Koko, koko, Hvar jest spoko. Snoorkowania sezon III

longtom napisał(a):

jolamik napisał(a):ltam z Wami była - w niektórych miejscach rzeczywiście bylismy ale o wielu bym nawet nie pomyslała gdyby nie ta relacja

pozdrav

cześć jolamik
Każdy coś zobaczy, a coś innego przegapi. My np. byliśmy w Vrbniku, a "najwęższej uliczki świata" nie widzieliśmy. A ty widziałaś

nie wiem czy zauważyłabym ją bez przewodniczki
jeszcze raz wielki szacun longtom

jolamik napisał(a):nie wiem czy zauważyłabym ją bez przewodniczki
jeszcze raz wielki szacun longtom

Środa 14 lipca

Na tą część wycieczki cieszyliśmy się najbardziej. I nie zawiedliśmy się
Kto może, a ma płetwy i maskę, to musi tam być obowiązkowo
Definitywnie żegnamy się z wyspą Rab, szczyty Velebitu zbliżają się z każdą chwilą.



Na stateczku atmosfera plażowa.



Wpływamy do zatoki Zavratnica



Zatoczka jest około kilometra długa, i wąska (50 do 100m szerokości)



Charakterem jest nieco podobna do fiordu. Geomorfologicznie jest jednak efektem erozji wgłębnej.



Ściany skalne wznoszą się stromo.



A dno opada szybko.



Cykady są w dobrej formie. W wąskiej dolinie powietrze aż drży od ich grania i z gorąca.



Zatoczka jest piękna, ale dla nas, główną atrakcją jest:



W niektórych przewodnikach jest napisane, że to łódź podwodna. Widać jednak, że to barka transportowa. Wszyscy są jednak zgodni, że jest niemiecka i że została zatopiona w czasie II wojny światowej.
Zatopiono by ją kilka metrów bliżej środka zatoczki, a dostępna by była tylko dla prawdziwych nurków. A tu przyjemność mają nawet początkujący "snurkowacze"



Na Angelinie maski i płetwy miało z 10 osób, z tego szóstka Polaków



Kilka osób pluskało się na końcu zatoczki, większość snuła się po brzegu zmęczona upałem.



My byśmy mogli długo



eksplorować wrak.



Zauważamy, nowy dla nas, gatunek ryb. Nazywają się crnej.





Fauna jest zresztą bogata.





Ale wróćmy do żelastwa .







A to zdjęcie płynnie zmienia temat. Przerzucamy się na ukwiały.



Oczków nie mają, uszków też nie, a strachliwe są bardzo.



Ale wystarczy powisieć nad nimi kilka minut,



i wysuwają swoje "czułkołapki".



I trochę mądrości z wikipedii. "Rozmnażają się płciowo lub bezpłciowo. W większości są rozdzielnopłciowe lub dwupłciowe. Partenogeneza występuje rzadko; tak rozmnaża się np. ukwiał koński (Actinia equina). Rozmnażanie płciowe z zapłodnienie zewnętrznym lub wewnętrznym. Jak u wszystkich koralowców, również u ukwiałów nie występuje stadium meduzy. W rozwoju występuje kilka stadiów larwalnych: planula, larwa typu edwardsia i halcampula. Rozmnażanie bezpłciowe poprzez podział podłużny, podział poprzeczny, lacerację (te posiadają znaczne zdolności regeneracyjne) lub wyjątkowo przez pączkowanie. Niektóre gatunki opiekują się potomstwem; ich młode przez pewien czas przebywają na ciele matki."
Cóż Kamasutra może się schować.

Sto osób niecierpliwi się na brzegu, trzeba się wynurzyć .



Żegnamy się z Zavratnicą.



cdn

Muszę mężowi pokazać ten wrak. On uwielbia takie kliamty
Ryby rybami, ale jakby się nam w okolicy taki statek trafil, to mam problem, bo z wody nie wyjdzie tylko będzie oglądał i oglądał
Gdzieś przy Istrii podobno można pozwiedzać wrak, na ktorym ostały się nawet jakieś wozy pancenre i karabiny- cel na za rok

Wrak fajny. Ale przy zabawach podwodnych proponuję pamiętać o rękawicach (ja używam Maresa 3/2). Tanie, a nigdy nie wiadomo co za badziew jest pod wodą

Oooo, ja też tam chcę, pod wodę, do wraku Namówiłam już męża na aparat (zresztą długo nie musiałam, zdjęcia wystarczyły) teraz muszę namówić na Zavratnice.

viggen_wawa napisał(a):Wrak fajny. Ale przy zabawach podwodnych proponuję pamiętać o rękawicach (ja używam Maresa 3/2). Tanie, a nigdy nie wiadomo co za badziew jest pod wodą

"Dobre rady zawsze w cenie"
pzdr

Roxi napisał(a):Gdzieś przy Istrii podobno można pozwiedzać wrak, na ktorym ostały się nawet jakieś wozy pancenre i karabiny- cel na za rok

Ale to pewnie dla nurków, a nie dla "snurkowaczy"
Jakbyś miała jakiegoś linka to się polecam
pzdr

Aldonka napisał(a):Oooo, ja też tam chcę, pod wodę, do wraku Namówiłam już męża na aparat (zresztą długo nie musiałam, zdjęcia wystarczyły) teraz muszę namówić na Zavratnice.

Chcieć to móc. Sukcesów w namawianiu.

maslinka napisał(a):Następnym razem - pierwszy camping gdzieś pod Velebitem i Zavratnica, tak jak piszesz, obowiązkowo!

Aż się prosi bazę na Rabie sobie zrobić.

maslinka napisał(a):
Dużo wykrzykników w mojej wypowiedzi, ale to dlatego, że to świetny odcinek Piękny! Gratuluję

Mam z kogo brać dobry przykład

longtom napisał(a):

mkm napisał(a):Rab to klasa sama w sobie ... Ovo je biser Jadrana
Jeśli ktoś poważnie myśli o wyspie ... to warto zaplanować tak pobyt, aby zobaczyć średniowieczny Rab
... Korcula ze swoimi moreskami i maskarami , może się schować

cześć mkm
Nasz pobyt na Rabie to takie rozpoznanie, wszystko jeszcze przed nami.

pzdr

Jestem nawet skłonny zaliczyć wam to rozpoznanie

relacja cudowna, podłączyłem się ostatni ale wszystko mam od razu, tylko
szkoda mi sie zrobiło bo po trzech wakacjach w Cro w przyszłym roku na 95% nie dam rady tam pojechać, ale jest jeszcze te 5% i już knuje jak namówić żonkę na wyjazd w pażdzierniku lub listopadzie.
pozdrawiam
na szczęście przeczytałem tę opowieść przed praca ia jakośmi rażniej będzie

mkm napisał(a):

longtom napisał(a):

mkm napisał(a):Rab to klasa sama w sobie ... Ovo je biser Jadrana
Jeśli ktoś poważnie myśli o wyspie ... to warto zaplanować tak pobyt, aby zobaczyć średniowieczny Rab
... Korcula ze swoimi moreskami i maskarami , może się schować

cześć mkm
Nasz pobyt na Rabie to takie rozpoznanie, wszystko jeszcze przed nami.

pzdr

Jestem nawet skłonny zaliczyć wam to rozpoznanie

Dla eksperta od Rabu, jedno zdjęcie gratis



pzdr

pepe75 napisał(a):relacja cudowna, podłączyłem się ostatni ale wszystko mam od razu, tylko
szkoda mi sie zrobiło bo po trzech wakacjach w Cro w przyszłym roku na 95% nie dam rady tam pojechać, ale jest jeszcze te 5% i już knuje jak namówić żonkę na wyjazd w pażdzierniku lub listopadzie.
pozdrawiam
na szczęście przeczytałem tę opowieść przed praca ia jakośmi rażniej będzie

cześć pepe75
Zajrzyj za jakiś czas z rana, coś tu jeszcze przybędzie.

Sama nie wiem od czego zacząć, tyle zaległości się mi narobiło. Ale tej Twojej cudownej relacji nie mogłabym zostawić na kiedyś, na potem, bo mam tu świat nieznany ten spod wody, mam tu nasze ślady, mam tu mój ulubiony świat kwiatuszków, roślin i zwierząt. I najpiękniejszą zatokę - fiord Zawratnicę. Jakże inna jest niż mi pozostała w pamięci. Jeszcze w uszach słyszę pisk jakiegoś jedynego ptaszka, który nam gdzieś nad głową raz przeleciał i słyszę CISZĘ i pamiętam niezwykły spokój z tego miejsca. Bo myśmy byli tam samiuteńcy a pan który pobierał opłatę porozkładał swoje wędki i wrócił na początek zatoki.
Myślę, że i tak byłeś w doskonałej sytuacji "schodząc" pod wodę a tam poza bąbelkami i szumem w uszach tych 100 wycieczkowiczów nie słyszałeś i nie widziałeś.

Tyle wspólnych ścieżek rozpoznaję. I Cres i Rab a teraz Zawratnica.

Pozdrawiam Lidia

Lidia K napisał(a):...świat nieznany ten spod wody, ...

Tyle wspólnych ścieżek rozpoznaję. I Cres i Rab a teraz Zawratnica.

Pozdrawiam Lidia

Ile razy przejeżdżaliśmy przez Osor patrzałem na "waszą" Televrinę, przez nas niestety niezdobytą. Ale i u nas "górska" wycieczka będzie. Na sam koniec.
Na razie jeszcze 2 podwodne "kwiatki".





Pozdrowienia i udanego ciągu dalszego wakacji.
tomek