Kilka dni w Bolonii

megidh napisał(a):

mysza73 napisał(a):

megidh napisał(a):Po drugiej stronie tej dwupasmowej ulicy rozpoczyna się najdłuższy portyk na świecie, czyli Portico di San

Na początku tych arkad właśnie zarezerwowałam sobie apartman

Bardzo fajne miejsce. Do serca Bolonii, czyli Piazza Maggiore jest stąd niedaleko. Na nogach jakieś 15-20 minut.

Wiem, wiem , poprzednim razem też mieszkaliśmy w tej okolicy
Całą trasę do sanktuarium też już przeszliśmy (a ja to nawet dwa razy )

mysza73 napisał(a):

megidh napisał(a):

mysza73 napisał(a):

megidh napisał(a):Po drugiej stronie tej dwupasmowej ulicy rozpoczyna się najdłuższy portyk na świecie, czyli Portico di San

Na początku tych arkad właśnie zarezerwowałam sobie apartman

Bardzo fajne miejsce. Do serca Bolonii, czyli Piazza Maggiore jest stąd niedaleko. Na nogach jakieś 15-20 minut.

Wiem, wiem , poprzednim razem też mieszkaliśmy w tej okolicy

To znasz okolice i już Cię nic nie zaskoczy.

mysza73 napisał(a):Całą trasę do sanktuarium też już przeszliśmy (a ja to nawet dwa razy )

Czyżbyś odprawiała jakąś pokutę .

Opuszczamy Arco del Meloncello i ruszamy do Sanktuarium.



Początkowo w prześwitach pomiędzy arkadami widzimy współczesne zabudowania.



Droga cały czas wznosi się lekko do góry.



Oglądam się za siebie, żeby zobaczyć, jak długą trasę już pokonaliśmy.


Co jakiś czas na naszej drodze wyrastają schody.


Na naszej trasie znajduje się 15 kaplic, reprezentujących 15 tajemnic Różańca.
Oto jedna z nich.






Doszliśmy do miejsca, z którego rozpościera się kapitalny widok na stadion Stadio Renato Dall’Ara, istniejący od 1927 roku. Może on pomieścić 36 462 ludzi.

Portico di San Luca jest w nie najlepszym stanie. Co jakiś czas widzimy częściowo ogrodzone miejsca, w których prowadzone są jakieś prace remontowe, ale ponieważ jest niedziela, to żadnych pracowników tam nie ma.
Pomimo tego miejsce zrobiło na nas spore wrażenie. Przejście pod najdłuższym portykiem świata to nie byle co.


Drogą biegnącą wzdłuż portyku przejeżdżały pociągi turystyczne, którymi można dojechać do Sanktuarium di San Luca z Piazza Maggiore.



Co jakiś czas w ścianie portyku widzimy drzwi, które wyglądają, jakby ktoś za nimi mieszkał, bowiem są na nich atrybuty miejsca zamieszkania, czyli domofon i skrzynka na listy.
To pierwsze z takich drzwi.


Zaciekawiło mnie, co może być za tymi drzwiami, więc spojrzałam na mapę Google. No i okazuje się, że po drugiej stronie portyku są domy mieszkalne.

Zbliżamy się do miejsca, w którym portyk ostro zakręca.



Pod portykiem przebiega droga, która w tym miejscu ma nachylenie 18%. Oprócz aut jeżdżą po niej również kolarze.



A tak wyglądał przejazd kolarzy w tym miejscu podczas wyścigu „Giro dell'Emilia–Granarolo”, który tradycyjnie kończy się właśnie pod Sanktuarium di San Luca. Kolarze muszą pięciokrotnie pokonać ten podjazd zanim dojadą do mety.

Od tego zakrętu zaczyna się najbardziej stroma część trasy, którą pokonuje się wchodząc schodami.
Pokonanie tych schodów sprawiło mi trochę trudności.



Na szczęście schody się skończyły.




Portyk jest rozdzielony przez ulicę prowadzącą do Sanktuarium.


Kolejne drzwi w ścianie portyku.



To już końcówka portyku. Już widzimy Sanktuarium.




Ostatnie schody do pokonania.


Można iść dalej po schodach, żeby dojść do wejścia do Bazyliki lub skręcić w prawo, żeby dojść do placu przed Bazyliką.


My wchodzimy dalej po schodach, bo chcemy najpierw obejrzeć Bazylikę.


Portyk zakręca i po chwili widzimy plac przed Bazyliką.


Aby dotrzeć do wejścia musimy jeszcze pokonać kilkanaście stopni.



Stojąc na tych schodach z jednej strony widzi się plac przed Bazyliką



a z drugiej Portico di San Luca.

Szukając przed wyjazdem do Bolonii ciekawych informacji na temat zwiedzania tego miasta trafiłam na oficjalną stronę "Terytorium Turystycznego Bolonia-Modena".
I właśnie na tej stronie przeczytałam, iż w 2017 roku w Sanktuarium otwarto panoramiczny taras na wysokości 42 metrów nad Colle della Guardia, umożliwiający podziwianie niepowtarzalnego widoku 180° na Bolonię.
Ponieważ bardzo lubię miejsca widokowe, to ten panoramiczny taras stał się naszym must see.
Tuż przed wejściem do Bazyliki przy stoliku siedziała pani, która sprzedawała bilety na taras widokowy w cenie 5 euro od dorosłego. Bilet ulgowy kosztował 3 euro, ale my się do takiego biletu nie kwalifikowaliśmy.


Kupujemy więc bilety (można płacić kartą) i wchodzimy do Bazyliki, bowiem wejście na taras widokowy znajduje się w środku zaraz po wejściu po prawej stronie.
Gdy tylko doszliśmy do tego wejścia, to zaraz zostało ono otworzone, bowiem wybiła godzina 12-ta. A właśnie od tej godziny jest czynny taras widokowy w niedziele. Natomiast zamykany jest o godzinie 18:00. W pozostałe dni taras czynny jest w godzinach 10:00 - 13:30 i 14:30 - 18:00.
Idziemy na górę.


Do pokonania jest 127 stopni (liczyłam podczas schodzenia).


Po drodze są miejsca, gdzie można odpocząć.






Przed wejściem na taras widokowy wyższe osoby muszą uważać na głowę, bowiem wejście jest bardzo niskie i głowa jest narażona na uderzenie. Kiedyś chyba wisiała nad drzwiami jakaś ochrona, ale już się chyba wyeksploatowała. Został tam tylko ślad po kleju.


Pokonanie schodów, z chwilowymi odpoczynkami, zajęło nam tylko 6 minut.

Po wyjściu na zewnątrz okazuje się, że to nie jest taras, lecz jedynie balkon widokowy,


na którego końcu znajdują się schody prowadzące na kolejny balkon, który jest trochę szerszy, od tego położonego niżej.




Myślałam, że ten taras widokowy będzie trochę większy. A on ma długość mniej więcej 1/8 obwodu kopuły.


Przy większej liczbie chętnych może tutaj być ciasno.


Ale widoki, które można stąd oglądać są świetne.







W dole widać fragment Portico di San Luca.


Jak na dłoni widać Stadion Renato Dall’Ara.


Widać stąd Bazylikę San Petronio oraz bolońskie wieże, z których wzrok najbardziej przyciąga Torre degli Asinelli, bo jest najwyższa.

Po pierwszych zdjęciach zastanawiałam się czy będzie widać miasto, ale ufff...widać

piekara114 napisał(a):Po pierwszych zdjęciach zastanawiałam się czy będzie widać miasto, ale ufff...widać

Widać, ale tylko z jednego miejsca, dokładnie z rogu tego balkonu.


Ale żeby się do tego miejsca dostać, to trzeba odczekać w kolejce, gdyż wszyscy chcą obejrzeć widok na miasto.

Ostatnio trafiłam na inny taras widokowy z niezłym widokiem na centrum Bolonii.
Kościół San Michele in Bosco

marze_na napisał(a):Ostatnio trafiłam na inny taras widokowy z niezłym widokiem na centrum Bolonii.
Kościół San Michele in Bosco

Też go miałam w planach, bowiem z apartamentu, który mieliśmy zamówiony, do tego miejsca było tylko 1,5 km.
Ale niestety brakło nam czasu na spacer w tym kierunku.

Po zejściu z tarasu widokowego ponownie znajdujemy się w Bazylice.
Z historią powstania Sanktuarium można się zapoznać na oficjalnej stronie Santuario della B.V. di San Luca.
Są tam również informacje na temat ikony Madonny di San Luca, znajdującej się w Bazylice.
Stanęliśmy przy wejściu do Bazyliki i z tego miejsca podziwialiśmy jej barokowe wnętrze.





Teraz idziemy obejrzeć z bliska ikonę Madonny z Dzieciątkiem.
Przechodzimy przez wejście prowadzące do prezbiterium.






Wchodzimy na schody prowadzące za ołtarz.


i po chwili jesteśmy przed świętą ikoną.




Z tego miejsca spoglądamy na wnętrze Bazyliki.





Wracamy schodami po drugiej stronie ołtarza.

Jakoś wielkiego wrażenia ikona na nas nie zrobiła, ale to chyba z racji posiadania w rodzinnym mieście Jasnogórskiej Madonny.
Opuszczamy Bazylikę i jeszcze trochę kręcimy się wokół Sanktuarium.




Znajdujemy toaletę,


w której mocno zaskoczył mnie sposób dostarczania wody do kranu (należy samemu pompować wodę poprzez naciskanie pedału znajdującego się pod umywalką).


Rozpoczynamy drogę powrotną.


Dobrze, że teraz już będzie z górki.








Przy Arco Del Meloncello (w tym miejscu) opuściliśmy Porico di San Luca i poszliśmy w kierunku kolejnego miejsca, które chcieliśmy zobaczyć w Bolonii, a mianowicie cmentarza Certosa.


Do cmentarza prowadzi z tego miejsca portyk Certosa (składający się ze 160 arkad), który został zaprojektowany przez architekta Ercole Gaspariniego.



Ale zanim dojdziemy do cmentarza Certosa, to po drodze mijamy stadion Renato Dall'Ara, na którym nic się nie działo. Z uwagi na trwające w Katarze mistrzostwa świata w piłce nożnej, liga miała przerwę .

megidh napisał(a):

marze_na napisał(a):Ostatnio trafiłam na inny taras widokowy z niezłym widokiem na centrum Bolonii.
Kościół San Michele in Bosco

Też go miałam w planach, bowiem z apartamentu, który mieliśmy zamówiony, do tego miejsca było tylko 1,5 km.
Ale niestety brakło nam czasu na spacer w tym kierunku.

Ja mam w planach dzwonnicę katedry San Pietro albo taras na bazylice San Petronio

mysza73 napisał(a):Ja mam w planach dzwonnicę katedry San Pietro albo taras na bazylice San Petronio

Tą dzwonnicę to sobie jeszcze sprawdź, bo czytałam, że wejście jest możliwe tylko w soboty pomiędzy 14:00 a 16:30.