konkurencję w układaniu plastikowych kubeczków. Lider tego całego zespołu animatorów był jednocześnie uczestnikiem konkursu jak i prowadzącym te zawody. W żaden sposób nie chcieli namówić publiczności do udziału w konkursie. Dość dziwna strategia.

To tak właściwie prawie koniec relacji z 10 dniowego ponownego pobytu na Krecie. Może przed wrześniowym wyjazdem uda mi się zmontować filmik. Kilka fotek innych z okolic hotelu.

To pewnie koniec tej relacji...

Przy hotelowej plaży jest taki zakątek.

Tutaj jest stanowisko gdzie małe żółwiki przychodzą na świat i są w asyście wolontariuszy odprowadzane do wody. (I tu właśnie nie znalazłem fotki (marnej) takiego malucha, który wyżłobioną w piasku ścieżką podąża do wody. Fajna sprawa, że dba się o faunę, a w tym przypadku o populację żółwi Careta Careta.
Kto ma dostęp do takiej strony (mam na myśli Fb bo tam podobno jest najwięcej informacji) może sobie sprawdzić. (patrz fotki poniżej). Jest to jakaś atrakcja dla osób, które mieszkają w okolicach Scaleta.



Do napisania

Postanowiłem w tym wątku dopisać, a właściwie tylko zasygnalizować, że Kreta przyciągnęła mnie ponownie po latach posuchy w podróżowaniu za granicę po tym cholernym cdziewietnascie.

Przede wszystkim muszę ponownie zaznajomić się z obsługiwaniem tego forum, wrzucaniu zdjęć i tekstów tak, aby to jakoś wyglądało. Wiem,że ostatnio było z tej wyspy kilka relacji.

Poniosło nas na południe Krety, tak jak sobie przed laty zaplanowałem – było ciekawie i inaczej. Zajawki nie będę robił rozbudowanej, bo ogarniam materiały i jeśli będzie zainteresowanie ułożę plan relacji i coś może uda mi się w miarę składnie przekazać w osobnym temacie.









do napisania

Pisz koniecznie
Na Kretę chętnie kiedyś wrócę, więc świeże relacje mile widziane , może ten powrót przyśpieszą

Ja tak jak Danusia, z chęcią powrócę na Kretę (w planie wschodnia) i z przyjemnością będę czytać i oglądać.

Bardzo chętnie poczytam o Krecie , szczególnie o jej południowej stronie , gdzie planujemy przyszłoroczny , wiosenny wyjazd
Będę śledził



Pozdrawiam
Piotr

Prawie pięć lat minęło, i raczej nie chciałbym kontynuować tego wątku wpisując relację z tego roku jako ciąg dalszy. Choć, są relacje, co mają i dekadę, ale to nie ma sensu wg mnie. Dziękuję za zainteresowanie, postaram się dzisiaj wysłać jeden post w nowym temacie. Jak wyjdzie zobaczymy.