Kilka dni w Bolonii

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a):Ja mam w planach dzwonnicę katedry San Pietro albo taras na bazylice San Petronio

Tą dzwonnicę to sobie jeszcze sprawdź, bo czytałam, że wejście jest możliwe tylko w soboty pomiędzy 14:00 a 16:30.

Wiem, wiem , dlatego "albo-albo"
Ale będę 25 kwietnia, a to ichnie święto ... więc może akurat będzie otwarta

mysza73 napisał(a):

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a):Ja mam w planach dzwonnicę katedry San Pietro albo taras na bazylice San Petronio

Tą dzwonnicę to sobie jeszcze sprawdź, bo czytałam, że wejście jest możliwe tylko w soboty pomiędzy 14:00 a 16:30.

Wiem, wiem , dlatego "albo-albo"
Ale będę 25 kwietnia, a to ichnie święto ... więc może akurat będzie otwarta

Też czytałam, że dzwonnica katedry San Pietro jest czynna tylko w soboty, a ponieważ w sobotę przyjechaliśmy dosyć późno do Bolonii, więc nie mieliśmy żadnej możliwości na jej obejrzenie. Dopiero później znalazłam informację, że dzwonnica jest otwarta również w niedziele i święta od 14:00 do 16:30, więc masz szansę.
Bardzo jestem ciekawa tej podwójnej wieży, więc jak Wam się uda na nią wejść, to mam nadzieję, że opiszesz swoje wrażenia.

megidh napisał(a):

mysza73 napisał(a):

marze_na napisał(a):

mysza73 napisał(a):Ja mam w planach dzwonnicę katedry San Pietro albo taras na bazylice San Petronio

Tą dzwonnicę to sobie jeszcze sprawdź, bo czytałam, że wejście jest możliwe tylko w soboty pomiędzy 14:00 a 16:30.

Wiem, wiem , dlatego "albo-albo"
Ale będę 25 kwietnia, a to ichnie święto ... więc może akurat będzie otwarta

Też czytałam, że dzwonnica katedry San Pietro jest czynna tylko w soboty, a ponieważ w sobotę przyjechaliśmy dosyć późno do Bolonii, więc nie mieliśmy żadnej możliwości na jej obejrzenie. Dopiero później znalazłam informację, że dzwonnica jest otwarta również w niedziele i święta od 14:00 do 16:30, więc masz szansę.
Bardzo jestem ciekawa tej podwójnej wieży, więc jak Wam się uda na nią wejść, to mam nadzieję, że opiszesz swoje wrażenia.

Się postaram

Dochodzimy do monumentalnego wejścia na Cmentarz Certosa (Entrata Monumentale), które znajduje się pod numerem 16 Via della Certosa, która biegnie wzdłuż wschodniej i północnej strony cmentarza. Nie jest to główne wejście, to bowiem znajduje się z drugiej strony cmentarza przy kościele, pod numerem 18 Via della Certosa.



Cmentarz Certosa jest olbrzymi, zajmuje bowiem około 30 hektarów powierzchni.
Jest jednym z najstarszych cmentarzy w Europie. Założony został w 1801 roku. Do jego powstania wykorzystano istniejące w tym miejscu od 1334 roku budowle klasztoru Certosa di San Girolamo di Casara, który został zlikwidowany w 1796 roku.
Cmentarz został świetnie przedstawiony tutaj, więc nie będę go dokładnie opisywać.
Tuż przy wejściu widzimy wiszącą na ścianie wyszukiwarkę grobów.


Jest też plan cmentarza, ale lepiej chyba mieć w rękach mapę.



Zaczynamy zwiedzanie.
W 2021 roku podcienia Cmentarza Certosa zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Możemy tutaj zobaczyć mnóstwo obrazów i rzeźb wykonanych przez prawie wszystkich artystów bolońskich działających w XIX i XX wieku. Początkowo nagrobki były malowane, ale później zostały zastąpione przez sztukaterię i kolumny, wykonywane techniką scaglioli. Natomiast od połowy XIX wieku na cmentarzu zaczęto ustawiać pomniki z marmuru i brązu.
Wykorzystanie systemu budynków i portyków spowodowało, że cmentarz przypomina miasto, tyle tylko, że jest to miasto zmarłych. Spacerując po olbrzymich holach, loggiach i arkadach, zaglądamy do „mieszkań” tych, którzy zostali tutaj pochowani. Wrażenie pozostawiło to na nas niesamowite.

Po obejrzeniu niewielkiej części cmentarza, ale mimo to zachwyceni, opuszczamy to przepiękne miejsce.

Cmentarz Certosa jest także sceną dla licznych imprez artystycznych takich jak koncerty, wystawy.
Organizowane są tutaj wycieczki z przewodnikiem.
Harmonogram tych imprez na rok 2023 można znaleźć tutaj.
I jeszcze filmiki promujące (nie wiem, czy to dobre słowo) Cmentarz Certosa.




A tutaj filmik z jakiegoś koncertu.

Wczoraj skończyłam "zwiedzanie" cmentarza ateńskiego, dziś zachwycił mnie arkadowy boloński. Pasuje do reszty miasta!

Zwiedzanie cmentarzy mi nie leży i cieszę się, że tak szybko poszło. Czekam na kolejne odcinki.

dangol napisał(a):Wczoraj skończyłam "zwiedzanie" cmentarza ateńskiego, dziś zachwycił mnie arkadowy boloński. Pasuje do reszty miasta!

Pasuje jak ulał. W mieście arkady i na cmentarzu też. Jeden styl.
Ateński Pierwszy Cmentarz zwiedzałam razem z Tobą i też mnie zachwycił.

piekara114 napisał(a):Zwiedzanie cmentarzy mi nie leży i cieszę się, że tak szybko poszło. Czekam na kolejne odcinki.

Tak, jedni lubią zwiedzać cmentarze a inni nie.
Mam teraz trochę czasu, bo kręgosłup odmówił mi posłuszeństwa i musiałam sobie zrobić wolne, więc zaraz ruszam dalej z kolejnym odcinkiem. Myślę, że będzie Ci się podobać ta odsłona Bolonii.

Po wyjściu z Cmentarza Certosa udaliśmy się w stronę centrum. Wracaliśmy oczywiście na nogach, bo odległość do pokonania to było tylko jakieś 3,5 km.
Czas nas jednak trochę gonił, bo zbliżała się godzina wejścia do następnego miejsca, które mieliśmy zwiedzać. Nie mieliśmy więc czasu na zatrzymanie się na posiłek. Kupiliśmy jedynie pizzę na wynos i zjedliśmy ją w apartamencie. Była dosyć dobra, ale nie rewelacyjna. Później jedliśmy dużo lepszą.


Ubraliśmy się trochę lżej, bo czekał nas teraz spory wysiłek. Wybieraliśmy się bowiem na średniowieczną wieżę Asinelli.
Wieża ma 97,20 m wysokości i charakteryzuje się nachyleniem 1,3 stopnia, co oznacza, że jest najwyższą krzywą wieżą we Włoszech. Aby na nią wejść, należy pokonać 498 stopni. Wieża została zbudowana na początku XII wieku przez ród Asinelli. Obok niej stoi druga wieża Garisenda, która jest jej rówieśnicą, jednak sporo niższą, bowiem ma tylko 47 metrów wysokości. Razem te dwie wieże tworzą piękny wizerunek, który jest kolejnym symbolem Bolonii, wykorzystywanym w wielu pamiątkach. My nabyliśmy oczywiście magnesy, na których widać dwie wieże.


W Bolonii przed wiekami było sporo takich wież (od 180 do 200), dlatego Bolonia nazywana była kiedyś Bologna la turrita (Miasto Wież). Były one budowane przez bogate rody szlacheckie w celu pokazywania w ten sposób swojej potęgi. Wieże otrzymywały nazwy od nazwisk swoich właścicieli, którzy dzięki temu zyskali nieprzemijającą sławę. Pełniły także funkcje militarne.

Wieża Asinelli została w 1513 roku trafiona przypadkowym strzałem armatnim. Podczas uroczystości odbywających się na Piazza Maggiore wystrzelona została ośmiofuntowa kula, która trafiła w wieżę. Na szczęście nie spowodowało to poważnych szkód.

Z wieżą Asinelli związana jest jeszcze jedna ciekawostka, dotycząca tagliatelle Bolognese. Przepis na ten makaron jest przechowywany w Izbie Handlowej w Bolonii. Według niego świeży makaron jajeczny musi być starannie robiony ręcznie i z zachowaniem dokładnych wymiarów, które są obliczane proporcjonalnie do wysokości Torre Degli Asinelli - makaron po ugotowaniu musi mieć grubość 8 mm, czyli 12270 części jej wysokości.

Istnieje też legenda na temat wieży Asinelli. Opowiada ona o rolniku skromnego pochodzenia, który całymi dniami pracował na roli, aby zapewnić wyżywienie dla swej żony i syna. W pracy pomagały mu dwa osiołki, które rolnik traktował jak członków rodziny. Pewnego dnia osiołki nie chciały jednak pracować, lecz zaczęły kopać ziemię pod swymi kopytami, aż wykopały zakopany skarb. Rolnik nikomu nie pochwalił się tym znaleziskiem, lecz je schował. Po wielu latach, gdy syn rolnika dorósł, to zakochał się w dziewczynie ze szlachetnego roku, która odwzajemniła jego uczucia. Ale nie mogli się pobrać, gdyż nie pozwalał na to ojciec dziewczyny, który powiedział, że odda mu rękę córki, jeżeli ten zbuduje najwyższą wieżę w Bolonii. Chłopak zwierzył się ojcu, który wtedy przekazał synowi znaleziony przed laty skarb. Syn rozpoczął budowę i po dziesięciu latach dzieło zostało zakończone a młody człowiek mógł poślubić swoją ukochaną.

W miejscu, gdzie stoją dwie wieże, zainstalowana została kamera on line, ale od czasu, gdy my tam byliśmy, trochę się chyba przekrzywiła, bo nie widać chodnika pod wieżą, na którym stawaliśmy kiwając do kamery, aby moja mama mogła nas zobaczyć podczas rozmowy telefonicznej.

Bilety wstępu na wieżę Asinelli można kupić w punkcie Bologna Welcome Information Office, który znajduje się na Piazza Maggiore w Palazzo del Podesta. Można również dokonać zakupu online.
Myślę, że z dostępnością biletów nie ma problemów, ale my chcieliśmy wejść na wieżę, aby obejrzeć zachód słońca, więc wolałam nie ryzykować i dokonałam zakupu online. Cena biletu to 5 euro od osoby dorosłej.


20 listopada zachód słońca miał być o godzinie 16:43, więc wejście mieliśmy o godzinie 16:30. Pobyt na wieży (od wejścia do wyjścia) trwa 45 minut, więc pobyt na górze nie jest zbyt długi.
Pod wieżę należy przyjść 5 minut przed czasem i tak tam dotarliśmy.
Pod wieżą już stała kolejka.


Po krótkiej chwili oczekiwania, gdy z wieży wyszła grupa ludzi, zostaliśmy wpuszczenie do środka i rozpoczęła się nasza wspinaczka po 498 stopniach. Grupy wpuszczane na wieżę mogą liczyć maksymalnie 25 osób i są wpuszczane co 15 minut.





Szłam na końcu grupy, bo wiedziałam, że nie nadążę za nimi, a nie chciałam spowalniać wejścia pozostałych.





Ale co jakiś czas grupa się zatrzymywała na podestach, które służą do wymijania się grup wchodzących i schodzących, więc doganiałam naszą grupę. Na tych podestach przesiadują osoby, który pilnują porządku podczas przechodzenia grup.


Na szczyt wieży dotarłam tylko 2-3 minuty po mojej grupie.

O raju, prawie 500 stopni Ale zakładam, że warto i widoki niezapomniane
Cmentarz - klimatyczny

Klimatyczna wieża, lubię takie miejsca i też nie odmówiłbym sobie wejścia i podziwiania widoków, zwłaszcza że cena niewygórowana.
Zadziwiająco dużo chętnych jak na tę mało turystyczną porę roku . Może to z powodu wyśmienitej pogody .

Bardzo ciekawy cmentarz , dzieła sztuki , podcienia , jego powierzchnia też robi wrażenie
Na tą wieżę też kiedyś wyjdę , gdy już do Bolonii dotrę


Pozdrawiam
Piotr