JESIEŃ W BIESZCZADACH

Dochodzimy do cmentarza, który jest jedyną pozostałością wsi po polskiej stronie. Po ukraińskiej stronie we wsi Beniowa mieszka wciąż kilkadziesiąt osób



krzyż wieńczący nieistniejącą już cerkiew







Kamień z wizerunkiem ryby to najprawdopodobniej element chrzcielnicy, która znajdowała się cerkwi



ukraiński pociąg jadący do ostatniej stacji - Sianki



idziemy dalej wzdłuż granicy do miejsca gdzie dawniej istniała polska część wsi Sianki



po drodze podziwiamy piękne jesienne kolory











dochodzimy do wiaty, skąd od drogi odchodzi leśna część szlaku do Sianek





słupy stojące co jakiś czas na przeciwległych brzegach Sanu co jakiś czas przypominają o tym, że znajdujemy się blisko granicy

Docieramy do polskiej części nieistniejącej już wsi Sianki. Uchował się w tym miejscu jedynie grób hrabiny Stroińskiej. Dwóch amatorów poszukiwania żelastwa w ziemi piecze akurat kiełbaski nad małym ogniskiem.



Nagrobki Franciszka i Klary Stroińskich



Po II Wojnie Światowej Sianki zostały przedzielone granicą. Po polskiej stronie spalone zostały wszystkie domostwa i cerkiew. Do dzisiaj po ukraińskiej stronie mieszka ok 50 rodzin.
Z punktu widokowego powyżej widać ukraińską część wsi i pociąg, który widzieliśmy po drodze





po kolejnych kilkudziesięciu minutach docieramy do celu dzisiejszej wycieczki - rzekome źródła Sanu znajdujące się na pasie granicznym





i źródełko...



pierwszy raz jestem w Ukrainie. I to nielegalnie



idę kilkadziesiąt metrów wgłąb Ukrainy...





...ale zaraz wracam. W tym momencie dostrzegam idących pasem granicznym strażników granicznych

Nie widzieli mnie uff . Ucinamy sobie kilkuminutową, miłą pogawędkę, ostrzegają nas abyśmy nie przekraczali granicy, bo ukraińscy strażnicy są bardzo surowi i idą dalej...My również zbieramy się do powrotu







Z parkingu w Bukowcu od razu jedziemy do Zajazdu pod Caryńską. Zamawiamy placek ziemniaczany z gulaszem z dziczyzny i rosół na mięsie z dzika - genialne! Super miejsce. Polecamy




poniżej mapka z dzisiejszą trasą





cdn

Mikeee napisał(a):

słoma79 napisał(a):jak Bieszczady to jestem...całkiem możliwe, że się widzieliśmy o tym nie wiedząc byliśmy w Wetlinie w ten sam weekend zresztą nie tylko my...prawda Roxi ? można było zrobić niezłe spotkanie cromaniaków

chyba jednak się widzieliśmy. Właśnie w sobotę na Wetlińskiej, nawet sobie górskie "cześć" powiedzieliśmy . Nabrałem pewności, że to Ty po powrocie do domu, jak zobaczyłem Wasze zdjęcie z Bazy w relacji Roxi

słoma79 napisał(a):

Roxi napisał(a):

amatus1 napisał(a):Może w przyszłym roku uda się wypić z jakimś zakapiorem chorwackim piwko w np Siekierezadzie:).

Albo w Bazie Ludzi z Mgły.

jak w Bazie to ja się chętnie przyłączę w tym przyszłym roku to co, październik

i tu się nie zawiodłem. I w Bazie i w Siekierezadzie bardzo nam się podobało. A co do października to ja bardzo chętnie

pozdrawiam,
Michał

cześć, dzień dobry mówię zawsze...tak mnie nauczyli za młodego i szanuję te nauki do dziś...dorzucę swoje do bieszczadzkich relacji z tego weekendu jak tylko skończę z tegoroczną Cro
ścieżkami chodziliśmy zupełnie różnymi jak widzę...ale te Twoje z ostatniego odcinka, dla mnie zupełnie nieznane...z przyjemnością popatrzę

Dzięki Tobie w końcu też dotarłam do źródeł Sanu .

Piękna jesień

Super wycieczka!
Na tym szlaku mnie jeszcze nie było i zapisuję "na następny raz".
Będzie w sam raz na rozchodzenie na początek kolejnego pobytu.

Prześliczne są te jesienne kolorowe drzewa przy tej drodze!!!

Mikeee napisał(a):Pamiętam, że jak byłem młodszy bardzo chciałem tam dotrzeć .

Jak ja byłem młodszy, nie wolno było się zbliżać do granicy z ZSRR...

Mikeee napisał(a):W tym roku również udało mi się odwiedzić inne ustronne miejsce w Polsce; we wrześniu pojechaliśmy z bratem na motocyklach na trójstyk granic Polski, Czech i Niemiec w okolice Bogatyni.

A byłeś kiedyś na czwórstyku?...

Pozdrawiam,
Wojtek

U źródeł Sanu nigdy nie byłem.
Dzięki Twojej relacji mogłem to uczynić wirtualnie.

słoma79 napisał(a):ścieżkami chodziliśmy zupełnie różnymi jak widzę...ale te Twoje z ostatniego odcinka, dla mnie zupełnie nieznane...z przyjemnością popatrzę

marze_na napisał(a):Dzięki Tobie w końcu też dotarłam do źródeł Sanu .

Roxi napisał(a):Na tym szlaku mnie jeszcze nie było i zapisuję "na następny raz".

Nefer napisał(a):U źródeł Sanu nigdy nie byłem.
Dzięki Twojej relacji mogłem to uczynić wirtualnie.

Nie jest to zbyt popularny szlak, bo mało widokowy. Bardziej kierowała nami chęć dotarcia do miejsca odległego, odosobnionego, na kraniec Polski

elfik99 napisał(a):Prześliczne są te jesienne kolorowe drzewa przy tej drodze!!!

to dla tych drzew wybraliśmy się w Bieszczady właśnie w październiku

Franz napisał(a):A byłeś kiedyś na czwórstyku?...

na Klimczoku byłem kilkakrotnie, ostatni raz w tym roku, ale ten słupek nie zwrócił jakoś mojej uwagi (btw - miałeś fajny widok na Tatry ).
Ale jeszcze w tym roku go tam poszukam, bo będę przechodził przez Klimczok - Sylwestra spędzamy w schronisku na Błatniej

Moją uwagę na Klimczoku zwróciły natomiast kamienie i tabliczki z nazwami szczytów górskich z całego świata





pozdrawiam,
M

poniedziałek 16.10 - Rawki

Kolejny dzień wita nas zgodnie z oczekiwaniami piękną pogodą. Dziś w planie Rawki. Dziewczyny decydują się zostać w Wetlinie i się zrelaksować. To mi otwiera nową możliwość w kwestii wyboru wariantu trasy. Ale o tym zdecydujemy później.
Busem z Wetliny za 8PLN/os docieramy na Przełęcz Wyżniańską, płacimy za wejście na szlak i idziemy początkowo łagodnie i widokowo, a potem ostro pod górę lasem

Przełęcz Wyżniańska i w tle Połonina Caryńska











Bacówka PTTK pod Małą Rawką







jeszcze końcowy odcinek...



...i jesteśmy na Małej Rawce



ludzi nie za wiele jak na tak piękną pogodę - choć duje dość mocno



idziemy w stronę Wielkiej Rawki podziwiając widoki



Połonina Wetlińska



Połonina Caryńska

i lądujemy na Wielkiej Rawce



napawamy się chwile widokami i kierujemy się pasem granicznym Polski i Ukrainy w stronę Krzemieńca i trójstyku granic...







...gdzie stoi granitowy obelisk. Tu schodzą się granice Polski, Ukrainy i Słowacji. Pora na posiłek i chwilę odpoczynku.





Ukraińcy w tym miejscu umieścili kapsułę czasu, która ma być otwarta po 15 latach i tygodniu
Uznali również, że jest to doskonałe miejsce, żeby się napić wódki - nawet zadbali o szkło



Tu właśnie proponuję Markowi, że skoro nie ma z nami dziewczyn, które idą trochę wolniej, zamiast wracać się do Małej Rawki i iść do Wetliny Działem, czyli zielonym szlakiem, pójdziemy dalej przez Rabią Skałę wzdłuż granicy ze Słowacją. Ma nam to zająć sporo więcej czasu, a jest już po 11:00 i dzień w październiku już krótkawy . Mimo to decydujemy się, narażając się na pretensje dziewczyn, które spodziewają się nas sporo wcześniej





chyba trochę za wcześnie na radość. Jeszcze nie doszliśmy

szlak w sporej części prowadzi lasem poprzez kilka szczytów, zdarzają się jednak i miejsca widokowe













marsz idzie nam trochę szybciej niż mówią oznaczenia, więc nie jest źle. Jest szansa, że czołówka nie będzie potrzebna





tu już widać Rabią Skałę





punkt widokowy na słowacką część Bieszczad

docieramy na Rabią Skałę po 14:00. Z Krzemieńca doszliśmy tu zatem w ok. 3 godziny. Oznaczenia podają 4:45. Zarządzamy posiłek i odpoczynek. Czeka nas teraz zejście w dół do Wetliny, które ma nam zająć wg tabliczek 3 godziny.















Do Wetliny docieramy o 16:15 jeszcze łapiąc ostatnie promienie zachodzącego słońca



Było super, choć bardzo intensywnie . Wieczór spędzamy przy piwie po sąsiedzku w kultowej Bazie Ludzi z Mgły. Nasza gospodyni przez wiele lat prowadziła Bazę, którą powołał do życia Jej brat. To właśnie wtedy powstała legenda tego miejsca. Po tym jak brat oddał Bazę w inne ręce, powołał do życia Siekierezadę w Cisnej, a nasza gospodyni wybudowała obok pensjonat, który razem z mężem prowadzą.




mapka z dzisiejszą trasą


cdn

Mikeee napisał(a):
Tu właśnie proponuję Markowi, że skoro nie ma z nami dziewczyn, które idą trochę wolniej, zamiast wracać się do Małej Rawki i iść do Wetliny Działem, czyli zielonym szlakiem, pójdziemy dalej przez Rabią Skałę wzdłuż granicy ze Słowacją.

Czyli Bieszczadzką Koronkę przeszliście Bardzo mi się podobała ta trasa, choć odcinek za Krzemieńcem ciut nudnawy Ale dumna byłam po jej przejściu niesamowicie,bo jestem dziewczyną i chodzę wolniej

Jesienne kolorki super

Prześliczne te jesienne rudości!!!!!!!!