Kajakowy Pelješac i Šipan z Przeklętym finałem

megidh napisał(a):Ach ten Dubrownik. Zachwyca za każdym razem, gdy go oglądam, nawet jeśli tylko na zdjęciach.

Jakoś długo nie miałam potrzeby powtarzania wizyty w Dubrowniku, nie tęskniłam za nim, ale cieszę się, że znowu tam byliśmy, bo myślę, że udało nam się "poczuć" miasto, co, mam nadzieję, jeszcze uda mi się pokazać

piekara114 napisał(a):Jako zagorzała lodomaniaczka nie rozumiem, jak lodów można nie lubić Bez nich nie wiem jak bym ciążę przetrwała, tylko po nich przez dłuższy czas mnie nie mdliło...

Można, można Smaki się zmieniają. Jako dziecko oczywiście przepadałam za lodami, później jadłam dość często, a od jakichś 10 lat zupełnie mnie nie pociągają...

Kapitańska Baba napisał(a):Za to port - jak na Dubrownik wydaje mi się być w miare przystępny cenowo. Tylko że tam nie bardzo z miejscami.
Nie powiem - chciałabym bardzo kiedyś tam zacumować na nockę

O, widzisz, dobrze wiedzieć
Dla mnie ceny cumowania są bardzo enigmatyczne

mchrob napisał(a):Mnie przy ostatniej wizycie urzekła ta północna część starego Dubrownika, z wąskimi i stromymi uliczkami a raczej schodami.

Taaak Te uliczki będą w najbliższym odcinku, choć nie mogliśmy im poświęcić tyle czasu, ile bym chciała... Przypominają mi zakamarki w mieście Hvar, choć tam oczywiście wszystko jest w mniejszej skali.

Epepa napisał(a):My z różnych względów też odpuściliśmy mury. Chciałabym się kiedyś wybrać do Dubrownika wczesną wiosną i wtedy na spokojnie pozwiedzać to, czego nie zdążyłam.

Kiedyś już prawie zarezerwowaliśmy Wielkanoc w Dubrowniku... Nie pamiętam, co nas wtedy powstrzymało

ZytaS napisał(a):Co do lodów, to wydaje mi się, że na przestrzeni lat, te chorwackie mocno się popsuły co do smaku i to już nie ta wielkość kugli, co kilka lat temu Powiedziałabym, że nasze rzemieślnicze też już są serwowane w większych kuglach - łyżka do gałek nie jest już tak dokładnie "czyszczona" o brzegi kuwetki

Jeśli chodzi o smak, to nie wiem, czy lody w Chorwacji się popsuły, czy po prostu są na tym samym poziomie, a w Polsce mamy lepsze Natomiast porcje faktycznie dają mniejsze

tony montana napisał(a):Jednego czego żałuję w kwestii tego pięknego miasta to tego, że nie widziałem go w wzgórza Srd.

Też tego trochę żałuję... Ale jeszcze będziemy podziwiać panoramę Dubrownika, za 2 dni , choć nie ze wzgórza.

kaeres napisał(a):Wspaniała relacja jak zawsze u Ciebie. Ilość zdjęć powala (biedne serwery).

Dzięki! Myślę, że serwery jakoś to wytrzymają

kaeres napisał(a):Czy szutrem można dojechać samochodem aż do plaży Jezero ?
Tutaj gdzie jest mała zatoczka poniżej stoją tam dwa samochody.
No i czy tam da się zejść bezpiecznie do plaży ?

Dojechać można tak, jak widać na tym zdjęciu satelitarnym (zaparkowane samochody). To jest duża różnica poziomów i wydaje mi się, że przedzieranie się przez krzaczory. Nie próbowaliśmy, ale wygodnej ścieżki raczej tam nie ma (tak przynajmniej wygląda z perspektywy zatoczki). Widzieliśmy jednak, jak jakiś facet schodził, więc się da, ale nie polecałabym tego zejścia na plażę.

kaeres napisał(a):Nie przeczytałem chyba zbyt wielu relacji z Pelješaca ale z tej najbardziej mi się podobał Trpanj i Kobaš.

Kobaš był dla nas sympatyczną niespodzianką Takich miejsc w Chorwacji szukam!

1 sierpnia (niedziela): Dubrownickie must see - część czwarta

Ponownie na Stradunie, przed Pałacem Sponza:



Uliczki północnej części starówki:




Tylko na chwilę, bo to głównie schody, a nie chce nam się wspinać po schodach

Rozglądamy się za miłą knajpką, w której ugasimy pragnienie Tu jest zbyt elegancko:



A tutaj z kolei - całkiem sympatycznie:



Ale... właśnie przypominam sobie, że buszując wczoraj w necie , znalazłam lokal na Starym Mieście, który sprzedaje dubrownickie krafty (DBC) W ruch mapy w telefonach, musimy znaleźć to miejsce!

Udaje się! Zasiadamy na miłym (i zacienionym!) podwórzu:



i delektujemy się smakiem IPY :



Ceny, o dziwo, niższe niż w samym browarze, który odwiedziliśmy, czekając kilka dni temu na prom w dubrownickim porcie. Przypomnę - tutaj :


Zdjęcie zrobione 4 dni wcześniej.

Po przyjemnej przerwie znowu spacerujemy uliczkami. Odkrywamy dubrownicki odpowiednik "bračkiego bonsai" (które rośnie na kościele św. Piotra i Pawła w Nerežišći) :



Podziwiamy też serbski kościół prawosławny Zwiastowania Pańskiego:




Nieopodal wylegują się śliczne kotory Dołączam do nich :



Temu to dobrze! Wyraźnie uśmiecha się przez sen :



Zawieram bliższą znajomość z kotką tricolorką. Początkowo jest trochę nieufna:



ale po chwili się kumplujemy :



Z witryny sklepowej straszą nas dziwne "potworki":



To oczywiście kolekcja dla fanów "Gry o tron"

Dostrzegamy też wystawę zdjęć zrobionych podczas serbsko-czarnogórskiego ataku na Dubrownik (w grudniu 1991 roku):



Ponownie jesteśmy przed Wielką Fontanną Onufrego:



Tym razem spotykamy tu pana sprzedającego "złote" serduszka za jedyne 1 euro, podobno na szczęście



Zamiast tego wstępujemy do sklepiku za pamiątkami, gdzie Małż kupuje koszulkę, a ja magnes W całkiem normalnych cenach

Powoli żegnamy się ze Starym Miastem:



Ostatnie spojrzenie na Wieżę Minčeta:



i Bramę Pile:



I jeszcze dubrownickie mury z pewnego oddalenia:




Zmierzamy w stronę portu Gruž, mniej więcej tą samą drogą, którą tu przyszliśmy w południe. Znowu podziwiamy piękne pałace - Grand Hotel Imperial:



czy Dubravkę (aktualnie w remoncie):



Ładny skwer z amforami:



I znowu "lądujemy" w punkcie widokowym, który już znamy (Wy zresztą też ) - nad plażą Boninovo, z widokiem na Hotel Libertas:



Postanawiamy, że wykąpiemy się w tym samym miejscu To będzie piękna klamra kompozycyjna

wiola2012 napisał(a):Dlatego z przyjemnością i lekką zazdrością oglądam Twoje zdjęcia. Muszę tam wrócić, za mało czasu poświeciliśmy na zaułki, ale chciałabym z noclegiem

Potraktowaliśmy wizytę w Dubrowniku na totalnym luzie. Żadnego ciśnienia na zwiedzanie, choć oczywiście takie must see jak przejście się po Stradunie, zajrzenie do portu czy przyglądanie się bramom, wieżom i murom musiało się zdarzyć