Klub Miłośników Półwyspu Pelješac

stachan napisał(a):Z Orebićem jest sytuacja specyficzna - trzeba go przeżyć. Potem albo wracasz co roku, albo szukasz dalej i... wracasz do Orebića

My stacjonujemy na końcu miasteczka i tam jest względna cisza. Dlaczego względna? Otóż w ciągu dnia raczej trudno znaleźć ciche i spokojne miejsce, które jest dostępne. Wieczorem życie z okolicznych plaż i mikrozatoczek przenosi się do city i wtedy wydaje się ono zaludnione - jednak każdy znajdzie dla siebie wolny stolik, natomiast dotychczas gwarne oazy kąpielowe pustoszeją a wokół zapada błoga cisza. Więc jeśli ktoś szuka pustelni, to z pewnością Orebić nie jest dla niego. Jeżeli jednak ktoś szuka optymalnego połączenia cywilizacji ze spokojem sielskiego zakątka, to zapisze Orebić na swojej urlopowej playliście w pierwszej trójce.

dokładnie tak jest

stachan napisał(a):My stacjonujemy na końcu miasteczka i tam jest względna cisza.

Na końcu, tzn. z której strony?

stachan napisał(a):Jeżeli jednak ktoś szuka optymalnego połączenia cywilizacji ze spokojem sielskiego zakątka, to zapisze Orebić na swojej urlopowej playliście w pierwszej trójce.

Dokładnie tego szukaliśmy. Brak cywilizacji to nie dla nas, aczkolwiek duże miasta też nie .

Trajgul napisał(a):Na końcu, tzn. z której strony?

Od strony Aminessa i Orsanu, ulica Petra Kresimira IV. W ciągu dnia jest sporo turystów przy nadbrzeżach zlokalizowanych począwszy od hotelu Indijan aż po Orsan właśnie, lecz od 17-18 ruch zamiera i przenosi się do city. Od 20 ledwie sączy się muzyka spod zadaszenia Aminessa - trwa tam dwudziestominutowy program animacyjny dla dzieciaków, potem około dwa razy dłuższy dla seniorów. Od 21 z minutami można w ciszy kontemplować spokojną toń morza, w którym przegląda się gwiaździste niebo. Przed Tobą Korćula, ostatnie kursy promów są urozmaiceniem tej sielanki... Od czasu czasu słuchać chrzęst żwirowej ścieżki prowadzącej do Orsanu, którą przemykają pod osłoną zmroku turyści wracający z wieczornych spacerów. Można śmiało powiedzieć, że od 22 nastaje prawdziwa cisza nocna. Ach! Zapomniałbym o nieodłącznym śpiewie cykad, ale to chyba nikomu nie będzie przeszkadzało

Trajgul napisał(a):Dokładnie tego szukaliśmy. Brak cywilizacji to nie dla nas, aczkolwiek duże miasta też nie .

Wniosek z tego prosty - każdy poszukujący swojego miejsca w Chorwacji musi zaryzykować Orebić

stachan napisał(a):Ach!

Piękny opis, prawie jak u Elizy Orzeszkowej w Nad Niemnem
Ja również szukałem blisko części hotelowej, bo wydawała mi się to dobra lokalizacja. Musiałem mierzyć wysoko, bo rok temu była Brela na dzień dobry .

W zasadzie nie mam już nic do dodania. Wszystko już zostało powiedziane
Wybieraj Orebic i baw się cudnie. Będzie wspaniale.

A najgorszy jest ten czas oczekiwania, gdy człowiek ma już wszystko zapięte na ostatni guzik i... czeka, kolejno odliczając DDW

Z jednej strony chciałby już, ale z drugiej cieszy fakt, że wciąż jednak odlicza do urlopu, a nie sam urlop

To odliczanie "do" nie straszne. Już by się chciało tam być, a tu jeszcze tyle dni. A potem, na miejscu, dni tak szybko uciekają, za szybko.

Aldonka napisał(a):To odliczanie "do" nie straszne. Już by się chciało tam być, a tu jeszcze tyle dni. A potem, na miejscu, dni tak szybko uciekają, za szybko.

ale cieszmy się, że wszystko przed nami jest

stachan napisał(a):A najgorszy jest ten czas oczekiwania, gdy człowiek ma już wszystko zapięte na ostatni guzik i... czeka, kolejno odliczając DDW

Aldonka napisał(a):To odliczanie "do" nie straszne. Już by się chciało tam być, a tu jeszcze tyle dni. A potem, na miejscu, dni tak szybko uciekają, za szybko.

Ja jak Kolega wyżej, uważam, że najgorsze jest oczekiwanie. Jadę za 2 miesiące, więc wracam myślami do tego co robiłem 2 miesiące temu, żeby uzmysłowić sobie jak długo jeszcze . Samo planowanie podróży, planu zwiedzania itp. jest przyjemne i męczące, gdy to się robi każdego dnia, przez wiele miesięcy . Natomiast już na miejscu wcale nie myślę o upływającym czasie, rok temu byłem pierwszy raz w Chorwacji i dla niektórych tylko na tydzień ale nam to wystarczyło, a czasu nie mierzyłem. Odjeżdżałem bez żalu, wrócę z radością .

wojstar napisał(a):

Aldonka napisał(a):To odliczanie "do" nie straszne. Już by się chciało tam być, a tu jeszcze tyle dni. A potem, na miejscu, dni tak szybko uciekają, za szybko.

ale cieszmy się, że wszystko przed nami jest

No, jeden rozsądny głos

Najlepsze jest oczekiwanie, lepsze często od późniejszych wakacji (zwłaszcza, jeśli jedziemy w nieznane sobie miejsce). Wiadomo, oczekujemy nie wiadomo czego, a potem trafiają się jednak rozczarowania...

Na drugim miejscu jest podróż - jest to najbardziej magiczna część wakacji. Oczywiście mowa o podróży TAM. Przekraczamy w ciągu jednego/dwóch/trzech dni granicę pomiędzy swojską przaśnością a śródziemnomorską wakacyjnością, po drodze pokonując jeszcze kilka razy łańcuchy górskie. Jeżeli zdać sobie sprawę z tego, że rozwój przemysłowy umożliwia dokonanie takich wyczynów w tak krótkim czasie dopiero od kilkudziesięciu lat, a zmiany polityczne ułatwiły pokonanie licznych granic międzypaństwowych zaledwie kilkanaście lat temu, robi się naprawdę magicznie.

Na trzecim miejscu jest pobyt na miejscu. Wiadomo - raz lepiej, raz gorzej. Ale zasadniczo, wiemy już, jak to jest, jak to naprawdę wygląda i pończocha zostaje zdjęta z obiektywu kamery. Magia przechodzi w realizm, i to wcale nie w realizm magiczny. Niby widzimy teraz wszystko w HD, ale magii jest jakby mniej niż w wyobrażeniach, prawda

Na czwartym miejscu umiejscawiam podróż STAMTĄD. Wciąż jest to element magiczny, ale jednak przemieszczamy się ze znanego miejsca poprzez inne znane miejsca do bardzo dobrze znanego miejsca. Ale, na szczęście, uaktywnia się w tym momencie pakiet "nie ma to jak w domu" i ostatecznie, dojeżdżając do domu, czujemy się nawet dobrze.

Na ostatnim miejscu jest powrót do codzienności - zwłaszcza do pracy...

Mógłby mi ktoś pokazać na mapie, gdzie w Orebicu jest klasztor franciszkanów? Chciałbym wejść na św.Llija i z tego co wiem, to tam jest punkt startowy.

Wpisz w google. Franjevacki samostan Orebic . Droga zaczyna sie przy Villa Julja

rufus295 napisał(a):Mógłby mi ktoś pokazać na mapie, gdzie w Orebicu jest klasztor franciszkanów? Chciałbym wejść na św.Llija i z tego co wiem, to tam jest punkt startowy.

Generalnie wejść na Illije można z czterech stron (googlemaps lub openstreetmap.org):
1. od samostanu (klasztoru),
2. z centrum miasta,
3. Viganj,
4. z Nakovanj.
Jeszcze zależy kiedy chcesz wchodzić na górę (jaki miesiąc?). Dwa lata temu wchodząc zmarł Polak, w zeszłym roku zboczyła ze szlaku Polka i ratownicy znaleźli ją też martwą. Niestety obydwoje przecenili swoje możliwości oraz nie zabrali ze sobą odpowiednio dużej ilości wody

No właśnie od tego klasztoru myślałem wejść. Dzięki za ostrzeżenie. Będziemy wchodzić przełom czerwca i lipca a kilka dni wcześniej będziemy w Durmitorze wchodzić na Bobotov Kuk, Prutas itp, także jakieś tam przygotowanie będzie

rufus295 napisał(a):No właśnie od tego klasztoru myślałem wejść. Dzięki za ostrzeżenie. Będziemy wchodzić przełom czerwca i lipca a kilka dni wcześniej będziemy w Durmitorze wchodzić na Bobotov Kuk, Prutas itp, także jakieś tam przygotowanie będzie

Od klasztoru jest około 5 km do przejścia, i podejście na początku jest strome i na ścieżce jest pełno małych otoczaków co utrudnia wejście. W terminie o którym piszesz nie powinno być źle - temperatury nie są aż tak wysokie. Najgorzej jest na przełomie lipca i sierpnia.
Wiem co pisze, bo z żoną jesteśmy włóczykijami - ciągle gdzieś nas nosi, ciągle coś zwiedzamy