Koko, koko, Hvar jest spoko. Snoorkowania sezon III

Wał chmur nad Welebitami wygląda groźnie. To bura wiała, że było ograniczenie prędkości na autostradzie?
Zdjęcia z Hvaru przepiękne. Zazdroszczę długich wakacji w Cro.

pela_rgonia napisał(a):To bura wiała, że było ograniczenie prędkości na autostradzie?

Mi bura kojarzy się z wiatrem wiejącym z gór do morza a wtedy i w głębi lądu wiało.
W każdym razie, niezależnie od nazwy, wiało mocno.

pela_rgonia napisał(a):Zdjęcia z Hvaru przepiękne.

Kilka i mi się podoba

pzdr

longtom napisał(a): Czyli mimo "atrakcji" po drodze jednak mieliśmy szczęście

Faktycznie

Noszkurde, Ty nawet zdjęcia z hajłeja masz zjawiskowe. Rąbek kapelusza uchylam i kieliszek grappy wznoszę

BTW, przydałby się emot z kielonem!

Marsallah napisał(a):Noszkurde, Ty nawet zdjęcia z hajłeja masz zjawiskowe.

Prawda ... oj prawda !

pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):

Marsallah napisał(a):Noszkurde, Ty nawet zdjęcia z hajłeja masz zjawiskowe.

Prawda ... oj prawda !

pozdrawiam

Bo Tomek jako jedyny snoorkowe zdjęcia autostrad robi


Pozdrawiam
Piotr

dangol napisał(a):

longtom napisał(a): ...mieliśmy szczęście

Faktycznie

Czego i peloponeskim wędrowcom życzę.

Marsallah napisał(a):BTW, przydałby się emot z kielonem!

Może ten , albo ten , by się nadał

mariusz-w napisał(a):

Marsallah napisał(a):Noszkurde, Ty nawet zdjęcia z hajłeja masz zjawiskowe.

Prawda ... oj prawda !

Asfalt szary jak wszędzie

piotrf napisał(a):Bo Tomek jako jedyny snoorkowe zdjęcia autostrad robi

Wiedziałem, że w końcu ktoś mnie rozszyfruje

pzdr

longtom napisał(a):Pamiętając bogactwo oferty noclegowej w okolicach Plitwic liczyłem na podobną ofertę w okolicach Skocjanskiej Jamy. Nic z tego

Ja tam wożę bogatą ofertę noclegową ze sobą.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Ja tam wożę bogatą ofertę noclegową ze sobą.

Jeszcze wszystko przed nami.

pzdr

Dzień dwudziesty pierwszy, zwiedzamy Skocjancke Jame

Mimo, a może dzięki, wielu atrakcjom po drodze zasypiamy szybko. Rano pobudka. Wieje dalej.



Zjadamy szybkie śniadanie i ruszamy do jaskini. Wczoraj gospodarz przepilotował nas do kwatery. Dziś po skasowaniu za nocleg jakoś jest mniej chętny do pomocy. Dobrze, że mamy Hołka. Labiryntem wąskich dróżek doprowadza nas na miejsce.



Na parkingu pustawo, przy kasach też niewiele ludzi. Musimy tylko podjąć decyzję, którą trasę wybierzemy.
Można zrobić sobie dłuższą wycieczkę po powierzchni.







Można zwiedzić samą jaskinię z przewodnikiem (15E od osoby )
Trasa czerwona;



Można samodzielnie zwiedzić podziemny kanion rzeki Reka (15E od osoby )
Trasa pomarańczowa;



My decydujemy się połączyć obie trasy (20E od osoby )

Jest też trasa zielona, na powierzchni wokół zapadliska.

Przewodnicy dobierają grupy wg kryterium językowego. Decydujemy się na wariant angielski + coś jeszcze
Od kas do wejścia do jaskini trzeba podejść niecały kilometr.



Początkowo idziemy mało ciekawą sztolnią.





Uciekam do przodu aby spokojnie, mimo zakazu, sobie popstrykać.



No i.............
Przewodniczka jakiś bocznym korytarzykiem obeszła zwiedzających i władowała się prosto pod mój aparat.
Byłem podpadnięty od samego początku, a dziewczyna była wyjątkowo przejęta swoją rolą.

Jaskinia jest imponująca, niestety co to za zwiedzanie bez zdjęć
Kilka razy nacisnąłem jednak migawkę, ale efekty trudno nazwać nawet pstrykami.



Po prawej barierka.



Tu chwilę staliśmy więc coś wyszło.



W jednym miejscu przekraczamy podwodną rzekę.



W sprzyjających warunkach to zdjęcie mogło by wyglądać tak:



Miejsce w sam raz na kręcenie filmu o krasnoludach, goblinach i orkach.





Po około godzinie docieramy do wielkiego zapadliska.



To właśnie tu zapadła się część stropu Skocjanskiej Jamy.

cdn

Jaskinie...uwielbiam w czyiś opowieściach i na czyiś zdjęciach. Sama niechętnie do takowych wchodzę, choć jak już gdzieś jestem, mam okazję to jej nie marnuję, chowam nieuzasadniony strach i idę zwiedzać Przerażają mnie takie miejsca. Ale twardym trzeba być nie miętkim

O wietrze i ograniczeniach prędkości na chorwackich autostradach też coś wiem. Jednego roku również trafiłam na ograniczenie do 30 km/h. Pomyślałam sobie - chyba ich pogięło, na autostradzie???? Zmieniłam zdanie jak mnie przeniosło na boczne barierki, mało brakowało. Karnie jechałam 30, aż odwołali Teraz już wiem, że jak piszą 30 to nie ma zmiłuj - trzeba się wlec

łatwo można zgadnąć, przy których zdjęciach miałeś oparcie dla ręki

Fajna seria.

Aldonka napisał(a):Jaskinie...uwielbiam w czyiś opowieściach i na czyiś zdjęciach. Sama niechętnie do takowych wchodzę, choć jak już gdzieś jestem, mam okazję to jej nie marnuję, chowam nieuzasadniony strach i idę zwiedzać Przerażają mnie takie miejsca.

No to druga część naszej wycieczki akurat dla Ciebie. Niby jaskinia a wszędzie trochę naturalnego światła dociera, przestrzennie i sucho.

kaszubskiexpress napisał(a):Fajna seria.

Mam nadzieję, że i cd Ci się spodoba. Tym bardziej, że tam już tajniaczyć się nie trzeba.

pzdr

Że się nie mogłam doczekać spaceru po Skocjańskich Jamach nie pisałam, nie chciałam naciskać. Kiedy zwiedzaliśmy pierwszy i jedyny raz Słowenię (to był też nasz pierwszy wyjazd w kierunku Bałkan) zastanawialiśmy się, którą z jaskiń wybrać: bardziej znaną i droższą Postojną czy mniej popularną Skocjańską. Zdecydowaliśmy się na tę drugą bojąc się, że zbyt dużo czasu zajęło by nam zdobywanie biletu do bardzo popularnej. U nas wtedy kolejki do naszej Jaskini Niedźwiedziej były bardzo, bardzo długie.

Ja to już pisałam. Jaskinie to wielka moja druga miłość, mogłabym dać się tam zamknąć z aparatem i latarkami w kieszeniach nawet na noc. W niektórych jaskiniach można robić zdjęcia po kupieniu sobie prawa do foto ale tylko w jednej (w Greckiej jaskini Dirou) można było sobie robić zdjęcia bez żadnych ograniczeń.
Aby zdjęcia w jaskiniach jakoś wyszły pierwsze co trzeba zrobić aby robić zdjęcia z ręki to ustawić wysokie ISO na 1600. Tylko wysokie ISO daje jakąś szansę. Nam się w miarę "sprawdza" nasz pentax. Drugie co by się przydało to swobodna możliwość oparcia i robienia zdjęć. Czego akurat w tej jaskini nie było.

Mnie się podobało w Skocjańskich Jamach. Płynąca rzeka w dole, mostek na sporej wysokości, te podziemne miseczki przypominające tureckie Pammakule, różne formy naciekowe.
I będzie mi się podobało bo czeka nas jeszcze coś dalej.

Lidia K napisał(a):...mniej popularną Skocjańską. Zdecydowaliśmy się na tę drugą...

Jeśli chodzi o ilość ludzi to był dobry wybór. Na drugiej trasie, w zasięgu wzroku, często nie było nikogo.

Lidia K napisał(a):...W niektórych jaskiniach można robić zdjęcia po kupieniu sobie prawa do foto ale tylko w jednej (w Greckiej jaskini Dirou) można było sobie robić zdjęcia bez żadnych ograniczeń.

Lidia K napisał(a):... kolejki do naszej Jaskini Niedźwiedziej były bardzo, bardzo długie.

To fakt, ale zdjęcia można robić, nawet ze statywem. I do tego bez dodatkowej opłaty (chyba )

Lidia K napisał(a):... Pammakule,

Znamy tylko ze zdjęć, ale skojarzenia podobne.

Lidia K napisał(a):Mnie się podobało w Skocjańskich Jamach.
...
I będzie mi się podobało bo czeka nas jeszcze coś dalej.

Drugą część wspominamy bardzo dobrze.
Zdjęcia się "szykują".

pzdr