Koko, koko, Hvar jest spoko. Snoorkowania sezon III

Aldonka napisał(a):Sprawdzę Wszystko na to wskazuje i mam nadzieję, że nic mi nie stanie na drodze realizacji planów.

No to udanych hvarskich wakacji życzę

longtom napisał(a):

Aldonka napisał(a):Sprawdzę Wszystko na to wskazuje i mam nadzieję, że nic mi nie stanie na drodze realizacji planów.

No to udanych hvarskich wakacji życzę

Jeśli będą udane (a tak zakładam, że tak) to w dużej mierze dzięki Tobie, dzięki Wam. Czytam o Waszych wakacjach, notuję sobie ważne informacje. Sporo już się w zeszycie zebrało. Oj sporo. Oby mi wakacji starczyło

Aldonka napisał(a):... Oby mi wakacji starczyło

Tu u mnie też jeszcze kilka pomysłów będzie.

pzdr

Wyjeżdżając ze Svirče nie sposób nie dostrzec Vrisnika.



Położone na wzgórzu miasteczko widoczne jest z daleka.



Bez zdjęcia Spanjola z Hvaru, mostków we Vrbosce, Vrisnika z kościołem na szczycie wzgórza pobyt na Hvarze się nie liczy.



Większość robi tu zdjęcia, ale są tacy co potrafią to miejsce namalować.



Obrazek dostaliśmy od sąsiada na campingu.
Mój skaner się nie popisał, ale coś tam widać.

Jest południe, podejście do kościoła będziemy długo pamiętać.



Kościół pod wezwaniem św. Antoniego pochodzi z XVIIw.







Za kościołem oczywiście cmentarz.



Jest dokładnie 12.oo





Głos dzwonów na pewno niesie się daleko.



Aż dziw, że nasze zdjęcia nie są poruszone.



Akurat fotografuję Svirče,



i to używając długiej ogniskowej.





Dwa kościoły w dzień powszedni wystarczą, nasze oczy coraz częściej spoglądają tam.



Ale na najbliższy kwadrans mamy inne zadanie. Pośród vrisnickich zaułków musimy odnaleźć nasze auto.



Tam go chyba nie wcisnąłem



Tutaj też nie.



Ale tą kapliczkę już dziś widziałem,



jest więc nadzieja, że do

cd podjedziemy kawałek autem.

longtom napisał(a):Bez zdjęcia Spanjola z Hvaru, mostków we Vrbosce, Vrisnika z kościołem na szczycie wzgórza pobyt na Hvarze się nie liczy.

Uff, jak dobrze, wszędzie byłem, Hvar zaliczony .

Wspinając się na wzgórze we Vrisniku, nie mogłem pojąć, skąd na podwórkach auta. Wąsko, stromo, kręto, uliczki nagle zmieniają się w schody...

Ciągle ładnie !

pozdrawiam.

longtom napisał(a):Jest dokładnie 12.oo
Głos dzwonów na pewno niesie się daleko.
Aż dziw, że nasze zdjęcia nie są poruszone.

Wszystkie dzwony biły

Nie jeden raz zaskoczyło nas podczas zwiedzania nagłe bicie dzwonów. Dobrze, że mój aparat zawsze wisi mi na szyi bo inaczej mógłby roztrzaskać się o bruk

Krzychooo napisał(a):Wspinając się na wzgórze we Vrisniku, nie mogłem pojąć, skąd na podwórkach auta.

Sam sobie odpowiedziałeś
One są na podwórkach.

Stoją sobie w spokoju i wygrzewają się w słońcu.
Jak koty.

mariusz-w napisał(a):Ciągle ładnie !

Bo to ciągle Hvar.

Lidia K napisał(a):Wszystkie dzwony biły

Nie jeden raz zaskoczyło nas podczas zwiedzania nagłe bicie dzwonów. Dobrze, że mój aparat zawsze wisi mi na szyi bo inaczej mógłby roztrzaskać się o bruk

Bił jeden, ale ten większy

Bicie w dzwony jeszcze będzie, aparaty ocalały.

pzdr

longtom napisał(a):Bez zdjęcia Spanjola z Hvaru, mostków we Vrbosce, Vrisnika z kościołem na szczycie wzgórza pobyt na Hvarze się nie liczy.

Postaram się pamiętać.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

longtom napisał(a):Bez zdjęcia Spanjola z Hvaru, mostków we Vrbosce, Vrisnika z kościołem na szczycie wzgórza pobyt na Hvarze się nie liczy.

Postaram się pamiętać.

Będę czujny

pzdr

Tyle się naczytałem o wjazdach autem na Sv. Nicolę, że mimo że trochę nam było wstyd szczyty autem zdobywać, postanowiliśmy spróbować. Ze Švirce ruszyliśmy wąziutką, asfaltową okoloną kamiennymi płotkami drogą. Raz w lewo, raz w prawo powolutku toczyliśmy się do przodu. Spękany asfalt skończył się szybko, nieco później skończyły się płotki, droga się nie kończyła.
Potem zaczęło się pod górkę. Zawijasek w lewo, zawijasek w prawo. Szuter, stromsze kawałki szorstki beton. I początkowo te właśnie miejsca były najgorsze. Na krawędzi beton pokruszony, na jego końcu głębokie dziury. Największe wypełniamy kamieniami i jakoś zdobywamy kolejne metry drogi.
Już się nawet sporo wspięliśmy ponad dno doliny gdy uświadamiam sobie, że ja jednak lubię mój samochód, a do tego zamierzamy wrócić nim do domu. Postanawiam się wycofać.
Droga wąska, dziurawa, kręta. Oczywiście nie ma gdzie zawrócić. Więc powolutku na wstecznym kulam się w dół. Żona też na wstecznym pilotuje mnie. W końcu, udało mi się nawrócić, trochę to trwało

Zjeżdżam jeszcze trochę i przy kapliczce, na dnie doliny, zostawiamy auto. Wygląda na to, że Sv. Nicolę zdobędziemy jak Bóg przykazał. Takiego zdania jest, w każdym razie, moja żona. Ja do tej koncepcji podchodzę z pewną rezerwą.
Ale, że staż małżeński mam spory, robię co mi każą.

Nie wiem na czym to polega, ale każda najdziurawsza i najstromsza droga na zdjęciu wygląda jak fragment autostrady Właśnie gdzieś tu stwierdziłem, że się wycofuję.



A że droga jest dla aut wymagająca niech świadczy fakt, że dwa klucze płaskie i jeden nasadowy po drodze (w różnych miejscach) znalazłem.



Jedno nie budzi żadnych dyskusji. Widoki mamy piękne.



Widać słynną plażę w Bolu na Braču,



widać Vrisnik



i Švirce.



A w oddali nawet Jelsę.



I Vrboska, pod piniowym daszkiem.



Jest 14, słońce nie daje o sobie zapomnieć. Tym bardziej, że po pożarach sprzed kilku lat, o cieniu możemy tylko pomarzyć. W końcu marzenie się spełniło i docieramy do niewielkiej kępy pinii.



Tu zrobimy sobie popas. Podziwiamy, pełen winorośli, amfiteatr.



Planujemy kolejną wycieczkę.



Podoba nam się ta kręta droga. Za dwa dni dojdziemy nią do kapliczki.



Nasza cienista baza w całej okazałości.



Tak tu jest fajnie, że chyba zostaniemy tu jakiś czas.

cd w przygotowaniu.

longtom napisał(a):Ze Švirce ruszyliśmy wąziutką, asfaltową okoloną kamiennymi płotkami drogą

Wybraliście jak się okazało tę najtrudniejszą , nie kojarzę by ktoś pisał że wjeżdżał tamtędy.
Rzeczywiście, wygląda słabo , wcale nie jak autostrada...
Czasem trzeba się wycofać, dać za wygraną... znam ten ból

Ale, jak sądzę, nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło

Widoki naprawdę świetne , zdjęcia podobnie

Pozdrawiam

longtom napisał(a):
Bez zdjęcia Spanjola z Hvaru, mostków we Vrbosce, Vrisnika z kościołem na szczycie wzgórza pobyt na Hvarze się nie liczy.

Och boli mnie to boli......piękne miejsce pierwsze co nasunęło mi się na myśl - Deia na Majorce.
Skoro mam Hvar nie zaliczony to muszę tam wrócić....
Pozdrowionka

trochę mnie tu nie było lecz już zaległości nadrobione...

Vrisnik i Svirce mam zaliczone ale pokazane Twoimi oczami Malo Grablje i jego okolice nie pozwalają mi zapomnieć o powrocie na Hvar...

Pozdrawiam