Kilka dni w Bolonii

Nie wystawisz opinii, bo nie byłaś w obiekcie. Jedynie mogłabyś pod rezerwacja dać opis, że opisujesz inny lokal, ale skoro masz statut odwołana/niezrealizowane to nie dasz opinii. Inna możliwość to skopiować stąd tekst i dać na Google z info o perturbacjach z rezerwacją (inny niż zarezerwowany, bo to nie powinno mieć miejsca, teoretycznie).

Otóż to. Na Google tez można dodawać opinie. Nawet się potem zostaje „lokalnym przewodnikiem” .

Po odświeżeniu się musieliśmy wyjść poszukać jakiegoś sklepu, żeby zrobić zakupy spożywcze. Z racji wielkości bagażu nic ze sobą nie zabraliśmy z wyjątkiem kanapek na drogę, o których już zdążyliśmy zapomnieć.
Oczywiście kierujemy się w stronę Piazza Santo Stefano.
Na szczęście deszcz przestał padać. Jest tylko mokro, ale taka sceneria bardzo fajnie wychodzi na fotkach, bowiem światło latarni świetnie odbija się w błyszczących kamieniach, którymi wyłożony jest plac.
Od pierwszego wejrzenia plac nam się bardzo spodobał. Byliśmy zauroczeni.
Będziemy tutaj bardzo często przechodzić, więc jeszcze nie raz go pokażę.

tony montana napisał(a):Hejka
Nadrobiłem. Cała podróż z lotniska ciekawa i widzę że kolejarze sprawili psikusa

Ponoć jakiś wypadek się wydarzył na torach i pociągi nie mogły kursować. Tak twierdzili Ci pasażerowie, którzy rozumieli, co mówił kolejarz.

tony montana napisał(a):Jednak w Twoim przypadku (Waszym) i tak dobrze, że postanowiliście na kolej, auto byłoby zbędnym kosztem.

Ja lubię mieć auto i mam je w większości wyjazdów, ale jak tam sobie to policzyć (plus zmęczenie jazdą i szukaniem miejsca do parkowania w miastach) koszty:
- wynajmu
- albo wynajmu z wzięciem auta w jednum miejscu a oddaniem w innym
- paliwa (1,85 Euro/litro przypomnę w Italii aktualnie)
- autostrad (średnio 10 euro za 100 km)
- parkingów

to Treno wygląda znacznie lepiej

tym bardziej, że banalnie łatwo wygląda w necie sprawdzenie połączeń i kupowanie biletów (kartą)

Dokładnie z tego samego założenia wyszliśmy. Auto sprawdza się w miejscach, gdzie trze pokonywać spore odległości, żeby dojechać z jednego ciekawego miejsca do drugiego i już kilkakrotnie wypożyczaliśmy samochód na takie wyprawy (zawsze w Grecji). Natomiast mając w planach tylko Bolonię, byłby to zdecydowanie zbędny wydatek.

Zawirowania z rezerwacją nie zazdroszczę, ale najważniejsze że ostatecznie wyszło dobrze. Apartament fajny, lokalizacja świetna, wieczorne fotki śliczne

piekara114 napisał(a):Nie wystawisz opinii, bo nie byłaś w obiekcie. Jedynie mogłabyś pod rezerwacja dać opis, że opisujesz inny lokal, ale skoro masz statut odwołana/niezrealizowane to nie dasz opinii. Inna możliwość to skopiować stąd tekst i dać na Google z info o perturbacjach z rezerwacją (inny niż zarezerwowany, bo to nie powinno mieć miejsca, teoretycznie).

wiola2012 napisał(a):Otóż to. Na Google tez można dodawać opinie. Nawet się potem zostaje „lokalnym przewodnikiem” .

Może spróbuję faktycznie napisać coś na Google i wstawić tam zdjęcia, tym bardziej że ja już od lat jestem "lokalnym przewodnikiem", chociaż od dłuższego czasu się tam nie udzielam.

dangol napisał(a):Zawirowania z rezerwacją nie zazdroszczę, ale najważniejsze że ostatecznie wyszło dobrze.

dangol napisał(a):Apartament fajny, lokalizacja świetna, wieczorne fotki śliczne

I tego się trzymajmy .
A ponieważ w listopadzie dni są krótkie, to takich wieczornych fotek będzie więcej.

Opuściliśmy Piazza Santo Stefano i idziemy dalej, rozglądając się za jakimś marketem.

Przechodzimy obok dwóch wież - Asinelli i Garisenda, ale tylko rzucamy na nie okiem, nie zatrzymując się. Będzie na to czas innego dnia.


Dochodzimy do Fontanny Neptuna, która jest drugim symbolem Bolonii (bo pierwszym są wieże Asinelli i Garisenda).


Fontanna powstawała w latach 1564-1566 rok. To papież Pius IV postanowił sprezentować mieszkańcom Bolonii coś, czego nie mieli, czyli publiczną fontannę. Żeby fontanna mogła został postawiona w miejscu, w którym sto do dnia dzisiejszego , należało wyburzyć kilka budynków. Materiałem, którego użyto do jej budowy, był marmur i brąz. Przy fontannie współpracowali ze sobą architekt Tommaso Laureti i flamandzki rzeźbiarz Jean de Boulogne, znany jako Giambologna. Podczas pracy nad pomnikiem Giambologna czerpał inspirację ze starożytnych posągów. Neptun otrzymał od niego silne ciało, ale starą twarz. To silne ciało miało symbolizować papieską siłę a stara twarz mądrość papieża. Ramię, które Neptun wyciąga przed siebie, ma blokować siłę wiatru, żeby złagodzić morze. Symbolika tego gestu ma na celu przesłanie: tak jak Neptun rządzi morzami, tak papież rządzi światem, który przedstawiony jest przez cztery anioły, umieszczone u stóp boga. Te anioły oznaczają Ganges, Nil, Amazonkę i Dunaj - rzeki czterech znanych wówczas kontynentów.


Posąg Neptuna ma prawie cztery metry wysokości i waży 2200 kg. Bolończycy nazywają posąg Il Gigante a w dialekcie bolońskim nazywany jest Zigant.
Ponoć Giambologna chciał Neptunowi zafundować spore genitalia, ale oczywiście Kościół się na to nie zgodził. I tak po odsłonięciu pomnika uznano, że jest on zbyt seksowny. Wobec tego Giambologna uciekł się do podstępu i tak zaprojektował posąg Neptuna, aby patrząc na niego z odpowiedniego miejsca, ujrzeć jego penisa w wzwodzie.
Oczywiście od razu po dotarciu do tego pomnika szukaliśmy miejsca, z którego to widać .


No i znaleźliśmy. Należy stanąć za plecami Neptuna tuż u podstawy schodów prowadzących do Sala Borsa.
Trochę ciemno było, ale wzwód widać.


Pod posągiem Neptuna na pomniku można zobaczyć jeszcze cztery grupy innych elementów, symetrycznie rozmieszczonych ze wszystkich stron. Każda grupa składa się z czterech takich samych elementów. Są tam nereidy, delfiny, herby i anioły.
Z każdej strony niecki fontanny znajdują się napisy:
fori ornamento - upiększyć plac
populi commodo - na użytek ludu
aere publico - wykonane za publiczne pieniądze
MDLXIII – oznaczający, że fontanna została wykonana w 1563 roku, budowę fontanny ukończono w roku 1566.



Obeszliśmy fontannę wokoło, zachwycając się jej urodą.



Ciekawostką jest, że Mario Maserati (jeden z sześciu z pochodzących z Bolonii braci, którzy stworzyli kultową markę samochodów), właśnie patrząc na pomnik Neptuna, wpadł na pomysł logo dla tej marki, czyli trójząb Neptuna.


A jak już padła nazwa Maserati, to warto w tym miejscu zaznaczyć, że pierwsza siedziba firmy Maserati, a właściwie warsztatu samochodowego, znajdowała się
w Bolonii przy Via de’ Pepoli 1, czyli w bliskim sąsiedztwie naszego apartamentu, który jest pod adresem przy Via de’ Pepoli 6.

Aż tak bardzo to się Neptunowi nie przyglądałam, ale za parę tygodni znowu będę miała okazję. Sprawdzę ten wzwód .

Gosia, z jakiego przewodnika korzystałaś?

Bardzo dokładnie obejrzeliście Neptuna
Dziwne, że te cycate nimfy nikogo nie oburzały...

Piękny wieczorny spacer mieliście , Gosiu , taki romantyczny , chociaż biorąc pod uwagę pewne elementy - również z elementami erotycznymi

A swoją drogą w ludziach oburzenie budzą rzeczy naturalne i normalne , a chamstwo , wulgarność , okrucieństwo łykają jak gęsi bez najmniejszego oporu i komentarza . . .


Pozdrawiam
Piotr

marze_na napisał(a):Aż tak bardzo to się Neptunowi nie przyglądałam, ale za parę tygodni znowu będę miała okazję. Sprawdzę ten wzwód .

Gosia, z jakiego przewodnika korzystałaś?

Szukałam na szybko z mojej bibliotece jakichś przewodników, ale niestety nic nie mieli. A na zakupienie czegoś nie miałam zbyt wiele czasu, więc posiłkowałam się jedynie informacjami z internetu. Wiem, że to nie jest do końca wiarygodne źródło, ale jak się informacje powtarzają w wielu opracowaniach, to chyba można przyjąć, że są prawdziwe.
Znalazłam ten przewodnik, który mi przypasował.
Również na tej stronie znalazłam sporo ciekawych wiadomości.

piekara114 napisał(a):Bardzo dokładnie obejrzeliście Neptuna
Dziwne, że te cycate nimfy nikogo nie oburzały...

Byliśmy przy nim kilka razy, bo musieliśmy koło niego przechodzić w drodze do naszego ulubionego marketu, więc obejrzany został dokładnie ze wszystkich stron.
Nimfy sprawiają wrażenie wyuzdanych i prowokujących, więc zapewne też szokowały.
Ponoć były nawet zamiary okrycia posągu Neptuna i otaczających go nimf, ale skończyło się tylko na zamiarach.

piotrf napisał(a):Piękny wieczorny spacer mieliście , Gosiu , taki romantyczny , chociaż biorąc pod uwagę pewne elementy - również z elementami erotycznymi

Spacer jeszcze się nie skończył. Natomiast te elementy erotyczne były bardzo podniecające .

piotrf napisał(a):A swoją drogą w ludziach oburzenie budzą rzeczy naturalne i normalne , a chamstwo , wulgarność , okrucieństwo łykają jak gęsi bez najmniejszego oporu i komentarza . . .

Bo łatwiej jest się wywnętrzać bez żadnych konsekwencji (pomnik nie ma głosu, więc nie będzie z jego strony żadnej reakcji), niż w przypadku krytykowania żywych osób narażać się na ich ewentualną agresję.

megidh napisał(a):Oczywiście od razu po dotarciu do tego pomnika szukaliśmy miejsca, z którego to widać .

Gdzieniegdzie można wyczytać, że w posadzce placu zamontowany jest czarny kamień na którym należy stanąć i wtedy najlepiej widać. Nazywają go nie wiedzieć czemu kamieniem wstydu.
Ogólnie artyści w tamtych czasach (i w ogóle w każdych) mocno śfintuszyli a mistrzem w tym był niejaki Bernini (choć to później i głównie w Rzymie).

Kiepura napisał(a):

megidh napisał(a):Oczywiście od razu po dotarciu do tego pomnika szukaliśmy miejsca, z którego to widać .

Gdzieniegdzie można wyczytać, że w posadzce placu zamontowany jest czarny kamień na którym należy stanąć i wtedy najlepiej widać. Nazywają go nie wiedzieć czemu kamieniem wstydu.

Też o tym czytałam, więc szukaliśmy z Waldkiem tego kamienia, ale niestety go nie znaleźliśmy. Wszystkie kamienne płyty, znajdujące się przy Bibliotece Salaborsa, były w tym samym, jasnym kolorze i żaden się nie wyróżniał.

Kiepura napisał(a):Ogólnie artyści w tamtych czasach (i w ogóle w każdych) mocno śfintuszyli a mistrzem w tym był niejaki Bernini (choć to później i głównie w Rzymie).

Artyści antyczni oraz wzorujący się na nich artyści renesansowi, dążyli do wiernego ukazania ludzkiego ciała.
Dopiero kościół zaczął być bardzo przeciwny nagości, którą nakazał traktować jako gorszącą i budzącą odrazę.