Koko, koko, Hvar jest spoko. Snoorkowania sezon III

EithelAmarth napisał(a):Jak to mówią "Pół godzinki dla słoninki"

Pójdziemy na spacer, to sie spali.

Lidia K napisał(a):Gdy zobaczyłam Wasze puszkowe obiadki pomyślałam, że może skorzystamy z takiej propozycji następnym razem.

Fasolka jest z firmy "Yabra". Wszystkie smaki bardzo nam smakowały. A taka pucha to akurat na 2 osoby.
Już nie pierwszy raz je kupowalismy. Lepsze od słoików bo się nie tłuką.

Lidia K napisał(a):... Kompozycja i kolory -...

O kompozycję pod wodą trochę trudno zadbać , ale z kilku sztuk coś się zawsze wybierze.
A jeśli chodzi o kolory, to takie były. Niemniej jednak PS trochę zdjęcie "szturchnąłem" .

pzdr

Nadrobiłam zaległości. Na taką pogodę jaka jest za oknem, ciepła relacja jest jak znalazł.
Tyle czasu w Cro... jak Wy to zrobiliście?

Co też u koleżanki Roxi słychać. Coś ostatnio mało się udziela na forum. Sezon nurkowy zamkniety to czasu na rozmowy cromaniakowe nie winnno koleżance brakować.

longtom napisał(a):Naturalna solniczka.

Na Krecie spotkałem gościa, który wyskrobywał do wiadra sól z takich solniczek.

Pozdrawiam,
Wojtek

Roxi napisał(a):Tyle czasu w Cro... jak Wy to zrobiliście?

Zgubiłem kluczyki od auta.

darek1 napisał(a):Co też u koleżanki Roxi słychać. Coś ostatnio mało się udziela na forum. Sezon nurkowy zamkniety to czasu na rozmowy cromaniakowe nie winnno koleżance brakować.

Może robi ozdóbki na choinkę

Franz napisał(a):

longtom napisał(a):Naturalna solniczka.

Na Krecie spotkałem gościa, który wyskrobywał do wiadra sól z takich solniczek.

Potem wsadzał do woreczków i turystom po np 3 euro sprzedawał

pzdr

Nie możemy się jakoś na ten spacer wybrać.
Może dziś się uda
Idąc na Sv. Nikolę wypatrzeliśmy urokliwą dolinkę.
Pamiętacie



Postanowiliśmy, już wtedy, ją odwiedzić.
Podjechaliśmy więc do osady Dol. Auto zostawiliśmy w cieniu miejscowego kościółka i dalej ruszyliśmy pieszo.



Mimo, że było już mocno po 17 upał jakoś nie chciał zelżeć.



Miło więc wędrowało się zacienioną doliną.







Dno doliny, co kilkaset metrów, przecinały solidne, kamienne tamy.



Prawdopodobnie w zimowe miesiące ze górskich zboczy spływa tu dużo wody.
Niemniej, w lipcu, owe tamy wyglądają troszkę nie na miejscu.

Gdzieniegdzie, ponad strefę cienia, strzelają ku słońcu jakieś wybujałe niby cyprysy.





Widać je również, na dotychczas nie zacienionym, zboczu.



Po pewnym czasie dno doliny się rozszerza.



Niestety cień odsuwa się od drogi.



Pojawiają się poletka lawendy.





Trochę mnie korciło, aby tu zawrócić. Ule stały przy samej drodze i huczało z nich głośno.
Zaaferowane pszczoły zbierały ostatnie lawendowe pyłki.



Jeśli nas nie opadną,

cd nastąpi.

jakbym zobaczyła te bzyczące ule.... byłby pobity rekord w biegu do samochodu

EithelAmarth napisał(a)::o

jakbym zobaczyła te bzyczące ule.... byłby pobity rekord w biegu do samochodu

A byłby to bieg dość długodystansowy
Ale było trochę z górki.

pzdr

longtom napisał(a):
Gdzieniegdzie, ponad strefę cienia, strzelają ku słońcu jakieś wybujałe niby cyprysy.

Piękne i eleganckie

pozdrawiam

longtom napisał(a):Prawdopodobnie w zimowe miesiące ze górskich zboczy spływa tu dużo wody.
Niemniej, w lipcu, owe tamy wyglądają troszkę nie na miejscu.

Nie ma komu tego przestawiać na letnie miesiące.

Pozdrawiam,
Wojtek

mariusz-w napisał(a):Piękne i eleganckie

Endemity jakieś .
Takie "chude" tylko tam widzielismy.

Franz napisał(a):Nie ma komu tego przestawiać na letnie miesiące.

Tym bardziej, że deszcz może spaść zawsze.

pzdr

Kilka lat temu posadziłem w ogrodzie takie cyprysy ( tzn. miały być takie , jak na Twoich zdjęciach ) i teraz mam . . .inne
Może trzeba było takie mury zaporowe wybudować


Ogrzewam się przy Twojej relacji


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Kilka lat temu posadziłem w ogrodzie takie cyprysy ( tzn. miały być takie , jak na Twoich zdjęciach ) i teraz mam . . .inne
Może trzeba było takie mury zaporowe wybudować

Jeśli masz w ogrodzie dolinkę, to na pewno jest to dobry pomysł.

pzdr

.
Cichutko na paluszkach, z nadzieją ze pszczoły nas nie zwąchają ruszyliśmy dalej.

Krzaki lawendy, aż przelewały się przez murki.





Stopniowo lawenda zaczęła ustępować winnym krzewom.





Jakoś na trasach naszych wycieczek, rzadko spotykamy ludzi. Tym razem było podobnie. Ale nie byliśmy sami. Pszczoły było widać i słychać, cykady szalały a pod nogami skakała



i pełzała inna żywina.



Ścieżka niestrudzenie wiodła nas coraz dalej...



Aż żal, że to dopiero połowa lipca.



Winogrona będą dojrzałe najszybciej za miesiąc.







Jak by na nie nie patrzeć



są zdecydowanie niedojrzałe.





Wielka szkoda.



Strefy cienia konkurują z plamami słońca.





Widoki stopniowo robiły się coraz rozleglejsze.



W oddali pokazał się nawet Vrisnik.





Można też było wypatrzeć naszą drogę na Sv. Nikolę.





Ta pasieka na szczęście nam nie zagraża.



Droga stopniowo zmienia standard,



ale doprowadza nas do celu.



Kapliczka jest nieduża a wyposażenie ma więcej niż skromne.





W promieniach zachodzącego słońca winnice nabierają jesiennego kolorytu.



Czas wracać.

cd niebawem

Aż się cieplej robi, jak się ogląda te widoki...