Jesteśmy na wczasach. W tych góralskich lasach..Zima 2018/19

ruzica napisał(a):Tym razem ani nie łapały mnie skurcze, ani nie czułam się zmęczona życiem , więc odcinek do Przełęczy pod Kopą pokonaliśmy w godzinę, zamiast mapowych godziny i 40 minut

Hm, macie zatem mega kondycję pewnie podbiegaliście ? Przełęcz pod Kopą ? jaką ? a nie Przełęcz między Kopami ?

ruzica napisał(a):
To idziemy- tradycyjnie busem podjeżdżamy do Kuźnic i nasze pierwsze kroki kierujemy do Doliny Jaworzynki. Jak dotąd tylko nią schodziliśmy, bo wszyscy straszą, że na wejście jest zbyt męcząca

Dobrze, że o tym nie wiedziałam. Ale z pewnością nie jest, aż tak strasznie.

bluesman napisał(a):Przełęcz pod Kopą ? jaką ? a nie Przełęcz między Kopami ?

Zdecydowanie o Przełęcz między Kopami musiało ruzicy chodzić.
A wejście na Świnicę nie jest takie trudne .

marze_na napisał(a): przy schodzeniu z Giewontu ...

No ja to na Giewoncie kiedyś odstawiłam straszny cyrk- w połowie łańcuchów stwierdziłam, że nie idę dalej bo za ślisko, no i złaziłam sobie pod prąd na jednokierunkowym odcinku to było 5 lat temu, teraz jestem trochę mniej straszliwa, ale jakoś mi się na razie nie chce na ten Giewont iść....

marze_na napisał(a):A że nie mam ochoty z tym walczyć, ukochałam sobie inne góry .

Ja walczę minimalnie. A innymi górami też nie pogardzę

bluesman napisał(a): Przełęcz pod Kopą ? jaką ? a nie Przełęcz między Kopami ?

Yyyy no pewnie, pomyliłam przełęcze Oczywiście, że między Kopami, już poprawiłam

pomorzanka zachodnia napisał(a):Dobrze, że o tym nie wiedziałam. Ale z pewnością nie jest, aż tak strasznie.

Mnie się tam nawet podoba, lubię strome kamienne schody

Nefer napisał(a):A wejście na Świnicę nie jest takie trudne .

Wiem, ale ja się ta tym żelastwie czuję bardzo niekomfortowo, a że szlak jest popularny i chodzi tam mnóstwo ludzi, to nie chciałabym, żeby np. ktoś mnie poganiał. Za bardzo stresujące. Wolę się oswoić z łańcuchami na czymś spokojniejszym-upatrzyłam kilka słowackich tras na przyszłość

O czym to ja ostatnio

Aaaa, już wiem, błąkaliśmy się gdzieś w pobliżu Świnicy...

Dzień 5, 23.08.2018

Kuźnice-Dolina Jaworzynki-Hala Gąsienicowa-Zielona Dolina Gąsienicowa-Świnicka Przełęcz-Świnica(dla odważnych, ja nie zamierzałam nawet Liliowe-Kasprowy Wierch-Myślenickie Turnie-Kuźnice

Doczłapaliśmy do rozstaju szlaków:



Mieliśmy nadzieję, że ludzie depczący nam po piętach pójdą sobie w lewo i będziemy mieć spokój, ale nic z tego. Oczywiście nie było żadnym problemem ich przepuścić, tyle że oni szli bardzo-mega-szybko a co 5 minut się zatrzymywali. Więc przepuszczanie odbywało się co chwila No i jeszcze kijkami dzwonili, więc kiedy szli za mną czułam się jak krowa poganiana na pastwisku.

Stawy z góry wyglądają tak:



Tutaj widać jak strome jest zbocze, którym będziemy podchodzić:



Na szczęście są wygodne kamienne schody:



Pogoda była niezła, więc nawet Beskidy się dało podziwiać z oddali:



Trochę jak w Mordorze



Pod koniec kamienne stopnie zamieniają się w nieregularne skałki, ale trudno nie jest:



Taki spory kawałek stromej ścieżki już za nami:



Dotarliśmy na przełęcz na wysokości 2051 m npm. Wieje niemiłosiernie, a od Słowacji nadciągają brzydkie chmury- chyba jednak będzie to załamanie pogody.

Trochę widoków:




Świnica z tej perspektywy wygląda jak upka kamieni


S. decyduje się atakować Świnicę, ja sobie posiedzę i poczekam- chociaż zapas sił mam i czuję, że mogę wyżej, to jednak para słów łańcuchy+ przepaść mnie trochę paraliżuje. Toteż rozkładam się z mapą, piciem i jedzeniem na wygodnym kamieniu. Nie nudzę się wcale- na przełęczy ruch jak na dworcu- ludziki włażą, złażą, a takich jak ja, którzy zdecydowali się nie iść i poczekać na resztę towarzystwa jest całkiem sporo.

Ta różowa kropka na zdjęciu poniżej to ja



cdn..kiedyś

ruzica napisał(a):

kulka53 napisał(a):Aaaaa Rysy to też od słowackiej strony

Ale że byłeś

Ano, byliśmy oboje , dawno temu i po śniegu który spadł w połowie września...

Ta fotka tuż przed...(wierzchołek oblężony)



A to na Bystrej, rok później - śniegu nie było

ruzica napisał(a):A Wy po Grecji, przed czy w trakcie

Pisałem tamtego posta w dniu wyjazdu, w trakcie Twojej odpowiedzi przemierzaliśmy już Czechy
Ale teraz jesteśmy już PO Grecji i właśnie nadrobiłem cd relacji

kulka53 napisał(a):(wierzchołek oblężony)

Tam chyba zawsze jest oblężenie- my musieliśmy nawet odczekać parę minut, aż się zwolni trochę miejsca na szczycie. A jak już się w końcu wdrapaliśmy, to w takim niefortunnym momencie, że uwieczniła nas telewizja

kulka53 napisał(a):Ale teraz jesteśmy już PO Grecji i właśnie nadrobiłem cd relacji

Dużo to raczej do nadrabiania nie miałeś Strasznie na brak czasu ostatnio cierpię....

ruzica napisał(a): Strasznie na brak czasu ostatnio cierpię....

A już myślałam, że kolejna porcja tatrzańskich widoków będzie .

Piękne widoki na tych ostatnich zdjęciach.
Czekam na więcej .

marze_na napisał(a):

ruzica napisał(a): Strasznie na brak czasu ostatnio cierpię....

A już myślałam, że kolejna porcja tatrzańskich widoków będzie .

Bardzo mnie przykro, że Cię rozczarowałam

Nefer napisał(a):Piękne widoki na tych ostatnich zdjęciach.
Czekam na więcej .

Zaraz trochę będzie

Dzień 5, 23.08.2018

Kuźnice-Dolina Jaworzynki-Hala Gąsienicowa-Zielona Dolina Gąsienicowa-Świnicka Przełęcz-Świnica(dla odważnych, ja nie zamierzałam nawet Liliowe-Kasprowy Wierch-Myślenickie Turnie-Kuźnice


W tym etapie wędrówki nie brałam czynnego udziału, raczej gapiłam się ciągle na te same stawy, więc Wam oszczędzę

Będzie za to parę fotek, które zrobił S.

Na przykład łańcuchy:



Ale też zwykłe kamienne schody:



A może jednak mogłam iść

To miejsce wg S. była najtrudniejsze i wydaje mi się, że to się nazywa Wrótka:



Co niektórzy ludzie twierdzili, że wyszli o 6 lub 5 rano, więc już schodzą:



To już chyba blisko szczytu:





Widok na drogę w kierunku Kasprowego, wkrótce przejdziemy ją razem:



I na zakończenie widoczki ze szczytu:







S.kiedy idzie ze mną chodzi szybko, a jak sam to bardzo szybko. Zejście ze Świnicy do Przełęczy zajęło mu 20 minut

Od tego miejsca mieliśmy jeszcze dużo do przejścia, także o tym będzie następnym razem.

cdn.

ruzica napisał(a):Zejście ze Świnicy do Przełęczy zajęło mu 20 minut

No, nieźle, nieźle .

A widoki piękne .

Nefer napisał(a):

ruzica napisał(a):Zejście ze Świnicy do Przełęczy zajęło mu 20 minut

No, nieźle, nieźle .

A widoki piękne .

Wiesz, nikt tego nie sprawdził, więc..... A co do widoków- zgadzam się.

Dzień 5, 23.08.2018

Kuźnice-Dolina Jaworzynki-Hala Gąsienicowa-Zielona Dolina Gąsienicowa-Świnicka Przełęcz-Świnica(dla odważnych, ja nie zamierzałam nawet Liliowe-Kasprowy Wierch-Myślenickie Turnie-Kuźnice


S. wrócił ze Świnicy, teraz już pospacerujemy razem. Idziemy grzbietem:



Szlak składa się z kilku pomniejszych wejść i zejść, chociaż ja mam wrażenie, że ciągle jest zejście, za którym nieprzepadam.

Ale są moje stawki:



Dochodzimy do przełęczy Liliowe, która oddziela Tatry Wysokie od Zachodnich:



Na Liliowym debatujemy nad przebiegiem dalszej trasy. Trochę mnie kusi zejście do Murowańca na szarlotkę(chociaż tak naprawdę to mi się nie chce wchodzić na Beskid). S. jednak nie daje się omamić ciastem i zarządza, że skoro w planach było zejście Kasprowym, to zejdziemy Kasprowym. No dobra, przynajmniej przestanę być pogromczynią przełęczy i jakiś małych górek.

Beskid wygląda tak:



Nie ma wyjścia, trzeba się wdrapać:



Beskid mierzy 2012 m. npm. i dla wielu turystów jest pierwszym dwutysięcznikiem. Najczęściej zdobytym przy użyciu kolejki.

Im bliżej Kasprowego, tym ludzi coraz więcej



Widoki ze szczytu są całkiem ładne, nie ma się co dziwić kolejkom do kolejki



Na Kasprowym wyglądamy jak przybysze z innej planety. Z plecakami w buciorach, nieco upoceni...Przechadzamy się między eleganckimi paniami w złotych klapkach i bluzeczkach z kołnierzykiem...

Dziwnie tu, spadamy na dół:



Na Kasprowym byliśmy wcześniej dwukrotnie- raz żółtym szlakiem z Hali Gąsienicowej, raz czerwonym z Kopy Kondrackiej. Za każdym razem zjechaliśmy kolejką. Tym razem postanowiliśmy jednak być bardziej ambitni i zejść na własnych odnóżach, zapoznając się przy okazji ze szlakiem zielonym, który dla nas był nowością.





Spodziewałam się, że trasa na górę Ceprów będzie wyłożona eleganckimi równymi stopniami a jej pokonanie okaże się przyjemnością. Tymczasem szlak jest mocno zniszczony, w kilku miejscach zamiast kamiennych schodów jest usypujący się spod nóg piach. Ale trzeba iść:



Widokowo jest całkiem ładnie:



Miejsce poniżej było chyba najbardziej upierdliwe:



W górnej części trasy jeszcze byłam szczęśliwa



Trochę niżej były takie drewniane schodki:



Niestety są tylko na krótkim fragmencie- prawie cały leśny odcinek jest wyłożony niewygodnymi kamieniami.

Poniżej mina mówiąca "Dlaczego nie zjechaliśmy kolejką"?



Do samego dołu będziemy narzekać na bolące stopy i przeklinać cholerne kamulce:



Wycieczkę sdkończyliśy około godziny 16-17, a zapowiadanie załamanie pogody jednak nie nadeszło. Kolejnego dnia zrobiliśmy sobie "dzień krupówkowy"- mimo ładnej pogody. Był to ogromny błąd(z drugiej strony nie chcieliśmy nigdzie daleko łazić, by nie zarżnąć kolan), bo kolejnego dnia załamanie pogody jednak przyszło i zostaliśmy uwięzieni w dolinach na całe 2 dni.

No, ale załamanie się skończyło i mieliśmy jeszcze 2 wspaniałe duże wycieczki, 2 małe, oraz jedną niegórską

cdn.

Piękne tatrzańskie widoki!
Podobną trasę pokonywaliśmy 10 lat temu. Szliśmy wtedy od Czarnego Stawu Gąsienicowego, przez Zawrat, na Świnicę. Ta wycieczka na zawsze pozostanie mi w pamięci

Na Kasprowym natomiast nie byłam 100 lat. Zniechęcają mnie tłumy

maslinka napisał(a):
Na Kasprowym natomiast nie byłam 100 lat. Zniechęcają mnie tłumy

Ja chyba już więcej nie pójdę. Chyba, że zimą, ale wtedy będzie tam tłum narciarzy, więc też nie bardzo

Dzień 9, 27.08.2018

Palenica Białczańska-Wodogrzmoty Mickiewicza- Dolina Roztoki-Dolina 5 Stawów Polskich-Zawrat-Schronisko w Dolinie 5 Stawów-Dolina Roztoki-Palenica(+Orla Perć dla odważnych, czyli nie dla mnie

A co się stało z dniami 6, 7 i 8 Można powiedzieć, że zostały zmarnotrawione na wylegiwanie się w wyrkach oraz wizyty w barach i kawiarniach(chociaż te elementy urlopu też są przyjemne i potrzebne). Wszystko przez pogodę, która akurat na weekend musiała się mocno zepsuć. Na poniedziałek zapowiadano zachmurzenie całkowite, ale już bez opadów, więc będąc w stanie niemal odleżynowym ruszyliśmy na szlak.

Musieliśmy być bardzo spragnieni przygód, bo zdążyliśmy na busa o 6.39 Ale nie tylko my:



Jakieś widoki wyłaniają się zza chmur, więc może nie będzie tak źle z tą pogodą:





Bardzo nie lubię tego asfaltowego odcinka do Wodogrzmotów pokonywać pod górę(bo w dół to traktuję go jak wybawienie), zawsze marzę o tym by jak najszybciej się skończył.

No skończył się dość szybko i mogliśmy podziwiać wychodki w porannych promieniach słońca



Nie robimy długiej przerwy- skręcamy od razu na zielony szlak w Dolinie Roztoki. O dziwo jesteśmy sami



Musiało nas tu dawno nie być bo tych kamieni to ja nie pamiętam



Obowiązkowo robię sobie zdjęcie na nowym mostku- jeszcze w lipcu był tu inny mostek, ładniejszy, ale niestety został zniszczony przez katastroficzne ulewy

Na szczęście szybko zbudowano nowy mostek

Przerwę zrobimy sobie tutaj:



O dziwo cały czas jesteśmy na szlaku sami, aż się czuję nieswojo. Może to wczesna pora, może niezachęcająca pogoda.

W górnej części doliny mijamy kolejny mostek. Ten wygląda trochę, jakby się ze starości zepsuł:



Tutaj nowy mostek zbudowano obok.

Do tej pory szło się na luzie spacerkiem, teraz będzie więcej pod górkę:


Syzyf jaki czy co

Idziemy szlakiem obok wodospadu Siklawa, ale jak widać poniżej, wodospadu nie widać



Hmm jak by tu przejść po tym mokrym czymś



Nieopodal wodospadu jest kilka(2 alobo 3) takich wielkich płaskich kamieni. O ile przy suchym raczej nie są problematyczne, tak po mokrym to się jakoś nieprzyjemnie po tym idzie.

Widoków na razie nie ma toteż nie ma co podziwiać, więc szybko lądujemy w Dolinie 5 Stawów:



Plan do początku był taki, że się rozdzielimy. Tzn. razem wejdziemy na Zawrat, skąd ja zrobię nawrotkę i pójdę do schroniska, a S. przejdzie fragment Orlej Perci od Zawratu do Koziego Wierchu. Spotkamy się w schronisku i stamtąd razem zejdziemy na dół. Niby wszystko fajnie, ale zaczynają mną targać wątpliwości. Bo ja na ten Zawrat chcę iść dla widoków. Ale jak nic nie widać to po co mam tam iść

S. proponuje mi, bym na razie zaczekała w schronisku, i wyszła jak się może trochę wypogodzi. On idzie, bo jemu na widokach nie zależy tylko na adrenalinie, pokonywaniu słabości i innych rzeczach, których ja za bardzo nie rozumiem (No bo jak można dobrowolnie iść na szlak na którym można realnie się zabić )żartuję ofkors.

Ale ten pomysł uważam za trochę niebezpieczny. Bo jak pójdę sama do schroniska, to pewnie z nudów zamówię piwo, a jak je wypiję to pewnie już nigdzie nie pójdę. Podejmuję więc męską decyzję: Idę Może wypogodzi się po drodze

cdn.