Kajakowy Pelješac i Šipan z Przeklętym finałem

18 lipca (niedziela): Nakovana, Viganj, Kućište

Dziś od rana pochmurno, chociaż szczyt Sv. Iliji widać:



Wybieramy się więc znowu na wycieczkę. Na pierwszy ogień idzie Nakovana - opuszczona wioska u podnóża masywu św. Eliasza. W starożytności mieszkali tu Ilirowie, a pobliskie jaskinie kryją ich miejsca kultu. Podobnie jak Marta (Ruzica), nie będę opisywać szczegółowo historii tej osady, bo świetnie zrobiła to Aldonka w Klubie Miłośników Półwyspu Pelješac - klik

Jadąc do Nakovany, spodziewałam się czegoś podobnego do hvarskiego Humca. Jednak to miejsce jest nieco inne...

Spacerujemy całkiem sami i chłoniemy jego klimat:




Trochę poezji na ścianie jednego z budynków:



Przyglądamy się z bliska mniej i bardziej zrujnowanym domom:




Ścieżka, której prawie nie widać:



prowadzi do crkvy Male Gospe i dalej, do jaskini ze stalagmitem w kształcie fallusa Chociaż jest też alternatywna droga, nieco szersza, przynajmniej na początku Nie będziemy jednak iść żadną z nich, nie przygotowaliśmy się dzisiaj na przedzieranie się przez krzaczory. Odpuszczamy dodatkowe atrakcje; z tego, co widziałam w relacji Ruzicy, nie ma sensu żałować, że nie zobaczyliśmy fallusa, okazał się niezbyt imponujący

Wracamy z zakrzaczonej ścieżki do "centrum" osady:



Jedyny zamieszkany dom:



Krzesełka jeszcze mogą się przydać :



Powoli opuszczamy Nakovanę. Żegna nas delegacja kotów Black Red White , ale w postaci dwóch przedstawicieli:



Podobał mi się klimat tego miejsca. Trochę posępny (może to kwestia pogody?), trochę romantyczny. Wygląda to bardziej autentycznie niż w Humcu (na Hvarze), w którym część domów została odnowiona. Nie mówię, że Humac gorszy; po prostu inny

Wsiadamy do Maździaka i wracamy w stronę Jadranu. Punkt widokowy zajęty przez rowerzystów:



Już mamy stąd zdjęcia, zrobione w lepszych warunkach pogodowych.

Postanawiamy zajrzeć do miejscowości położonych na zachód od Orebića. Zaczynamy od Viganja:



Zatrzymujemy się przed lokalem o nazwie Bistro Montun:



Iliryjski żołnierz przypomina nam o Nakovanie :



Organizowane są stąd wycieczki, również do jaskini:



Może jednak warto było zobaczyć fallusa?

W Viganju nie brakuje takich obrazków jak ten:



W końcu miejscowości na zachód od Orebića (Viganj, Kućište, Perna) to mekka windsurferów i kite'owców.

Poza tym nie widzimy w Viganju niczego ciekawego, jedziemy więc dalej - w stronę Kućište. Droga trochę się korkuje:



Na zdjęciu powyżej widać polecany przez Katerinę beach bar Čiringito. Niestety, wszystkie stoliki są zajęte. Generalnie, jest tu bardzo tłoczno.

Windsurferzy szaleją :




Dojeżdżamy do Kućište:



Tutaj podoba nam się bardziej niż w Viganju (choć trudno powiedzieć, gdzie kończy się, a gdzie zaczyna kolejna miejscowość, są ze sobą "zrośnięte"), więc idziemy na krótki spacer:



Maleńka, ale urocza plaża :



Tutejsze budynki mogą budzić zachwyt:




Szczególnie ten za mną:




Wychodzi słoneczko, zaczynamy się rozglądać za jakimś kawałkiem plaży. Postanawiamy przejechać jeszcze trochę dalej (wychodzi nam dzisiaj zwiedzanie z auta ), w stronę Orebića.

Miło, że komuś jest miło :



Ostatecznie rozkładamy się na kilka chwil na plaży przy campingu Palme. Nie wiem, czy to jeszcze Kućište, czy już Perna...



Mamy stąd piękny widok na starówkę Korčuli:



Nieco dalej plaża jest bardziej zatłoczona, ale my mamy wystarczająco dużo przestrzeni:




Tylko trochę przeszkadza nam fakt, że za głową jeżdżą samochody. (Sami zresztą powiększamy tłok na tej drodze ) Nie szkodzi. I tak chcieliśmy się tylko wykąpać i trochę wysuszyć. Ruszamy w dalszą drogę, tym razem do Trpanja

maslinka napisał(a):Miło, że komuś jest miło :
...

Nie wiem Aga czy widziałaś ten odcinek RM, ale wydaje mi się , że przejeżdżaliście obok szkółki windsurfingu Polaka z 11 minuty filmu...


P.S.
Jakoś nie mogę się przekonać do tych wąskich plaż z drogą za plecami

No i jak taki turysta zobaczy reklamę jaskini z fallusem, będzie myślał, że coś wielkiego zobaczy
Z Trpanjem kojarzy mi się szczególnie jedna plaża (podpatrzona u Kateriny), a dziewczyny (Marta i Corrina ) o niej w relacjach nie pisały . A ona mi tak chodzi po głowie ...

Pięknie
Patrzę na Twoje zdjęcia z całych sił udając , że nie widzę i nie słyszę tego , co za oknem
Z najdzikszą rozkoszą wskoczyłbym teraz do Jadranu , nawet przy zachmurzonym niebie . . . . poszedł na spacer , zaciągnął się dalmatyńskim powietrzem . . .

Co to za czasy nastały , że w jaskiniach fallusów szukać trzeba




Pozdrawiam
Piotr

Habanero napisał(a):Nie wiem Aga czy widziałaś ten odcinek RM, ale wydaje mi się , że przejeżdżaliście obok szkółki windsurfingu Polaka z 11 minuty filmu...

Widziałam wszystkie
Faktycznie, ta sama szkółka. Sympatyczny pan właściciel
Konrad, Pelješac to chyba dla Ciebie dobry kierunek, od kiedy pływasz na windsurfingu Wakacje na Półwyspie wcześniej czy później muszą się zdarzyć

Habanero napisał(a):P.S.
Jakoś nie mogę się przekonać do tych wąskich plaż z drogą za plecami

Ja też ich nie lubię, ale tutaj to był tylko moment.
Trzy dni ze słabszą pogodą, które właśnie opisuję (ten jest drugi z kolei ), to wycieczki ze "zwiedzaniem" i ekspresowymi kąpielami. Wyłącznie po to, żeby się schłodzić i żeby nie było zmarnowanego dnia W myśl dewizy: Dzień bez moczenia w Jadranie dniem straconym

A odcinek Dalmatyński fitness jest świetny! Zwłaszcza część z flamingiem w basenie

pomorzanka zachodnia napisał(a):No i jak taki turysta zobaczy reklamę jaskini z fallusem, będzie myślał, że coś wielkiego zobaczy

A potem wielkie rozczarowanie...

pomorzanka zachodnia napisał(a):Z Trpanjem kojarzy mi się szczególnie jedna plaża (podpatrzona u Kateriny), a dziewczyny (Marta i Corrina ) o niej w relacjach nie pisały . A ona mi tak chodzi po głowie ...

Będziemy... tuż obok Myślę, że wiem, o którą plażę Ci chodzi

piotrf napisał(a):Z najdzikszą rozkoszą wskoczyłbym teraz do Jadranu , nawet przy zachmurzonym niebie . . . . poszedł na spacer , zaciągnął się dalmatyńskim powietrzem . . .

Wskakiwałam i zaciągałam się przez całe trzy tygodnie (reszta wakacji nie była już nad Jadranem), a mam niedosyt... Nie wiem, jak się zaciągać, żeby starczyło na cały rok

piotrf napisał(a):Co to za czasy nastały , że w jaskiniach fallusów szukać trzeba
Piotr

My nie szukaliśmy (Żeby się Czesi nie śmiali, powinnam napisać: Nie hledaliśmy )

18 lipca (niedziela): Trpanj - część pierwsza

Bardzo lubię to miejsce przy drodze 415 :



Nazywam je Bramą do Trpanja

Ruzica w swojej relacji pisała o problemach z parkowaniem w miasteczku. W związku z tym nawet nie pchamy się do centrum. Znamy Trpanj z poprzednich pobytów; wtedy bez problemu można było zaparkować w zatoce Luka, mniej więcej na wysokości cmentarza. Tym razem też zostawiamy tam samochód, przy drodze.

Rzut oka na "pierwszą plażę", tę obok beach baru:



Kolejna jest przy dobrze nam znanym campingu Vrila. Plażowanie będzie później, najpierw musi być zimne piwo i jakaś przekąska W tym celu udajemy się do centrum. Przechodzimy przez kamienny mostek, pod którym nie płynie żaden strumyk:



Krótki spacer przez park (koło cmentarza) i wychodzimy w okolicach placu zabaw i parkingu płatnego przy pomocy aplikacji:



Nie chodziło nam o uniknięcie opłaty, nie chcieliśmy po prostu instalować na telefonie kolejnej apki. I tak do niczego by nam się nie przydała. Na całym Pelješcu za parkowanie płaciliśmy jedynie w Stonie (Malim), bo w dużym ktoś nam oddał swój bilet , ale to wydarzy się dopiero za 1,5 tygodnia...

Wróćmy do Trpanja. Mijamy pięknie położone boisko:



i schody prowadzące do crkvy sv. Roka:



Pójdziemy nimi innym razem. Teraz prosto do centrum:



Mijamy kościół św. Piotra i Pawła:




Cieszy nas obecność palm, chociaż niektóre mają trochę przystrzyżone pióropusze:



Docieramy do przystani promowej:



i skręcamy w lewo - w stronę deptaku/promenady:



Na jej końcu jest sympatyczna plaża, jednak dla mnie zbyt zaludziona:



A obok ciekawe miejsce - Tuna Bar:



Tego lokalu na pewno nie było 11 lat temu

Wygląda sympatycznie:



ale średnia ocen na GM nie jest zachwycająca - zaledwie 3,9. Ludzie chwalą klimat, ale narzekają m.in. na obsługę i na okropne toalety...

Lepiej chodźmy gdzie indziej Ostatecznie trafiamy do restauracji w hotelu Aurora. Piwo jest zimne, palačinki poprawne:



a widoki na Zvjezdę Mora piękny :




Po lunchu spacerujemy trochę po centrum:



Powiększają nabrzeże:



Jest to dla nas o trochę dziwne, bo przecież kiedy Pelješki most zostanie oddany do użytku, połączenie promowe Ploče-Trpanj straci na znaczeniu.

Niewielka plaża na wschód od portu:



Tego mostku w 2010 też na 100% nie było:



Dzięki niemu można się przejść po falochronie, aż do samej Zvjezdy Mora, co kiedyś nie było możliwe:



Podziwiamy widok na nabrzeże:



i plac budowy:



Nad deltą Neretwy leje:



Tutaj słońce przypieka niemiłosiernie. Pora iść na plażę. Zanim tam jednak trafimy, pokręcimy się trochę w trpanskich wąskich uliczkach

Ufff....nadrobiłam

Tym ostatnim odcinkiem mnie rozłożyłaś
Dopiero co sama się tam kręciłam, na mostek nie dotarłam (a tak bardzo chciałam)

Tęsknię!!!

Mostku w 2014 r. też nie było....
Wtedy w porcie też mieliśmy problem zaparkować, a o miejscu pod cmentarzem nie wiedziałam, i tylko rzuciliśmy okiem na nabrzeże....

W sumie to niewiele ludzi u Was na tych zdjęciach, Viganj prawie bezludny na przykład.

Widok na Zvjezdę Mora faktycznie fajoski

Kapitańska Baba napisał(a):Tym ostatnim odcinkiem mnie rozłożyłaś
Dopiero co sama się tam kręciłam, na mostek nie dotarłam (a tak bardzo chciałam)

Będziesz miała coś do zobaczenia w Trpanju następnym razem

piekara114 napisał(a):Mostku w 2014 r. też nie było....
Wtedy w porcie też mieliśmy problem zaparkować, a o miejscu pod cmentarzem nie wiedziałam, i tylko rzuciliśmy okiem na nabrzeże....

Trpanj wart jest dłuższego spaceru, co pokażę w najbliższym odcinku

tony montana napisał(a):W sumie to niewiele ludzi u Was na tych zdjęciach, Viganj prawie bezludny na przykład.

Wszyscy byli na Divnej

W ogóle jedyny minus Trpanja który widzę to brak bliskości Korčuli.

pomorzanka zachodnia napisał(a):W ogóle jedyny minus Trpanja który widzę to brak bliskości Korčuli.

Jest też słabo z dobrymi restauracjami, chociaż znajdziemy coś ciekawego przy kolejnej wizycie


18 lipca (niedziela): Trpanj - część druga albo konkurs na najpiękniejsze drzwi

Żegnamy się ze Zvjezdą Mora i nowym mostkiem:



Zamierzamy przypomnieć sobie trpanjską ścieżkę wzdłuż morza. Po drodze, niestety, trafiamy na taki obrazek:



Bardzo dużo śmieci. A już myślałam, że Trpanj jest miejscem prawie idealnym

Przejście nadmorskim spacerniakiem to na pewno sama przyjemność:




Lubię takie plaże:



Moglibyśmy iść dalej tą šetnicą, okrążyć cmentarz i dojść do samochodu, ale wolimy zagłębić się w wąskie uliczki.

Najpierw mijamy tor do gry w bule (i okazałe palmy ):



Później, ponownie, kościół św. Piotra i Pawła:



Letnie kino, fajna atrakcja:



Jesteśmy już w małym labiryncie wąskich uliczek:



Nie jest ich wiele, ale można się zgubić

Zamiast się gubić, lepiej zorganizować konkurs na najpiękniejsze drzwi Kandydatura nr 1:



Crkva Gospe od Karmela z dobudowaną wieżą i plątanina kabli:



Uroczy zaułek:



Te drzwi podobają mi się chyba najbardziej:



Zresztą sfotografowałam się też przy nich 11 lat temu :



Byłam wtedy zdecydowanie bardziej opalona , ale teraz mamy dopiero początek wakacji...



Kolejne drzwi są trochę w innym stylu:



a należą do kawiarni Betula położonej na urokliwym placu:



Kiedyś mieścił się tu Klub Jabuka. W 2011 roku trafiliśmy w tym miejscu na koncert klapy w ramach imprezy Trpanjske Glazebne Večeri:



Był tłum ludzi i niesamowity klimat:



Dzisiaj jest bardzo spokojnie. Spotykamy tylko wylegujące się kotory :



Czego chcesz? :



Kolejny pięknie obdarty budynek:



i kościół św. Antoniego, naprzeciwko:




Docieramy do parku i ścieżką obok placu zabaw idziemy w stronę Maździaka:



Jest bardzo gorąco i marzymy o tym, żeby jak najszybciej wskoczyć do Jadranu. Ale o plażowaniu napiszę już w kolejnym odcinku

10 lat minęło, a maslinka w ogóle się nie zmieniła.

Nefer napisał(a):10 lat minęło, a maslinka w ogóle się nie zmieniła.

Również to zauważyłem

Trpanj , a raczej jego światła oglądaliśmy co wieczór z tarasu apartamentu w Podacy , ale nigdy do niego nie dotarliśmy
Może jeszcze kiedyś Naprawdę wart jest dłuższego spaceru


Pozdrawiam
Piotr

Ciekawe co to będzie za "Piekielny Finał".