Kajakowy Pelješac i Šipan z Przeklętym finałem

Bravik napisał(a):Odcinek dla mnie. Uwielbiam dalmatyński interior.

Cieszę się W takim razie, idąc za ciosem, wrzucam następny odcinek, w którym znajdziesz też trochę interioru

Bravik napisał(a):Tydzień w kraju i już bym wracał.

Wcale Ci się nie dziwię


17 lipca (sobota): Tour de Pelješac - część druga

Z Kuny jedziemy do Trstenika. Po drodze wzrok przykuwa betonowa budowla wielkich rozmiarów:



To Spomenik palim borcima NOVJ i žrtvama fašizma, czyli Pomnik ku czci poległych bojowników NOVJ (Narodowej Armii Wyzwolenia Jugosławii) i ofiar faszyzmu, który stoi przy głównej drodze prowadzącej przez Pelješac, w Pijavičino. Powstał on w 1983 roku i upamiętnia ofiary II wojny światowej zamordowane przez członków Crnej legiji (Czarnego Legionu) - nieformalna nazwa I Pułku Ustaszy.

Historia związana z pomnikiem jest wyjątkowo tragiczna. Mieszkańcy Pijavičino zostali przyprowadzeni w to właśnie miejsce i rozstrzelani. Znajdowały się tutaj groby ofiar, później przeniesiono je na cmentarz w Kunie. Walki trwały od wiosny 1941 roku do jesieni 1944 roku. Zabitych zostało około czterystu żołnierzy, zamordowano wielu mieszkańców Półwyspu. Ich nazwiska zostały wyryte na kamiennych płytach obok obelisku:



Płaskorzeźba robi wrażenie:




Dzięki niej pomnik nabiera dodatkowego symbolicznego znaczenia. Ma nie tylko przypominać o cierpieniach i walce mieszkańców, ale też ukazywać wkład Pelješca w zwycięstwo nad faszyzmem w czasie II wojny światowej.

Próba wymazania słów: Jugoslavija i Tito, jak widać, mało skuteczna:



Pomnik jest dość zaniedbany. Postument, schody wymagałyby małej renowacji:



Roztaczają się stąd piękne widoki - w stronę Trstenika i Žuljany:




Jest to więc bardzo popularne wśród turystów miejsce. Nam udaje się, przynajmniej przez moment, pobyć tutaj w ciszy.

Pięknie, a jednak przytłaczająco... Jedziemy dalej - w stronę Trstenika:



Miejscowość bardzo ładnie prezentuje się z góry:



Z dołu też nie najgorzej Parkujemy przy samym morzu i wypatrujemy rudego kota na plaży :




Spałaszował już prawie całą rybę. Jeśli się przyjrzycie, między kamyczkami zauważycie jej głowę :



Pora przyjrzeć się miasteczku z bliska:



Ładny dom, na którym upamiętniono króla Tomislava:




Całkiem sympatycznie:



Gdyby przyszedł tu Rudzielec z plaży, dostałby ślinotoku :



My jakoś dajemy radę Jesteśmy tylko trochę głodni. Niewystarczająco, żeby skorzystać z tej oferty dnia umieszczonej na potykaczu jednej z knajpek. Choć wygląda kusząco:



W końcu zasiadamy w lokalu, który widać po lewej stronie:



To Caffe bar Felix. Jest zimne Karlovačko :



oraz widok na Trstenik:



i półwysep z plażą Zaglavak:



Jest i pizza z pršutem:



która nieco za długo była w piecu Nie jest to szczyt naszych marzeń, ale smakuje przyzwoicie.

Całkiem zadowoleni z posiłku w miłych okolicznościach ruszamy dalej - tym razem plażować, bo pogoda się poprawia.

Wspomniana plaża Zaglavak widziana z drogi Trstenik-Žuljana, którą właśnie mkniemy :




Nie decydujemy się na dojazd do niej, bo sądzimy, że jest wymagający. (Pewnie niesłusznie boimy się tego szutru. CROberto pisał niedawno u Corriny, że nie taki diabeł straszny...)

W każdym razie znajdziemy piękne miejsce już niedługo. Podziwiamy malownicze wybrzeże:



Jakiś kilometr przed Žuljaną porzucamy samochód przy drodze i zaczynamy schodzić, o tutaj:



Ale o tym, jakie plaże odkryliśmy, napiszę już w następnym odcinku

Fajny ten detal w pierwszym dzisiejszym odcinku, mordka jakby uśmiechnięta. Też lubię takie drobiazgi.

Taka słabsza pogoda się czasami przydaje. Ja, tak jak Wy uwielbiam upały, ale moja rodzina mniej . Chociaż ostatnio ja też chyba mniej je lubię.
A skoro się ociepliło to jestem ciekawa następnej plaży (zatoczki?).

Nefer napisał(a):Fajny ten detal w pierwszym dzisiejszym odcinku, mordka jakby uśmiechnięta.

No tak, rzeczywiście

pomorzanka zachodnia napisał(a):Taka słabsza pogoda się czasami przydaje. Ja, tak jak Wy uwielbiam upały, ale moja rodzina mniej . Chociaż ostatnio ja też chyba mniej je lubię.

Lubimy upały, ale wtedy zazwyczaj przez cały dzień siedzimy w wodzie i na wodzie Gdyby nie było słabszych dni, niewiele byśmy zwiedzili Na oglądanie okolicy pozostawałyby późne popołudnia i wieczory.

A propos pomnika opisanego w poprzednim odcinku - kilka dni temu został zniszczony
Komuś się nie podobało, że upamiętnia komunistycznych bojowników o wolność Jugosławii.

Link do artykułu:
https://www.24sata.hr/news/cekicima-raz ... ota-781185

17 lipca (sobota): Plażowanie na skałkach w Žuljanie

Zaczynamy schodzić w stronę Jadranu. Ślady po pożarze:



Piękne zestawienie kolorów - lazur morza i zieleń drzew:




Ze ścieżki, którą idziemy:



wypatrujemy piękną plażę:




Prawdziwa perełka! Niestety, dostępna tylko od strony morza. Będziemy tu jeszcze eksplorować wybrzeże kajakiem

Kawałek dalej schodzimy wreszcie nad Jadran. Widok na Žuljanę:




Nie ma tu wygodnych kamyczków, tylko ostre skały, ale jakoś udaje nam się na nich umościć



Są to raczej miejsca siedzące, a nie leżące , ale do czytania się nadają

Gdybyśmy poszli jeszcze kawałek dalej, znaleźlibyśmy miejsce bardziej odpowiadające definicji plaży, ale przynajmniej jest ciekawie, a okoliczne plażyczki jeszcze odkryjemy, przy innej okazji

Pięknie tu i spokojnie:



Widok w stronę wyspy Lirica z latarnią morską:



Spędzamy tutaj jakieś półtorej godziny. Pływanie jest utrudnione ze względu na duże fale i niewygodne zejście z naszych głazów , ale trochę się moczymy

Kiedy wysychamy, maszerujemy w górę, do Maździaka, a potem podjeżdżamy na chwilę do Žuljany:



Główna plaża:



Nie czuję żadnych nieprzyjemnych zapachów, o których pisała Corrina. Może mieliśmy szczęście.

Žuljana robi na mnie wrażenie sympatycznej mieściny. Idę na krótki spacer:



Kawałek dalej plaża zupełnie pusta :




Klimacik:



Kolejny swojski obrazek:



A do tego wszystkiego OPG Fjaka :



Nie wiem, jak by się tu mieszkało, ale na pierwszy rzut oka podoba mi się Na pewno minusem jest ruch samochodowy, który poprowadzono główną ulicą, przez samo "centrum". Dla nas też raczej za mały wybór konob...

Opuszczamy Žuljanę, która, moim zdaniem, ma swoje momenty:



Wrócimy tu jeszcze dwa razy

Tymczasem mkniemy przez zielony półwysep:



Widoczność jest teraz bardzo dobra:




Być może był to najlepszy dzień na wyprawę na sv. Iliję Stosunkowo chłodno i rano pochmurno. Kto mógł wiedzieć, że pogoda tak się poprawi? Woleliśmy nie ryzykować wycieczki bez widoków

Tym razem wieczorem zostajemy w domu i zjadamy coś z własnych zapasów Do tego bardzo smaczne wino produkowane przez gospodarza, które dał nam w prezencie :



Dostajemy jeszcze białe, ale czerwone bardziej mi smakuje

Długo siedzimy na tarasie, planując jutrzejsze wycieczki po Półwyspie. Znowu zapowiada się słabsza pogoda

No i na ostatniej fotce pojechałaś Makłowiczem z tym lokowaniem produktu.

Bravik napisał(a):No i na ostatniej fotce pojechałaś Makłowiczem z tym lokowaniem produktu.

Tak Sos Tysiąca Wysp - zawsze go zabieramy

Muszę się zgłosić do producenta po zapas na kolejne wakacje

Widokowo pelješki interior jest niesamowity.
Praktycznie gdzie się nie ruszyliście, to krajobraz powalał.
Na dobrą sprawę, to nie trzeba się tam nigdzie wspinać po górach,
wystarczy tylko wsiąść do samochodu i przejechać się Waszą trasą, by pieścić
oczy widokami. No ale ja z tych co wolą z gór zjeżdżać zimą, niż się na nie wspinać latem

Habanero napisał(a):Widokowo pelješki interior jest niesamowity.

Moim zdaniem Pelješac jest najbardziej widokowy ze wszystkich dalmatyńskich wysp, choć wyspą nie jest (Ja go jednak tak traktuję )

Niestety, ma też wady, ale lepiej skupiać się na zaletach

Jestem tego samego zdania, godzinę temu dojechałem do domu ale Peljesac pokochałem od pierwszego wejrzenia, zapachu, smaku...a widziałem nie mało w Cro. Sporą część drogi powrotnej planowałem gdzie się zatrzymam w przyszłym roku na Peljescu, już nie mogę się doczekać.

maslinka napisał(a):

Habanero napisał(a):Widokowo pelješki interior jest niesamowity.

Moim zdaniem Pelješac jest najbardziej widokowy ze wszystkich dalmatyńskich wysp, choć wyspą nie jest (Ja go jednak tak traktuję )

Niestety, ma też wady, ale lepiej skupiać się na zaletach

...jak dla mnie wadą była np. dosyć spora odległość, sklepy, restauracje, okoliczne miejscowości. Można to jednak z drugiej strony również uznać za zaletę.

Niewątpliwą jednak zaletą na Pelješacu były jego cudowne, przepiękne widoki, serdeczni ludzie, których poznaliśmy oraz apartament z idealną bliskością morza.

Nie wiem dlaczego, ale mam straszną słabość do Trstenika... Miło było sobie przypomnieć.
Zuljana jakoś mniej mnie przekonuje, choć to na pewno bardziej ruchliwe miasteczko. Ja jednak wolę mniejsze miejscowości, a nawet zupełne wioski. Ich jedyną słabością jest brak promenad do spacerowania i czasem jakaś restauracja też by się przydała

maslinka napisał(a):Nie czuję żadnych nieprzyjemnych zapachów, o których pisała Corrina. Może mieliśmy szczęście.

... ja niestety mogę tylko potwierdzić te zuljanskie zapachy ... ... w 2018 roku część rodzinki miała spędzić na miejscowej plaży kilka godzin, a ja z najstarszym synem mieliśmy zaliczyć mury Stonu, niestety nie zdążyliśmy podjechać do głównej drogi gdy zadzwoniła małżonka żebyśmy jak najszybciej ich stamtąd zabrali - właśnie ze względu na obrzydliwe zapachy ... ... ostatecznie zawieźliśmy ich wówczas na plażę Prapratno z której byli zadowoleni ... ...
Pozdrawiam.

Bardzo ładna sesja - Maslinka

W tym roku zatrzymaliśmy się w Zuljanie na 10 dni, a następnie pojechaliśmy na Mljet na 6 dni. Oba miejsca były świetne. Zawsze dbamy o apartament, w rzeczywistości będę rezerwować teraz na przyszły rok kiedyś. Zależy to również od tego, z kim się idzie. Wybraliśmy się tam z naszym 10-letnim wnukiem. I tu trzeba pomyśleć o zajęciach. A w Zuljanie jest boisko do koszykówki, w zatoce miał okazję popływać kajakiem, skoczyć z mola do morza, czy pograć w piłkę w morzu. W odległości kilku kroków był też sklep i piekarnia. A widok z częściowo zacienionego tarasu - nie miał sobie równych. Chętnie zobaczę Twoje zdjęcia - my też tak przejeżdżaliśmy kilka lat temu po Peljesacu.



Widok z tarasu apartamentu: https://www.youtube.com/watch?v=0trD8FCpPrg



Za rogiem:



Brakowało mi tylko palm z roku 2017: https://www.youtube.com/watch?v=YHhkXb3TcEI&t=34s

lukasz22i napisał(a):Sporą część drogi powrotnej planowałem gdzie się zatrzymam w przyszłym roku na Peljescu, już nie mogę się doczekać.

Ja też już nie mogę się doczekać wakacji , chociaż powrotu na Pelješac na razie nie planuję.

majeczka napisał(a):...jak dla mnie wadą była np. dosyć spora odległość, sklepy, restauracje, okoliczne miejscowości. Można to jednak z drugiej strony również uznać za zaletę.

Dla mnie wadą jest brak miasteczek ze starówką, takich jak na Braču, Hvarze, Visie... Dwie uliczki w Orebiću i kilka w Trpanju to trochę mało. Jeśli chodzi o plaże, też mogłoby być lepiej.

Koenig napisał(a):Nie wiem dlaczego, ale mam straszną słabość do Trstenika... Miło było sobie przypomnieć.
Zuljana jakoś mniej mnie przekonuje, choć to na pewno bardziej ruchliwe miasteczko. Ja jednak wolę mniejsze miejscowości, a nawet zupełne wioski. Ich jedyną słabością jest brak promenad do spacerowania i czasem jakaś restauracja też by się przydała

W Trsteniku jest akurat w tej kwestii całkiem nieźle. Spodobały mi się dwie konoby na końcu nabrzeża - Vitaceae i Bistro Bar Stijena. Szczególnie ten drugi lokal wyglądał klimatycznie, ale otwierał się dopiero późnym popołudniem, więc go nie przetestowaliśmy.

kmichal napisał(a):... ja niestety mogę tylko potwierdzić te zuljanskie zapachy ... ... w 2018 roku część rodzinki miała spędzić na miejscowej plaży kilka godzin, a ja z najstarszym synem mieliśmy zaliczyć mury Stonu, niestety nie zdążyliśmy podjechać do głównej drogi gdy zadzwoniła małżonka żebyśmy jak najszybciej ich stamtąd zabrali - właśnie ze względu na obrzydliwe zapachy ... ... ostatecznie zawieźliśmy ich wówczas na plażę Prapratno z której byli zadowoleni ... ...
Pozdrawiam.

No to rzeczywiście słabo... Byliśmy na głównej plaży w Żuljanie tylko przez moment, więc mogliśmy akurat niczego nie poczuć. Jeśli takie wonie się roztaczają, bardzo szkoda tego miejsca

Rero napisał(a):Bardzo ładna sesja - Maslinka

Dzięki, Rero
Piękny widok z apartmanu