Kotlina Kłodzka 2012 + (Adrspach, Praga, Kutna Hora, Hradec)

Wczesnopopołudniową porą udaliśmy się do Kutnej Hory. Jest to miejsce, o którym pewnie nie pomyślałbym jako celu wycieczki samym w sobie, no moooże dzięki przewodnikowi w formie papierowej stanąłbym tam przypadkiem kiedyś przejeżdżając przez Czechy (choć znowu nie jestem z racji odległości tam zbyt często)

Dzięki jednakże relacji naszej przemiłej Koleżanki Maslinki, której chciałem z tego miejsca serdecznie podziękować za inspirację - Kutna stała się żelaznym punktem programu. Punktem, którego nie miałem zamiaru ominąć. Mogłem nie jechać do Pragi (bo ogromne miasto, tyle do zwiedzenia i zastanawiałem się, czy warto jej poświęcać tylko kilka godzin bo zwykle w stolicach spędzaliśmy po kilka dni (Paryż 2009, Rzym 2010, Berlin 2011)

Tak więc wyjeżdżamy z Kudowej (wracając z Błednych Skał tylko na chwilę do Pensiona) i kierujemy się na Hradec Kralove. Po drodze mijamy miejscowość Jaromer, w której ostrzegam, jest ruch wahadłowy (do sprawdzenia na czeskich stronach czy nadal jest) i długa kolejka do świateł. Mój Navi(ogon) pokazuje mi objazd więc zawróciłem (jak kilku tubylców) i pojechałem tym objazdem, wyjechałem z drugiej strony (a raczej z boku) świateł i dzida na Hradec.

Fajne jest to, że generalnie droga z Kudowej Zdrój do Hradec jest bardzo ładna, szeroka i dość prosta, natomiast po kilku rondach na wysokości Hradec, widze upragniony znak czeskiej Bahny Richtung "Praha". Kilka kilometrów węższą drogą i wskakujemy na "11", po kilkudziesięciu kilometrach skręt i jedziemy lokalnymi ścieżkami (a raczej były to odpowiednimi polskich powiatowych dróg)

Trochę w tej Kutnej się pokręciliśmy, zanim skumaliśmy, gdzie należy się zatrzymać. Najpierw zatrzymaliśmy się jednak w dzielnicy (?) Sedlec









Po zaparkowaniu auta w miejscu docelowym: JEŚĆ. Zupełnie nieświadomy, że wybieramy knajpę Maslinki, siadamy w Piazza Navona (Pizza Navona , przy okazji wymieniam trochę dolków na czeską walutę

Z pełnym żołądkiem lepiej się zwiedza - to fakt niezaprzeczalny, idziemy:



Klabalova, Postupalova, Honzikowa, Konzumowa, Karlovackowa...



Sjesta czy co?







a jak mielibyśmy się zgubić ... super to jest!



Dacicky - nie piłem .. driver (ale zakupiłem kartonik Svetłego Gambrinusa do domu



Świętą Barbrę (nie Streisand, która ostatnio obchodziła 70 lecie) zostawimy sobie na później... bo zamierzałem od początku Kutną podzielić na dwie części ..

tylko mała zajawka ...



Adieu #6!

tony montana napisał(a):Po zaparkowaniu auta w miejscu docelowym: JEŚĆ. Zupełnie nieświadomy, że wybieramy knajpę Maslinki, siadamy w Piazza Navona (Pizza Navona , przy okazji wymieniam trochę dolków na czeską walutę

maslinka napisał(a):Hihi, nie wiedziałam, że mam swoją knajpkę Pizza taka sobie, ale ten Dacicky
[/b]

Zatem już masz

maslinka napisał(a):Czeskie miasteczka zawsze są takie puste, tzn. mało w nich tubylców. Czesi budzą się wcześnie i grasują po mieście koło 6:00, 7:00 rano Po południu już śpią My spotykaliśmy w Kutnej Horze głównie Japończyków z nieodłącznymi aparatami foto

Czekam na ulubiony c.d.

To tak jak ja w tym roku planuję w Cro. Pobudka o 6 i spacer ze Szwagrito (który jeszcze o tym nie wie), poranne fotki tak jak Hepik, piwko o 8 rano

tony montana napisał(a):To tak jak ja w tym roku planuję w Cro. Pobudka o 6 i spacer ze Szwagrito (który jeszcze o tym nie wie), poranne fotki tak jak Hepik, piwko o 8 rano

maslinka napisał(a):8 rano to już hardcore Ja w Chorwacji zaczynam pić piwo dopiero koło 10:00
Najpierw śniadanie

No dobra, na śniadanie będzie kawa

ale wstawanie wcześnie rano to jest plan na dłuższy dzień, ciekawe czy w Postirze można wypożyczyć rower

Tylko to jeszcze ponad 2 miesiące DW

tony montana napisał(a):
ciekawe czy w Postirze można wypożyczyć rower

Tylko to jeszcze ponad 2 miesiące DW

Jakbyś coś wiedział przed wyjazdem o tych rowerach to daj znać ,
też właśnie o tym myślałam.

Ja w Cro zawsze wstaję około 6 i spaceruję sobię to tu to tam ,
w tym roku mam plan do Postiry do pekary po slaniaki chodzić .

mysza73 napisał(a):

tony montana napisał(a):
ciekawe czy w Postirze można wypożyczyć rower

Tylko to jeszcze ponad 2 miesiące DW

Jakbyś coś wiedział przed wyjazdem o tych rowerach to daj znać ,
też właśnie o tym myślałam.

Ja w Cro zawsze wstaję około 6 i spaceruję sobię to tu to tam ,
w tym roku mam plan do Postiry do pekary po slaniaki chodzić .

No to chyba spotkamy się gdzieś w Pekarze jeśli oboje zrealizujemy swoje plany wczesnego wstawania (ja się boje o moja słabą wolę)

Spacerując dalej po Kutnej Horze kontemplowałem piękno tego miasta. Spokojne uliczki, ładnie świecące słońce dopełniały obrazu sielankowego miejsca, choć z pewnością znając nieco historię, nie zawsze takim było. Po obowiązkowym odwiedzeniu okienka ze Zmarzliną obsługiwanego przez dwóch panów o ciemnej karnacji, którzy cały czas z czegoś lali, a podziękowali mi za zapłatę staropolskim "danke" mimo, że zamawialiśmy polsko-czeskim slangiem, kontynuowaliśmy zwiedzanie miasta.



"Niemiecki" turysta w centrum Czech



2 drzewa i 4 samochody



niebo ...



idziemy w stronę Św. Barbry (nie Streisand)



idziemy ...



stanęliśmy na chwilę ...



Teraz ta budowla, która szczerze przyznam, mnie zapiera dech w piersiach. Niewiele jest takich miejsc, zwykle podziwiam jakieś miejsce, oglądam je z każdej strony, ale po jakimś czasie ono trochę "ginie" w natłoku innych miejsc, które odwiedzam (oczywiście wiem, że jest to trochę wina przyjętej strategii - zobaczyć jak najwięcej jak się da, ale niestety trochę po łebkach), może jak będę starszy to zmieni mi się strategia .
Kościół Św. Barbary, jego górna część nazwana przez przewodnik
"grzbietem brontozaura" jest jednak jednym z tych miejsc, które zapadną mi na długo w pamięci. Całość robi wielkie wrażenie, a konsumowanie na żywo szczegółów jest ucztą dla oka!

Jeszcze raz dziękuje Ci, Maslinko - przewodniczko ma, pocieszycielko ma za relację z Kutnej Hory i wskazanie tego bezcennego dla moich przeżyć emocjonalnych miejsca. Gdyby nie Ty - nigdy nie pomyślałbym, aby jechać 100 kilometrów do Kutnej Hory jednego dnia, a następnego dnia 160 do Pragi

Pozostaniemy w niemieckim klimacie



Barbro - patronko górników - show yourself!











Beata - a to zdjęcie poniżej, MOŻE BYĆ?? (pomiń rusztowanie ...)
a tak naprawdę to sprawdzam, czy odwiedzają, tylko liczników nie nabijają i OT nie chcą robić ... (ONI wiedzą, o co chodzi)





Panorama Kutnej od Barbry



Jeden z moich ulubionych autorów lekkiego pióra Leszek K. Talko urodził był kiedyś żartobliwy felieton: "Wróć do Rivoli" opisujący jego perypetie we Włoszech, ja tam nie potrzebując perypetii napiszę kiedyś "Wróć do Kutnej Hory"



piąta etapa trwa ....



coś góra się nie załapała ... Beata?



Białe Drzewo w Minas Tirith....





Może czas odpuścić, nauczyć się czeskiego i zdobyć spokojną (mam nadzieję posadę w Mestskim Uradzie w KH?



Dobra, jak Pan każe to idziemy już do auta, ale jeszcze tu wrócimy



i jak krzyczał LeoDiCaprio w Titanicu "I'm gonna miss you. I'll never forget you" KH!



Adieu #7

maslinka napisał(a):

tony montana napisał(a):Jeszcze raz dziękuje Ci, Maslinko - przewodniczko ma, pocieszycielko ma za relację z Kutnej Hory i wskazanie tego bezcennego dla moich przeżyć emocjonalnych miejsca. Gdyby nie Ty - nigdy nie pomyślałbym, aby jechać 100 kilometrów do Kutnej Hory jednego dnia, a następnego dnia 160 do Pragi

Cóż ja takiego zrobiłam, że mnie tak chwalisz?
Faktycznie, blisko nie było. Kutna Hora i Praga to ten sam kierunek, można by je załatwić jednego dnia, ale wtedy czasu na zwiedzanie byłoby jeszcze mniej...

Fajnie, że nabrałeś apetytu na Kutną i chcesz tam wrócić Kościół św. Jakuba (ten wysoki, koło Dworu Włoskiego, czyli urzędu miejskiego) nadal w remoncie czy dało się wejść do środka (bo na Twoich fotkach widzę głównie wieżę )?
Widzę, że studnię już zrobili, za to kamieniczki są w renowacji...

Jak skończą te wszystkie remonty, KH będzie prawdziwą ślicznotką Póki co, piąta etapa trwa Ciekawe, czy będzie szósta...

No jakże co - zarażasz swoim zapałem, świetnie opisujesz miejsca, które odwiedziłaś, masz niesamowity dar opowiadania, robicie świetne fotki (i dużo) itd itd

hmm z Jakubem to zadałaś mi bobu, bo szczerze mówiąc mam dziurę w pamięci, aż mi się nie chce wierzyć, że jeśli było otwarte to nie weszlibyśmy .. hm... hmm ...hmmmm

piąta etapa część druga trwa jak sądzę - bo tabliczka mówi, że cz 1 odbyła się w latach 2010-2011 - sam wprowadziłem trochę w błąd pisząc "trwa.."

Oczywiście, że chcę wrócić do Kutnej, ale to po jakimś maratonie obejmującym Telc, Lednice Valtice, Cesky Krumlow, może Mariańskie Łaźnie, Karlove Vary etc ...

może przyszły rok Czechy parę dni w drodze do jakiej Francji albo Italii ... zobaczymy

Relacja się szybciutko toczy - jest już bliżej końca niż początku a ja dopiero dzisiaj tu trafiłam przez chudego - bo pokazał mapkę skalnego miasta. U niego zobaczyłam kilka zdjęć z Teplickiej części a u Ciebie to co już znam: mój ulubiony w ostatnich latach kwietniowy wycieczkowy cel Szczeliniec oraz Błędne Skały i Adrspaskie Skały. I powiem że wszędzie mi się bardzo podobało, każde miejsce jest z jakiegoś powodu bardzo ciekawe i inne. Wszystkie należą do jednego pasma górskiego Gór Stołowych. Stąd pewne podobieństwa: ciekawe formy skalne i wąskie przejścia.

tony montana napisał(a):Trasa jest na ŚREDNIO 2 - 2,5 godzinki z dzieciakami, wycieczkami itd, ma 3,5 km, schodków i wzniesień więcej na Szczelińcu niz w Adrspachu

Być może bez zaglądania w różne zakamarki wystarczą 2-2,5 godzinki. Sprawdziłam na moich zdjeciach. Cała wizyta trwała 5 godzin. Byłam w towarzystwie 2 dorosłych osób bez dzieci i w ciągu 2,5 godzin doszliśmy do miejsca gdzie łączą się Adrspaskie i Teplickie Skały. Czyli do tego miejsca
Być może dlatego, że żadnych schodków ze względu na maluchy nie musieliśmy opuścić nawet tych drabiniastych

tak długo to trwało.
Powrotna droga zajęła nam również 2,5 godziny. Oczywiście sztuczne jezioro też obeszliśmy. Staraliśmy się zobaczyć jak najwięcej. Trafiliśmy na kolejkę chętnych na rejsik łodziami, znaleźliśmy końcowy przystanek. Trafiliśmy pod wodospad, który gdy uzbiera się większa grupa ludzi pod wodospadem zwiększa na kilka sekund ilość spuszczanej wody chluszcząc nią niczego nie spodziewających się turystów. No i dużo nie widzieliśmy na własne żądanie. Niefortunnie poszliśmy w przeciwnym kierunku niż był rekomendowany a od tyłu nie zawsze skalne formy pokazały się w odpowiedniej formie

Trzeba przyznać że sporo zobaczyliście przez ten majowy długi weekend. Ciekawa jestem co można zobaczyć w Pradze w jeden dzień

Lidia K

Dziękuję za piękny wpis. Jesteście z mężem prawdziwymi zawodowcami
Oczywiście masz rację we wszystkim, o czym piszesz, ja mówiłem tylko o 2-2,5 h na tę najkrótszą trasę (bodajże oznaczoną kolorem zielonym).

Jako, że w każdym dniu mieliśmy zamiar odwiedzić min 2 miejsca absolutnie nie mieliśmy planu aby dochodzić do łączenia Skalnych Miast, o którym piszesz - tę i inną wycieczkę zostawiamy sobie na za parę lat, gdy wrócimy w te tereny, aby zobaczyć więcej (a wrócimy na bank na dłużej

Praga w jeden dzień - hmm, już o tym pisałem, ledwie jej liznęliśmy, miasto jest piękne, natomiast im dalej od dnia, w którym w nim byliśmy - tym nabieram poczucia, że może jednak niepotrzebnie jechaliśmy na tak krótko. Dotychczas mieliśmy zasadę, że w weekend majowy "robimy" stolicę europejską (Paryż, Rzym, Berlin) ale w co najmniej 4 dni (i tak przez ten czas można zobaczyć niewiele) - te zasadę złamaliśmy dla Kotliny Kłodzkiej w tym roku a ta kilkugodzinna de facto Praha była tak "na otarcie łez" i "choćby troszkę zobaczmy a na pewno tam wrócimy"

Jeszcze raz dziękuję za komentarz, śledzę teraz Waszą włoską wyprawę, ale kiedyś "wezmę się" za (czytałem tylko początek) Wasze Bałkańskie Podróże

pozdrawiam serdecznie
tony

Praga cz 1

Ostatniego dnia przed czwartkowym wyjazdem do domu czyli w środę 2.05 wybraliśmy się na wycieczkę do Pragi. Pragi, w której nigdy nie byłem i było mi z tym zwyczajnie źle. Jakże to nie umieć powiedzieć słowa o stolicy naszych południowych sąsiadów, pomysłodawców Krtka i Sąsiadów. To być może podczas spaceru po parku w tym mieście twórcom serialu Zena za pultem (Kobieta za ladą zrodził się pomysł na ten jeden z najsłynniejszych seriali XX wieku?

Bohaterka serialu pracująca w sklepie spożywczym zmaga się z problemami życia codziennego, a jak wiemy czasy to były ciężkie. Po jakimś czasie zaprzyjaźnia się ze swoim skrytym wielbicielem podglądającym ją z zaparkowanej przed jej domem starej Skody z bagażnikiem z przodu kupującym u niej parówki, towar wtedy deficytowy. (wielbiciel, nie bagażnik czy Skoda

Stolica twórców Arabelli i Rumburaka była dla mnie do tej pory nieodkrytą kartą, tabula rasa, lądem nieznanym, toteż, mimo wcześniejszych wątpliwości, czy aby warto jechać do tak wielkiego i pięknego miasta na jeden tylko dzień (a właściwie na kilka godzin de facto) udaliśmy się w traskę.

http://g.co/maps/maqg7

I znowu przez ten Jaromer (ruch wahadłowy), ale tym razem korek był w stronę miasta (wiadomo, ludzie rano do pracy DO miasta jechali), wracaliśmy natomiast przez Nove Mesto nad Metui (już po raz drugi zresztą, tak samo wracaliśmy też z Kutnej Hory dzień wcześniej bo Naviogon pokazywał mi STAU w Jaromerze)

czyli wracaliśmy tak:

http://g.co/maps/uy2a7

Powiatowe dróżki, piękne pola - to gdzieś w drodze z Hradec Kralove do Novego Mesta nad Metui (sorry za deskę rozdzielczą i nalepki



Jadąc do Pragi napotkaliśmy konwój z pieniędzmi. Wydawało się, że bardzo nieszczęśliwie, bo chłopcy jechali w 10 aut i wlekliśmy się za nimi przy Hradec Kralove, a później oczywiście pojechali na autostradę i sądziłem, że teraz tak będą 80 jechać do Pragi

Chłopcy jednak po utworzeniu szpaleru na oba pasy rozpędzili się do 120 i tak jechali z 25 kilometrów. Oczywiście za nimi utworzyła się kolejka aut, w której i ja uczestniczyłem, ale byli na tyle mili, że puścili na chwilę ruch lewym pasem, dosłownie za mną czeski Police wjechał z powrotem na lewy pas blokując skutecznie drogę jak sądzę do samej stolicy

Idąc oczywiście za radą z relacji Maslinki zostawiliśmy auto na parkingu P&R koło Tesco niedaleko stacji metra Skalka. Oczywiście moja nawigacja nie znała takiej stacji metra, a ja nie mając dokładnej mapy Pragi (tylko taką malutką, słabo się przygotowałem musiałem wbić Straśnicka (bo jest to i ulica niedaleko stacji Skalka, ale także najbliższa stacja metra, więc wiedziałem, że stamtąd bedzie niedaleko.) Nie obyło się oczywiście bez chwilowego jeżdżenia po praskich osiedlach

Na parkingu koło Tesco była przemiła starsza pani, która nie dość, że powiedziała, że cały den tylko 20 Korun, to jeszcze zaofiarowała swą pomoc przy zakupie biletów na metro w automacie stojącym na parkingu - full wypas krótko mówiąc, stawiasz auto za groszę, pod nosem masz automat a stację metra 500 metrów spacerkiem.

Pani dała jeszcze kilka wskazówek typu: "ataszki zakryć" serdecznie się pożegnaliśmy - i jedziemy na Stację Hradczańska.

Faktycznie - kawał drogi na Praski Hrad z tej stacji, ale chyba w relacji Maslinki ktoś pisał, że z Małostrańskiej tak samo daleko i pod górę.
Nic to, przecież przyjechaliśmy chodzić. No tak, ale chodzić, żeby coś zobaczyć, a nie czeskie Ministerstwo Obrony, które jest po drodze.

W końcu zachodzimy Praski Hrad "od tyłu", tzn mijając ogród, do którego nie weszliśmy nie widzieć czemu (chyba śpieszyło się nam już w końcu do zabytków)

Mein Gott Heinrich - das ist aber WUNDERBAR! (tak zachwycali się tym miejscem starsi państwo aus Wolfsburg



Choć do Wita pójdziemy chwilę później...











idziemy coś zjeść ...







Po jedzeniu trochę pokręciliśmy się w kółko, w końcu zarządziłem - chcę iść do Katedry Św. Wita



Ogrom tego zabytku i jego piękno jest niewyobrażalne



Robię sto słabych zdjęć ...





Już wiem, na podstawie których wnętrz Peter Jackson, a właściwie jego scenografowie opracowali wygląd królestwa krasnoludów w Kopalni Moria







A ja nie odpuszczam, z drugiej strony ...









Adieu #8!