Kajakiem dookoła Hvaru

Oj jak miło popatrzeć na znajome widoki tyle, że od strony wody ...

Byłem tam w czerwcu gdzie Wy pływaliśie a już wszystko w głowie zamazane jakby to było parę lat wstecz ...

Teraz odliczam już do czerwca A.D. 2014


Pozdrawiam



PS. A co do kapcia to on tak sam z siebie się wziął i popsuł ? Rozkleił ? Czy może jakieś tajemne siły pomogły ?

maslinka napisał(a):...
Sympatycznie, chociaż, jak dla mnie, to sztuczne ograniczenie przestrzeni ma dużą wadę - brak widoków na pełne morze!...

Spójrz na to z drugiej strony.
Nikt nie miał "widoku" z pełnego morza czy tam jakiegoś lądu na wylewanie wody z "kapcia". Pełna dyskrecja. No my (cromaniacy) już wiemy ale nikomu nie powiemy.

Kenik napisał(a):Aleś piwny błogostan zaprezentowała

Wiedziałam, że się Wam spodoba

SgwdYrEira napisał(a):Wreszcie! Już myślałem, że jakiś cenzor dostał się na Twój dysk i niepoprawne zdjęcia skasował

Hehe, nie, ja tylko dawkowałam napięcie

evil napisał(a):YES,YES,YES wreszcie fotka z browarkiem i to jeszcze jakaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

Taaaaka relaksująca Jak mi teraz brakuje takiego relaksu, tamtego klimatu... Piwo wypite w domu nie smakuje tak jak w Cro...

longtom napisał(a):Życzę Ci abyście kolejne wakacje spędzili w niezniszczalnym i superszczelnym następcy Sevycapcia.

Dzięki

longtom napisał(a):Szkoda, że Czerwonych Ścian, nie udało się Wam zobaczyć.

Chcieliśmy pojechać z Kapciem na dachu Fabiaka i zwodować go w Sv. Nedelji. Wtedy moglibyśmy dopłynąć do tych czerwonych ścian, bo jednak z ID to za daleko. Zabrakło nam czasu. Początkowo mieliśmy opuścić Hvar dzień później. Jednak pewne względy zadecydowały, że szybciej chcieliśmy się znaleźć na lądzie... Napiszę o tym w następnym odcinku.

jackuc napisał(a):Byłem tam w czerwcu gdzie Wy pływaliśie a już wszystko w głowie zamazane jakby to było parę lat wstecz ...

Ja też mam dziwne wrażenie, że od naszych wakacji minęło mnóstwo czasu

jackuc napisał(a):PS. A co do kapcia to on tak sam z siebie się wziął i popsuł ? Rozkleił ? Czy może jakieś tajemne siły pomogły ?

Chyba nie czytałeś Sam, nie sam, wziął i pękł. W środku, wewnętrzna powłoka. Mamy już następcę Obyśmy nie musieli go mianować Kapciem II (Pfu, pfu )

romuald22 napisał(a):No my (cromaniacy) już wiemy ale nikomu nie powiemy.

No mam nadzieję Bo to jest top secret

Za oknem ciemno, zimno, w domu niemowlak się popsuł, bo mu zęby rosną, a przedszkolakowi rogi urosły. Jak dobrze by było wsiąść do kajaka i popłynąć w błękitną dal... Ech się rozmarzyłam!

maslinka napisał(a):Dla tych, którzy stęsknili się za "zdjęciem z piwem"

yeaaaa

Aguha napisał(a):Jak dobrze by było wsiąść do kajaka i popłynąć w błękitną dal...

Aguha, nie chcę Cię martwić, ale wysiadamy Za to niedługo zamiast kajakiem popłyniemy promem

m@rek napisał(a):

maslinka napisał(a):Dla tych, którzy stęsknili się za "zdjęciem z piwem"

yeaaaa

eystrasalt napisał(a):

To jedno musi wystarczyć na jakiś czas, aż tak dużo takich zdjęć nie mam

13 sierpnia (wtorek): Pożegnanie z ID

Wieczorem po raz ostatni ruszamy do Ivan Dolca. Okolice campingu i widok na Šćedro:



Spacer po rondzie :



Siadamy oczywiście w Big Blue, skąd mamy dobry widok na "centrum" (na razie jest jeszcze wcześnie i niewiele się dzieje):



i lokalne atrakcje :



Gra w bule (w Chorwacji zwane boćanje, bućanje lub balote) budzi duże zainteresowanie. Kibicuje nawet pies :



Chociaż może akurat nie w tym momencie

Podglądamy też konika polnego, który siedzi nad naszymi głowami:



Wczuwamy się w atmosferę leniwego dalmatyńskiego wieczoru. Czas płynie powoli, a my zastanawiamy się, czy zostać na Hvarze jeszcze dzień dłużej, czy też zwijać się już jutro.

Spędziliśmy w ID 5 dni i z jednej strony chcielibyśmy zostać dłużej, ale przecież na Makarskiej Rivierze też jest pięknie A jak już rozbijać namiot po raz kolejny, to bardziej się opłaca na 5 nocy niż na 4...

Pewnie zostalibyśmy na wyspie jeszcze przynajmniej dzień dłużej, gdyby nie dwie sprawy. Po pierwsze mam już trochę dosyć "problemów prysznicowych". Camp jest wypełniony w 100 %, więc na wzięcie prysznica trzeba trochę poczekać. Poza tym mój mąż marudzi, że musi mnie "pilnować", kiedy biorę prysznic. Trudno, ja już się nie chcę stresować Nie ja powiesiłam podfruwające zasłonki zamiast drzwi, w które można by było zapukać

Ale jest ważniejszy powód. Moje ukąszenia sprzed dwóch dni wyglądają coraz gorzej i przede wszystkim okropnie swędzą. Nie wiem, jak sytuacja będzie się rozwijać, ale może lepiej być na stałym lądzie (i bliżej domu ) Bardzo podoba nam się po południowej stronie Hvaru, ale wygląda na to, że mieszkają tu jakieś wyjątkowo wkurzające (i krwiożercze ) owady. Dzisiejszego ranka chyba zidentyfikowaliśmy odpowiedzialne za ukąszenia "potwory". Podczas śniadania na ręce mojego męża usiadła malutka muszka i zaraz miał podobne "bąble" jak ja. Chyba najwyższy czas stąd uciekać...

Moje ukąszenia zlały się w jedną wielką, czerwoną plamę:



I swędzą jak diabli

Oczywiście nie bez żalu opuszczamy lawendową wyspę, na której jeszcze nie widzieliśmy wszystkiego. Ale przecież trzeba zostawić sobie coś na następny raz, bo na pewno tu wrócimy

Ostatni hvarski wieczór kończymy na plaży, wpatrując się w spadające gwiazdy i wypowiadając w myśli życzenia...



14 sierpnia (środa): Pożegnanie z Hvarem

W dzisiejszym odcinku (a właściwie dwóch) same pożegnania. Przyszedł czas, by pożegnać się z wyspą, z campingiem, z "naszą" zatoczką i plażą:



Przed 11:00 zwijamy się z campu. Do tunelu nie ma dzisiaj dużej kolejki, w końcu to środa. Mamy nadzieję (choć trochę w to wątpimy ), że podobnie będzie z promem.

Po drodze do Sućurja nie focę zbyt dużo, bo potwornie swędzi mnie ręka. Dopiero w okolicach zatoki Mlaska pstrykam widoczek w stronę Makarskiej Riviery:



Całkiem ładnie! Będziemy tam za parę godzin.

Niestety kolejka do promu w Sućurju nieco studzi nasze emocje. Wiemy, że spędzimy tu trochę czasu...

Ston właśnie przypłynął:



My jednak dopiero kupujemy bilety, przesuwamy się trochę w kolejce, a potem idziemy na spacer po miasteczku:





Tutaj wstępujemy na lody:



Niestety nie umywają się do tych z Jelsy. W dodatku pan za ladą niby przypadkowo zapomina nam wydać reszty Przypominamy mu i robi głupią (niby zaskoczoną) minę, ale wydaje. Luuuz, jesteśmy na wakacjach...

Chociaż czekać na prom to ja bardzo nie lubię (w ogóle nie lubię czekać ) Dodatkowo jeszcze te ukąszenia. Zawiązuję sobie na ręce zamoczoną w Jadranie chustkę i nawet pomaga. Nie drapię się - to raz, a dwa - chyba sól ma zbawienne działanie, bo ukąszenia trochę bledną A może to dlatego, że już oddaliliśmy się od Ivan Dolca

Idziemy sobie pooglądać kościół sv. Jurja:



Całkiem ładnie w tym Sućurju:




Ale są ładniejsze miejscowości na Hvarze i mieszkać bym tu nie chciała. Chociaż na pewno wieczorami (kiedy nie ma już turystów oczekujących na prom) jest uroczo.

Okazuje się, że nie musimy spędzić w miasteczku zbyt wiele czasu. Po około godzinie wjeżdżamy na pokład Stona (od momentu przyjazdu załapujemy się na trzeci prom, co jest chyba niezłym wynikiem) jako przedostatnie auto

Żegnaj, latarnio :




Chociaż nie, raczej: do widzenia, i to szybciej niż sądziliśmy Ale ciii, to będzie niespodzianka Chociaż już nie, bo wypaplałam

Przydałyby się jakieś podsumowania, oceny, opinie... Ale to chyba niepotrzebne, bo jeśli chodzi o Hvar, to nie jestem obiektywna Wiecie, że to (być może na równi z Bračem, chociaż sama już nie wiem ) moja ulubiona chorwacka wyspa

Celowo zostawiliśmy sobie jeszcze coś do zobaczenia następnym razem. Choćby Šćedro czy Czerwone Skały (mam nadzieję, że nowym kajakiem ), jaskinię nad Sv. Nedelją i wiele, wiele zatoczek, jak choćby Lučišće czy Pokrivenik po północnej stronie. Mamy też jeszcze do narobienia wejście na Glavicę i wieczór w Starim Gradzie oraz wizytę w którejś z konob w interiorze (prawdziwą wizytę, połączoną z kolacją, a nie tylko zwiedzanie )

Jak widzicie, planów związanych z Hvarem mamy jeszcze mnóstwo i z pewnością wystarczy ich na kilka kolejnych wakacji. Mamy też "rachunki do wyrównania" z innymi wyspami, jak choćby z Visem, Lastovem czy Korčulą, którą poznaliśmy niewystarczająco. Co będzie dalej, w kolejnych latach, zobaczymy...

Ale w tym roku będziemy jeszcze przez całe 5 dni wypoczywać na Makarskiej Rivierze, do której właśnie się zbliżamy




Drvenik coraz bliżej:




Ludzie, uciekajcie, bo Was "rozjedziemy":



Trzeba szykować się do opuszczenia promu i zastanowić się, dokąd teraz...

Aj, aj... wszystko minie swędzi...
W naszej wakacyjnej apteczce mam zawsze Fenistil... - pomaga, zwłaszcza jak się człowiek posmaruje zaraz po ukąszenu

pozdr

maslinka napisał(a):Zdjęcia były tak krzywe, że prostowanie ich nie miało sensu.

Naoczny dowód na krzywiznę naszego globu.

Pozdrawiam,
Wojtek

janusz.w. napisał(a):Aj, aj... wszystko minie swędzi...
W naszej wakacyjnej apteczce mam zawsze Fenistil... - pomaga, zwłaszcza jak się człowiek posmaruje zaraz po ukąszenu

Fenistil nawet kiedyś kupowaliśmy w Dubrovniku Tym razem miałam maść z apteki w mieście Hvar. Przynosiła ulgę, ale na chwilę. Na szczęście ukąszenia będą blednąć i mniej swędzieć. Nie wiem, co to za ustrojstwo mnie tak "pożarło", ale do dzisiaj (minęły 3 miesiące) widać delikatne ślady Już tylko małe kropki, ale jednak.

Kamil-Zawodowiec w swojej relacji pisał o jakimś ustrojstwie, które ich pogryzło w Zavali. Swędziało, puchło, rozprzestrzeniało się... Łykali antybiotyk, smarowali się jakąś mazią, nic nie pomagało. Wygląda na to, że coś siedzi w krzakach po południowej stronie Hvaru

Franz napisał(a):

maslinka napisał(a):Zdjęcia były tak krzywe, że prostowanie ich nie miało sensu.

Naoczny dowód na krzywiznę naszego globu.

Miałam zamiar właśnie to udowodnić Udało się

maslinka napisał(a):(...) Gra w bule (w Chorwacji zwane boćanje, bućanje lub balote) budzi duże zainteresowanie. Kibicuje nawet pies : (...)

Bardzo wciągająca jest też sama gra. Podczas zeszłorocznego pobytu na Korculi miałem szczęście mieszkać przez tydzień w domu, którego właściciel zbudował sobie "profesjonalne" boisko do bocanje. Warto dodać, że chorwackie kule są kamienne (nie metalowe, nie drewniane i nie z tworzywa sztucznego).

Też byliśmy przy twierdzy Napoleona i też było tak kilka osób. Może po prostu nie wszyscy wiedza, że można tam dojechać.

Lożna jest super - kilka godzin błogiego moczenia... wiadomo czego

Starą drogą też jechaliśmy - w tych samych miejscach nasza Skodziana odpoczywała

A co do psów w Jadranie - w St. Gradzie rozczulił mnie taki obrazek:
starsze małżeństwo z malutkim pieskiem pływało, a piesek... siedział na wodzie w małym pontoniku dla dziecka

eystrasalt napisał(a):Bardzo wciągająca jest też sama gra.

Na taką też wyglądała
Wszyscy grający i kibicujący sprawiali wrażenie "wciągniętych"

piotrf napisał(a):Mikrokosmos potrafi być wkurzający

Oj tak Mimo że uwielbiam spanie pod namiotem, całej "przyrody" nie kocham Ale w końcu to my byliśmy na terytorium tych małych żyjątek.

piotrf napisał(a):Agnieszko , czekam na rozwiązanie zagadki , która miała być niespodzianką

Jeszcze trochę mi to zajmie...

ruwado napisał(a):Też byliśmy przy twierdzy Napoleona i też było tak kilka osób.

My nie spotkaliśmy nikogo

ruwado napisał(a):A co do psów w Jadranie - w St. Gradzie rozczulił mnie taki obrazek:
starsze małżeństwo z malutkim pieskiem pływało, a piesek... siedział na wodzie w małym pontoniku dla dziecka

Wygląda słodko