Kajakowy Pelješac i Šipan z Przeklętym finałem

pomorzanka zachodnia napisał(a):To teraz chyba pora pojechać/polecieć na Cypr.

Kiedyś pewnie polecimy

Habanero napisał(a):Zatoczka a'la Hvar , tylko plaża trochę mała, jak na ilość apartmanów.

W sezonie pewnie pusto nie jest.

Abakus68 napisał(a):Góra dół i dół góra. Kajak na plecy i rura. No to Wasza kondycja fizyczna musi być taka że ja się na wspólne góry z Wami pisał nie będę.

Z kondycją nie jest źle, ale w upale bywa ciężko.

pavlo napisał(a):Jak można to wskakuję do Waszego kajaka, no oczywiście wirtualnie, bo w realu taka operacja zmieniłaby kajak w łódź podwodną

Wirtualnie na szczęście wszyscy się zmieszczą

Bartek81 napisał(a):Cześć Agnieszko, muszę powiedzieć że nie tylko Orebič był "Polski" ...w tym roku w Rogoznicy polski język można by uznać za urzędowy ... dołączam

Cześć
No tak, Polaków było mnóstwo w całej Chorwacji.

Katerina napisał(a):Dotarłam i ja

Fajnie oglądać urocze zdjęcia znajomych kątów po latach .
Wiele się tam nie zmieniło, oprócz mostu.

Witaj, Kasiu
Oprócz mostu i dróg dojazdowych do niego.

Katerina napisał(a):Ale, każdy kto widział krowi placek uzna, że to nie to - one są dużo mniejsze - obstawiam owce i barany

Kilka dni temu, w Alpach, widziałam bardzo dużo krowich placków Faktycznie, te na plaży Jezero były znacznie mniejsze.

Katerina napisał(a):Co do konoby Barsa - chciałabym dać przeciwwagę krytykanckim opiniom...
Właściciel jest specyficzny i takież ma poczucie humoru - jeśli ktoś tego nie czuje, to będzie nazywał jego sposób bycia bufonadą

Trudno rozgryźć gościa, którego nie znasz i z którym rozmawiasz tylko parę minut. Czasami może to być specyficzne poczucie humoru, czasem zwykła nieuprzejmość.

Nie wiem, jak jest naprawdę. Być może, jak to często bywa, prawda leży pośrodku...

Katerina napisał(a):Mam nadzieje być na bieżąco z relacją , ostatnio dziwne rzeczy mi się przydarzają

Kasiu, właśnie przeczytałam w Twojej relacji, co się stało
Całe szczęście, że wyszłaś z tego bez szwanku.
Ściskam

stpman napisał(a):Bardzo możliwe, że piszesz o mnie Ja na tą plaże dotarłem we wrześniu 2017 roku. Wg mnie odchody należały do krów lub byków. Dodatkowo w zaroślach było słychać poruszające się w naszą stronę metalowe dzwonki, takie jak mają krowy. Ale czy to były krowy czy byki to nie wiem, bo tylko kawałek łba widziałem i podjęliśmy decyzję o ekspresowej ewakuacji

Tak jak napisałam wyżej, moim zdaniem, były za małe jak na krowie placki, ale ekspertem nie jestem


Jutro pojawi się nowy odcinek. Krótka przerwa była spowodowana rodzinnym wyjazdem do Bawarii Wyskoczyliśmy też na jeden dzień do Austrii, do Zillertala - naszej ulubionej narciarskiej doliny Tym razem zobaczyliśmy ją (i przede wszystkich kilka szczytów ) w letniej odsłonie :

piekara114 napisał(a):

Katerina napisał(a):Ale, każdy kto widział krowi placek uzna, że to nie to - one są dużo mniejsze - obstawiam owce i barany

Owce i barany nie zostawiają placków, tylko małe bobki.... Widać to na szlakach i halach górskich....

Na plaży najbardziej podobne to było chyba do oślich placków Ale może zostawmy ten gówniany temat

16 lipca (piątek): Wieczór w Lovište

Zbieramy się "z domu" koło 19:00, żeby na spokojnie zdążyć dojechać do Lovište na zachód słońca. Za Viganjem zaczyna się podjazd serpentynami. Obowiązkowo musimy zrobić przystanek na punkcie widokowym:



Na wprost widać okolice Žrnovskiej Banji i Knežę:



A po lewej rozciąga się widok aż po Mljet, który dzisiaj akurat jest trochę zamglony:



Pelješki Zlatni Rat :



i starówka Korčuli:



Nie odleciałam :



Jedziemy dalej. Parkujemy przed miejscowością, o tej porze parking jest bezpłatny.

Od początku uderza nas fakt, że Lovište nie jest wcale tak spokojną mieściną, jakiej spodziewaliśmy się po relacjach oraz po obejrzeniu filmów RM Przynajmniej nie wieczorem w sezonie

W zatoce kotwiczy sporo jachtów, a ich załogi pewnie korzystają z miejscowych lokali, których jest tu zadziwiająco dużo. Do tego dochodzą turyści tacy jak my, którzy przyjechali "na zachód słońca". (Powiedzmy, że był to jeden z celów ) No i jeszcze ci skuszeni rekomendacjami Roberta Makłowicza

Zaraz zresztą trafiamy na jedno z miejsc, o których opowiadał RM :



To Caffe Bar Bolero, który wyróżnia się napisem "England" na ścianie:



W 1943 roku został on wyryty bagnetem przez angielskiego żołnierza, jednego z wyzwolicieli Dalmacji.

Obok rosną piękne i nietypowe kwiaty:



Zmierzamy do konoby Gradina, która ma najwyższą średnią ocen spośród wszystkich restauracji w Lovište (poza Starim Ribarem, ale on nie ma stolików bezpośrednio nad morzem). Wszystko w Gradinie niestety zajęte:




Cofamy się więc trochę w stronę "centrum" i trafiamy do lokalu o nazwie Bistro Porat. Siadamy w pierwszym rzędzie , żeby podziwiać spektakl na niebie:





Stolik nad samym morzem ma jednak tę wadę, że dzisiaj bardzo wieje. Przydatna okazuje się bluza

Zamawiamy oradę z grilla. Rybka okazuje się przepyszna, szczególnie smakuje mi blitwa z ziemniakami, do której nie pożałowano czosnku Smaczna jest też oliwa, którą dorada została podlana.



Zadowolona Maslinka :



Ryby sprzedają tu na porcje, nie na kilogramy. Nasze danie kosztuje 130 kun i uważam, że jest warte swojej ceny. Okazuje się, że będzie to najlepsza ryba, jaką zjemy na tych wakacjach

Po pysznej kolacji idziemy przejść się nabrzeżem. Mijamy słynną konobę Barsa, o której była już mowa :




Bardzo sympatycznie w tym Lovište:




Ludzi jest sporo, ale nie za dużo. Trochę gwaru tworzy wakacyjny klimat



Najbardziej klimat ten oddaje chyba to zdjęcie:



Zwróćcie uwagę na kieliszki ustawione na murku

Tymczasem żegnamy się z Lovište:



Przyjedziemy tu w ciągu dnia, żeby zwodować kajak

Po drodze do Orebića zatrzymujemy się na chwilę na punkcie widokowym, ale nie mamy statywu, więc zdjęcie jest rozmyte:



W apartmanie siedzimy jeszcze długo na tarasie :



Idziemy spać grubo po północy (tak dobrze się siedzi ), nie śpieszy nam się, bo jutrzejszy poranek i tak ma być pochmurny...

Nefer napisał(a):Malownicze te chmury na zdjęciu z łódkami .

Tak, na niebie trochę się działo

Habanero napisał(a):Ależ piękne to Twoje točeno

Nie wiadomo, co ładniejsze - piwo czy zachód słońca A tutaj dwa w jednym

Bravik napisał(a):

Habanero napisał(a):

Bravik napisał(a):

Habanero napisał(a):Ależ piękne to Twoje točeno

Kusiła, kusiła... no i sam musiałem do kufla pilznerka nalać.
A rybka też zacna.

Dziewczyna nie zna litości
No to zdrówko

Za piękne Panie i tutaj obecnych...

Zdrówko!
Też piję Pilsnerka

majeczka napisał(a):...ale sobie również marzyłam o zimnym piwku z sokiem i pięknym widokiem na Pelješacu, a tu tylko plavac i plavac

Plavac też nie jest zły , chociaż wolę piwo

CROberto napisał(a):Cześć Agnieszko
Bardzo przyjemnie mi się czyta i ogląda Twoją relację .

Witaj, Robercie Dzięki za miłe słowa.

CROberto napisał(a):Widziałem Loviste za dnia i nie było tak ładnie jak na Twoich wieczornych fotkach...

Myślę, że to jedna z tych miejscówek, które lepiej prezentują się po zmroku

17 lipca (sobota): Tour de Pelješac - część pierwsza

Dziś od rana bardzo pochmurno:



(Na zdjęciu, przed wejściem do apartmanu, widać nasz kajak )

Pojeździmy więc sobie trochę po Półwyspie

Najpierw zaglądamy do uroczej "dziury", która zwie się Županje Selo. Miejscowość jest niemal całkowicie wyludniona. Można poczuć klimat prawdziwej Dalmacji :





Nie ma tu jednak zbyt wiele do roboty, więc jedziemy dalej.

Oskorušno to tylko krótki przystanek:



Puste kadzie na wino:



Stamtąd wąską dróżką "wspinamy się" (Maździakiem ):



do kościółka sv. Nikoli:





Byliśmy już tutaj 11 lat; żadnych zmian nie widzę Ale miło sobie popatrzeć na interior:



A jeszcze przyjemniej na Biokovo:



i deltę Neretwy:



Z Trpanja właśnie wypłynął prom:



Niestety, bardzo wieje i jest chłodno, więc dość szybko zbieramy się w dalszą drogę.

Czas na Kunę Obowiązkowy przystanek przed kościołem z imponującymi schodami:




Tego pana znamy :



Natomiast tej rzeźby w 2010 roku nie było :



Mijamy sporą winiarnię:



i kierujemy się do "centrum". To w zasadzie jedna uliczka:



Stajemy przed drzwiami domu państwa Špaletów (dobrze znamy je z innych relacji i z filmów RM ) i zastanawiamy się, czy wchodzić, czy nie...



Nie ma nawet 13:00 , mamy średnią ochotę na wino, na którym zresztą kompletnie się nie znamy, więc odpuszczamy. (Generalnie, wina raczej nie pijamy.) Później trochę żałuję, bo już tu nie wrócimy...

Przynajmniej zrobię sobie zdjęcie z osiołkiem u konkurencji - konoba Antunović naprzeciwko:



Za chwilę jedziemy zresztą do tych "prawdziwych" osiołków państwa Antunovićów, które rezydują przy klasztorze franciszkanów. Właśnie dostały pyszne sianko :




Z tego powodu trochę nas olewają

Pstrykamy im kilka zdjęć i idziemy się przyjrzeć kościołowi MB Loretańskiej:




Detal:



Raczej skromny ogród i widok na kawałek pelješkiego interioru:



Pomnik JPII:



Zaglądamy jeszcze na chwilę do osiołków, ale nadal są zajęte jedzeniem , więc ruszamy w dalszą drogę...