Kraj w Oceanii na grudniowe dni

Kapitańska Baba napisał(a):Fajne te ptaszki, zwłaszcza te ostatnie
Skoro zjadaja węże i szkodniki to muszą być bardzo lubiane przez mieszkańców Australii

Kookaburry zjadają owady i inne bezkręgowce ( z jadowitymi włącznie ) , małe ssaki i gady , ale również mniejsze ptaki i ich pisklęta . Przy takim jadłospisie lubiane są ( szczególnie przez farmerów ) i do gatunków zagrożonych raczej należeć nie będą
Byliśmy świadkami zdarzenia , które jeszcze bardziej przekonało nas do tych ptaków , ale o tym za chwilę . . .



Pozdrawiam
Piotr

Grupa tych ciekawych ptaków , na których terytorium weszliśmy składała się z pięciu osobników . Zupełnie ignorowały naszą i innych odpoczywających obecność , ale gdy Wnusia zasnęła na kocu , na gałęzi bezpośrednio nad jej głową bezszelestnie pojawił się największy osobnik z tej grupy i niczym osobisty strażnik pilnował spokoju jej snu . Nie odleciał nawet wtedy , gdy podszedłem
bardzo blisko , żeby zrobić mu zdjęcia , natomiast opuścił swój "posterunek" natychmiast po tym , jak Wnusia obudziła się i wstała . Co ciekawe reszta klanu również nie zmieniła pozycji do tego czasu , nie wydały też podczas jej snu najmniejszego dźwięku . . .

Jeszcze kilka zdjęć ze spacerów brzegiem jeziora

A potem było jeszcze ostatnie spojrzenie na jezioro i powrót na parking , podczas którego podziwialiśmy kilka ciekawych domów

"Strażnicy" snu, obdarzeni donośnym głosem, milczący wtedy gdy należało, to bardzo ciekawe ptaszory

piotrf napisał(a):Grupa tych ciekawych ptaków , na których terytorium weszliśmy składała się z pięciu osobników . Zupełnie ignorowały naszą i innych odpoczywających obecność , ale gdy Wnusia zasnęła na kocu , na gałęzi bezpośrednio nad jej głową bezszelestnie pojawił się największy osobnik z tej grupy i niczym osobisty strażnik pilnował spokoju jej snu . Nie odleciał nawet wtedy , gdy podszedłem
bardzo blisko , żeby zrobić mu zdjęcia , natomiast opuścił swój "posterunek" natychmiast po tym , jak Wnusia obudziła się i wstała . Co ciekawe reszta klanu również nie zmieniła pozycji do tego czasu , nie wydały też podczas jej snu najmniejszego dźwięku . . .

Aż nieprawdopodobne! Zbieg okoliczności czy to takie mądre stworzenia .

piotrf napisał(a):Grupa tych ciekawych ptaków , na których terytorium weszliśmy składała się z pięciu osobników . Zupełnie ignorowały naszą i innych odpoczywających obecność , ale gdy Wnusia zasnęła na kocu , na gałęzi bezpośrednio nad jej głową bezszelestnie pojawił się największy osobnik z tej grupy i niczym osobisty strażnik pilnował spokoju jej snu . Nie odleciał nawet wtedy , gdy podszedłem
bardzo blisko , żeby zrobić mu zdjęcia , natomiast opuścił swój "posterunek" natychmiast po tym , jak Wnusia obudziła się i wstała . Co ciekawe reszta klanu również nie zmieniła pozycji do tego czasu , nie wydały też podczas jej snu najmniejszego dźwięku . . .

Piotrze - od lat twierdzę, że ptaki to chyba najmądrzejsze stworzenia na świecie i jak widać mam rację
One pilnowały dziecka

dangol napisał(a):"Strażnicy" snu, obdarzeni donośnym głosem, milczący wtedy gdy należało, to bardzo ciekawe ptaszory

Zadziwiły nas wtedy i prawdę mówiąc miałem bardzo mieszane uczucia , gdy ten "strażnik" z potężnym dziobem zasiadł na gałęzi nad śpiącym dzieckiem , ale największe zdziwienie przyszło , gdy "zakończył służbę"


Pozdrawiam
Piotr

wiola2012 napisał(a): Aż nieprawdopodobne! Zbieg okoliczności czy to takie mądre stworzenia .

Stawiałbym na to drugie , przynajmniej wtedy tak to wyglądało


Pozdrawiam
Piotr

Kapitańska Baba napisał(a):
Piotrze - od lat twierdzę, że ptaki to chyba najmądrzejsze stworzenia na świecie i jak widać mam rację
One pilnowały dziecka

Biorąc pod uwagę to czym żywią się te ptaki , można powiedzieć , że Wnusia miała doskonałą ochronę


Pozdrawiam
Piotr

Kolejny nasz spacer był ostatnim długim spacerem podczas tego wyjazdu , ale również spacerem , którego odmówić sobie nie było można . Po deszczu powietrze było bardzo przyjemne , przepojone wonią kwiatów , mokrej ziemi i śpiewem ptaków . Podczas tego spaceru spotkaliśmy samochód , który był moim marzeniem przez wiele lat , ale mi przeszło z czego jestem zadowolony , bo gdzie ja niby miałbym nim jeździć







Na chwilę pokazało się słońce i w jego promieniach zauważyłem , że jeden z suchych patyków na drzewie inaczej od pozostałych odbija światło . To kilkunastocentymetrowa Modliszka olbrzymia ( Plistospilota guineensis ) . Największe osobniczki tego agresywnego i żarłocznego gatunku nie wahają się polować na małe ptaki i myszy







A w powiększeniu wygląda tak

Pogoda jako że jest rodzaju żeńskiego - zmienną jest i słoneczko które na chwilę rozświetlało nam okolicę po wejściu do lasu zasłoniły chmury , ale prognozy nic nie mówiły o deszczu , więc pomaszerowaliśmy na skraj kanionu z postanowieniem , że zejdziemy na sam dół i odwiedzimy również jego dno