Koko, koko, Hvar jest spoko. Snoorkowania sezon III

BeJur napisał(a):na Pagu dzieją się cuda

A my mamy w planie wycieczkę na stały ląd

anakin napisał(a):Dark side of the moon?

Moon jeszcze będzie, ale od tej jasnej strony.

weldon napisał(a):Dobra, dość tego OT'a

W każdym razie w Tkonie mieli inne.





pzdr

NP Paklenica
Pierwszy tydzień naszych wakacji minął błyskawicznie. Właśnie zaczynamy drugi. Wczesnym świtkiem trochę po dziewiątej meldujemy się w Żiglien na przystani promowej.



Samochodów sporo, ale zachowujemy spokój, tutejszy prom jest spory.



Czas oczekiwania na prom płynie szybko, atrakcji jest sporo;





Prom zbliża się.



Już za chwilę popłyniemy do Prizny a potem pojedziemy do Paklenicy.

cd oczywiście n

longtom napisał(a):Samochodów sporo, ale zachowujemy spokój, tutejszy prom jest spory.

Staliśmy w takiej kolejeczce kilka razy.

longtom napisał(a):Czas oczekiwania na prom płynie szybko, atrakcji jest sporo;

Ale atrakcji kurczę nie było

krutom napisał(a):Ale atrakcji kurczę nie było

Może tak jak w tym dowcipie:

Ceper pyta się bacy:
-A macie tu baco jakąś atrakcję turystyczną?
-Mieliśmy, ale w zeszłym tygodniu wyszła za mąż.

pzdr

Jest też takie przysłowie:
Jak sobie pościelesz ...

Ja tam atrakcje wożę ze sobą

weldon napisał(a):Ja tam atrakcje wożę ze sobą

Ja też
Ale przecież po to jedziemy ponad 1000 km żeby rzucić okiem i na inne

pzdr

longtom napisał(a): atrakcji jest sporo;

atrakcje, atrakcjami ale .... to jest idealny sposób na zimowe skrobanie szyby w vanie .... ze też na to wcześniej nie wpadłam męczyłam się jak kierowca ciężarówki stojąc na progu otwartych drzwi i sypiąc sobie wszystko do środka auta

BeJur napisał(a): ale .... to jest idealny sposób na zimowe skrobanie szyby w vanie

W ogóle koła w każdym pojeździe są ważne. Pamiętam, że na wóz drabiniasty też po kole się wchodziło

pzdr

A to jeszcze zależy kto na to koło włazi.
Jakby Ci tak 60-letni niemiecki pancernik tam wlazł te szyby umyć?

Prom przypłynął, pora żegnać się z atrakcjami
Wszyscy mieszczą się bez problemu, prom odpływa a przy kasie pojawiają się pierwsi spóźnialscy.



Prostą drogą zmierzamy do celu.



Jest gorąco,



ale nie wszystkim.



Daleko, na trawersie Rab.



Prizna tuż, tuż.



Dzisiaj, z pogodą, może być różnie.



Czy chmury się rozejdą, czy też zasnują niebo na cały dzień, przekonamy się już wkrótce.

anakin napisał(a):Jakby Ci tak 60-letni niemiecki pancernik tam wlazł te szyby umyć?

Na pewno by to zrobił starannie

pzdr

Ostatnią atrakcją zeszłorocznych wakacji w Chorwacji miał być przejazd kilkudziesięciu kilometrów Jadranką. Z Baski na Krku mieliśmy przepłynąć promem na ląd stały. Na miejscu okazało się, że prom już nie pływa.
Połączenie z lądem zapewnia most. A za mostem prawie od razu jest Rijeka.
Z jazdy Jadranką nic nie wyszło.

Nadrobimy to dziś. Z Prizny do do Starigradu jest ponad 60 km. Sporo zakrętów przed nami.



Za "wodą" towarzyszy nam Pag.



Przystanek fotograficzny nr 1.





Kilka kolejnych zakrętów.





Przystanek fotograficzny nr 2.



Tu chyba widać Paskie Vrata





Nie da się ukryć, Jadranka nie jest dla tych, którzy nie lubią zakrętów.



My zakręty lubimy. Bardzo:!:



Bardzo lubimy też robić zdjęcia
To kolejny przystanek fotograficzny.



Zresztą nie my jedni.



A miejsce jest wyjątkowo fotogeniczne.





Powoli, ale w końcu dojeżdżamy do końca Pagu.





Jeszcze jakieś miasteczko,





jakieś chwasty,



przydrożny koperek.



I już jesteśmy w Starigradzie. Drogowskazów w kierunku Parku Narodowego Paklenica za wiele nie ma, ale wąską, asfaltową uliczką dojeżdżamy.



Po punktu poboru opłat , 40 kun od osoby.
Parking gratis.


cdn.

Promy i Jadranka specjalnego zainteresowania nie wzbudziły. Ale były niezbędne aby dostać się do NP Paklenica.
Bilety kupione, zrobiła się 12 godzina, najwyższa pora aby ruszać w głąb Velebitu.



"Park Narodowy Paklenica został założony już w 1949 r., jako drugi w w Chorwacji, zaraz po NP Plitvička Jezera. Należy do jednych z najbardziej niegościnnych miejsc na chorwackim wybrzeżu. I nie chodzi tu bynajmniej o mentalność mieszkańców, ale niezwykle srogie warunki panujące w tym (przez większość roku) suchym, górskim kanionie. A w zasadzie to dwóch kanionach oraz paśmie górskim Velebit, które przecinają.



Dwa, bo obok Wielkiej Paklenicy (o długości 14 km), której dnem poprowadzony został bardzo popularny szlak turystyczny jest też Mała Paklenica (o długości 12 km), niepolecana niewprawionym turystom, pełna wąskich ścieżek, powalonych drzew, skał - trudna do przejścia. Z tego powodu większość ruchu turystycznego skupia się w kanionie Wielkiej Paklenicy."



Spod budynku kasy podjeżdżamy jeszcze trochę do przodu. Na poboczu wąskiej drogi coraz więcej zaparkowanych aut. W końcu i ja parkuję.



Jeszcze asfalt się nie skończył, a już drewniane tabliczki przypominają nam, że wąwóz Paklenicy był jednym z ulubionych plenerów twórców filmów o dzielnym Indianinie.



Idziemy jeszcze z 10 minut, dochodzimy do parkingu, na którym są jeszcze są wolne miejsca
Spanikowałem, można było podjechać jeszcze trochę, no ale wtedy byśmy mieli kilkanaście zdjęć mniej

Zaraz za parkingiem zaczyna się raj wspinaczy skałkowych.

"Kanion Wielkiej Paklenicy (a w zasadzie jego ściany), to mekka wspinaczy. Można ich spotkać na całej długości kanionu, ale szczególną legendą obrosła ściana Anića Kuk - wznosząca się na ponad 700 metrów ponad dno kanionu. Po minięciu Anića Kuk można odbić w lewo do jaskini Manita peć. W całym Parku znajduje się aż 37(!) jaskiń. Taka ich ilość to cecha charakterystyczna dla terenów krasowych. Do najciekawszych należy pieczara w Crljeni kuk, której podziemna sala ma średnice ponad 100 m. Interesująca jest także Lucinka peć, ze swoim najwyższym wejściem w całej Chorwacji (ponad 50 m). Najpiękniejszą szatę naciekową posiada zaś (wyżej wspomniana i łatwo dostępna dla turystów) Manita peć.




Wspinaczy skałkowych jest tu naprawdę mnóstwo, ale wytyczonych dróg jest niemniej.



Wspinają się w słońcu,





i na przeciwległej ścianie, w cieniu.



Dziewczyny



i chłopaki.
Choć temu Red Bull skrzydeł raczej nie dodał



Ale zawsze z asekuracją.





Czasami nawet z instruktorem podpowiadającym kolejne kroki na ścianie.





Haki wbite, karabinki wczepione, a gdzie lina?



Tak jest bezpieczniej





Z takim fachurą na drugim końcu liny bym spróbował.



Ale może innym razem. My dzisiaj mamy w planie wycieczkę w głąb kanionu Paklenicy.
Gdzie ruszymy już jutro.

Henną to ona sobie tego nie zrobiła
Ani świecówkami ...

Mówię o tej dzierganej.

Ja to za stary jestem już chyba, że pojąć, czemu te dzieciaki potrafią sobie takie malunki uskutecznić?

weldon napisał(a):Henną to ona sobie tego nie zrobiła
Ani świecówkami ...

Mówię o tej dzierganej.

Ja to za stary jestem już chyba, że pojąć, czemu te dzieciaki potrafią sobie takie malunki uskutecznić?

Co prawda medycyna estetyczna potrafi robić cuda ale jakoś nie wyobrażam sobie 60 czy 70 letniej staruszki z czymś takim Też już chyba stara jestem