Kajakowy Pelješac i Šipan z Przeklętym finałem

Pięknie
Takie plaże to miód na moje serce

Nefer napisał(a):No pięknie, pięknie - kajakowanie, ładna plażyczka i jeszcze muflon na deser

Muflona nie zjedliśmy Ani na deser, ani na danie główne

Habanero napisał(a):Pięknie
Takie plaże to miód na moje serce

Podobałoby Ci się tam

maslinka napisał(a):Otoczaki cudowne! Można było leżeć na nich bez ręcznika i kąpać się bez butów

Kąpiel bez butów to coś pięknego - tego mi zawsze brak w Chorwacji, nienawidzę tych kłapciaków na nogach

Kapitańska Baba napisał(a):

maslinka napisał(a):Otoczaki cudowne! Można było leżeć na nich bez ręcznika i kąpać się bez butów

Kąpiel bez butów to coś pięknego - tego mi zawsze brak w Chorwacji, nienawidzę tych kłapciaków na nogach

Ja nie mam do nich negatywnego stosunku. Od kilku lat kupuję buty firmy Hot Tuna. Są świetnie dopasowane do stopy, dość trwałe, a przy tym lekkie. No i chyba całkiem ładne



Co nie zmienia faktu, że jak tylko się da, pływam bez butów

21 lipca (środa): Rejs powrotny do Žuljany i wieczór w Orebiću

Opuszczamy piękną plażę i machamy muflonowi na pożegnanie :



Fale są spore, ale wieje w dobrym kierunku:



Fajne klify:



Uvala Vučine:



Płynie się bardzo dobrze, wiatr pomaga, więc dzisiaj nie czuję już bólu mięśni ramion Albo zdążyły się przyzwyczaić



Na plaży jest dużo więcej ludzi niż przed południem:



Przybyło też jachtów:



Gramolimy się na skałki:



a potem parę kroków i jesteśmy przy Maździaku. Taki powrót z kajakowania to ja rozumiem Miejsce jest idealne do zwodowania kajaka (głównie dlatego, że nie trzeba daleko iść od parkingu), jeszcze tu przyjedziemy.

Wracamy inną drogą, już nie przez centrum Žuljany:



A wieczorem idziemy na kolację do naszego ulubionego Bistro Giovanni. Po drodze mijamy rozleniwionego kota:



i oczywiście kilka pięknych willi kapitańskich:



Atmosfera w Giovannim, jak zawsze, świetna. Niestety, jestem rozczarowana dzisiejszą kolacją. Pržene lignje nie są najmocniejszą stroną tego lokalu:




Za bardzo przeciągnięte, suche i za dużo panierki A może ja po prostu nie przepadam za smażonymi kalmarami, bo już któryś raz mi nie smakują. Jak lignje, to dla mnie muszą być na žaru

Małż je čevapi i bardzo mu pasują

Mimo wszystko opuszczamy Giovanniego w bardzo dobrych nastrojach.



W końcu jest taki piękny wieczór :



Byłoby nastrojowo i romantycznie, gdyby nie tłumy na deptaku :



Przyczyną jest nie tylko coraz wyższy sezon, ale też impreza Okusi Pelješca, która odbywa się w każdą środę. Jest trochę straganów z winami, nalewkami, miodem i innymi wyrobami. No i muzyka na żywo:



Niestety, nie grają utworów dalmatyńskich klap, tylko jakieś "światowe hity". Wykonanie nie powala, więc nie powiększamy tłumu, tylko szybko mijamy zbiegowisko.

W dalszej części deptaku jest znacznie sympatyczniej:



Zastanawiam się nad nabyciem kolejnych pamiątek z bračkiego kamienia (mamy już m.in. zegar i bransoletkę ):



ale na zakup suwenirów przyjdzie jeszcze czas.

Zaczyna dziwnie wiać. To pierwsze podrygi bory, przez którą jutro nie popływamy kajakiem Ale też ciekawie spędzimy czas na dwóch różnych plażach

W kwestii kalmarów: wyglądają całkiem nieźle, ale faktycznie smak najważniejszy a nie wygląd rzecz jasna
A tak w ogóle to zazdroszczę tak długiego wyjazdu!

Straszny tłum
Księżyc zdecydowanie bardziej mi się podoba niz te stragany
No i te kapitańskie wille - tak, moglibyśmy w jednej z nich zamieszkać z Kapitanem

tony montana napisał(a):W kwestii kalmarów: wyglądają całkiem nieźle, ale faktycznie smak najważniejszy a nie wygląd rzecz jasna

Wiesz, ja ostatnio nie lubię się z kalmarami , zwłaszcza tymi prženymi, więc mogę nie być obiektywna

Kapitańska Baba napisał(a):Księżyc zdecydowanie bardziej mi się podoba niz te stragany

Pojutrze będzie pełnia

Kapitańska Baba napisał(a):No i te kapitańskie wille - tak, moglibyśmy w jednej z nich zamieszkać z Kapitanem

Skoro to wille kapitańskie, przynajmniej jedna z nich powinna być Wasza

maslinka napisał(a):

Nefer napisał(a):No pięknie, pięknie - kajakowanie, ładna plażyczka i jeszcze muflon na deser

Muflona nie zjedliśmy Ani na deser, ani na danie główne

Żartownisia .
Podobno pieczeń z muflona to niezły rarytas, może kiedyś będzie okazja, żeby spróbować.

Na pieczeń z muflona zaprasza kilka restauracji w Sudetach . . . z kalmarami troszkę gorzej . . .

Księżyc piękny , po pięknym kajakowym dniu romantyczny wieczór i tylko coraz trudniej o mniej ludne miejsca .


Pozdrawiam
Piotr

Nefer napisał(a):Podobno pieczeń z muflona to niezły rarytas, może kiedyś będzie okazja, żeby spróbować.

Jem mięso i wiem, że hamburgery nie rosną na drzewach, ale czy zjadłabym muflona? Chyba nie...

piotrf napisał(a):Księżyc piękny , po pięknym kajakowym dniu romantyczny wieczór i tylko coraz trudniej o mniej ludne miejsca

O dziwo, znajdziemy dość puste miejsca dostępne z lądu, już w najbliższym odcinku

22 lipca (czwartek): Plaża Ovrata i Duba Pelješka, czyli bardzo leniwy dzień

W nocy budzą nas tłukące się okiennice. Musimy wstać i zamknąć okno. Bora. Przy śniadaniu stwierdzamy, że pływanie kajakiem byłoby nierozsądne. Utwierdza nas w tym gospodarz, który mówi, że cały dzień będzie mocno wiało. Wkrótce okaże się, że tym razem się pomylił...

Słońce piecze niemiłosiernie, trzeba iść na plażę, a raczej jechać, tylko dokąd? Najpierw podjeżdżamy w okolice Viganja, tam, gdzie zaczynają się serpentyny na drodze do Lovište. Jedziemy kawałek szutrem i docieramy do kościółka św. Ivana:




W krzaczorach odnajdujemy ścieżkę prowadzącą do plaży, ale jest bardzo zarośnięta. Nie chce nam się przedzierać przez gęstą makię. Punkt widokowy też trochę zarósł. Patrzymy w stronę Korčuli (okolice Kneže i Račišće):



Focus na krzaki :



Z mapy wynika, że szutrowa droga tuż obok powinna nas doprowadzić do upatrzonej plaży. Nic z tego, przy wjeździe jest łańcuch i napis: Private, a nie jesteśmy dzisiaj aż tak zdesperowani , żeby iść taki kawał pieszo.

Pomarańczowe strzałki pokazują plaże, do których chcieliśmy dotrzeć (raczej do tej pierwszej, niżej), a fioletowa - wjazd na drogę z łańcuchem:



Nie udało się, trudno, poszukamy gdzie indziej. Przypomina nam się plaża Ovrata, z której tydzień temu chcieliśmy startować kajakiem, a ostatecznie wodowaliśmy Plavca w Borje. Jedziemy więc do Postupa.

Na małym parkingu nad plażą dwa samochody - jeden na polskich, drugi na słowackich blachach. W robinsonadzie nie ma nikogo. Wygląda na to, że będziemy mieć dużo przestrzeni:



bo pozostali plażowicze preferują cień na skałkach:



Cała plaża dla nas Przynajmniej na jakiś czas Lokujemy się blisko morza i orzeźwiamy złotem z Różowego Koleżki :



Niestety, woda jest tutaj baaardzo zimna. Wchodzimy kilka razy, ale tylko na moment. Temperatura wody to pewnie częściowo efekt bory, tylko że wiatr zdążył się już uspokoić. To nie była bora, a mała boreczka, powiała zaledwie kilka godzin. Żałujemy, że jednak nie zdecydowaliśmy się na kajakowanie, ale kto to mógł wiedzieć...

Czytamy książki i po prostu odpoczywamy. Nawet nie chce mi się robić zdjęć, mamy tylko te kilka fotek... Czasami trzeba odpocząć i dzisiaj jest właśnie taki dzień - totalne lenistwo i mało pstrykania

Po jakimś czasie ludzi zaczyna przybywać i już nie jest tak fajnie Zbieramy się więc. Plaża Ovrata i okolice:



Obieramy kurs na Dubę. Po drodze - pstryk z samochodu. Divna zachwyca tylko z góry:



Tuż obok plaży taki obrazek:



A szkoda, bo kolor wody jest tu przepiękny:



Trochę boję się, jak to będzie wyglądało w Dubie Jak się zaraz okaże, martwię się niepotrzebnie. Parkujemy w porciku:



Już widać, że będzie dobrze :



Duba to zawsze dobry pomysł Dookoła mamy dużo przestrzeni:



I taki widok za głowami:



W wodzie tylko kilka osób:



chociaż temperatura Jadranu jest bardzo przyjemna:



Trochę szkoda, że nie ma fal. Gdyby nadal wiała bora, działoby się tu

Plażujemy bardzo długo, aż do 18:00, z przerwą na girice w Bistro Zaporat I znowu brak zdjęć , ale z giricami w tym miejscu już były

Na koniec podjeżdżamy jeszcze do "centrum" Duby, żeby trochę powłóczyć się między domami:





Pięknie położona miejscowość:



I ciekawie wyglądający kościół - crkva sv. Ante:




Zastanawiają nas dziwne "dekoracje" na ścianach budynków:



W Dubie jest kilka apartmanów, zarówno w "centrum", jak i w nadmorskiej części. Szkoda tylko, że jedynym lokalem jest Bistro Zaporat, które raczej nie działa do późnych godzin wieczornych, a może się mylę...

W każdym razie - piękny koniec świata, choć my raczej nie zdecydowalibyśmy się na kwaterę na tym odludziu. Z drugiej strony, pewnie niedługo Duba się ucywilizuje i wtedy będę narzekać, że kiedyś było tu tak fajnie...

Leniwy dzień kończymy w apartmanie (nie chce nam się już nigdzie chodzić ), grillując greckie serki z Lidla (wzięliśmy patelnię grillową) i planując jutrzejszą wycieczkę kajakową

Mam ogromny sentyment do Duby , bo była naszą pierwszą miejscowością odwiedzoną na półwyspie - było pięknie , cicho i niezbyt tłocznie . Cieszę się , że tak pozostało , również w wysokim sezonie


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Mam ogromny sentyment do Duby , bo była naszą pierwszą miejscowością odwiedzoną na półwyspie - było pięknie , cicho i niezbyt tłocznie . Cieszę się , że tak pozostało , również w wysokim sezonie

To dziwne, ale nadal jest tam spokojnie i cicho, w przeciwieństwie do okolic Divnej. Niby tak niedaleko, a dwa zupełnie różne światy...

Po tegorocznym Hvarze (powtórkowym), czas chyba w końcu na Peljeszac. Tylko nie potrafię wybrać miejsca-bazy: zostały mi dwie albo Potocine albo Duba Peljeska właśnie. Może mi się coś rozjaśni do przyszłego roku.

Relacja jak zwykle miód. Dobrze, że piszesz, mi się już nie chce .