Kraj w Oceanii na grudniowe dni

Franz napisał(a):Tak się złożyło że ja również jestem akurat w ogrodzie botanicznym i mimo iż to opodal, a nie na antypodach, to niektóre rośliny są identyczne...

Oj tak , krakowski ogród botaniczny i jego rośliny - bardzo lubimy go odwiedzać , to staruszek ( najstarszy ogród botaniczny w Polsce ) , ale jaki uroczy
Wojtku , u Ciebie zdjęcia znacznie lepszej jakości , moje mają 7,5 roku


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Wojtku , u Ciebie zdjęcia znacznie lepszej jakości , moje mają 7,5 roku

W sensie technologicznym to półtorej generacji...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):W sensie technologicznym to półtorej generacji...

To prawda , świat pędzi nieubłaganie , zatrzymane w kadrze chwile są doskonalsze niż rzeczywistość , ale dla mnie coraz większą wartość mają te czarnobiałe wspomnienia


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):...
To prawda , świat pędzi nieubłaganie , zatrzymane w kadrze chwile są doskonalsze niż rzeczywistość , ale dla mnie coraz większą wartość mają te czarnobiałe wspomnienia
Pozdrawiam
Piotr

Robiłam koleżance fotoksiążkę, na pamiątkę, łączy nas 20 lat pracy i przyjaźni. Na szczęście zachowałam na dysku wszystkie stare (od 2005r.) zdjęcia. Praca nad tym projektem to podróż w przeszłość. Ile wspomnień, wzruszeń, ile dobrych chwil, o których zapomniałam. Nie ważne jaka jakość, nie ważne kolor czy mono, ważne , że jest do czego wrócić .

Przedostatni odcinek taki trochę luksusowy ... miło popatrzeć .

wiola2012 napisał(a):Robiłam koleżance fotoksiążkę, na pamiątkę, łączy nas 20 lat pracy i przyjaźni. Na szczęście zachowałam na dysku wszystkie stare (od 2005r.) zdjęcia. Praca nad tym projektem to podróż w przeszłość. Ile wspomnień, wzruszeń, ile dobrych chwil, o których zapomniałam. Nie ważne jaka jakość, nie ważne kolor czy mono, ważne , że jest do czego wrócić .

Wiolu , jest dokładnie tak , jak napisałaś . Ta relacja pisana po latach , mimo kiepskiej jakości zdjęć budzi wspomnienia , każda fotka odświeża pamięć Piękny prezent dla koleżanki / przyjaciółki

Dla mnie stare moje zdjęcia to te z lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku , sporą ilość zimową porą zeskanowałem i czasem do nich wracam . Właśnie uświadomiłem sobie , że powinienem zeskanować resztę . . .


Pozdrawiam
Piotr

Opera

W 1957 roku ogłoszono konkurs na projekt gmachu opery w Sydney nadesłano ok. 230 prac z 32 krajów . Wygrał najbardziej skomplikowany , ale też najbardziej oryginalny projekt Jorna Utzona - nieznanego wtedy duńskiego architekta . Inspiracją były dla niego żagle jachtów cumujących w porcie w Sydney , a sam budynek miał się stać łącznikiem pomiędzy miastem i morzem .
Utzon stworzył ikonę architektury i najbardziej rozpoznawalny , charakterystyczny symbol miasta . Budowlę rozpoczęto w 1959 r., otwarcie nastąpiło w 1973 r., a w 2007 r. gmach opery wpisano na listę UNESCO .
Z zewnątrz budynek dostępny jest z każdej strony , można go też zwiedzać z przewodnikiem , ale najlepiej wybrać się na spektakl
Co do zwiedzania - należy wcześniej sprawdzić dostępność , bo można trafić tak , jak my . Tłum oczekujących na wejście turystów z kraju kwitnącej wiśni bardzo nam pomógł podjąć decyzję o rezygnacji ze zwiedzania wnętrza , za to widoki z tarasu na szczycie schodów urzekające bardzo

Inspiracją były dla niego żagle jachtów cumujących w porcie w Sydney , a sam budynek miał się stać łącznikiem pomiędzy miastem i morzem .

Cóż powiedzieć Piotrze - absolutnie moje miejsce Żagle połaczone ze sceną to przecież cały mój świat

piotrf napisał(a):Opera

Pora na największy symbol miasta.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kapitańska Baba napisał(a):
Cóż powiedzieć Piotrze - absolutnie moje miejsce Żagle połaczone ze sceną to przecież cały mój świat

Również tak uważam


Pozdrawiam
Piotr

Franz napisał(a):

piotrf napisał(a):Opera

Pora na największy symbol miasta.

Najbardziej rozpoznawalny , zdetronizował Harbour Bridge , do którego zmierzamy


Pozdrawiam
Piotr

Harbour Bridge

Jego budowę rozpoczęto w 1921 roku według projektu Johna Bradfielda ( 1867 - 1943 ) , który był również pomysłodawcą mostu . Otwarcie oficjalne nastąpiło 19 marca 1932 roku . Budowa pochłonęła 16 istnień ludzkich i ponad 10 mln funtów , więc inwestycja zamortyzowała się dopiero w 1988 roku . Konstrukcja łukowa tego pięknego mostu waży łącznie 52,9 tysięcy ton . Przy budowie każdego z przęseł użyto 6 milionów nitów , a betonowe filary wykończone są granitem . Ma długość 1150 m , szerokość pomostu to 49 m , główne przęsło osiąga 503 m rozpiętości , a pylony mają po 89 m wysokości każdy . Most ma charakter drogowo - kolejowy , mieści osiem pasów ruchu , dwa tory oraz chodnik i ścieżkę rowerową . Do 1958 roku po moście kursowały także tramwaje .
Przez wiele lat był wizualnym symbolem miasta , jednak po latach utracił swój status na rzecz budynku opery . Harbour Bridge zawisł nad zatoką Port Jackson w 1932 r. łącząc północną i południową część miasta , uniezależniając mieszkańców od przeprawy promowej . Wykonany ze stali , betonu i granitu , jest jednym z najdłuższych jednoprzęsłowych mostów drogowych na świecie
a przez charakterystyczny łukowaty kształt zyskał miano "wieszaka na płaszcze". Odważni turyści mogą wspiąć się na sam szczyt mostu Bridge Climb na wysokość 134 m nad poziom wody zatoki , co jest bardzo popularną miejscową atrakcją . W drogę rusza się pod okiem przewodnika w kilkuosobowych grupach . Koszt takiego spaceru to ok. 200 dolarów australijskich (ok. 550 zł) .
Córcia , która odbyła taki spacer stwierdziła , że widoki na zatokę i miasto są wspaniałe i można je porównać do widoku z najwyższego tarasu widokowego miasta .

Imprezy noworoczne w Sydney i związane z Harbour Bridge pokazy
sztucznych ogni to nie "w kij dmuchał"













W 1932 roku poczta australijska wydała znaczek z podobizną Harbour Bridge

piotrf napisał(a):Odważni turyści mogą wspiąć się na sam szczyt mostu Bridge Climb na wysokość 134 m nad poziom wody zatoki , co jest bardzo popularną miejscową atrakcją . W drogę rusza się pod okiem przewodnika w kilkuosobowych grupach . Koszt takiego spaceru to ok. 200 dolarów australijskich (ok. 550 zł) .
Córcia , która odbyła taki spacer stwierdziła , że widoki na zatokę i miasto są wspaniałe i można je porównać do widoku z najwyższego tarasu widokowego miasta .

Osobiście bym tyle nie dał, ale tak z ciekawości - wyposażają w jakiś sprzęt do asekuracji?

Pozdrawiam,
Wojtek

Widok z góry musi być piękny. Ciekawa jestem jak taka wspinaczka wygląda

Franz napisał(a):Osobiście bym tyle nie dał, ale tak z ciekawości - wyposażają w jakiś sprzęt do asekuracji?

Tak , organizatorzy tych spacerów zabezpieczają pod każdym względem uczestników , temu służy też ograniczenie grup do kilku osób .


Pozdrawiam
Piotr