Kalimera – wiosenne wspomnienia z Krety 2018

piekara114 napisał(a):To już nie mogę się doczekać widoku laguny od morza...no i jak wysoko się wspięłaś, bo jeśli dobrze pamiętam to do tarasu chyba nie...

Nigdzie się nie wspięłam Noga mnie bolała, po równym mogłam chodzić, ale nierówności, chodzenie po kamieniach, a zwłaszcza góra, dół odpadło (nogę złamałam 10 lat temu i teraz postanowiła o sobie przypomnieć).
Spakowana? Fotkę zrób

Rejs mijał szybko, bo i oko było na czym zawiesić.

aga_stella napisał(a):

piekara114 napisał(a):To już nie mogę się doczekać widoku laguny od morza...no i jak wysoko się wspięłaś, bo jeśli dobrze pamiętam to do tarasu chyba nie...

Nigdzie się nie wspięłam Noga mnie bolała, po równym mogłam chodzić, ale nierówności, chodzenie po kamieniach, a zwłaszcza góra, dół odpadło (nogę złamałam 10 lat temu i teraz postanowiła o sobie przypomnieć).

No to musiał być ból (emocjonalny). Ty, która wleziesz w każdą dziurę, nagle zostałaś pozbawiona możliwości myszkowania. Szkoda dla Ciebie i dla nas, bo nie zobaczymy fotek.

megidh napisał(a):No to musiał być ból (emocjonalny). Ty, która wleziesz w każdą dziurę, nagle zostałaś pozbawiona możliwości myszkowania. Szkoda dla Ciebie i dla nas, bo nie zobaczymy fotek.

Fotki będą, bo dwie osoby - szanowny małżonek i koleżanka byli sprawni
Małżonek koleżanki raczył sobie plucha rozwalić na schodach w pokoju (były jak szło się do łazienki), więc za kaleki robiliśmy razem No trochę raźniej było.

aga_stella napisał(a):Fotki będą, bo dwie osoby - szanowny małżonek i koleżanka byli sprawni

Uff, to kamień z serca.

aga_stella napisał(a):Małżonek koleżanki raczył sobie plucha rozwalić na schodach w pokoju (były jak szło się do łazienki), więc za kaleki robiliśmy razem No trochę raźniej było.

No to nie byłaś osamotniona. W towarzystwie zawsze raźniej.

megidh napisał(a):

aga_stella napisał(a):Fotki będą, bo dwie osoby - szanowny małżonek i koleżanka byli sprawni

Uff, to kamień z serca.
No pięknie, pięknie. Tylko fotki się liczą

No to nie byłaś osamotniona. W towarzystwie zawsze raźnie[j.

Śmiesznie było, bo każde z nas miało problem z prawą nogą, więc jak szliśmy razem to utykaliśmy jednakowo

Kolory morza, skał i błękit nieba trochę momentami przesłaniany chmurkami większymi i mniejszymi robi wspaniałe wrażenie. Z chmur byliśmy nawet zadowoleni, bo była gorąco, więc dawały nieco oddechu.


Taki był kolor wody (fotka robiona ze statku w trakcie rejsu)

A tu już zbliżamy się do wyspy Gramvousa nazywanej też Wyspą Piratów

Tu jeden z bardziej charakterystycznych punktów wyspy – wrak statku „Dimitrios”, który tkwi w tym miejscu od stycznia 1968 roku. Statek przewoził ponad 400 ton cementu z Grecji do Afryki Północnej. Sztorm jednak pokrzyżował plany kapitana i sprawił, że statek na zawsze utknął na mieliźnie Morza Egejskiego. Na szczęście cała załoga się uratowała.

Cumujemy przy nabrzeżu. Wychodzenie przebiega sprawnie, bo statek ma otwieraną burtę jak na promach. Przed wyjściem z głośników na statku bodajże 5 językach (polski bardzo łamany) informują, o której godzinie trzeba wrócić na pokład.

Po paru krokach moją zwraca uwagę ładna i zarazem dziwna roślinka (chyba jest to gatunek endemiczny, bo takowe tam występują)

aga_stella napisał(a):Po paru krokach moją zwraca uwagę ładna i zarazem dziwna roślinka (chyba jest to gatunek endemiczny, bo takowe tam występują.

Kapary, pewnie jadłaś takie malutkie ogóreczki.
Wiem takie pierwsze spotkanie z kwiatami a nie z owocami może zaskoczyć, spory delikatny i dziwny kwiat.

aga_stella napisał(a):Taki był kolor wody (foka robiona ze statku w trakcie rejsu)

Ależ się tej foki naszukałam na tej fotce
To chyba z przemęczenia (całe popołudnie przerabiałam maliny) zajarzyłam dopiero po chwili, że to chodzi o fotkę.

Lidia K napisał(a):

aga_stella napisał(a):Po paru krokach moją zwraca uwagę ładna i zarazem dziwna roślinka (chyba jest to gatunek endemiczny, bo takowe tam występują.

Kapary, pewnie jadłaś takie malutkie ogóreczki.
Wiem takie pierwsze spotkanie z kwiatami a nie z owocami może zaskoczyć, spory delikatny i dziwny kwiat.

Dzięki wielkie za info, bo sama bym na to nigdy nie wpadła. Kapary nawet lubię jako dodatek do sałatek.

megidh napisał(a):

aga_stella napisał(a):Taki był kolor wody (foka robiona ze statku w trakcie rejsu)
Ależ się tej foki naszukałam na tej fotce
To chyba z przemęczenia (całe popołudnie przerabiałam maliny) zajarzyłam dopiero po chwili, że to chodzi o fotkę.

Sorki, to była literówka - już naprawiona.
Ale myślę, że to była mała zemsta za niedostateczne użalenie się nad moją nogą

Ja foki też nie zdołałem wypatrzeć

Podczas tego rejsu, chwilę po tej wielkiej dziurze w skale patrząc na wybrzeże można było zobaczyć taką kapliczkę.


Ktoś miał wiele zapału i determinacji, aby ją tam postawić.

Jer napisał(a):Ja foki też nie zdołałem wypatrzeć

Podczas tego rejsu, chwilę po tej wielkiej dziurze w skale patrząc na wybrzeże można było zobaczyć taką kapliczkę.

Ktoś miał wiele zapału i determinacji, aby ją tam postawić.

My też zastanawialiśmy się po co, jak teren prawie niedostępny. Jedyne co nam przyszło go głowy, że pewnie w podzięce za uratowanie życia (choć może też być odwrotnie i upamiętnia jakaś tragedię). Kapliczkę też mam, ale na zdjęciu występuje jako punkcik
Mam za to domek, który stoi chyba przy drodze wiodącej do Balos.

aga_stella napisał(a):Spakowana? Fotkę zrób

Już nawet rozpakowana Fotka będzie w relacji, bo nie umiem w tel zmniejszać....

A nogi to współczuję....