Jaka tam Chorwacja...nie ma to jak w Gdyni! Hvar i po drodze

te kiero napisał(a):(...) ja nie przepadam za kąpielą w rzekach i jeziorach, chyba że mocno
przejrzystych.

Rozumiem, nie każdy lubi... ale wówczas mocno zawęża się liczba miejsc, bo nie wszędzie występuje super oligotrofia, jak w wodach Jadranu.

walp napisał(a):

te kiero napisał(a):(...) ja nie przepadam za kąpielą w rzekach i jeziorach, chyba że mocno
przejrzystych.

Rozumiem, nie każdy lubi... ale wówczas mocno zawęża się liczba miejsc, bo nie wszędzie występuje super oligotrofia, jak w wodach Jadranu.

Oligotrofia, no proszę przynajmniej czegoś się nauczyłem; np na takich Mazurach mam jedno takie miejsce.

Wieczorem korzystając z uroków App Pego wpadamy na pomysł dalszego przedłużenia urlopu; z noclegami nie ma za dużego problemu w kierunku, który nas interesuje, więc szybkie bookowanie.
Rano śniadanie, szybkie wymeldowanie na umówienie z właścicielką, jeszcze zakupy pysznego chlebka w Slunj i w drogę. Przy kolejnej atrakcji mamy być między 12-13. Więc wybieram drogę, którą jeszcze w Chorwacji nie jechaliśmy. Coś takiego.
I tutaj zaznaczę, że jak Ktoś się śpieszy lub chce sprawnie przejechać po prostej drodze to kompletnie nie polecam tego odcinka od Slunj do Kamenicy Skradnickiej. Zakrętasy, zakrętasy i jeszcze raz zakrętasy... pojazdy rolnicze i czasem mijanka na wąskim odcinku z zestawem ciężarowym.
Z wielka ulgą wbijam się potem na autostradę w kierunku Rijeki i podganiamy.
Przejeżdżając obok Rijeki znów widzimy Jadran i robi się miło, no i oczywiście te myśli czy Rijeka, którą tyle razy mijamy, jest godna odwiedzenia kiedyś.
Potem GP Rupa i długi korek, teraz nie pamiętam, ale na pewno ok godziny stania; problem robią wciskający się kierowcy głównie na blachach niemieckich, którzy jada pasem dla ciężarówek, bo potem wcisnąć się na pas dla osobówek.
Dalej winieta, Słowenia wita nas bardzo ścisłym przestrzeganiem zasad Covidowych: certyfikaty, maseczki etc.

Dalej droga idzie gładko i o super czasie, 30min przed wejściem meldujemy się na parkingu Postojnskiej Jamy

Postojnska Jama już dawno nas "przyciągała", jednak zawsze było jakieś "ale". 2x odpuściliśmy poprzez widziane tłumy i korki już na dojeździe do parkingów. Kiedy indziej czas przyszedł na Predjamski Grad i to on wygrał z Postojną. Innym razem były to Skocjanke Jame, teraz już wiem, że naszym zdaniem bardziej efektowne.
A jeszcze innym razem niskobudżetowy wyjazd nie mógł obejmować tak sporych kosztów wejściówek.

Tym razem, już nie pamiętam za którym podejściem w końcu się zdecydowaliśmy i się udało. Luz na darmowych parkingach był spory, co zwiastowało miłe i przyjemne zwiedzanie.

Byliśmy jakieś 30min przed wejściem, więc udało się jeszcze pospacerować po okolicy, napić kawy, iść do toalety; bilety kupowaliśmy na miejscu, nie było dużych kolejek, parę min stania.

Znajome te strony dla mnie z 2016r!
Tylko ludzi było więcej!
My jechaliśmy w odwrotnym kierunku i Postojna była pierwszym noclegiem tranzytowym.
Polecam skromne ale wystarczające miejsce : https://goo.gl/maps/HfJRoQhSWaaXTxUV7
10 minut piechotą od jaskiń!
I następnego dnia jechaliśmy dalej na południe
Lublana się zbliża...

Bartek1977 napisał(a):Znajome te strony dla mnie z 2016r!
Tylko ludzi było więcej!

Z tym trafiliśmy idealnie, aczkolwiek w godzinę zwiedzania stawiła się pokaźna grupa, a właściwie dwie.

Bartek1977 napisał(a):Lublana się zbliża...

Tak, ale jeszcze co najmniej parę odcinków, będzie na końcu.

mchrob napisał(a):Widzę że jaskinie tez dopadł Covid, no cóż jeśli do parków rozrywki (np Energyladia) też potrzeba maseczek to tu tym bardziej bo zamknięte pomieszczenie

Zdecydowanie tak, jak napisałem, wszędzie w Słowenii spotkaliśmy się z bezwzględnym przestrzeganiem zasad covidowych, w tym kontrole certyfikatu.

Postojnska... jak to jaskinia, takie miejsca trzeba lubić. Byliśmy w 10tkach jaskiń jednak zawsze nas ciągnie, ale z czasem każda kolejna musi mieć coś więcej niż tylko ...ktyty ...gmity itp. Co nasz przyciągnęło do Postojnskiej... pewnie jej renoma, ale również przejazd kolejką, tego nie spotyka się często w jaskiniach, do tego "bekon lub firanki", jak zwał tak zwał, ale te nacieki są świetne; mi oczywiście bardziej kojarzą się z bekonem.

No dobra przed 13tą ni stąd ni z owąd zbiera się spora grupa osób. Przewodniczka dzieli grupę na wielojęzyczną i niemieckojęzyczną. Potem wielojęzycznej rozdaje elektroniczne urządzenia wg każdego języka, jest ich do wyboru kilkanaście, jest oczywiście po Polsku.

No i wsiadamy do kolejki i sru... ogólnie zwiedzanie wygląda tak: przejazd kolejką, spacer pom jaskini w tym po mostach, serpentynach itp i potem znów przejazd kolejką. Resztę szczegółów można wyczytać na podane wcześniej oficjalnej stronie Postojnskiej. W jaskini jest chłodno, ale spokojnie w krótkich spodniach i bluzie dałem radę.

Nie ma zakazu fotografowania?

marze_na napisał(a):Nie ma zakazu fotografowania?

Zakazu fotografowania nie ma; jest zakaz używania lamp błyskowych, podobno są kamery. Chyba 2x przewodniczka interweniowała, raz dość ostro przy gablocie z odmieńcem, jak Ktoś próbował strzelić lampą odmieńcowi prosto w oczy.
Wydaje mi się, że nawet wyrwało się jej przekleństwo.

Osobiście wiem, że oglądanie jaskini wirtualnie, to nie to samo co live, ale muszę Was trochę pomęczyć. Ceny biletów przystają do atrakcji alpejskich i moim zdaniem warto wydać te pieniądze, bo zobaczyć to piękno, ogrom, doświadczyć tego przejazdu kolejką, choć mi jazda np chodnikami kopalnianymi nie jest obca.

Grupa zwiedzająca liczyła ok 100osób, jest jeden przewodnik, który przy grupie wielojęzycznej posługuje się językiem angielskim, chodzi się od punktu do punktu i naciska kolejne klawisze w urządzeniu, które uruchamiają lektora w odpowiednim momencie do zwiedzania. Jeśli jesteś blisko przewodnika, możesz zapytać o dodatkowe rzeczy.















W pewnym momencie dochodzimy do olbrzymiej sali, rozmiarowo coś jak stadion zimowy - lodowisko, przechodzimy przez wystawę i sklep z pamiątkami, ale chętnych do kupna nie za wiele, większość obkupiła się pewnie podczas czekania na wejście do Jaskini na górze. Można tutaj kupić różnorakie pamiątki, głównie z symbolem Postojskiej czyli Odmieńcem Jaskiniowym.





A tutaj przypomniał nam się moment z Sexmisji...

No i "kolarstwo" jaskiniowe...

Ogólnie jak na zdjęcia z ręki smartfonowe, przy słabym oświetleniu, byłem pozytywnie zaskoczony ich jakością.















































Pobyt w Postojnskiej oceniamy bardzo dobrze, to dobrze wydane pieniądze, pamiątka niezapomniana i przy okazji bardzo żałujemy, że Skocjańskiej nie mogliśmy robić zdjęć, bo tam dopiero są przestrzenie i efekty.
Moim zdaniem atrakcja nie jest przereklamowana i warto ją polecić. Na miejscu jest też Hotel oraz kilka restauracji i kawiarni, sklepów z pamiątkami.

Skočjanske zrobiły na nas ogromne wrażenie; szkoda, że nie można było robić zdjęć. Postojnską odpuściliśmy, ale pewnie jeszcze będzie okazja. Mam nadzieję

Fajne "kolarstwo" jaskiniowe

maslinka napisał(a):Skočjanske zrobiły na nas ogromne wrażenie; szkoda, że nie można było robić zdjęć. Postojnską odpuściliśmy, ale pewnie jeszcze będzie okazja. Mam nadzieję

Jak Ty to pokażesz to będzie mega, a jak jeszcze Marzena połknie bakcyla to już w ogóle

Po powrocie do samochodu, decydujemy o szybkim przemieszczeniu się do miejsca noclegowego. Jesteśmy trochę głodni, ale wolimy już być na miejscu.
Do Kranjskiej Gory mamy trochę do przejechania. Pani J w czasie drogi zauważa, że nikt nas nie wyprzedza... tak jadę wyjątkowo szybko, ale nie przesadzając, bo ruch jak to w Słowenii na autostradach spory, do tej pory nie przyszła żadna pamiątka.
Sprawnie dojeżdżamy do Hotelu Alpina w Kranjskiej Gorze. Bardzo sprawnie załatwiamy formalności, bo recepcjonista jest mistrzem w swoim fachu.

Po odświeżeniu się robi nam się o tyle błogo, że lądujemy w świeżej pościeli i nie decydujemy się już na spacer na pobliskie jezioro.
Potem ogarnięcie kolacji z pysznego i dalej świeżego Slunjskiego chleba.
Mnie jednak nosi więc idę na krótki rekonesans wokół Hotelu.

Po tablicach rejestracyjnych wnoszę, że mamy tu wyjątkowo międzynarodowe towarzystwo.