Kraina laurami pachnąca - Istria, wyspa Krk a na deser Praga

Ale ten czas pędzi! Od naszej ostatniej wyprawy do Chorwacji, opisanej https://www.cro.pl/srodkowa-dalmacja-oczami-mmmsow-wrzesien-2013-t44005.html, nie minął jeszcze rok, a tu znów przygotowania do wymarzonych wakacji! Bogatsi o ubiegłoroczne doświadczenia (po raz pierwszy wyjazd z małym dzieckiem i własnym środkiem transportu) oraz jeszcze bardziej złaknieni chorwackiego słońca, smaków, morza itd., postanawiamy, że tegoroczne urlopy rozpoczniemy w połowie czerwca. Po pierwsze najbardziej lubimy wakacje jeszcze przed sezonem, a po drugie w czerwcu są najdłuższe dni w roku, co ma duże znaczenie dla takich poszukiwaczy atrakcji, uwielbiających zwiedzanie, jak my. W ubiegłym roku, gdy byliśmy w Chorwacji we wrześniu, najbardziej żal nam było właśnie tych szybkich zachodów słońca i krótkich dni.
Podział obowiązków przed wyjazdem wygląda u nas tak: mąż zajmuje się wszelkimi kwestiami związanymi z samochodem, ubezpieczeniami, trasą, na moich barkach spoczywa opracowanie planu zwiedzania, wyszukania wszelkich atrakcji oraz pakowanie...

W podróżny towarzyszy nam Synek, który dzień przed wyjazdem skończył 3 latka. Podróżnik z niego wyborny – zakochany w naszym aucie i wszelkich sprawach związanych z jazdą, poza tym lubiący zwiedzanie, poznawanie nowych miejsc.

Niestety na kilka dni przed planowanym wyjazdem Synka dopada przeziębienie, a na nas pada blady strach, bo zawsze jak on choruje, to i my. Nie mija dzień, a katar, kaszel i ogólne osłabienie dopada męża. Ja się jako tako trzymam, no ale do czasu. W związku z tym zapada decyzja, że przekładamy wyjazd o dwa dni i wyruszamy 15 czerwca. Wiąże się to niestety z odwołaniem naszej wcześniejszej rezerwacji noclegu w Słowenii (w drodze do Cro) i w Pradze (w drodze powrotnej). W samej Chorwacji niczego nie rezerwujemy, bo wolimy poszukać na miejscu. Okazuje się, że bezproblemowo udaje nam się pozmieniać terminy, zatem skupiamy się na zdrowieniu i pakowaniu, no i oczywiście czytaniu cro.pl!

Nasz tegoroczny wyjazd to niemal 3 tygodnie w podróży – mnóstwo przygód, pozytywnych zaskoczeń, sentymentalnych powrotów, słabszych i mocniejszych rozczarowań, a także mniej lub bardziej stresujących doświadczeń.

Trasa podróży: Słowenia (Maribor) – Istria (baza wypadowa z Rovinja) – wyspa Krk – Praga

Zapraszam wszystkich chętnych do śledzenia naszej czerwcowej wyprawy 2014 roku. Wyruszamy!

Pierwsza

To ja druga

I trzecia

Będę i ja

Mysza, maslinka - cieszę się, że jesteście. Piszę swoją relację, ale co chwila zerkam na Wasze - jestem uzależniona
Roxi, Aneta 79 - serdecznie witam i zapraszam do śledzenia

15.06.2014 r., niedziela

Jesteśmy już praktycznie spakowani, zostały nam dosłownie drobiazgi, no ale te drobiazgi to znów dodatkowe tobołki... Wyjeżdżamy wieczorem, dlatego zaraz po obiedzie robimy rodzinne tzw. „pół godzinki dla słoninki”. Mąż z emocji nie może zasnąć. Ostatecznie budzą nas Babcie, które przychodzą do wnuczka, chcąc wręczyć mu przed wyjazdem trochę upominków. W końcu ogarniamy walizki, torby i inne drobiazgi i wyruszamy.
Opuszczamy przydomowy parking o godzinie 20:45. Startujemy z północnego Mazowsza.

Dzień 1 – 16.06.2014 r., poniedziałek

Droga płynie nam w miarę szybko, jesteśmy jej ciekawi, złaknieni przygód po pełnym wyzwań roku w pracy. Nie wiem jak to możliwe, ale obydwoje z mężem kompletnie nie pamiętamy drogi przez Polskę. Jak byśmy wpadli w jakiś tunel niepamięci, przespali drogę. Pamiętamy tylko krótki przystanek w nocy przed granicą z Czechami, bo zaczepił nas bezdomny, a mnie trochę cała sytuacja przeraziła (bo młody chłopak itd.).
Mijamy zatem kolejne państwa – Czechy – bardzo szybki przejazd, następnie Słowację, Austrię i Słowenię.

W Słowacji robimy pierwszy przystanek na śniadanie. Synek smacznie śpi a my rozglądamy się po ładnym, lekko górzystym terenie. Jest jeszcze trochę chłodno, ale już z rana świecące słońce zwiastuje ładną pogodę.


Przystanek w Słowacji




Nasz zapakowany po brzegi samochód





Posileni ruszmy w dalszą drogę. Mamy plan zatrzymać się w centrum handlowym w Bratysławie (chodzi o bankomat).



Dojeżdżamy sprawnie na miejsce i wchodzimy do galerii handlowej. Rozdzielamy się, tzn. ja i synek szukamy toalety w celu odświeżenia się, a mąż szuka bankomatu, aby pobrać Euro. Kusi nas piękny zapach kawy i królestwo ręcznie robionych pralinek, zatem zatrzymujemy się a nasz Synek swoim urokiem osobistym (a raczej głową pełną loków, bo natura wstydzioszka sprawia, że chowa się za nami) na tyle zaczarowuje sprzedawczynię, że dostajemy gratis dodatkowe pralinki

Opuszczamy tereny rozrywkowo-handlowe i jedziemy dalej.




Trochę się gubimy, a to za sprawą naszej nawigacji, która chwilowo zwariowała. Udaje nam się wyjechać na właściwą drogę i kierujemy się w stronę Austrii.



Tutaj podziwiamy urocze maleńkie miasteczka, pełne kwiatów, które co parę kilometrów mijamy. W jednym z nich stajemy w korku, ale czekanie „umila” nam obserwowanie dwóch panów, którzy z mozołem, na plecach dźwigają poćwiartowane zwierzę (!!!).


Jedno z mijany austriackich miasteczek


Kawał zwierza na barach



Korek sprawia, że stajemy się coraz bardziej senni. Po kilku krótszych przystankach, zatrzymujemy się na dłużej jeszcze w Austrii. Męża dopada kryzys spaniowy i chce chwilkę kimnąć. Ale jak tu spać jak pełno ludzi na parkingu a na dodatek dziecko spragnione ruchu? Zatem postanawiamy pospacerować i pooglądać jakże inne od polskich widoki i dalej w drogę.



Wreszcie o 16:30 docieramy MARIBORU.
Mąż nieustannie analizuje jak to możliwe, że droga zajmuje nam tak bardzo dużo czasu, podczas gdy inni cromaniacy przebywają ją w nieosiągalnym dla nas tempie. Pocieszam go, że jedziemy z dzieckiem, przepisowo, no i że wiele osób startuje z południa Polski.

W Mariborze docieramy do naszego pensjonatu, gdzie chłodnym soczkiem brzoskwiniowym wita nas miła właścicielka. Szybko udajemy się do pokoju, gdzie zwyczajnie padamy skonani podróżą.

Ale to nie koniec dzisiejszego dnia, zatem c.d.n.

Jestem i ja. Krk chętnie sobie przypomnę, a Istria mi nieznana. No i jeszcze deser ...

Może się zmieszczę na pierwszej stronie...
Krk jeszcze przed nami, ale Istrię już trochę poznaliśmy - co prawda tylko z jednym tranzytowym noclegiem w drodze do Wenecji, ale nawet zaciekawił mnie ten rejon Cro i chętnie jeszcze kiedyś tam zajrzymy

Jak będzie Krk to zasiadam i ja

I ja poczytam o Krk oraz Istrii

Jestem

I ja z chęcią przyłączę się do Waszej wyprawy

Ja również dołączam do czytaczy
W tym roku zabieramy 2,5 latka pierwszy raz ze sobą i mam nadzieję, że nasz syn tak jak Wasz w zeszłym roku bez problemów zniesie trudy podróży. Również uwielbia spędzać czas w aucie (najczęściej zasypiając), więc mam nadzieję, że podczas nocnej podróży będzie grzecznie kimał
Pozdrawiam