Koko, koko, Hvar jest spoko. Snoorkowania sezon III

Schodzimy znów na dno doliny.







Ciągle tu mokro.







Pomosty, pomosty, pomosty.





Jeszcze małe zejście i jest.
Velikij Slap, 78 m wysokości.









Wielkie ilości wody tu nie spływają. Poszczególne nurty tworzą jednak fotogeniczne grupy.











Zbliża się 19, czas na powrót.



Wspinamy się w kierunku kolejki.









Żegnamy Slapcia.



I same Plitvice też.







U góry jeszcze słonecznie.





Kolejka zajechała.



Dominuje jeden kierunek.
Do wyjścia.





Nawet na parkingu pustawo.



A my mamy w planie jeszcze kilka kilometrów.
Jedziemy do Slunja.

Zaskoczę autora .... i zapytam:
Skąd taki tytuł tj. " Czemu baranie ...."
Tego barana mam na myśli ..... jaki to rodowód.
Nie ukrywam, że dla mnie jest to odpychające, takie jakieś grubiańskie. No chyba, że źle odczytuję intencje i zamysł autora.

longtom napisał(a):

Franz napisał(a):Reumatyzm przez ekran monitora się nie przedrze.

Nigdy dość ostrożności.

pzdr

Jak miło , że tak się troszczysz o moje zdrowie

Jestem jednak przykładem na to , że nasi przodkowie to jednak kiedyś z wody wyszli na suchy ląd . . .
Mam nadzieję , że właśnie z tej tak czystej


Pozdrawiam
Piotr

longtom napisał(a):To zasłużyłeś na ciąg dalszy.

Może jeszcze i na Slunj.

Pozdrawiam,
Wojtek

Piękne zdjęcia, mnie szczególnie podobają się wodospady z zamrożoną wodą (tak to się nazywa? ) ja nie potrafię tego zrobić...ale się naumiem do czasu wizyty w Plitvicach

woka napisał(a):Zaskoczę autora .... i zapytam:
Skąd taki tytuł tj. " Czemu baranie ...."
Tego barana mam na myśli ..... jaki to rodowód.
Nie ukrywam, że dla mnie jest to odpychające, takie jakieś grubiańskie. No chyba, że źle odczytuję intencje i zamysł autora.

Witaj woka
To jednak prawda, pomysłowość ludzka nie zna granic
Ale może masz urodziny gdzieś na przełomie marca i kwietnia i dlatego tak Ci się skojarzyło.
A tak naprawdę, widocznie umknęło Twojej uwadze, ale ze trzy razy pisałem skąd ten tytuł.
Pół wakacji spędziliśmy na Pagu, gdzie owce były wszędzie. Nawet na kościelnych schodkach. A kilkadziesiąt kilometrów dalej, na Pašmanie, nie widzieliśmy ani jednej.
Tytuł opowieści nasunął się sam.
pzdr

piotrf napisał(a):
Jak miło , że tak się troszczysz o moje zdrowie

Ja po prostu wiem gdzie będzie najbliższa kolacja i gdzie będziemy spacerować jutro.

Franz napisał(a):

longtom napisał(a):To zasłużyłeś na ciąg dalszy.

Może jeszcze i na Slunj.

Slunj jest w pakiecie.

Aldonka napisał(a):Piękne zdjęcia, mnie szczególnie podobają się wodospady z zamrożoną wodą (tak to się nazywa? ) ja nie potrafię tego zrobić...ale się naumiem do czasu wizyty w Plitvicach

Przecież pisałem jak się je robi.

pzdr

longtom napisał(a): ..A tak naprawdę, widocznie umknęło Twojej uwadze, ale ze trzy razy pisałem skąd ten tytuł....

Dzięki.
Teraz już wiem ...... i nie umknęło mi. Ja jestem z tych co mają problemy z czytaniem i za często, chyba tutaj nie zaglądałem. Tytuł mnie zbijał.

woka napisał(a):Teraz już wiem ......
za często, chyba tutaj nie zaglądałem.
Tytuł mnie zbijał.

No to fajnie, że jednak zajrzałeś.
pzdr

No wiesz, Tomek, na tym Pasmanie tak pięknie, że człowiek mimo woli zadaje sobie pytanie: "Dlaczego ja tam nie mieszkam?"

Dlatego tytuł wydaje mi się słuszny.

jan_s1 napisał(a):
Dlatego tytuł wydaje mi się słuszny.

To się trochę uspokoiłem

Po chwili zwątpienia
lejesz miód na moje skołatane serce.

Do Slunja-Rastoke zajechaliśmy jeszcze za dnia. Z Plitvic to jest naprawdę blisko, jakieś 30 km. Kwaterę znaleźliśmy szybko i do tego przy samych wodospadach. Na rekonesans i kolację poszliśmy pieszo.
Postanowiliśmy przetestować:



Mostkiem ponad strugą



szliśmy naprawdę niedługo.



Klientów wielu nie było,



muzyczka cicho brzęczała,



pstrągi się piekły,



a piwo w szkalnicach znikało.



Na dobranoc jeszcze się



trochę pohuśtaliśmy.



A potem to już tylko spać.
dobranoc.

A ja tylko tak w ramach przypomnienia... wciąż tutaj zaglądam

Jedna z moich ulubionych relacji

Tomek super ten tytuł
Od początku wiedziałem, że to jakaś zmyłka ukryta w grze słów.

Tomkowi chodziło o pewien kulinarny przekaz, że grilowanie drobiu ze strusia emu jest zdrowsze niż podrabiana baranina z dodatkiem kasz.

Czemu baranie nie mieszkasz na Pasmanie
("C" to było tak dla zmyłki i ogonek od "ę" urwał)

z emu bar a nie mies z kasz... na Pas manie - i ostrzega, że podróbka powoduje otyłość (idzie od razu w pas!) człowieka (man-że to niby ludzie języków nie znają )

A potem to już tylko podziękowania.

piotrf napisał(a):Jak miło , że tak się troszczysz o moje zdrowie

Od początku relacji ostrzegał.

jan_s1 napisał(a):Dlatego tytuł wydaje mi się słuszny.

Dzięki jan_s1 pachniało trafnie.

longtom napisał(a):To się trochę uspokoiłem

Ja też, i dobrze, że innych ostrzegłeś.

longtom napisał(a):Ja po prostu wiem gdzie będzie najbliższa kolacja...

Nie dziwię się, ostatnie fotki potwierdzają kulinarne prawdy... i w końcu tytuł też zobowiązuje.

Pozdrawiam.
Piotr

jan_s1 napisał(a):na tym Pasmanie tak pięknie, że człowiek mimo woli zadaje sobie pytanie: "Dlaczego ja tam nie mieszkam?"

Od samego początku tej relacji i pojawienia się tytułu, tak właśnie go sobie tłumaczyłem.

Sądziłem, że jak niektóry autorzy książek także i Ty postanowiłeś wnioski powyjazdowe zawrzeć już w samym początku, wstępie do relacji, jakim był tytuł.

Dla mnie tytuł wyrażał żal autora za tak późnym zrozumieniem co dla niego jest najważniejsze, gdzie tak naprawdę chciałby osiąść by w spokoju dożyć sędziwych lat...

...okazało się trochę inaczej... ale chyba trochę prawdy w mojej teorii można by odnaleźć, czyż nie?

Roxi napisał(a):Jedna z moich ulubionych relacji

I moich.

Pozdrawiam