Kajakiem dookoła Hvaru

maslinka napisał(a):
Od dawna przeszkadza mi to, co dzieje się na forum, ale dopóki nie dotyczyło to mojej relacji, mogłam to ignorować. Ale jak ktoś włazi na "moje podwórko", tylko po to, żeby namącić, nie mogłam nie zareagować.

....Witam Panią Maslinkę i dziękuję z wspaniałe relacje.
Przepraszam,że wtrącam swoje pięć groszy,ale przypomniała mi się w związku z "awanturą" pewna historia zasłyszana przez mojego znajomego "tekściarza" zespołu...Jasio przyszedł po poradę do dziadka."Dziadku,co bym nie zrobił,to spotykam się z krytyką ludzi.Co na to poradzić?Dziadek wsiadł na osiołka i ruszył z Jasiem do miasta.Gdy mijali główny rynek usłyszeli krytykę ludzi-"taki starzec,a męczy biedne zwierzę-ale wygodny!". Następnego dnia dziadek posadził Jasia na osiołka.Gdy przechodzili w centrum miasta usłyszeli:ale niewychowany dzieciak,sam na ośle jedzie,a starszemu mężczyźnie miejsca nie ustąpi". Trzeciego dnia dziadek i Jasio szli obok osiołka,wtedy tłuszcza skwitowała-"patrzcie jacy głupcy,mają zwierzę,a w ogóle z niego nie korzystają"...Po powrocie do domu dziadek wyciągnął się w fotelu,odpalił fajkę z tytoniem i ze stoickim spokojem rzekł:"Widzisz Jasiu,czego byś nie wymyślił,ludzie ZAWSZE się do Ciebie o coś przy**erdolą"...
Więc proszę pisz dalej swe wspaniałe relacje!
No chyba,że :"jeżeli chcesz uniknąć krytyki,to nic nie mów nic nie rób(nic nie pisz)-bądź nikim"...Pozdrawiam

tomekkulach napisał(a):....Witam Panią Maslinkę i dziękuję z wspaniałe relacje.

Cześć Tomku Ta "pani" zupełnie niepotrzebna Chyba możemy sobie mówić na "Ty"

Dzięki za fajną anegdotę Robię swoje
Zapraszam na kolejny odcinek, a nawet dwa


11 sierpnia (niedziela): Girice

Girice zasługują na osobny odcinek Choćby bardzo krótki.

Finałem dnia wielkiego wiatru był wieczór spędzony w naszym ulubionym Big Blue:



Po raz pierwszy zamówiliśmy girice i... przepadliśmy:mrgreen: Odtąd będziemy je tutaj jeść codziennie Szkoda tylko, że zostały nam zaledwie dwa wieczory w ID Ale na Makarskiej Rivierze też je znajdziemy

Pychota!:



I całkiem duża porcja! Nam na kolację wystarczała, ale my dużo nie jemy
Zjadałam je w całości (tak, jak należy ), mój mąż zostawiał głowy, a potem i tak było na mnie, że niby ja głów nie jadam i "śmieci" na talerzu zostawiam

Do tego oczywiście Staropramen, ale wierzcie lub nie... zdjęcia nie mam

Dzień kończymy na plaży, patrząc w gwiazdy Całkiem sporo ich spada. Mamy nadzieję, że spełnią się życzenia...

Taki krótki odcinek to trochę za mało. Zdjęć by się "nie opłacało" wgrywać Dlatego zapraszam na kolejny


12 sierpnia (poniedziałek): Pył, kamienie i widoki, czyli przejazd szutrówką Sv. Nedjelja - Dubovica

Dziś będzie bardzo mało plażowania, a dużo zwiedzania. Plan dnia zdominowała potrzeba odwiedzenia apteki A wszystko z powodu baaardzo swędzących plam na moich rękach:



Powiększały się one i swędziały coraz bardziej. Winowajców odkryliśmy dwa dni później, przez przypadek, kiedy mikroskopijnej wielkości muszka usiadła na ręce mojego męża i też go użarła.
Paskudne owady gryzły głównie po wewnętrznej stronie rąk, tam, gdzie skóra jest cieńsza.

Mnie chyba po raz pierwszy dopadły wczoraj podczas "lunchu" w Skalinadzie w Zavali. Wychodząc z konoby, zobaczyłam małe, czerwone plamki. W ciągu nocy sporo się powiększyły i teraz mam już całkiem sporą reakcję alergiczną

Decyzja: jedziemy do apteki - po maść lub coś w tym stylu. Tylko dokąd? Zupełnie nie kojarzę apteki w Jelsie (po spojrzeniu na plan miasta, okazało się, że są dwie ), więc może do miasta Hvar. Tam musi być apteka, na pewno w samym centrum, żeby wszyscy turyści z wypasionych jachtów mogli ją łatwo znaleźć

Udaje mi się przekonać męża, że najkrótszą drogą do miasta Hvar jest szutrówka Sv. Nedjelja - Dubovica Ma pewne obawy co do niskiego zawieszenia Fabiaka, ale kuszę go cudnymi widokami

Ruszamy, na początku jeszcze asfaltem:



W Sv. Nedjelji wjeżdżamy na szuter:



Na początku nie jest źle, chociaż problem stanowi tworząca się na środku drogi "kamienna górka". Jedziemy więc bardzo, bardzo powoli, modląc się, żeby któryś z obluzowanych kamieni nie trafił np. w miskę olejową. Fabiak zdecydowanie nie jest autem na szutry. Kiedyś bardziej szalał po hvarskich szutrówkach, ale od tamtego czasu minęło parę lat i trochę się zestarzał

Mój mąż jest skupiony za kierownicą i ma taką minę, że wolę się do niego nie odzywać Powoli zaczynam żałować, że go namówiłam do przejazdu tą drogą, bo jak się coś Fabiakowi stanie, to będzie to moja wina Do końca urlopu został nam jeszcze tydzień, więc samochód zdecydowanie się przyda...

Jednak nawet mój małżonek (mimo myśli: "Niech ta droga skończy się jak najszybciej!") nie może pozostać obojętnym na takie widoki:




Dojeżdżamy do Uvali Lučišće. Tutaj, pod pięknym klifem, parkuje dużo samochodów:



Oczywiście po to, żeby zejść do zatoczki. My jednak mamy na dzisiaj dużo innych planów, więc tylko focimy uvalę z góry. Jest cudna, ale niestety na plaży sporo ludzi:




No tak - high (albo i top ) season!

Jedziemy dalej, żeby jak najszybciej mieć tę drogę za sobą Najbardziej strome fragmenty są na szczęście wyasfaltowane.

Tylko my, niebo, morze i mnóstwo pyłu i kamieni



A przepraszam, nie tylko my - z przeciwka trafia się mijanka:



A potem jeszcze jedna i kolejna... Więcej samochodów jedzie od strony Dubovicy niż od Sv. Nedelji, chociaż droga jest teoretycznie jednokierunkowa. W Dubovicy jest zakaz ruchu (nie wjazdu), ale ustawiony tylko po tamtej stronie.

Rzut oka za siebie, ile trasy już pokonaliśmy :



Po chwili zatrzymujemy się, żeby trochę pofocić.




Uvala Pišćena:



Po przejechaniu kolejnych metrów widać już Dubovicę:



To znak, że zbliżamy się do końca szutrówki.

W zatoce jest dużo zabudowań, ale nawet z daleka widać, że utrzymanych w dalmatyńskim klimacie:



Niestety do uvali nie można zjechać samochodem. Auta trzeba zostawić na głównej drodze i zejść spory kawał (co oznacza mozolne podejście). Krótko mówiąc: nie chce nam się Może gdybyśmy tu byli poza sezonem... W pierwszej połowie sierpnia jest tu jednak zbyt wielu turystów, żeby tak się męczyć. Znajdziemy jeszcze plaże tylko dla siebie, chociaż nie dzisiaj

Trzeba przyznać, pięknie tu:



Wzmagamy czujność, żeby na ostatnich metrach "nie zepsuć" Fabiaka



Ufff, widać koniec szutrówki, możemy odetchnąć z ulgą Przejazd drogą Sv. Nedelja - Dubovica zajął nam około godziny (oczywiście z przystankami na focenie), a jest to zaledwie 8, może 10 kilometrów.

Czy warto? Jeśli macie auto chociaż trochę wyżej zawieszone niż nasz Fabiak, to na pewno warto! My też nie żałujemy, bo wszystko dobrze się skończyło, a widoki po drodze są powalające.

Niektórzy piszą o przepaściach i lęku wysokości... Dla nas jedynym lękiem był ten o samochód i przez to nie mogliśmy się w pełni skupić na podziwianiu krajobrazów.

Ale mamy to zaliczone Wrócimy tu kiedyś na pewno, innym samochodem (Ciii, żeby Fabiak nie słyszał )

Przed nami droga (już asfaltowa ) do miasta Hvar i dużo atrakcji na miejscu
Zapraszam

maslinka napisał(a):
A przepraszam, nie tylko my - z przeciwka trafia się mijanka:

a podobno jest to droga jednokierunkowa ... nas też nie ominęła mijanka ... z ciężarówką

super zdjęcia miło powspominać... jak dobrze pójdzie to za 8 miesięcy też się tamtędy przejedziemy

maslinka napisał(a):
Mój mąż jest skupiony za kierownicą i ma taką minę, że wolę się do niego nie odzywać

Czy warto? Jeśli macie auto chociaż trochę wyżej zawieszone niż nasz Fabiak, to na pewno warto! My też nie żałujemy, bo wszystko dobrze się skończyło, a widoki po drodze są powalające.

Ja jechałem jeszcze niżej zawieszonym samochodem niż Fabiak ….
No i nie mogłem sobie swobodnie pooglądać widoków bo jak tylko chciałem odwrócić głowę to dostawałem po uszach, że „zaraz spadniemy jak się nie skupisz na drodze !” „A wogóle to czemu jedziemy tak szybko ? Zwolnij !!!” (prędkość 15km/h )
Więc niestety nie nacieszyłem oczu, ale widok żony trzymającej oburącz drzwi bezcenny

A mnie powiedziano, że tam nie da się przejechać nawet skuterkiem ... i zrezygnowałam . Patrząc na Twoje zdjęcia żal okrutny ...

My przejechaliśmy tam i z powrotem rowerami moim zdaniem najpiękniejsza trasa rowerowa w Cro jaką dotąd widzieliśmy:) faktycznie jest czego żałować wszystko przed Wami W dole słynna Luciste

mariusz_77 napisał(a):super zdjęcia miło powspominać... jak dobrze pójdzie to za 8 miesięcy też się tamtędy przejedziemy

To już całkiem niedługo

jackuc napisał(a):Więc niestety nie nacieszyłem oczu, ale widok żony trzymającej oburącz drzwi bezcenny

Dla mnie ta droga w ogóle nie jest straszna, ale może to kwestia przyzwyczajenia. Mieszkamy bliżej gór niż Wy i częściej jeździmy wąskimi, krętymi drogami

Jak Twoja żona tak reaguje, to lepiej nie zjeżdżajcie do Crkvic na Pelješcu. To najbardziej hardcore'owa droga, jaką jechaliśmy w Cro. Co nie znaczy, że nie ma "ciekawszych"

Wygląda ona tak:

Potter napisał(a):A mnie powiedziano, że tam nie da się przejechać nawet skuterkiem ... i zrezygnowałam . Patrząc na Twoje zdjęcia żal okrutny ...

Nadrobicie jeszcze

bluesman napisał(a):My przejechaliśmy tam i z powrotem rowerami moim zdaniem najpiękniejsza trasa rowerowa w Cro jaką dotąd widzieliśmy:) faktycznie jest czego żałować wszystko przed Wami W dole słynna Luciste

Rower na Hvarze to w ogóle genialna sprawa. Jest mnóstwo "ścieżek rowerowych" - dróżek z przystankami, punktami widokowymi, na których postawiono tablice; można poczytać o różnych ciekawostkach. Są tam też ławeczki, kosze na śmieci. W miłych okolicznościach przyrody, w estetycznym otoczeniu można zjeść kanapki i odpocząć przed dalszą drogą.

Żałuję, że jesteśmy zupełnie nierowerowi, niestety nie mamy aktualnie gdzie trzymać rowerów. Ale kiedyś sobie je sprawimy i będziemy jeździć, również w Cro Problemem są tylko (głównie dla mnie ) wysokie temperatury...

Już się zakochałem w pokazanej przez Ciebie drodze. Oczywiście pod kątem rowerowym tylko pod górę

maslinka napisał(a):Jak Twoja żona tak reaguje, to lepiej nie zjeżdżajcie do Crkvic na Pelješcu. To najbardziej hardcore'owa droga, jaką jechaliśmy w Cro. Co nie znaczy, że nie ma "ciekawszych"

super tam mi się jechało rok temu

Jeśli pozwolisz

Najgorsza droga w Cro ? Dla mnie św. Juruś.

Myślę że w tym roku był ten pierwszy i ostatni raz.

Pozdrawiam cieplutko

maslinka napisał(a):
...to lepiej nie zjeżdżajcie do Crkvic na Pelješcu. To najbardziej hardcore'owa droga, jaką jechaliśmy w Cro. Co nie znaczy, że nie ma "ciekawszych"

Wow super nawet na mapie wygląda zachęcająco
Pelješac jest w planach tak jak i Vis. Za rok Korcula

bluesman napisał(a):Już się zakochałem w pokazanej przez Ciebie drodze. Oczywiście pod kątem rowerowym tylko pod górę

Taki wjazd na pewno daje... dużo satysfakcji

ruwado napisał(a):super tam mi się jechało rok temu

Mnie też się super jechało Ale ja dziwna jestem - im więcej adrenaliny, tym lepiej

Iwona75 napisał(a):Najgorsza droga w Cro ? Dla mnie św. Juruś.

Myślę że w tym roku był ten pierwszy i ostatni raz.

My jechaliśmy dwa razy i za drugim razem, szczerze mówiąc, trochę mi się nudziło W zasadzie to tam nie ma żadnych przepaści, jest tylko wąska droga, a takich w Chorwacji przejechaliśmy już mnóstwo.

Dla mnie to jest droga widokowa (warto zatrzymać się w kilku punktach widokowych), a nie "adrenalinowa"

jackuc napisał(a):Wow super nawet na mapie wygląda zachęcająco

W samych Crkvicach nie ma nic szczególnego - parę domów, mała przystań. Zjechaliśmy tam tylko ze względu na drogę

jackuc napisał(a):Pelješac jest w planach tak jak i Vis. Za rok Korcula

Główne drogi na Korculi są raczej szerokie, ale już zjazdy do różnych zatoczek niekoniecznie

12 sierpnia (poniedziałek): Miasto Hvar, część pierwsza

W mieście Hvar byliśmy tylko raz (w 2007 roku) i to bardzo krótko. 4 lata temu, będąc na wyspie, celowo odpuściliśmy sobie wizytę w tej miejscowości, bo nie zrobiła na nas ona rewelacyjnego wrażenia.
Jednak rok temu, na przykładzie Splitu, przekonaliśmy się, że czasami warto dać jakiemuś miasto drugą szansę. Dzisiaj damy Hvarowi i... będziemy zachwyceni

Ale po kolei. Parkujemy mniej więcej w tym samym miejscu, co przed kajakową wycieczką na Pakleni Otoci:



Plaża z widokiem na Galešnik (wysepkę, po której biegają białe króliki ):



Z tej perspektywy Hvar prezentuje się wyjątkowo atrakcyjnie:



Widać obie twierdze; z lewej - Španjolę, z prawej - Napoleona. Będziemy dzisiaj podziwiać widoki z tej drugiej, ale jeszcze nie teraz. Na razie w planach jest spokojny spacer do miasta i, po drodze, zwiedzanie klasztoru franciszkanów:



Franjevački samostan (niestety zdjęcie zrobione pod słońce) wygląda okazale:



Zajrzymy do środka:



Przed wejściem do klasztoru spotykamy św. Franciszka:



A wewnątrz - kilku turystów Nie zakłócają oni jednak spokoju i wyjątkowej atmosfery tego miejsca. Bardzo tu ładnie:




W rogu dziedzińca jakiś mężczyzna stroi fortepian. Trwają przygotowania do wieczornego koncertu znanego pianisty.

Wchodzimy do kościoła:




Bardzo ładne wnętrze. Okazuje się, że nawet w mieście Hvar da się znaleźć miejsce, w którym można posiedzieć w ciszy.

Wyciszyliśmy się, ale już zaraz wracamy do zgiełku Nadmorską promenadą zmierzamy dalej, w stronę centrum:



Przy Rivie cumuje wiele "wypasionych" jachtów. Jest też statek, którym w zeszłym roku płynęliśmy z Brača na Hvar, miła niespodzianka :



Idziemy dalej, tam, gdzie wszyscy :



Gradska loža z XV wieku i Španjola powyżej:



Trg sv. Stjepana:



Tutaj też znajdujemy aptekę, która była główną przyczyną (nie, raczej pretekstem ) dzisiejszej wycieczki. W aptece tłum niesamowity, mieszają się różne języki; istna wieża Babel Odstajemy w kolejce ładnych parę minut. Pokazuję pani farmaceutce rękę i słyszę, że to prawdopodobnie ugryzienia. Nie wiem dlaczego spodziewałam się, że będzie wiedzieć, co to jest dokładnie, jaki owad jest za to odpowiedzialny Dostaję jakąś maść antyhistaminową (będzie pomagać! ) i możemy ruszać na dalsze zwiedzanie.

Upał dokucza, jednak ja już chyba byłam wyposzczona w temacie zwiedzania Bardzo chce mi się oglądać, focić, podziwiać. Mojemu mężowi jakby mniej, ale hmmm... nie ma wyboru

Wchodzimy na balkon XVI-wiecznego teatru, na którym gotował Robert Makłowicz:



Widoki w prawo:



w lewo:



i na wprost:



Celowo nie idziemy na twierdzę Španjola. Wiemy, że widoki stamtąd są powalające, ale już zdobią ściany naszego mieszkania. Jeszcze byśmy zrobili lepsze zdjęcia i co wtedy? Musielibyśmy zmieniać "wystrój" pokoju

Zamiast tego podjedziemy później do twierdzy Napoleon, z której widać jeszcze więcej niż ze Španjoli.

Nie wrzuciłam jeszcze katedry sv. Stjepana:



No to już jest A my możemy spokojnie pójść na pizzę (wyjątkowo pyszną!) i piwo :



Jemy w samym centrum Hvaru, na Trgu sv. Stjepana i nie bankrutujemy Ceny jedzenia całkiem przyzwoite, gorzej z napojami , ale da się przeżyć.

Chwila odpoczynku i ruszamy na podbój wąskich uliczek Ale o tym już w następnym odcinku.

maslinka napisał(a):

Z tej perspektywy Hvar prezentuje się wyjątkowo atrakcyjnie:

Pełna zgoda.



Pozdrawiam

Vjetar napisał(a):Pełna zgoda.

Lekka nadinterpretacja, ale niech Ci będzie