Kraj w Oceanii na grudniowe dni

To prawda , Wiolu , Australia jest podobna do USA , jednak moim zdaniem jest bardziej angielska , co nie dziwi . . .

wiola2012 napisał(a):Wiem o czym piszesz . Mieszkałam swego czasu ponad dwa miesiące na typowym amerykańskim osiedlu. Po powrocie do Polski brakowało mi u mijanych osób uśmiechu, spontaniczności i radości życia. Szybko przyzwyczajamy się do dobrego .

Jeszcze szybciej polska rzeczywistość sprowadza nas na ziemię


Pozdrawiam
Piotr

maslinka napisał(a):Musiałam się dobrze przyjrzeć, bo na pierwszy rzut oka te papugi wyglądały jak sztuczne, plastikowe

Są jak najbardziej prawdziwe , jest ich sporo wszędzie i są bardzo ciekawskie



Mają swoje ulubione miejsca



I lubią naśladować ludzi , gdy np. skręcisz głowę - ona to zrobi lepiej




Pozdrawiam
Piotr

Cudaki papużki
Gdyby nie były takimi niszczycielami na pewno miałabym jedną w domu

Kapitańska Baba napisał(a):Cudaki papużki
Gdyby nie były takimi niszczycielami na pewno miałabym jedną w domu

Są pocieszne i bardzo inteligentne , nie znam się na papugach , ale słyszałem , że okrutnie psocą , gdy nie obdarza się je należytą uwagą - wtedy potrafią się złościć i niszczą wszystko z premedytacją . . .
Gdybyś miała taką papugę , musiałaby z Wami pływać na wszystkich rejsach i towarzyszyć Wam na wszelkich wyjazdach


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):
Jest jeszcze coś , czego zdjęcia nie potrafią ( w każdym razie moje ) przekazać , to spokój który jest niemal namacalny i radość , a także zwykła , niewymuszona życzliwość w ludziach żyjących przecież tak jak my . To się udziela , zaraża , bo jest wszędzie i nie zależy wcale od stopnia zamożności napotkanych ludzi
To urzeka


Pozdrawiam
Piotr

Bardzo pozytywny przekaz.

Dziękuję . Tam naprawdę mógłbym zamieszkać


Pozdrawiam
Piotr

Po spacerach wieczór wigilijny na antypodach z tradycyjnymi potrawami - różne rodzaje krewetek , łosoś , oraz akcent polski , w przygotowaniu którego miałem udział . . .

Część piąta

The Royal Coastal Walk w Królewskim Parku Narodowym to miejsce , którego pominąć nie sposób będąc w Sydney . Dzika roślinność w buszu na południe od wielkiego miasta , różnorodne w kolorach i kształtach klify , z których można oglądać przepływające wieloryby w dzikim oceanie , a także piękne , dzikie plaże - to wszystko wzdłuż 26 kilometrowej trasy

Wybierając się na ten dwudniowy trekking ( pełna trasa ) należy pamiętać o kilku ważnych sprawach , przede wszystkim należy zarezerwować online miejsce w kemping North Era , zabrać ze sobą zapas wody do picia i jedzenie na dwa dni . Koniecznością jest też zabranie solidnych butów , nakrycia głowy i kremu z mocnym filtrem przeciwsłonecznym ( łatwo o oparzenia słoneczne w miejscu , gdzie wiatr od oceanu daje złudne wrażenie , że słońce nie pali ) , namiot , śpiwór . W zależności od pory roku ważną rzeczą jest też płaszcz przeciwdeszczowy , a niezależnie od pory roku przyda się aplikacja NPWS z mapami parku . Wybraliśmy fragment trasy , który po pierwsze można obejść jednego dnia , po drugie - nie będzie zbyt uciążliwy dla nikogo i w sumie przeszliśmy trasę niespełna 14 km .
Początkowo szeroki szlak po kilkuset metrach rozdziela się na kilka mniejszych ścieżek . Wybraliśmy tą , która najszybciej doprowadziła nas do oceanu , chociaż wieloryby odwiedzają te okolice od maja do października i spotkanie ich było mało prawdopodobne . Po drodze wdychaliśmy rozgrzane powietrze pełne zapachów kwitnących wzdłuż ścieżki roślin . . .

Doszliśmy do krawędzi klifu , skąd można było podziwiać bezkres oceanu . Kilkuosobowa grupa zorganizowana właśnie zbierała się do wymarszu po odpoczynku , więc ta część klifu została dla nas na wyłączność . Można było spokojnie się rozejrzeć









Spotkaliśmy strażnika klifu , który po sprawdzeniu oddalił się w sobie tylko znane miejsce



Spacerując po klifie należy patrzeć pod nogi , na nieostrożnych czychają studnie , do których można wpaść . Upadek z kilkudziesięciometrowego klifu też nie skończy się dobrze dla nieuważnych . . .

Świetne te klify. I takie słoneczne. Pogoda Wam dopisała.

Wybraliśmy fragment trasy , który po pierwsze można obejść jednego dnia , po drugie - nie będzie zbyt uciążliwy dla nikogo i w sumie przeszliśmy trasę niespełna 14 km .

Przeczytałam początek i już myślałam, że odważyłeś się na dwudniową trasę , ale zacytowane zdanie wyprowadziło mnie z błędu.
Piękne widoki, jak są klify to zawsze jest pięknie .

Jak to dobrze, że ja znalazłam tę relację...
PRZEWSPANIAŁA wyprawa! Fauna i flora zapiera dech .
Czekam na jeszcze .

megidh napisał(a):Świetne te klify. I takie słoneczne. Pogoda Wam dopisała.

To prawda , olejek z filtrem "50" dawał radę , ale koszuli raczej nie chciałbym ściągnąć
Wybrzeże jest niesamowite - na przemian wysokie klify i plaże , po jednej stronie ocean , po drugiej busz . . .


Pozdrawiam
Piotr

wiola2012 napisał(a):

Wybraliśmy fragment trasy , który po pierwsze można obejść jednego dnia , po drugie - nie będzie zbyt uciążliwy dla nikogo i w sumie przeszliśmy trasę niespełna 14 km .

Przeczytałam początek i już myślałam, że odważyłeś się na dwudniową trasę , ale zacytowane zdanie wyprowadziło mnie z błędu.
Piękne widoki, jak są klify to zawsze jest pięknie .

Wiolu , to nie kwestia odwagi , gdybym był sam , z przyjemnością przeszedłbym cały szlak ( zapewne nie jeden ) , ale to był spacer rodzinny z dziećmi , miał być przyjemnie wspólnie spędzonym czasem , więc trzeba go było dostosować do możliwości wszystkich uczestników

Wyruszając wczesnym rankiem można The Royal Coastal Walk pokonać w jeden dzień , ale jest tam mnóstwo pięknych , fotogenicznych miejsc , że moim zdaniem nie miałoby to większego sensu , może za drugim razem


Pozdrawiam
Piotr