Jaka tam Chorwacja...nie ma to jak w Gdyni! Hvar i po drodze

mchrob napisał(a):Ja też lubię wtopić się w lokalne życie. Jak kiedyś stacjonowaliśmy w Splicie to kwaterę mieliśmy w ichniejszym bloku no i trochę chodziliśmy po nieturystycznych rejonach. Nawet udało nam się zaliczyć masz Hajduka na Poljudzie.

Hajduk przegrał z Primośtenem ale o tym później w relacji.

wiolek_lp napisał(a):Z ciekawości sprawdziłam ile kosztowało by nas za nockę w sierpniu, i cena 970zł za noc miażdży za to w marcu nocka kosztuje 155 zł, co jest aż śmieszne... Szkoda, że nie mam urlopu

Ano właśnie, cena robi różnicę...
ale przez to 4 piętro bez windy, chyba bym odrzucił ten app

piekara114 napisał(a):

te kiero napisał(a):Ja z moich poprzednich wizyt też nie pamiętam tych mozaik.... Chyba w ogóle wcześniej nigdzie o nich nie czytałam, a jak są to zawsze wpisuje je w swój plam, bo uwielbiam oglądać te piękne puzzle..... Może teraz niedawno zostały udostępnione

Być może tak było, nie wiem.

te kiero napisał(a):

marze_na napisał(a):Na te mozaiki się nie natknęłam, a spacerowaliśmy po pałacu tam i z powrotem .

M.in. w ciągu ul. Frane Bulica w tą stronę.

te kiero napisał(a):

piekara114 napisał(a):

te kiero napisał(a):Ja z moich poprzednich wizyt też nie pamiętam tych mozaik.... Chyba w ogóle wcześniej nigdzie o nich nie czytałam, a jak są to zawsze wpisuje je w swój plam, bo uwielbiam oglądać te piękne puzzle..... Może teraz niedawno zostały udostępnione

Być może tak było, nie wiem.

Podczas wizyty w Splicie w 2013 i 2014 roku widziałam mozaiki. Kojarzę, że widzieliśmy tam piłkę, która utknęła pomiędzy kamieniami i dlatego zapadło mi to w pamięć. Ale nie mam pewności, czy to są te same, które pokazał "te kiero".
Może wcześniej nie były wyeksponowane i dopiero od 2020 roku można je swobodnie oglądać.
W lutym 2020 rozpoczęły się prace nad ratowaniem tych mozaik.
https://www.radiodalmacija.hr/pocinju-radovi-za-spas-kasnoantickog-mozaika-u-dioklecijanovoj-palaci/
Dzięki tym pracom uratowana została późnoantyczna mozaika.
https://morski.hr/2020/08/15/split-rekonstrukcijom-odvodnje-spasili-kasnoanticki-mozaik-jedan-od-najznacajnijih-u-dioklecijanovoj-palaci/

A w 2019 roku odkryto mozaikę z VI wieku.
https://slobodnadalmacija.hr/kultura/u-temeljima-splita-prije-splita-pronaden-mozaik-iz-6-stoljeca-tu-je-vrlo-vjerojatno-pogubljen-mucenik-iz-kruga-sv-dujma-ime-sukoisan-navodi-na-kasijana-591903

No dobra, siadamy chwilę na dziedzińcu Vestybułu, obserwujemy co się wokół nas dzieje, jak przemieszczają się ludzie, co ich interesuje. Te miejsca z poduchami to chyba należą do najbliższych restauracji, ale kto by tam sprawdzał. Zauważam miejsce, gdzie można kupić bilety na poszczególne budowle. Szczerze mówiąc to nie zagłębiałem się w to, że są 4 wersje biletów; wiem że sam spacer po Splicie zajmie nam sporo, więc decyduję się na najtańszą wersję z obowiązkowa dzwonnicą Sv.Duje.

No to sprawdzamy czy na górze Sv.Duje wicher sobie duje, trzeba pokonać sporo schodów, ale naprawdę warto i pieniędzy i zmęczenia, jest pięknie, ale vjetar od mora rzeczywiście dość mocno tutaj duje.



















Pogled z dzwonnicy jest niezwykły, ale trzeba odczekać na swoją kolej przy zdjęciach, tym bardziej że trafiła mi się wycieczka hiszpańska i rosyjska. Pani J wchodzi tylko do pewnego miejsca, bo za bardzo jej wieje, ja idę najwyżej jak się da























Widoki są na wszystkie cztery strony świata, ale widok ku południu i zachodowi jest najlepszy.

Tak w sumie to zastanawiam się co bym zrobił jakby uruchomili dzwony, chyba byłoby po moich bębenkach, w sumie nie wiem czy w czasie zwiedzania je uruchamiają.







Dzwonnica Sv. Duje była moim clue programu Split, bo jeszcze tam nie byłem i się nie zawiodłem, było wspaniale, tylko na koniec przy schodzeniu trzeba było sporo poczekać, bo ludziom sprawiały trudność wysokie kamienne schody w wąskich przejściach. Pani J siedząca z kawą na wynos na dziedzińcu Vestybułu już się trochę niecierpliwiła, jednak mnie nie było dużej niż planowałem.

te kiero napisał(a):Pogled z dzwonnicy jest niezwykły,

Pełna zgoda .

te kiero napisał(a):Widoki są na wszystkie cztery strony świata, ale widok ku południu i zachodowi jest najlepszy

Najlepszy w stronę Marjana (czyli na zachód). Niestety późnym popołudniem mieliśmy pod słońce. Ale u Ciebie super

marze_na napisał(a):

te kiero napisał(a):Widoki są na wszystkie cztery strony świata, ale widok ku południu i zachodowi jest najlepszy

Najlepszy w stronę Marjana (czyli na zachód). Niestety późnym popołudniem mieliśmy pod słońce. Ale u Ciebie super

Tak naświetlenie czasem potrafi spłatać figla. Nieraz miałem okazję powiedzieć w swoim życiu, że w wielu miejscach trzeba by być po co najmniej 2x przy nasłonecznieniu z różnej strony, żeby dostrzec czy fotografować piękno danego miejsca.

Dioklecjanova Palaca jest na tyle rozległy, że trudno wybrać kierunek spceru, żeby ogarnąć wszystkie zakamarki, uliczki, zabytki i szczegóły; w sumie to nawet nam się nie chce, jesteśmy na urlopie, więc po prostu po kawie wypitej na Peristilu oraz wczuciu się w starożytny klimat ruszamy dalej, a naturalnym celem jest dla nas tyły katedry Sv.Duje. Chociaż trudno nam wybrać najlepsze miejsce w Splicie, to tutaj szczególnie nam się podoba. Są zabytki i jest dużo bujnej roślinności, również lokalsi przy swoich kamienicach dbają o ten klimat. W tej części widać również, że sporo budowli nie zostało odbudowanych i ponad posadzkę wystają jedynie mury. Mały placyk za katedrą to również miła odskocznia od zgiełku turystów, bo jak zauważamy mało grup zorganizowanych się tutaj zapuszcza.











W poszczególnych ujęciach ładnie wyłania się dzwonnica Duje i super konrtastuje z nieboskłonem.





No i znów te mozaiki...





Dlaczego tak zwracam uwagę na te posadzki... bo w pracy mam płytki, kiedy które widzę przenoszą mnie myślami do Splitu i innych antycznych odwiedzonych miejsc; wzór płytki nawiązuje do starych odkrytych przetartych posadzek

megidh napisał(a):Podczas wizyty w Splicie w 2013 i 2014 roku widziałam mozaiki. Kojarzę, że widzieliśmy tam piłkę, która utknęła pomiędzy kamieniami i dlatego zapadło mi to w pamięć. Ale nie mam pewności, czy to są te same, które pokazał "te kiero".
Może wcześniej nie były wyeksponowane i dopiero od 2020 roku można je swobodnie oglądać.
W lutym 2020 rozpoczęły się prace nad ratowaniem tych mozaik.
https://www.radiodalmacija.hr/pocinju-radovi-za-spas-kasnoantickog-mozaika-u-dioklecijanovoj-palaci/
Dzięki tym pracom uratowana została późnoantyczna mozaika.
https://morski.hr/2020/08/15/split-rekonstrukcijom-odvodnje-spasili-kasnoanticki-mozaik-jedan-od-najznacajnijih-u-dioklecijanovoj-palaci/

A w 2019 roku odkryto mozaikę z VI wieku.
https://slobodnadalmacija.hr/kultura/u-temeljima-splita-prije-splita-pronaden-mozaik-iz-6-stoljeca-tu-je-vrlo-vjerojatno-pogubljen-mucenik-iz-kruga-sv-dujma-ime-sukoisan-navodi-na-kasijana-591903

Wow, dzięki wielkie za uzupełnienie i linki, te mozaiki pokrywają się z tymi z moich zdjęć.

Split w taki paskudny poranek jak dziś, jest jak balsam. Uwielbiam to miasto i ładnie je pokazałeś
ps. fajnie mieć w pracy cząstkę wspomnień ❤

Nasze przejście przez starówkę Splitu, bardzo przypominam nam spacer po Wenecji, totalny bezład, zaglądanie w nieoczywiste zakamarki, by za chwilę wyjść w bardziej turystyczne rejony; często odkrywamy zaciszne zakątki lokalsów; nawet w okolicy Vestybułu i Peristilu można je spotkać. Zastanawiam się czy ktoś kiedyś pokusił się o jakąś sensowną trasę pozwalającą odwiedzić wszystko co się da. Wydaje mi się, że nie, po turystach widać że większość idzie na czuja, a niejeden się już zakręcił i zgubił. Zresztą nam też zdarzyła się przejść niektóre miejsca ze 2x.
Operujemy teraz w terenie pomiędzy Vestybułem, a Vocnim Trgiem braće Radić z wieżą Venecką i w okolicznych uliczkach.

Szczerze spodziewałem się większej ilości ludzi, ale gdzieś ta masa krytyczna rozproszyła się po Pałacu.

















Zwykle to Pani J opóźnia "przemarsz", ale tym razem wyjątkowo ja robię wiele przystanków, jakbym chciał złapać jak najwięcej tych ochów i achów.





Odwiedzamy również podziemia, nadziemia, przyziemia i ground zero , ale na górę Vestybułu nie weszliśmy
Jakoś tak zapomnam o wykupionym bilecie i dwóch pozostałych miejscówkach, ale i tak wrażeń jest mega dużo.





No i niebieskie oczko...

Bardzo lubię mozaiki i cieszą mnie odkrycia nowych w różnych krajach Szkoda że większość z nich znajduje się w opłakanym stanie . . . tych przedstawionych przez Was nie pamiętam


Pozdrawiam
Piotr

slawek&gosia napisał(a):Split w taki paskudny poranek jak dziś, jest jak balsam. Uwielbiam to miasto i ładnie je pokazałeś
ps. fajnie mieć w pracy cząstkę wspomnień ❤

U nas na południu dziś całkiem przyjemnie, słońce i lekko rześko, w sam raz na spacer, ale wiele bym dał by spacerować dziś po Splicie

piotrf napisał(a):Bardzo lubię mozaiki i cieszą mnie odkrycia nowych w różnych krajach Szkoda że większość z nich znajduje się w opłakanym stanie . . . tych przedstawionych przez Was nie pamiętam


Pozdrawiam
Piotr

Wszystko do nadrobienia, ale ogólnie to za dużo ich tam nie ma, jak na taki pałac; większość pewnie została zniszczona.

Kolejne nasze kroki stawiamy, gdzieś pomiędzy świątynią Jowisza, Żelazna Bramą, Pałacami Cypriana i Cindro, a Placem Narodowym. I ten bezwiednie obrany kierunek sprawia, że mijamy uliczkę kierującą nas do Złotej Bramy i dalej parku za Djoklecjanem, które chciałem "zaliczyć". Trochę szkoda, choć zdaję sobie sprawę, że byłoby to dodatkowe minimum 45-60min.
Będzie gdzie wrócić, jak może kiedyś znów tutaj zawitamy.

I tak tutaj, gdzie jesteśmy jest na co patrzeć, podziwiać, focić. Co chwilę ślinka leci, bo bary, konoby i restauracje otwierają coraz szerzej swoje podwoje.

Tak to mw. wyglądało...





Flaga włoska prawie idealnie powiewa jak ta spotkana w Wenecji...









Bardzo lubię jak sklepikarze dbają o nie banalny wygląd swoich lokali, jest takich tutaj sporo, jednak niezbyt lubię tak centralnie fotografować.



Im dalej "w las" tym również obejścia coraz ładniej ogarnięte.





Narodni Trg w całej swojej okazałości, jest tak wspaniały, że przyciąga wyraźnie najwięcej ludzi z miejsc, które odwiedziliśmy wtedy ze Splitu, nie dziwota, my też spędzamy tutaj trochę czasu.

Swoje dalsze kroki kierujemy teraz na Plac Republiki; wychodząc z Placu Narodowego łapiemy w rękę po dużych Croissantach z serem, bo już trochę tutaj jesteśmy, ale na kawę wolelibyśmy, gdzieś usiąść; chyba mam na to pewien pomysł, dlatego na starówce się nie decydujemy.
Czyli niejako opuszczamy powoli starówkę, wiedząc że nie zajrzeliśmy wszędzie, ale też nie o to chodziło.
Zapachy dochodzące z tych wszystkich Pekar i Barów (mnóstwo tego, widać że to codzienne rytuały Chorwatów) robią niesamowita robotę i są bardzo zachęcające, ale my tu nie po to...

Trg Republike - bardzo podobną budowlę można znaleźć w Wenecji; wszędzie gdzie jesteśmy mózg przywodzi nam zwykle na pamięć miejsca już wcześniej odwiedzone, jeśli coś jest bardzo podobne.











Za Trgiem Republike spacerniak pnie się w górę, dalej natrafiamy na interesujące miejsca w tym niebanalne i interesujące obejścia restauracji i domostw.











Nadganiam relację... moje geopolityczne zainteresowania, szczególnie w sytuacji różnych konfliktów i wojen sprawiają, że na różny sposób jestem mocno na bieżącą z wydarzeniami, po za tym wchodzą w grę inne kwestie osobiste, dlatego relację traktuję jako odskocznię, by móc normalnie funkcjonować.

Teraz naszym celem jest już tylko Marjan, a w zasadzie jego skraj, skąd rozpościera się pierwszy wspaniały pogled na Split.
Wzniesienie nie jest zbyt duże, ale jednak w tym upale można się spocić. Picie nam się skończyło, więc na górze trzeba będzie uzupełnić. I wciąż myślimy o kawie. Okazja nadarza się idealna, tuż przy vidikovacu umiejscowiona jest Restoran Vidilica, oczywiście siadamy, warto było poczekać z tą kawą.

Teraz już tylko kawa, pogled i kontemplacja... co jest również udziałem reszty obecnych turystów na tarasie restauracji. Nie spodziewałem się tutaj niskich cen, ale warto sobie pozwolić. Siadamy w pierwszym rzędzie przed "ekranem".

























Nie pamiętam dokładnie, ale siedzieliśmy tam chyba z godzinę, bo na jednej kawie się nie skończyło.
Na miejscu jest również toaleta, więc wszystko ładnie nam się zgrało.

Patrząc do tyłu widzimy schody prowadzące do dalszej eksploracji Marjana co pokazywała niedawno Marzena, obok jest Stary Cmentarz Żydowski, a dół idąc inną drogą niż do góry, można zejść przyjemnie w cieniu drzew i krzewów umiejscowionymi schodami.





Vidikovac na Marjanie to mz must see w Splicie, dotarliśmy tutaj pierwszy raz.