Kalimera – wiosenne wspomnienia z Krety 2018

Okolica wypadła już drugiego dnia, jak zdaliśmy sobie sprawę z realnego czasu przejazdu na Krecie, a nie uśmiechało nam się jeżdżenie 2,5h w jedną stronę przy dość krótkim jednak dniu w październiku....

piekara114 napisał(a):Okolica wypadła już drugiego dnia, jak zdaliśmy sobie sprawę z realnego czasu przejazdu na Krecie, a nie uśmiechało nam się jeżdżenie 2,5h w jedną stronę przy dość krótkim jednak dniu w październiku....

Myślę, że dobra decyzja. O której robiło się ciemno?
Ja do dziś mam awersję do samochodu (lekko przesadziliśmy)

Przesadzić nie chcieliśmy, chcieliśmy odpocząć, skorzystać ze słońca i trochę zobaczyć.

Ciemno robiło się dość gwałtownie o 19, jakby ktoś światło zgasił, no, ale to był ostatni tydzień października...

Wracamy do drogi prowadzącej na parking przy plaży w Preveli. Płacimy, bierzemy manele i idziemy. Żar leje się z nieba, jak na maj było bardzo ciepło. Najpierw idziemy w grupie, potem kolega znika nam z oczu. Dochodzimy do miejsc widokowych. Zatrzymujemy się na zrobienie zdjęć i łyk wody.





Widok w drugą stronę


Stoimy, podziwiamy , oceniamy ile jeszcze będziemy schodzić, no i.... ile będziemy wchodzić (jeszcze ten upał). Rodzi się myśl - nie ma sensu złazić, bo zajmie nam to za dużo czasu i nigdzie więcej nie pojedziemy. Jest tylko jeden problem - brak nam jednego uczestnika wyprawy, który poleciał w dół Decydujemy się na telefon do niego. Okazuję się, że jest już na dole. Co sobie pomyślał o nas to jego, ale o dziwo nikogo nie zabił
Na dowód, że był łaskawie udostępnił mi fotki

Pakujemy się do auta i kierunek Plakias. Robi się trochę nerwowo, bo panowie zaczynają coś wspominać o braku paliwa. Na szczęście stacja za niedługo się objawiła. Tankowanie zrobiła babcia, która wypadła z domu
Zaraz na początku Plakias był sklep. Zatrzymujemy się w celu nabycia zimnego piwa z lodówki
Fotka sklepu z widocznym wyświetlaczem temperatury - 29 stopni

W sklepie kupiliśmy piwo Mythos, wodę i poszliśmy na plażę. Nie byliśmy tam długo, więc nie będę się wypowiadać o tej miejscowości. Plaża jest długa i dość szeroka. Tuż przy niej jest promenada z ławkami i ulica.
Widoczki na plaży



i w drugą stronę (w kierunku centrum)


a to w stronę ulicy


Po chwili pakujemy się do auta i podążamy w kierunku miejscowości Seliia. Jedziemy cały czas pod górę, a droga jest wąska, więc nie pogoni się. Widoki za to piękne, więc stop



Widok na port Souda tuż za Plakias

Piękne fotki i cudowna pogoda.
Kreta jest wspaniała przez cały rok.
Widzę, że zjeździliśmy te same miejsca (przynajmniej na razie).
My też nie zeszliśmy do plaży Prevelli ... w dół byłoby ok...ale potem jak wrócić.
Poza tym też preferowałem Mythosa .

Buber napisał(a):Piękne fotki i cudowna pogoda.
Kreta jest wspaniała przez cały rok.
Widzę, że zjeździliśmy te same miejsca (przynajmniej na razie).
My też nie zeszliśmy do plaży Prevelli ... w dół byłoby ok...ale potem jak wrócić.
Poza tym też preferowałem Mythosa .

Witaj. Wiem, bo tuż przed wyjazdem, prawie w ostatniej chwili czytałam Twoją relację Kreta Praktycznie. Szkoda tylko, że sporo zdjęć gdzieś się wybrało w kosmiczną podróż W Spili zrobiliśmy ten sam błąd co Ty, bo źle zapamiętałam Twoje wskazówki. Utkwiło mi tylko w głowie, że parkowaliście na początku wioski, więc parking pod kościołem uznałam za ok. Ale dzięki temu trochę sobie pobłądziliśmy, co bardzo lubię.
Nie zajrzeliście to tego dużego kościoła na początku wioski? Zdjęcia powcinało, ale wydaje mi się, że tych po prostu nie było.

Nie pamiętam, może z tego nowego sanktuarium była z jedna fotka.
Zajrzałem tam - ale ogólnie średnio mi się podobało, bo za nowoczesne.
Za to fontanna z lwami jest super.

Buber napisał(a):Nie pamiętam, może z tego nowego sanktuarium była z jedna fotka.
Zajrzałem tam - ale ogólnie średnio mi się podobało, bo za nowoczesne.
Za to fontanna z lwami jest super.

No owszem trochę pachnie nowością. Dla mnie jednak był to pierwszy w życiu grecki kościół, więc trochę go obcykałam. Choć też wolę miejsca, w których czuć wieki i klimat. Fontanna i te malutkie uliczki, a w zasadzie dróżki bardzo klimatyczne.

Jedziemy do Frangokastello. Jest nawet znak kierunkowy, tylko coś słabo czytelny Ale na Krecie to całkiem powszechny widoki, gdyż Grecy kochają broń i uwielbiają z niej strzelać z okazji np. ślubu lub świąt. Rezydent w hotelu (mieszka na Krecie od 7 lat) powiedział nam też, że gdzie znaków więcej, tam bardziej zniszczone. Dlaczego? – Bo młodzież też musi się uczyć strzelać, a że robią to zwykle jadąc samochodem, więc im więcej celów tym lepiej. I faktycznie zobaczyliśmy sitka zamiast znaków jeszcze tego dnia. Gwoli ścisłości – zazwyczaj jest to broń posiadana nielegalnie (ponoć nawet są egzemplarze z czasów II wojny światowej)


No i dojechaliśmy do zamku Frangokastello. Parking darmowy, toalety też. Schodzimy na plażę, która jest dośc długa i szeroka.

widoczek w lewo


A tu już patrzymy na zamek

Zamek został zbudowany jako twierdza przez Wenecjan w drugiej połowie XIV wieku, a zajęło im to tylko cztery lata. Do dziś w całkiem dobrym stanie przetrwały zewnętrzne mury, wnętrze ponoć jest jednak puste. Nie wchodziliśmy, więc nie będę się wypowiadać. Ogólnie miejsce, które można odwiedzić, ale niejako po drodze. Specjalna wyprawa moim zdaniem nie warta zachodu.



Tuż przy parkingu jest też pomnik

Buber napisał(a):Piękne fotki i cudowna pogoda.

Dzięki, ale do Twoich im daleko (co jakiś czas wchodzę na Santorini i sobie marzę).

Od początku nasz plan zakładał dotarcie do Chora Sfakion, gdyż chcieliśmy wracać inną drogą, a nie tą która przyjechaliśmy. I tu ożywiła się koleżanka i wymyśliła, co by pojechać do metalowego mostu nad wąwozem Aradena. Było już trochę późno, a do hotelu jeszcze kawałek drogi, więc jesteśmy w rozterce. Nawigacja pokazuje drogę do Aradeny, która wygląda jakby wnerwione dziecko pomazało kartkę flamastrem
Jednak wychodzi nam, że damy radę (do hotelu musieliśmy wrócić na 21.15, bo kolacja była tylko do 21.30.) . Jedziemy i już po chwili czujemy się jak na karuzeli, a na tylnej kanapie bujamy się od prawa do lewa. Widoki są za to fantastyczne. Lekki niepokój budzą tylko kamienie leżące na drodze. Spadnie nam coś na łeb, czynie Nie spadło. Nie ma miejsc postojowych, ale ruch jest znikomy, więc od biedy można się gdzieś zatrzymać. My mieliśmy niestety mało stopów, bo czas biegł nieubłaganie.


Przy tej drodze znaków jest wyjątkowo dużo i to właśnie tu wszystkie były mocno ostrzelane. Jeden wyglądał jakby przywalono z broni na słonia (tego akurat nie mam na fotkach

Po drodze, w wiosce tradycyjny element greckich dróg


i nareszcie

Most nie jest szeroki, mieści się na nim tylko jeden samochód, jeśli pojawi się jakiś z przeciwka, to musi poczekać. Jedzie się po drewnianych belkach, dźwięk jest taki (zwłaszcza jeśli uchylimy okno) jakby drewno nie było niczym przymocowane do podłoża. Hurgota aż strach Cała natomiast konstrukcja mostu wykonana jest z metalu.



Deski mostu nie są idealne, znak czasu widać, ale nie ma co szukać dziury w moście Spacerek zaliczony.
Przez szczeliny widać dno wąwozu.


Widoki na naprawdę super. W oczy rzuca się pomarańczowy kolor skał, które kontrastują z odcieniami szarości.

i w drugą stronę


Ponoć latem w weekendy są tu organizowane skoki na bungee. A most jest zawieszony na blisko 140 metrach nad wąwozem Dziękuję postoję, choć zobaczyć bym mogła
Na zdjęciach poniżej widoczna platforma, z której te skoki się oddaje.