Kiedyś tam na Hvarze - Uvala Torac i uroki robinsonady.

maslinka napisał(a):Fajna taka robinsonada. A sympatyczny gospodarz opowiadający ciekawe historie to dopiero świetna sprawa

Czekam na ciąg dalszy opowieści, którą wpisałam już na pierwszą stronę KMWH

Tak, otoczenie sprzyjało długim rozmowom. Nasz gospodarz - Mila - przesympatyczny człowiek. rzeczywiście bardzo dużo nam naopowiadał. Do tego kupował nam u znajomego pyszne napoje %, rakiję i wino. Zresztą to wino, takie typowo babskie - słodkie poleciła mi jego żona. Ostatecznie Milo kilka razy musiał iść do znajomego po zakupy dla nas, bo tak jakoś dziwnie ubywało.

elfik44 napisał(a):Z chęcią poczytam, nigdy nie byłam na Hvarze ale z każdą przeczytana relacją rodzi się myśl, że może kiedyś..

Na Hvarze trzeba być obowiązkowo!!! Pora zrobić konkretne pl any.

słoma79 napisał(a):to moja pierwsza robinsonada...dlatego będę zaglądał szczególnie intensywnie

Tak, robinsonada to trochę inne wakacje niż te, które znamy standardowo. Na pewno jest drożej a przy tym znacznie skromniej. Za to wrażenia nieporównywalne.

O.K.Witam Wszystkich obecnych bardzo serdecznie.

Kilka słów w zakresie robinsonady. Wygląda to tak, że za większą kasę wybierasz skromniejszy pobyt. Przynajmniej my tak wybraliśmy z pełną premedytacją. W naszym domku nie było normalnego prądu, tylko z kolektorów. Nie przeceniajcie technologii - nie dało się nawet naładować komórki . Za to przynajmniej żarzyła się żarówka pod sufitem i ostatecznie to człowiekowi wystarcza, jak tylko sobie wszystko w głowie poukłada. Komórki ładowaliśmy w samochodzie podczas systematycznych wycieczek po Hvarze. Z wodą historia taka, ze należało oszczędzać , gdyż była z cysterny. Pod prysznicem w domu woda była ciepła, jak tylko nagrzał się pojemnik na dachu. I tak mieliśmy szczęście, bo sąsiedzi nie mieli pojemnika więc ciągnęli wodę prosto ze zbiornika/betonowej cysterny - a ta była już zimna. Lodówka i kuchenka - zasilane gazem z butli, więc spoko. Okna sypialni wychodzące wprost na morze, widok bezcenny ale w nocy szum morza i kamyczków na plaży nie pozwalał mi spać. Dzieciom to nie przeszkadzało ale ja niestety cierpiałam dlatego wstawałam wcześnie rano, kawa na plaży, spacer, relaks, gazetka, pstrykanie itd.
Niektóre domki były nowsze, więc i warunki pewnie trochę lepsze ale nam to jakoś nie robiło różnicy.

Czytam z ciekawością jak wrażenia odnośnie robinsonady My byliśmy w połowie lipca parę zatok dalej w robinsonadzie w uvali Veprinova cudowne wspomnienia, budził nas szum morza bo dom 3 metry od wody ale plaża była dalej więc nie nie słyszałam szurających kamyków

Hvar zawsze warty uwagi
Tym bardziej że wspomnienia jeszcze świeże

W największy upał siadaliśmy w cieniu przed domem i uprawialiśmy hazard - karty lub Eurobiznnes. To fajny czas tylko dla nas, bez komórek, TV, internetu i całej tej techniki. Na prawdę da się!!! Uwierzcie mi.
Obok nas, w drugiej części domu - rodzinka ze Słowenii. Też robili sobie sjestę w cieniu, choć sąsiadka strasznie bała się cykad- ciekawe . Raz nawet jak jej cykada wskoczyła na stół przed domem, wypadła z takim wrzaskiem, że wyglądało że coś się stało strasznego, tym czasem to właśnie był straszny potwór w postaci cykady Trochę potem było jej głupio, pewnie z wielkiego miasta i tam nie ma takich wielkich potworów - heheheh.
Codziennie przychodziły do nas miejscowe kotki. Mila mówił na nie "mićki". Oczywiście jak tylko zwęszyły, że mamy miękkie serca, to już do końca nas nie opuściły, choć były dość dzikie i bojaźliwe. Potem już obowiązkowo kupowaliśmy im kocią karmę i mleko Okazało się, że to cała kocia rodzinka- mama i 3 młode
Mila opowiadał, że jak na zimę wracają do domu do Splitu(bo tu mieszkają tylko w lecie), koty zostają i muszą sobie radzić same. Polują na myszy i piją wodę z kałuży. Niestety, samo życie. Choć i tak uważam, że wyglądają o niebo lepiej niż te, które widzieliśmy na Visie (tam, to były kocie zombi).

Na plaży w naszej zatoczce prawdziwe multi-kulti. Polacy, czyli my:-) oraz nasi sąsiedzi Słoweńcy, a także dalsi sąsiedzi - Słowacy, Czesi, Węgrzy i Chorwaci oczywiście. I jak się okazało - również Polacy ale oni nie wiem czemu przez cały czas udawali, że nie nasi. Jakoś tak się czaili, coś tam szeptali między sobą, z nikim nie rozmawiali i dopiero przypadkiem wyszło, że to krajanie, zresztą w momencie, kiedy tak jakoś po cichu się zebrali i dali drapaka do domu. Hmmm, dziwne to trochę ale o.k., każdy spędza wakacje jak chce i lubi, wiec nic nam do tego

Dzieciaki całymi dniami polują na żywe stworzenia - ktoś złapał ośmiornicę, ktoś inny masę jeżowców, a nasze młode złapało 3 morskie ślimaki (każdy inny) oraz krewetkę. Kraby pouciekały. A i jeszcze Mila z sąsiadem pokazywali nam jakieś ryby z zębami - ochyda ale dzieciaki miały radochę.

To nasze prywatne "sea life aquarium" w obciętej butelce po 5 litrowej wodzie mineralnej (tylko woda butelkowana do picia w tych warunkach!!!)



A nasza gospodyni opowiadała, że kiedyś tam złapał ją za nogę taki mały rekin (myślał chyba, że jest ludojadem lub się Shark-a naoglądał), więc rekin dostał w łeb i tyle mu z polowania na ludzi. A gospodyni niemała kobitka była (dobrze ponad 180 cm wzrostu - na zdjęciu widać zresztą) więc każdy rekin powinien uważać



i jeszcze kilka fotek z "naszej' zatoczki...



W zatoczce, w sąsiedztwie naszego domu znajduje się taka stara rybacka chałupa. Tak, wiem że ruina i nikt tam nie mieszka. Może właśnie czeka na nas???



Ale choć tu tak urokliwie, to czasem trzeba opuścić ten raj w celu upolowania zapasów spożywczych. Generalnie dość długa, wąska i kręta szutrówka prowadzi nas do "cywilizacji", tj. na asfaltowe drogi Gdinj. Tam już możemy się zastanowić, czy jedziemy do Sucuraja na zakupy (bo zwiedzać to tam nie ma co), czy w drugą stronę - a to już kilkadziesiąt km krętej drogi. Raz byliśmy więc w Sucuraju na zakupach, a potem to już tylko słuszny kierunek - przeciwny

wiolek_lp napisał(a):Czytam z ciekawością jak wrażenia odnośnie robinsonady My byliśmy w połowie lipca parę zatok dalej w robinsonadzie w uvali Veprinova cudowne wspomnienia, budził nas szum morza bo dom 3 metry od wody ale plaża była dalej więc nie nie słyszałam szurających kamyków

To byliśmy sąsiadami Wrażenia są niezapomniane, choć szkoda, ze czas tak szybko minął...

lotnikwsk napisał(a):Hvar zawsze warty uwagi
Tym bardziej że wspomnienia jeszcze świeże

Tak, Hvar jest wyjątkowo piękną i wartą uwagi wyspą. Jeden raz na Hvarze, to stanowczo za mało!!!

Kręcimy się trochę w okolicy Gdinj, trafiamy na lawendowe pole. Zapach jest oszałamiający, lawenda na przełomie czerwca/lipca niezwykle piękna. Trafiamy na uroczą kapliczkę, niestety zamknięta ale i tak zajrzalam przez dziurkę od klucza



Ruszamy dalej.
Na pierwszy rzut w ramach wyprawy stawiamy na najfajniejszą górkę Hvaru. W końcu "nasz" Mila stawiał tam krzyż "swoim" śmigłowcem! Musimy koniecznie to zobaczyć. Terenówka przyzwyczajona do szutrówek, więc bez obaw pakujemy się i w drogę.



Początkowo droga wygląda spokojnie ale to tylko zmyła



Mijamy zaniedbaną kapliczkę. Widoki wokół nie do opisania.


Powoli lecz systematycznie pniemy się w górę. Nasze oczy robią się coraz większe i większe, niedługo wyskoczą nam z orbit



Droga oczywiście szutrowa z czasem zaczyna się zawężać, krzaczory zaczynają niemiłosiernie drapać karoserie ale brniemy dalej! Nie ma odwrotu!



Trochę jak na safari



Chwilowo droga sie stabilizuje, nawet napotykamy na resztki cywilizacji.



Ale widoki z kilometra na kilometr coraz lepsze. Zadaję w końcu pytanie, czy może być jeszcze piękniej niż tu? Czy wyżej będzie ciekawiej? Jak myślicie?

Kochani - czy wyżej jest piękniej? Kto był i widział?

Będę podgladać bo w tym samym terminie byliśmy na wyspie . Kierunek przeciwny , ale czy słuszny ??? Mam mieszane odczucia Z przyjemnością popatrzę na Twoją część wyspy

Bombowo - Hvar, Gdnij i Uvala Torac <3 <3 <3

Byliśmy w domku na wprost waszego - ten kamienny z wielką starą pinią i drewnianymi ławami na tarasie - cudowne miejsce...
Nie zgodzę się tylko ze stwierdzeniem, że wybór robinsonady to wybór droższej kwatery w mniejszym standardzie Ale może akurat nasz Dom Elizabeth nie był po prostu drogi? No i mieliśmy więcej prądu - Ivan zamontował nowszy system solarny, więc ciepłej wody było wystarczająco na 5 osobową rodzinę, prądu na ładowanie komórek, aparatu i laptopa również. Można też było przy normalnej lampie siedzieć na tarasie nocą, ale do klimatu bardziej pasowały świeczki, więc nie korzystaliśmy z elektryki

Poza tym wszystko, co piszesz jest prawdą i bardzo chętnie zdjęcia pooglądam ze znajomych terenów i poczytam Wasze wspomnienia.....

A - i szum morza non stop, przewalające się kamyki i cykady, którymi nasza pinia "grała" 24h/dobę to był najwspanialszy koncert, w mieście go nie ma, na wsi polskiej też nie, więc my - wybierając tego typu "dziury" - właśnie takiej muzyki szukamy

Bylam na gorze i jest przepieknie. Wasza trasa jest dla mnie czyms nowym bo ja z buta od sw Niedjeli wchodzilam:)
Zasiadam i podczytuje