Korsyka: góry, wąwozy, klify, megality

Jak fotka przekłamuje wielkość, odległość,perspektywę ... rozmiar!

Dopiero zdjęcie z Tobą ... pokazuje jakie to "okno" duże !

Pięknie tam i jak widać ciepło

Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Jak fotka przekłamuje wielkość, odległość,perspektywę ... rozmiar!

Dopiero zdjęcie z Tobą ... pokazuje jakie to "okno" duże !

A myślisz, że po co tam wlazłem?!

Nie tylko fotka. Przeciętne oko ma duży problem z oceną rozmiarów, jeśli brak elementów do porównania.

mariusz-w napisał(a):Pięknie tam i jak widać ciepło

Żar się lał...

Pozdrawiam,
Wojtek

Dziura po Bombie
To nie tylko miny ale i dziury po . . .

Co by tam jeszcze nie bylo - pięknie tam , oj pięknie



Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Dziura po Bombie
To nie tylko miny ale i dziury po . . .

W naszym czeskojęzycznym przewodniczku - Bombovy krater.

piotrf napisał(a):Co by tam jeszcze nie bylo - pięknie tam , oj pięknie

To prawdziwy raj dla wędrówek w ciepłym klimacie i bardzo urozmaicoym terenie.

Pozdrawiam,
Wojtek

Oj spodziewałam się, że więcej tu będę musiała czasu spędzić, żeby zaległości nadrobić... - ja już się nastawiłam na dłuższą lekturę a tu raz dwa i koniec czytania i oglądania - proszę się poprawić i następny odcinek dłuższy wrzucić.

Mówiłam już, ale i tak powtórzę: superaśny ten wąwóz - podobnie jak Piotrf chętnie na własne oczy bym go zobaczyła...
Już mi było żal się z nim rozstawać a tu taka niespodzianka - skała Dame Jeanne - nawet nie wiedziałam, że mam skałę imienniczkę

A Dziura po Bombie też mnie zaskoczyła wielkością jak zobaczyłam to zestawienie z Tobą - faktycznie nie odebrało by się tak tej wielkości jakbyś tam nie wlazł!

Jak zawsze cudnie! - czekam na ciąg dalszy

Joanka23 napisał(a):Oj spodziewałam się, że więcej tu będę musiała czasu spędzić, żeby zaległości nadrobić... - ja już się nastawiłam na dłuższą lekturę a tu raz dwa i koniec czytania i oglądania - proszę się poprawić i następny odcinek dłuższy wrzucić.

Nikt mnie do tej pory nie poganiał, więc sobie relacja idzie zwykłym trybem.
Wiesz, to już przedostatnia górska wycieczka, a że widoki - przynajmniej dla mnie - fantastyczne, to i nie spieszę się z opuszczeniem tych rejonów.

Joanka23 napisał(a):Już mi było żal się z nim rozstawać a tu taka niespodzianka - skała Dame Jeanne - nawet nie wiedziałam, że mam skałę imienniczkę

Specjalnie podałem nazwę tej skały. Byłem ciekaw, czy skomentujesz...

Joanka23 napisał(a):A Dziura po Bombie też mnie zaskoczyła wielkością jak zobaczyłam to zestawienie z Tobą - faktycznie nie odebrało by się tak tej wielkości jakbyś tam nie wlazł!

Cóż, już wkrótce trzeba się będzie z nią pożegnać. Dzień się ma ku końcowi.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Nikt mnie do tej pory nie poganiał...

To kiedy ten ciąg dalszy? Ja tu czekam i czekam - popcorn się kończy... ...sie Autor postara co by co wrzucić szybciej

Franz napisał(a):Wiesz, to już przedostatnia górska wycieczka, a że widoki - przynajmniej dla mnie - fantastyczne, to i nie spieszę się z opuszczeniem tych rejonów.

Jak to przedostatnia? Liczę na to, że te Wasze wycieczki raczej do krótkich nie należą to jeszcze tak szybko tych regionów nie opuścimy, mam rację? A widoki fantastyczne, fantastyczne - tu się w 100% z Tobą zgadzam!

Joanka23 napisał(a):Specjalnie podałem nazwę tej skały. Byłem ciekaw, czy skomentujesz...

Swoją drogą to do specjalnie urokliwych nie należy... - A znasz jakąś genezę tej nazwy?

Joanka23 napisał(a):Pozdrawiam,

Ja Ciebie również

Joanka23 napisał(a):To kiedy ten ciąg dalszy? Ja tu czekam i czekam - popcorn się kończy... ...sie Autor postara co by co wrzucić szybciej

Już pracuję nad dokończeniem tego dnia. Jutro powinno się ukazać w druku.
W międzyczasie mogę Ci z czystym sumieniem polecić wspomnienia z kilku innych moich relacji.

Joanka23 napisał(a):Jak to przedostatnia? Liczę na to, że te Wasze wycieczki raczej do krótkich nie należą to jeszcze tak szybko tych regionów nie opuścimy, mam rację?

Trzytygodniowy wyjazd, z czego połowa przypadła na Korsykę, a druga na Sardynię. Już tu dobrych kilka dni na Korsyce spędziliśmy, więc do końca już bliżej niż dalej.
Jeszcze inne atrakcje czekają - jakieś morze, jakiś wodospad, jakieś megality, jakieś sadyby ludzkie... Na górską wycieczkę możemy już tylko jeden dzień przeznaczyć.

Joanka23 napisał(a):Swoją drogą to do specjalnie urokliwych nie należy... - A znasz jakąś genezę tej nazwy?

Hmmm... przypuszczam, że komuś się ta skała skojarzyła z... pękatym gąsiorkiem.
Dame-Jeanne oznacza bowiem taki gąsior, np. na wino. A czemu?..

W XIV wieku Joanna I - królowa Neapolu - zmuszona została do ucieczki ze swego królestwa. W drodze do Prowansji, chowając się przed burzą, skorzystała z gościny hutnika szkła, wyrabiającego butelki i flakony. Poprosiła go o zaprezentowanie tej czynności.
Ten tak się przejął dostojnym aydytorium, że wydmuchał potężny balon szklany. Na cześć królowej chciał go nazwać Reine-Jeanne, ale ex-królowa stwierdziła, że ona teraz jest już tylko damą a nie królową. Stanęło więc na Dame-Jeanne i pod tą nazwą gąsiorki się rozpowszechniły.

Pozdrawiam,
Wojtek

Wychylam się ostatni raz przez okno, by spojrzeć na świat, potem spoglądam na kamienną framugę nade mną.





Pora wracać.





Po drodze jeszcze zaglądam w boczne szczeliny i wkrótce jestem już przy Beacie i plecakach.

Wracamy tą samą ścieżką do rozstajów, ale dalej obieramy inny wariant zejściowy. Nie kierujemy się na Skałę Pani Joanny, tylko leśną drogą biegnącą grzbietem. Już blisko szosy spotykamy kapliczkę na niewielkiej polanie.





Słychać hałas cywilizacji - jest piękne, późne popołudnie, a okolice przełęczy Bavella są bardzo popularne.
Pokonujemy ostatnie metry zejścia i docieramy do samochodu. Na zaimprowizowanym parkingu na leśnej drodze nadal spory tłok.





Podjeżdżamy na przełęcz i wychodzimy na chwilę z wozu. Tu typowa turystyczna okolica - kioski, stragany, suweniry, widokówki, jakaś knajpka.
Na małym kopcu - z dosypanym kamieniami i ułożonymi tabliczkami pamiątkowymi - figurka Matki Boskiej na tle białych obłoków, sponad których strzelają w niebo Aguilles de Bavella.

Sprawdzam tabliczki ze szlakami na następny dzień, po czym zjeżdżamy na południową stronę przełęczy, w stronę Zonzy. Łapiemy pierwszy kemping i zanim rozstawimy namiot, otwieram piwko - warto wypić za ten wspaniały miniony dzień. Oby następnego dnia pogoda pozwoliła nam na doznanie podobnych wrażeń. Bo że trasa oferuje piękne widoki, to wiemy. A więc - kolejne piwko za jutrzejszą, ostatnią górską wycieczkę!

O ja tu zaglądam, z nastawieniem, że będę się upominać znowu o ciąg dalszy a tu... jest!

No muszę się kiedyś wybrać na tą Korsykę, nie może być inaczej... i góra i gąsiorek imienniczek - fajnie! - to można takie gąsiorki kupić pod tą nazwą? Chyba bym sobie przywiozła...

Tym razem kapliczka mi się mniej podoba w porównaniu z ostatnim kościółkiem, ale za to kapitalne jest to zdjęcie z Matką Boską na tle tych chmurek i górek...

Już jestem ciekawa co tam wymyśliliście na dzień następny...

Ostatnie zdjęcie bardzo ciekawe - daje do myślenia.

Joanka23 napisał(a):Już jestem ciekawa co tam wymyśliliście na dzień następny...

Na następny dzień - trasa Koziołka Matołka.

Jacek S napisał(a):Ostatnie zdjęcie bardzo ciekawe - daje do myślenia.

Trochę mistycyzmu...

Pozdrawiam,
Wojtek

Oto mapka przejazdów do ostatnich kilku odsłon.



A - Kaskady Polischellu
B - Przełęcz Bavella
C - Zonza, kemping

Czekam do końca relacji... i wydrukuję sobie w formie przewodnika...

Muszę jeszcze raz pojechać na Korsykę z profilem górskim

pozdr