Kraj w Oceanii na grudniowe dni

Podczas naszego spaceru od czasu do czasu mimo upału i ciągle wzrastającej temperatury , słyszeliśmy najgłośniejsze stworzenie australijskiego buszu - Kukaburę chichotliwą , która ( takie odnieśliśmy wrażenie ) monitorowała nasz spacer po wyspie . . .
To bardzo ciekawe , inteligentne ptaki , z którymi będziemy mieć jeszcze wiele spotkań obfitujących w zaskakujące spostrzeżenia















Po pewnym czasie szlak łączy się i biegnie wspólnie z drogą leśną , dzięki temu możemy spojrzeć na szczyt , na którym jakiś czas temu byliśmy . Po osiągnięciu szczytu mamy też niezłe widoki w kierunku południowym . Szkoda tylko , że widoczność nie jest z gatunku idealnych . Na pocieszenie spotykamy bardzo mądre stworzenia - kruki australijskie przewracjące suche liście w poszukiwaniu przysmaków

Ostatnia część dojścia do plaży to końcowy fragment sezonowej rzeki , która powstaje podczas tropikalnych ulew .
Doszliśmy do rozległej plaży , która po lewej stronie ma do zaoferowania część skalistą - to zastygła niemal czarna lawa wulkaniczna , w środkowej części mięciutki piasek z drobnymi odłamkami oszlifowanych korali , natomiast po prawej stronie mieszaninę piasku i skał porośniętą mangrowcami . Na wprost widać kilka małych , bezludnych wysepek . . .















Roślinność jest również ciekawa

Ruszyliśmy w kierunku mieszanej plaży , sprawdzić czy można tam rozłożyć wygodne obozowisko i korzystać z kąpieli , ale okazało się , że mangrowce opanowały niemal całe łagodnie opadające dno - nie będziemy przecież ich niszczyć . Było co prawda kilka fajnych miejsc na czarnych głazach , ale o pływaniu tam nie mam mowy . Wróciliśmy więc na środkową część plaży . Podczas
naszej wizyty tam tłumów nie było , widzieliśmy jedynie parę nastolatków i samotnego młodego człowieka , który zaraz po kąpieli opuścił plażę .













Na środkowej części plaży , w piasku można znaleźć prawdziwe skarby . . .

To bardzo ciekawe , inteligentne ptaki , z którymi będziemy mieć jeszcze wiele spotkań obfitujących w zaskakujące spostrzeżenia

Jakie one śliczne

Na pocieszenie spotykamy bardzo mądre stworzenia - kruki australijskie przewracjące suche liście w poszukiwaniu przysmaków

Na naszym poodwórku w taki sposób urzęduje teraz kosica - przylatuje i pół dnia potrafi ryć w śniegu i w liściach szukajac czegoś dobrego

Niezłe te Wasze plażowe znaleziska

Nadrobiłam wszystko po narciarskich szaleństwach.

Super ta opcja ze snorkowaniem w kamizelce dla niepływających. Z takim sprzętem to może i ja bym się odważyła . Pływam świetnie - dopóki czuję grunt pod nogami .

Kapitańska Baba napisał(a):
Na naszym poodwórku w taki sposób urzęduje teraz kosica - przylatuje i pół dnia potrafi ryć w śniegu i w liściach szukajac czegoś dobrego

Niezłe te Wasze plażowe znaleziska

Znaleziska zostały na plaży , to teren Parku Narodowego , a poza tym i tak do Polski nie mógłbym ich przywieźć . . . lepiej niech zostaną tam , gdzie ich miejsce

Dla ptaków taka zima to nie zima , śniegu było jak na lekarstwo ( przynajmniej u nas ) , więc ptaki mają jedzenia pod dostatkiem


Pozdrawiam
Piotr

Aglaia napisał(a):Nadrobiłam wszystko po narciarskich szaleństwach.

Gdzie ( jeśli można ) te szaleństwa się odbywały
Niestety , to już nie dla mnie

Aglaia napisał(a):Super ta opcja ze snorkowaniem w kamizelce dla niepływających. Z takim sprzętem to może i ja bym się odważyła . Pływam świetnie - dopóki czuję grunt pod nogami .

Bardzo dobrze to rozumiem , jeżeli nie ma się pewności , należy z takich środków korzystać , to daje komfort pływania - można skupić całą uwagę na tym co pod wodą , a nie na pływaniu .


Pozdrawiam
Piotr

Podczas naszego pobytu na plaży prawie cały czas miałem wrażenie , że ktoś nas obserwuje . Charakterystyczny krzyk wyjaśnił wszystko , obserwatorów było kilku





Nad głowami gdzieś w górze również małe poruszenie , ale okazało się że to papuga . Te ptaki towarzyszyły nam w porcie jachtowym i jakoś tak przypomniały nam o piwie , więc skierowaliśmy się najpierw do zatoki z lotniskiem , a potem do portu . Dość wygodną szutrówką zeszliśmy z ostatniego wzniesienia niesieni pragnieniem ( zapas wody był na ukończeniu , a myśl o zimnym piwie dodawała skrzydeł ) i po opuszczeniu dżungli naszym oczom ukazał się drugi koniec pasa startowego lotniska ( ten pierwszy widzialny był z naszego tarasu ) , oraz fragment toru kartingowego

















Minęliśmy też hodowlę małży jadalnych i boisko do gry w polo a potem już tylko kangury na łące nad portem i na ulicy . . . ale o tym w następnej części

Jeszcze mały suplement do ostatniej części

Ogromniaste nietoperze, kolorowa rafa, miliony gwiazd.... Cudownie !

dangol napisał(a):Ogromniaste nietoperze, kolorowa rafa, miliony gwiazd.... Cudownie !

Cieszę się , że Ci się podoba
Wyspa jest piękna , bliziutko do Wielkiej Rafy , pogoda wymarzona , ale nie jestem pewny , czy chciałbym tam zamieszkać . . .


Pozdrawiam
Piotr

Gdy zbliżaliśmy się do portu , na drodze zauważyłem kangura i kolejne pasące się na skarpie nad portem







Potem już tylko rzut oka z tarasu , kąpiel w basenie z masarzem wodnym ( a miała być tylko zmiana ciuchów ) i można było iść spacerkiem n zasłużone piwo w porcie z widokiem na jachty za miliony monet . . .

piotrf napisał(a):Gdy zbliżaliśmy się do portu , na drodze zauważyłem kangura i kolejne pasące się na skarpie nad portem

Jakiej wielkości były te kangury, bo na tym zdjęciu kangur wygląda na bardzo małego.
Do tej pory miałam wrażenie, że kangury są większe, no chyba że ten był młodziutki i może jeszcze będzie rósł.

Gosiu , to był malec , miał nieco ponad metr wysokości , dorosłe kangury na wyspie miały średnio około 1,5 m wysokości , największe jakie widziałem , wyprostowane miały ponad 2 metry i budziły respekt . Taki 90 kilogramowy kolos nie dałby w starciu bezpośrednim żadnych szans człowiekowi , są silne i potrafią być stanowcze , ale to bardzo łagodne stworzenia . Spotkamy się z nimi po powrocie na kontynent


Pozdrawiam
Piotr

"piotrf"]

Znaleziska zostały na plaży , to teren Parku Narodowego , a poza tym i tak do Polski nie mógłbym ich przywieźć . . . lepiej niech zostaną tam , gdzie ich miejsce

Nie podejrzewałam Was o zabranie łupów do domu

Dla ptaków taka zima to nie zima , śniegu było jak na lekarstwo ( przynajmniej u nas ) , więc ptaki mają jedzenia pod dostatkiem

U nas wręcz przeciwnie - takiej śnieżnej i mroźnej zimy od wielu lat nie było

Kangurki takie słodkie
O papugach to nawet nie wspomnę