Kreta 2012.

Jest szansa, że coś się tu jeszcze wydarzy?

Dokończę swoją relację, bo zauważyłem, że ryan zaczął w tym sezonie latać na Kretę do Chanii nie tylko z Wrocławia ale i z Katowic. Może więc komuś przydadzą się moje informacje z Krety z ubiegłego roku.
Tak jak mówiłem pierwszy tydzień spędziliśmy na północy Krety w pobliżu Chanii.
Wynajęliśmy fajny apartament w zatłoczonej miejscowości Plakias. Na szczęście był położony trochę na uboczu i rano gdakały nam kury.


Apartament był u rodziny i miał fajny mały basenik do naszej wyłącznej dyspozycji, przy którym spędzaliśmy wieczory.

W pobliżu Chanii zwiedziliśmy również reklamowane powszechnie ruiny starożytnego miasta Polyrenhia. Cóż, to nie był "strzał w 10"
Kilka zdjęć.









"Starożytna Polyrrhenia" to jedno z tych miejsc, które Grecy sprytnie oferują turystom jako "zabytek", a które w rzeczywistości są zbudowane przez nich kilka lat wcześniej



Trochę kamieni nic więcej. Jeśli nie umieracie z nudów, to możecie sobie darować

Rodzina, u której mieszkaliśmy, miała także niewielki ośrodek pięknie położony tuż przy plaży. Niestety nie udało mi się dopasować terminu i nie mogliśmy wynająć apartmana właśnie tam. Na pląże jeździliśmy jednak do naszych Gospodarzy właśnie do tego "ośrodka", bo dla swoich gości leżaczki i parasolki oferowali za darmo



W tym ośrodku żona gospodarza Pani Despina, prowadziła własną restaurację z greckimi przysmakami. Jedliśmy tam ze trzy razy i za każdym razem było wspaniale.
Tutaj na zdjęciu greckie "gołąbki"



A tutaj z kolei "stifado", czyli taki gulasz jakby. mniaam mniaam. Do tego Despina piekła własne ciasta, np. "Despina's chocolate cake", po których wytaczaliśmy się od nich z restauracji. Nie przeczę również, że jedno auto na dwóch kierowców to fajna rzecz, bo po jedzeniu zawsze dostawaliśmy taką "oranżadówkę" (wiecie o czym mówię) raki i mozna było jej spróbować. Ogólnie pobyt u nich był OK.
Tylko że Despina i Stavros mieli te swoje apartmany na północy, w okolicach zatłoczonej Chanii. My natomiast przyjechaliśmy, żeby zobaczyć także "wschód" Krety, gdzie nas jeszcze nie było.

Zgodnie z nickiem autora relacji, toczy się ona poljako - no i dobrze, bo przecież rzecz jest o wakacjach, na których czas oby zawsze płynął powoli (a za to w robocie niech przyspieszy)

Pod wpływem pewnej pani też zdecydowałem się zamieścić relację z wakacji na Krecie, ale o 10 lat wcześniejszych. Miłośników historii dawnej zapraszam

Kreta 2002

Na Kretę będę namawiał każdego, bo to piękna wyspa. Należy tylko znaleźć dobre miejsce.
Po tygodniu na zachodzie ruszyliśmy na wschód.



Mapka może trochę niewyraźna, ale pokazuje, że Kretę zjechaliśmy wzdłuż Zabrało nam to ok 6 godzin. Zdjęć z głównej drogi nie pokkazuję, bo ciekawiej zaczęło się dopiero robić po Agios Nikolaos.

Tutaj wąchamy jakiś tymianek albo czomber.



Ta biała plama w oddali (ale tak daleko) to Sarti.



Zatrzymujemy się w wiosce o wdzięcznej nazwie Chandra żeby wypić co zimnego.



I tu zaskoczenie. Po raz pierwszy na Krecie dostajemy do piwa "zagrychę" czyli "mecedes". Bardzo to miłe było.



Przejeźdzmy obok bazy wojskowej. Przy czym Grecy zakaz fotografowania traktują bardzo poważnie Syn wyskoczył z auta, żeby sfocić stary samolot stojący przed bazą i od razy wartownik przyleciał z dziobem Musiałem mu powiedzieć poljako poljako i odpuścił.
Tutaj radar, który jak stwierdził Kapitańcio sięga do Afryki.



No i wreszcie dojeżdzamy, przy czym otwiera się dla nas piekny widok.



No jeszcze kozy. Z kosmosu



Nasza miejscowość nazywa się Xerocambos i zjazd do niej jest dość, karkołomny.





Kilka "zawijasków" można znaleźć

Zjazd do Xerokampos to całkiem fajna przygoda. Cieszyliśmy się jak mopsy zjeżdzając serpentynami pierwszy raz. Okazało się, że to jedyna droga przez Xero i trzeba było nią jeździć kilka razy Ale i tak za każdym przejazdem ta droga daje wiele radości.


Zjazd jest z około 670 m n.p.m do poziomu morza. Tak więc to całkiem stromo.



Szczerze polecam wizytę na południowo-wschodniej części Krety. Będziecie naprawdę zadowoleni

Apartman wynajmujemy u Manolisa. Stadard "chorwacki", żadnych luksusów, ale do morza w granicach 50-60 metrów.




Xerokambos to niewielka wioseczka z kilkoma ładnymi plażyczkami. Wśród gości Włosi, Francuzi (ku mojemu zdziwieniu) i Grecy.




Jeśli komuś nie podobają się zatłoczone plażyczki przy apartmanie, to może iść 300-400 metrów dalej taką dróżką.





I po chwili znajdzie zupełnie pustą plażę, jak "koło Ustki" Moja Laseczka jest fanką plażyczek koło Dąbek (co jej zostało z dzieciństwa) i była z Xerokambos zadowolona



Nawet jakieś "krety morskie" można tam spotkać co ryją piaseczek na plaży (później mnie uspokojono, bo nie lubię kretów, że to chyba jakieś kraby sobie norki porobiły).

Ciekawostką jest sezonowe zalewanie części plaży przez morze. Czyli taka sezonowa "laguna" trwająca od października do maja.



Z Kosmosu wygląda to całkiem nieźle.



Grecy porobili tam specjalne "baseniki", żeby chyba sól osuszać





Dalej to mozna jeszcze iść tą plażą kawał drogi. Jak kto ma zdrowie oczywiście
Ogólnie rzecz biorąc to tam jest po prostu "pusto". To jest niezabudowana część Krety i mogę każdemu polecić tam wizytę. nawet nie na cały urlop, ale chociaż żeby pojechać na jeden dzień i tam posiedzieć. Gaje oliwne. Puste plaże. Nieźle.

Wszystkim Forumowiczom najlepsze życzenia z okazji Świąt Wielkiejnocy.
No i do tego tradycyjne bazie wielkanocne sfocone na dzisiejszym (lany poniedziałek) spacerze w katowickich lasach.



Po wczorajszych całodziennych opadach śniegu wybraliśmy się z psem na spacer drogą pożarową nr 50.



Nasz "rudy" szybko spotkał śliczną "czarnulkę".



Duże ilości śniegu wyrządziły spore szkody. Sam byłem zaskoczony ilością powalonych drzew.









Piękną zimę mamy tej wiosny

Zdjęcia fajne, choć zdecydowanie wolę te z poprzednich postów

Ale wracając na Kretę.
Pierwsze co pojechaliśmy zwiedzić, to pobliskie (około 12 km) miasteczko Kato Zakros i położoną od niego o kilka kilometrów plażę z antycznymi ruinami.



Wybieramy zwiedzanie ruin.





Powiem szczerze, że to kolejne "ruiny", które Grecy budują sobie za pieniądze z UE, a potem kasują za ich zwiedzanie



Z tego wszystkiego, to najbardziej zainteresowały nas żółwie w sadzawce.





Zaglądamy jeszcze do pobliskiej tawerny, do której wiedzie taka "alejka".

Na kolejną wycieczkę wybieramy się do Palokastro, niewielkiego miasteczka na wschodnim wybrzeżu Krety. po drodze znajome kapliczki, które jak wiemy pełnią podobną rolę co przydrożne krzyże u nas.


Po drodze skręcamy na chwilę do wąwozu Chochlakies, który kończy się ponoć piękną plażą.



Parkujemy auto i po parunastu minutach docieramy do wejścia do wąwozu.



Wąwóz zapowiada się bardzo ładnie.



Ale niestety coraz więcej skał a nasze obuwie do nich nie za bardzo pasuje.







Wycofujemy się więc i wracamy do szosy takim wąskim wyjazdem



I jeszcze tylko coś zimnego w małej kafe



W miarę szybko docieramy do Paleokastro.

W Paleokastro przypadkiem zupełnym wjeżdzamy samochodem w zabytki (nie robiąc im szkody). Zabytków minojskich tam tyle, że nikt nawet tego nie pilnuje.



A tu plaża Kouremenos. jedna z wielu ładnych i pustych plażyczek w tym rejonie.

W kolejną wycieczkę wybieramy się na południowe wybrzeże Krety do Iarapetry. Po drodze okazuje się, że te południowe okolice Krety to kolejne "zagłębie" foliowych tuneli. Stąd mamy ponoć pomidorki w zimie



Okolice trochę nudnawe, co potwierdza absolutny brak turystyki.



Po drodze do Iarapetry zamierzaliśmy odwiedzić kolejny monastyr czyli Moni Kapsa.









Niestety odbijamy się od zamkniętych drzwi, bo Panowie Mnisi mają przerwę. To jednak nie jest turystyczna Chania, gdzie mnisi pracują "na okrągło". Południe Krety, to tradycyjna siesta



Pozostaje nam tylko widok z zewnątrz.

Sama Iarapetra (Ierapetra), to duże miasto, gdzie turystyka i przemysł.



Proponuję jednak pomyśleć uważnie zanim się je wybierze na miejsce urlopu (widziałem tam sporo ofert). Nie polecam również "miejscówek" na wschód od Iarapetry (np. Makry Gialos, Kotsouras), bo tam apartmany są przy samej drodze (jak w niektórych miejscach na Jadrance

W samej Iarapetrze pochodziliśmy tylko trochę po centrum, bo gorąc.





Port przy centrum niewielki.


A na wyspę Chrisi było nieco za późno



Jeszcze tylko twierdza.



I wspaniały z niej widok





Krótki spacer po uliczkach (w cieniu).



I powrót "do domu".



Szybko docieramy do naszej Chandry I tylko jeszcze kilka zawijasków przed Xerocambos dzieli nas od naszego apartmana.

Cała Kreta jest Ok Piotrze. Ale ta południowa, a zwłaszcza południowo-wschodnia część warta zwiedzenia. Wszystkim mogą ją polecić.