Jaka tam Chorwacja...nie ma to jak w Gdyni! Hvar i po drodze

Przyjemnie spacerujemy przez Rivę, nikt nas nie zaczepia, nikt nas nie nagabuje na wycieczki, do restauracji, pełny spokój.
Idziemy w kierunku Półwyspu Sv.Petara, bardzo ładne miejsce, piękna roślinność, ruiny, zabytki, ciekawe formacje skalne skalistego wybrzeże i turkusowy Jadran; świetny spacerniak z luzackim barem, ale jest jedno ale... w kilku miejscach jest totalna odlewnia i odsr....
Na tak popularne miejsce przydałoby się postawić ze dwie toalety, a tu nic. Trochę nam to zepsuło klimat, ale szybko skupiliśmy się na cudnych widokach.











Na plaży jak pisałem sporo naroda

Z powrotem zahaczamy o niezbyt dużą tutaj starówkę, myślę, że nawet jest mniejsza od tej w Jelsie, ale ma coś co sprawia, że lubimy tu wracać, na pewno lubimy ten duży plac Andrija Kacica Miosica z centralnie położona Katedralą.
Właściwie ten spacer to też bardziej poszukiwanie miejscówki do zjedzenia czegoś przed obiadem, a i jakaś kawa by się przydała.















Wybór pada najpierw na Beer&Food Factory, który polecam, a potem na kawę wpadamy do Pivnicy Pivac z "traktorkami"

W obecnej sytuacji bardzo trudno się pisze relację, kiedy dzieje się to co się dzieje.
Dlatego w większości daję tylko zdjęcia. Trudno coś opisywać, jak myśli krążą wokół czegoś innego. Z drugiej strony jest to jakby odskocznia, od tych wszystkich zalewających nas informacji, często mało wiarygodnych, mijających się z prawdą.

Po jedzeniu wypoczywamy dłużej w Parku Jere Radica, czyli bardzo blisko Parku Osejava, którego zwieńczeniem jest Nugal. Zaglądam na Sports Tracker i widzę, że zrobiliśmy prawie 5km spacerując po Makarskiej, szybko dodaję moje kilka km z porannego Omisia, sporo tego dzisiaj.
Zgodnie z moimi pierwotnym przewidywaniem Pani J nie ma już ochoty na kolejne 4,5km (tam i z powrotem) na Nugal.
Zresztą bardzo przyjemnie nam się tutaj siedzi, słychać plumkanie Jadrana, śpiew ptaków, a w dłoni jeszcze daktyle

Decydujemy potem, że przemieszczamy się do góry...

Zatem ostatnie spojrzenie na Makarską



A na parkingu dziwna gra słów; zawsze zastanawiam się, gdy widzę podobne, czy to aby na pewno tylko przypadek...

Przemieszczamy się w górę, ale nie będzie to Biokovo Skywalk, Pani J odrzuciła te opcję już w przedbiegach będą na Hvarze; pozostaje mi tylko napawać się widokami z bardzo przeze mnie lubianej 512tki. Już jechaliśmy nią na tym, urlopie, ale był to tylko przejazd bez zatrzymywania się.

Trasa dojazdowa z konkretnym miejscem, zatoczką gdzie warto przystanąć. Po drodze mijamy wjazd do Biokova i utwierdzamy się w przekonaniu, że plan na wjazd tam po południu nadal jest złym pomysłem, bo jest korek na kilkadziesiąt samochodów. Ale my jedziemy dalej... jest to jedna z piękniejszych tras jakie widzieliśmy w Cro, dlatego tak lubię tutaj wracać.



















Widoki w przepastnym dole zapierają dech, czuć ogrom i potęgę skał. Tylko musze sią tutaj wybrać o innej godzinie, bo jakoś tak wychodzi, że zawsze jesteśmy jak słońce wali po oczach. Chętnie zaliczę następnym razem o poranku i zachodzie...





Po drodze zaglądamy do dużego Konzuma na obrzeżach Makarskiej, ale czujemy się tam dziwnie, wygląda bowiem na całkowicie splądrowany, tzn obkupiony max i resztę zakupów musimy uzupełnić "u nas" w Omisiu. Wracamy zatem...

te kiero napisał(a):teraz nasz cel jest wręcz banalny... Makarska.

Ach ta Makarska. Wspominam ją z dużym sentymentem, bo właśnie tam byliśmy w Chorwacji po raz pierwszy. Później też tam wróciliśmy.

te kiero napisał(a):Idziemy w kierunku Półwyspu Sv.Petara, bardzo ładne miejsce, piękna roślinność, ruiny, zabytki, ciekawe formacje skalne skalistego wybrzeże i turkusowy Jadran; świetny spacerniak z luzackim barem, ale jest jedno ale... w kilku miejscach jest totalna odlewnia i odsr....
Na tak popularne miejsce przydałoby się postawić ze dwie toalety, a tu nic. Trochę nam to zepsuło klimat, ale szybko skupiliśmy się na cudnych widokach.

Myśmy tam znaleźli toalety publiczne. Musieliście je przeoczyć. No chyba że w międzyczasie je zlikwidowali.

te kiero napisał(a):W obecnej sytuacji bardzo trudno się pisze relację, kiedy dzieje się to co się dzieje.
Dlatego w większości daję tylko zdjęcia. Trudno coś opisywać, jak myśli krążą wokół czegoś innego. Z drugiej strony jest to jakby odskocznia, od tych wszystkich zalewających nas informacji, często mało wiarygodnych, mijających się z prawdą.

Mam dokładnie ten sam dylemat, bo jestem w trakcie pisania swojej relacji. Wstawiam kolejne odcinki, ale cały czas mam obawy, czy jest to właściwe działanie ?.

te kiero napisał(a):W obecnej sytuacji bardzo trudno się pisze relację, kiedy dzieje się to co się dzieje.
Dlatego w większości daję tylko zdjęcia. Trudno coś opisywać, jak myśli krążą wokół czegoś innego. Z drugiej strony jest to jakby odskocznia, od tych wszystkich zalewających nas informacji, często mało wiarygodnych, mijających się z prawdą.

Bardzo dobrze Cię rozumiem, bo mam podobne dylematy. Trudno mi się zabrać za dokończenie relacji, a zostały mi już tylko 3 odcinki...

Trzeba pomóc ludziom, na ile możemy. A tutaj mała odskocznia się przyda, to jest też potrzebne. Takie jest moje zdanie.

Pusta Makarska to wspaniały widok, ale jeszcze lepsze są w ostatnim odcinku.

megidh napisał(a):

te kiero napisał(a):W obecnej sytuacji bardzo trudno się pisze relację, kiedy dzieje się to co się dzieje.
Dlatego w większości daję tylko zdjęcia. Trudno coś opisywać, jak myśli krążą wokół czegoś innego. Z drugiej strony jest to jakby odskocznia, od tych wszystkich zalewających nas informacji, często mało wiarygodnych, mijających się z prawdą.

Mam dokładnie ten sam dylemat, bo jestem w trakcie pisania swojej relacji. Wstawiam kolejne odcinki, ale cały czas mam obawy, czy jest to właściwe działanie ?.

Moim zdaniem jak najbardziej właściwe , przecież utrzymanie naszego życia w normalności jest w tych warunkach obowiązkiem - takie działanie przeciw tym , którzy nas tej normalności chcą pozbawić .

Droga 512 i widoki z niej - dla mnie jedna z ciekawszych i najpiękniejszych dróg dzięki bliskości morza


Pozdrawiam
Piotr

Pięknie napisałeś relację z urlopu. Brawo Dejvid vel Te Kiero. Przyjemnie się czyta, ogląda i podziwia.

Ural napisał(a):Pięknie napisałeś relację z urlopu. Brawo Dejvid vel Te Kiero. Przyjemnie się czyta, ogląda i podziwia.

Dzięki, cieszę się, że Ci się podoba, to dobry motywator i do relacji i do kolejnego wyjazdu

Czasy są okropne, ale czytanie relacji z pięknymi zdjęciami miejsc, które lubię, odrywają od myślenia. Pisz zatem dalej...

piotrf napisał(a):Droga 512 i widoki z niej - dla mnie jedna z ciekawszych i najpiękniejszych dróg dzięki bliskości morza

Kiedyś wybraliśmy się tą drogą na piechotę ale do tego konkretnego miejsca

te kiero napisał(a):Trasa dojazdowa z konkretnym miejscem,

nie dotarliśmy. Dla naszych nóg to było zdecydowanie za daleko.

megidh napisał(a):Myśmy tam znaleźli toalety publiczne. Musieliście je przeoczyć. No chyba że w międzyczasie je zlikwidowali.

Być może, ale w okolicy kościoła Sv.Petara - trochę jednak to dalej - był syf...

megidh napisał(a):

te kiero napisał(a):W obecnej sytuacji bardzo trudno się pisze relację, kiedy dzieje się to co się dzieje.
Dlatego w większości daję tylko zdjęcia. Trudno coś opisywać, jak myśli krążą wokół czegoś innego. Z drugiej strony jest to jakby odskocznia, od tych wszystkich zalewających nas informacji, często mało wiarygodnych, mijających się z prawdą.

Mam dokładnie ten sam dylemat, bo jestem w trakcie pisania swojej relacji. Wstawiam kolejne odcinki, ale cały czas mam obawy, czy jest to właściwe działanie ?.

maslinka napisał(a):Bardzo dobrze Cię rozumiem, bo mam podobne dylematy. Trudno mi się zabrać za dokończenie relacji, a zostały mi już tylko 3 odcinki...
Trzeba pomóc ludziom, na ile możemy. A tutaj mała odskocznia się przyda, to jest też potrzebne. Takie jest moje zdanie.

piotrf napisał(a):Moim zdaniem jak najbardziej właściwe , przecież utrzymanie naszego życia w normalności jest w tych warunkach obowiązkiem - takie działanie przeciw tym , którzy nas tej normalności chcą pozbawić .

Dzięki Gosiu, Agnieszko, Piotrze, trochę mi ulżyło, nie mamy tego co oni teraz, ale mamy swoje również dramaty...
Poza tym natłok informacyjny w wiadomej sprawie jest maksymalny, odczuwam, ale nie lubię się tak nakręcać.

slawek&gosia napisał(a):Czasy są okropne, ale czytanie relacji z pięknymi zdjęciami miejsc, które lubię, odrywają od myślenia. Pisz zatem dalej...

ok, będę.
Niebawem zawitamy na dłużej do Splitu, czyli chyba jednak "spotkamy się" tam w relacjach z Marzeną

megidh napisał(a):Kiedyś wybraliśmy się tą drogą na piechotę ale do tego konkretnego miejsca nie dotarliśmy. Dla naszych nóg to było zdecydowanie za daleko.

Wow o pieszej wędrówce nie pomyślałem w ogóle, nie wiem czy tam dalej w okolicy tunelu byłoby to bezpieczne.

piotrf napisał(a):Droga 512 i widoki z niej - dla mnie jedna z ciekawszych i najpiękniejszych dróg dzięki bliskości morza

Otóż to Piotrze

Prawie bym zapomniał...

Przejazd 512tką

te kiero napisał(a):

megidh napisał(a):Kiedyś wybraliśmy się tą drogą na piechotę ale do tego konkretnego miejsca nie dotarliśmy. Dla naszych nóg to było zdecydowanie za daleko.

Wow o pieszej wędrówce nie pomyślałem w ogóle, nie wiem czy tam dalej w okolicy tunelu byłoby to bezpieczne.

O dojściu do tunelu to byśmy nie marzyli, nawet gdybyśmy o nim wiedzieli. Ta droga była nam zupełnie nieznana a weszliśmy na nią, bo prowadziła w górę. Pogoda nam wtedy nie sprzyjała, więc w celu zagospodarowania czasu wybraliśmy taki spacer.
https://www.cro.pl/czasem-slonce-czasem-deszcz-czyli-czerwcowa-makarska-t51413-120.html#p1791253

te kiero napisał(a):Prawie bym zapomniał...

Przejazd 512tką

Super ten filmik, ale tego odcinka, który my przeszliśmy na piechotę (czyli Makarska - Gornje Tučepi) nie pokazałeś. Szkoda, bo bym mogła zobaczyć, jak wygląda przez szybę samochodu.