Jaka tam Chorwacja...nie ma to jak w Gdyni! Hvar i po drodze

te kiero napisał(a):za wiele to tu nie ma, jednak widok przedni.

Cieszy oko.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):

te kiero napisał(a):za wiele to tu nie ma, jednak widok przedni.

Cieszy oko.

Oj tak, szczególnie piękna była gra przesuwającej się burzy nad Biokovem (jedyne co mogło wpłynąć na tempo naszego spaceru), jednak Hvar w tym dniu i już przez cały pobyt, był zalany słońcem.

Piękne widoki i fajna Konoba. Idealne miejsce na spokój i ciszę. Oczywiście dla osób preferujących taki wypoczynek.

Super miejsce z piękną plażą.
Jak oceniasz dojazd tym szutrem i miejsca do parkowania w tej zatoczce ?

Ural napisał(a):Piękne widoki i fajna Konoba. Idealne miejsce na spokój i ciszę. Oczywiście dla osób preferujących taki wypoczynek.

Taak Uralku tam byś się czuł bardzo dobrze. Jeszcze glazba hrvatska w tle była...

Habanero napisał(a):Super miejsce z piękną plażą.
Jak oceniasz dojazd tym szutrem i miejsca do parkowania w tej zatoczce ?

Szuter nie gorszy jak od Sv.Nedjelj do Luciscy, w moim odczuciu nawet lepiej, tylko, gdzieniegdzie większe uskoki. Byliśmy też tam autem po figi i liście laurowe, ale nie robiłem wtedy zdjęć lub gdzieś mi się zawieruszyły. Z miejscami słabo tylko tu jak zaznaczyłem na zdjęciach, wejdą po 2 samochody. Zejście raczej dzikie: z jednej strony zachaszczony zjazd zamknięty łańcuchem, ale kilkanaście metrów dalej jest ścieżka w dół koło rozlatującej się chałupy (widać na mapie).

Pełni i syci wrażeń z pierwszego dnia wracamy do App., kolacja na tarasie, gdzie odbywa się już swoisty wieczorny spektakl - czuję się jak w teatrze, tylko to ubranie: slipy i klapki i tak będzie każdego kolejnego wieczora, wpatrywanie się do później ciemności w "towarzystwie" Ożujsko Grejp, które mogę sączyć litrami.









Zapomniałem dodać... każdego ranka i wieczora - w ciągu dnia nie wspominam - obowiązkowe moczenie w Jadranie potem odkrywam, "prysznic" u stóp naszego app, co prawda woda tylko z rurki, ale i tak dawało radę.

Kolejny dzień zaczynam oczywiście od porannej exploracji okolicy, za dużo tutaj nie da się zobaczyć, bo droga ślepa, dalej już nie można.
Restauracja w Timunie jeszcze w powijakach, ale kawę da radę zrobić. Zasiadam na drewnianych ławach tuż nad Jadranem. Uvala Pokrivenik jeszcze spowita w cieniu.





















Druga kawa już do śniadania na tarasie i obmyślanie planu na ten dzień; wybywamy w głąb wyspy, gdzie to będziemy decydować po drodze.

Bardzo miło wspominam wizytę w uvali Pakomina, mimo że padał wtedy deszcz Zjedliśmy pyszne čevapi



Widok z tarasu konoby i kolor wody (mimo zachmurzenia) - piękne:



(Zdjęcia z 2009 roku )

Zazdroszczę Wam porannych rytuałów w takim otoczeniu

P.S. Dodałam Twoją relację do spisu na pierwszej stronie KMWH

maslinka napisał(a):Bardzo miło wspominam wizytę w uvali Pakomina, mimo że padał wtedy deszcz Zjedliśmy pyszne čevapi

Ło matko, Maslinko, ale zaskok, toż to ja myślałem, że Croplowcy nie zapuszczają się w tamte rejony, a tu zaskoczenie
Super sprawa.

maslinka napisał(a):Zazdroszczę Wam porannych rytuałów w takim otoczeniu

Jednak pierwsza linia brzegowa robi robotę, bardzo mi tego brakuje, czekam na majówkę

maslinka napisał(a):P.S. Dodałam Twoją relację do spisu na pierwszej stronie KMWH

Ooo, dziękuję, będzie jeszcze tego Hvaru trochę i jeszcze więcej zdjęć. Jutro przy wolnym KMB, podgonię z relacją, mam nadzieję.

Oczywiście na urlop mamy jakieś tam ramowe plany, wiemy co chcemy odwiedzić i zobaczyć, tam gdzie jesteśmy pierwszy raz zwykle zaliczamy typowe must see dla danego miejsca. Jednak od 2016r stwierdziliśmy, że realizujemy to bez spiny, nawet planowaliśmy zmienić formę wypoczynku z aktywnej (zwiedzanie) na leniuchowanie, ale po stacjonarnej BV w 2020r wywnioskowaliśmy, że to nie do końca dla nas, parę dni tak, ale tydzień to już nudy.

Więc w kolejne dni pobytu chcemy odwiedzić konkretne miejsca, ale bez specjalnego planu, jak chcemy to gdzieś jedziemy.
Tym sposobem jadąc głównym Hvarskim traktem po ujrzeniu tablicy Humac, skręcamy właśnie do niego.
Odkąd explorowaliśmy Hum na Istrii, takie miejsca są dla nas must see.

Parkujemy na sporym szutrowym parkingu za free tuż przed Humacem, można podciągnąć dalej, ale nigdzie nam się nie śpieszy, nie ma takiej potrzeby, poza tym rozglądamy się "za potrzebą" co by oznaczyć teren (w jakim pięknym miejscu przychodzi mi to robić

Potem już zapuszczamy się bezładnie w puściutkie czeluści Humaca. Na początku prywatna zadbana hacjenda, ktoś tu się nieźle urządził.















Nie ukrywam, że gdybym miał osiedlić się w Cro, to marzyła by mi się taka stara kamena kuca, ale w stylu nowoczesnym w środku z etno akcentami, oczywiście z większością wygód nowoczesnego świata + basen (zatem może być nawet w interiorze) Ot takie skromne oczekiwania.





Konoba Humac dziś zamknięta, szkoda, być może dlatego, że to poniedziałek po sezonie. Jest plan by kiedyś po drodze tu jeszcze raz zajrzeć, dla samej konoby, ale ilość atrakcji na wyjeździe sprawia, że jakoś zawsze mijamy ten zjazd.













Przyroda powoli odbiera swoje miejsce, tym bardziej, że większość domostw popadła w ruinę.









Oczywiście wiem, że podobnych do Humaca miejscówek na Hvarze jest więcej, ale na pierwszy raz wystarczy właśnie on.

Jeszcze kilka kolaży z Humaca...









Bardzo nam się tutaj podoba, ten krzyk ciszy jest niezwykły, prawdziwa odskocznia od hałaśliwej codzienności życia.
I jeszcze darmowe, świeżutkie figi.
Aczkolwiek, ostatecznie jednak wyżej oceniamy istarski Hum.

Jedziemy dalej. Przemierzamy Hvar w poprzek zapamiętując, gdzie co można kupić, raczej nie interesują nas wypasione stanowiska sprzedaży, a raczej zwykłe koło starego domostwa. Zakupy jednak będziemy robić dopiero przy wyjeździe. Po Humacu wybór pada na Hvar, jednak po drodze zjeżdżamy w zatoczkę, by zobaczyć Plaże Dubovica... Jednak wszystkie miejsca w zatoczce są zajęte, samochody parkują również przy drodze, nawet na zakazie. Nie ma gdzie się wcisnąć. Ostatecznie - najciemniej pod latarnią - wciskam Octavkę tuż przy zejściu na dół, prawie dokładnie tak jak stoi na GSV ten quad

Idziemy najpierw zobaczyć uvalę "od drugiej strony", tutaj parę kroków za skarpą są takie widoki.











Właśnie dla takich widoków tu przyjechaliśmy. Dobra idziemy z powrotem na drugą od drugiej strony. Żar leje się z nieba. Ludzi coraz więcej i wszędzie pełno. Pani J spojrzawszy w dół - spory odcinek jednak - decyduje, że nie schodzi - chronicznie nie cierpi wracać pod górę, do tego w upale. Ostatecznie ja sam schodzę tylko do pewnego miejsca, z którego i tak mega się podoba.









Jeżeli ten cały naród był tam na plaży, to nie wyobrażam sobie tego. Może następnym razem na Hvarze będzie luźniej to się ją dokładniej zwiedzi. Choć bardziej od samej plaży podoba mi się to miejsce na początku uvali.

te kiero napisał(a):za dużo tutaj nie da się zobaczyć, bo droga ślepa

To znaczy, że droga nie może za dużo zobaczyć...

A Humac wspaniały.

Pozdrawiam,
Wojtek

Cześć. Piękne zakątki Hvaru pokazujesz... Aż kusi, by się tam znów wybrać.
Czytam na bieżąco.

Mikromir napisał(a):Cześć. Piękne zakątki Hvaru pokazujesz... Aż kusi, by się tam znów wybrać.
Czytam na bieżąco.

Witaj, relacja spowodowała u mnie straszną tęsknotę za Hvarem, chciałbym tam być też ponownie, ale jeszcze tyle innych miejsc czeka... Zobaczymy jak będzie.

Franz napisał(a):

te kiero napisał(a):za dużo tutaj nie da się zobaczyć, bo droga ślepa

To znaczy, że droga nie może za dużo zobaczyć...

Ma to swój plus

Mikromir napisał(a):A Humac wspaniały.

Pozdrawiam,
Wojtek

Dobrze, że takie miejsca są i że nie jesteśmy na nie obojętni.

----

Dziś wybierzemy się do "Hiszpani"