Kraj w Oceanii na grudniowe dni

Muszę przyznać , że w naszych miastach w okresie świąt znajdziemy znacznie więcej symboli i ozdób związanych z Bożym Narodzeniem i powitaniem nowego roku . Tam jednak z łatwością
natrafiliśmy na Irisch Pub z doskonałymi umilaczami , a skoro wyszedł nam na przeciwko . . . grzechem byłoby ominąć













Potem już tylko odwiedziliśmy centrum handlowe i wróciliśmy do Sydney

Długo w tym pubie siedziałeś?

ziemniak napisał(a):Długo w tym pubie siedziałeś?

Nie pamiętam , to było dawno temu , ale zjedliśmy małe co nieco i wypiliśmy zapewne jakieś irlandzkie trunki , więc około godziny zabawiliśmy w tym pubie . . .


Pozdrawiam
Piotr

Część jedenasta











Na południowych krańcach Sydney znajduje się jedna ze znanych zatok z plażą Cronulla ( Cronulla Beach ) - kolejna plaża ze szkołą , w której pasjonaci poznają zasady i uczą się surfingu .
Cronulla Beach to patrolowana plaża w Bate Bay , jej nazwa pochodzi od około dwudziestotysięcznej miejscowości Cronulla , które w języku Aborygenów oznacza "miejsce różowych muszelek".
Cronulla Pavilion i Cronulla Lifesaving Club to dwa wyróżniające się budynki , za nimi rozciąga się w kierunku południowym Cronulla Park , miejsce bardzo popularne wśród rodzin z dziećmi , bo jako jedyna plaża w okolicy jest patrolowana nawet w miesiącach zimowych pomiędzy 8:00 a 16:00 i można do niej dojechać pociągiem , bez konieczności szukania parkingów .

Prócz części pieszczystej , z miękkim piaskiem o odcieniu różowym , jest też część skalista , gdzie piaskowe dno zastępują ogromne kamienne płyty . Tam można bezpiecznie pływać w basenach , jednak spacer brzegiem zdecydowanie bardziej mnie pociągał - basen nie ucieknie . . . Okolice Cronulla Park również bardzo mi się podobała

Patrzę na te plaże i aż bym sie wykąpała

Basen fajna sprawa i nie widać tłumów. Ciekawe jak w w wolne, upalne dni. Jednak fajna sprawa dla dzieciaków - zadowolone i rodzice też.

Kapitańska Baba napisał(a):Patrzę na te plaże i aż bym sie wykąpała

Mam tak samo , dodatkowo mimo braku błękitu nieba temperatury były bardzo przyjemne , tak wody , jak i powietrza


Pozdrawiam
Piotr

ziemniak napisał(a):Basen fajna sprawa i nie widać tłumów. Ciekawe jak w w wolne, upalne dni. Jednak fajna sprawa dla dzieciaków - zadowolone i rodzice też.

Dokładnie tak , jak na zdjęciach - to był wolny , upalny dzień Największe tłumy są tam w dni , kiedy fale są wysokie - surferów i podziwiających ich zmagania , fotografów itd. jest mnóstwo . Chyba na żadnej plaży w Australii nie widzieliśmy takiej ilości ludków , jak np. na polskich plażach . Mają takich pięknych plaż całe mnóstwo , więc tłoczą się na nich tylko ci , którym to jest potrzebne


Pozdrawiam
Piotr

Z basenów korzystają wyznawcy chyba wszystkich grup etnicznych , nie brakuje też muzułmanów , którzy stanowią czwartą pod względem liczebności grupą religijną .
Australia jest krajem , w którym nie ma religii państwowej . Około 68 % Australijczyków to chrześcijanie , w tym 27 % to katolicy , zaś 21 % identyfikuje się jako anglikanie . Religie niechrześcijańskie wyznaje 5% populacji . Brak wyznawanej religii deklaruje 16 % mieszkańców tego kontynentu .



Nie tylko stroje muzułmańskich dziewczynek zwracały uwagę , również wzory maoryskie tatuaży grupy zawodników



Maorysi są rdzennymi mieszkańcami Nowej Zelandii i potomkami Polinezyjczyków , którzy w XIII wieku zasiedlili Nową Zelandię . Wcześniej była to grupa zupełnie bezludnych wysp , taki archipelag pustostan . . . dzisiaj niemożliwe
Tatuaże maoryskie to dość ciekawy temat , dzielą się na ogólne Kirituhi i Ta Moko . Te drugie nazywane są również "wspomnieniami na skórze" , albo "historią na skórze" , dawniej wykonywano tylko na twarzy . Maorysi otrzymywali pierwsze tatuaże wchodząc w dorosłość i stopniowo rozbudowywali je , informując o ważnych wydarzeniach z życia czy zmieniającym się statusie społecznym . Początkowo tylko najważniejsi członkowie społeczności posiadali Moko — uznawano to za znak piękna oraz wyższości . Maorysi wierzyli , że za pomocą wybranych symboli można zagwarantować sobie dostatek , szczęście , odwagę i opatrzność sił natury oraz bogów . Nawet minister spraw zagranicznych Nowej Zelandii , Maoryska Nanaia Mahuta ma swój własny Moko kauae – tradycyjny maoryski tatuaż na brodzie .
Tatuaże Moko są niezwykle symboliczne i zawierają informacje o pochodzeniu , historii i statusie osoby która go posiada . Istnieją również święte protokoły dotyczące tā moko – aktu nakładania Moko . Dawniej było ono nakładane dłutami , które nacinały skórę , w nacięcia wprowadzano barwnik , podczas gojenia tworzyło to charakterystyczny wypukły efekt , ale w naszych
czasach częściej używa się maszynek do tatuowania . Turyści w Nowej Zelandii mogą skomponować swój własny Kirituhi i wytatuować w jednym z salonów tatuażu .

piotrf napisał(a):Nie tylko stroje muzułmańskich dziewczynek zwracały uwagę , również wzory maoryskie tatuaży grupy zawodników

Myślę, że cropelkowi koledzy mogliby pozbyć się kompleksów związanych z ilością nadprogramowych kilogramów, gdyby sobie popatrzyli na ostatnie zdjęcie od czasu do czasu . Jaki sport uprawiają ci panowie?

Podróże kształcą, czytających relacje również.

wiola2012 napisał(a):Myślę, że cropelkowi koledzy mogliby pozbyć się kompleksów związanych z ilością nadprogramowych kilogramów, gdyby sobie popatrzyli na ostatnie zdjęcie od czasu do czasu . Jaki sport uprawiają ci panowie?

Nie wszystkie Panie muszą ( mogą ) wyglądać jak modelka , nie wszyscy Panowie - jak model , różnorodność w naturze króluje i to chyba dobrze Grunt żebyśmy wszyscy zdrowi byli

To ( jak słyszałem ) zawodnicy rugby - sportu numer jeden w tej części świata , o ile wiem Puchar Świata w Rugby ( Puchar Webba Ellisa ) tylko raz w historii trafił do Europy ( Anglia w 2003 roku ) . W Nowej Zelandii która trzykrotnie zdobyła ten puchar dyscyplina ta jest niemal religią , są świetni , tak panie , jak i panowie należą do elity . Tylko reprezentacja Południowej Afryki ( obecni mistrzowie ) mają na swoim koncie więcej tytułów Mistrza Świata w Rugby - cztery . Dwukrotnie puchar zdobyli zawodnicy Australii .


Pozdrawiam
Piotr

ziemniak napisał(a):Podróże kształcą, czytających relacje również.

To prawda , po to podróżujemy , żeby poznawać , a gdy nas coś szczególnie zainteresuje ( czasem to budowla , nagrobek , relief itp. ) , to szukamy o nim informacji ucząc się


Pozdrawiam
Piotr