IZRAEL 2013

Na bazarze w Nazarecie

Następnym etapem była Góra Tabor. Droga na szczyt jest zamknięta dla autobusów (wycieczki korzystały z busików), osobowe mogą wjeżdżać. Wokół bazyliki jest sporo ładnych roślin do podziwiania.

Tereny Galilei nie są jakoś bardzo atrakcyjne krajobrazowo, a wszystkie arabskie miasteczka są do siebie podobne. Docenić chyba trzeba tylko fakt, że mieliśmy możliwość chodzić po okolicach opisanych w Biblii, po których poruszał się Jezus.

Wieczorem poszliśmy spacerkiem nad jezioro. Ze względu na szabat prawie wszystkie obiekty handlowe były zamknięte, działało tylko kilka knajp przy promenadzie. Dosłownie naprzeciw hotelu jest grecki monastyr, a na jego zapleczu dzika plaża, a raczej śmietnisko i sporo arabskiej młodzieży. Jesteśmy „obrzydliwi” i nóg tu nie zamoczyliśmy.

Niedziela, 12 maja.
Chcemy porozglądać się po Wzgórzach Golan. Najpierw odwiedzamy kibuc Ginosar żeby obejrzeć łódź galilejską. Jesteśmy jedynymi turystami. Płacimy 20 ILS/os i możemy analizować wiek znaleziska.

Następny etap to żydowskie miasteczko Safed. Dla mieszkańców zwykły dzień, turystów niewielu. Zrobiliśmy sobie spacer po starówce, poobserwowaliśmy życie.

Ośrodki kultu na północnym brzegu jeziora

Mijamy Górę Błogosławieństw, wstąpimy tu w drodze powrotnej. Nie jedziemy drogą 90, tylko tak na przełaj przez Golan do wsi druzyjskich Masada i Majbel Szams. Mężczyźni noszą tu charakterystyczne białe czapeczki, kobiety warkocze i białe chustki. Przy drodze za Majbel jest sporo straganów z owocami. Mijamy osady, które są najwyraźniej ośrodkami narciarskimi na zboczach Hermonu.

Kolejny cel to Park Narodowy Banias z Cezareą Filipową. Muszę stanąć w pałacu Heroda Aryppy. Park jest duży, jedno wejście jest od strony tych zabytków i źródeł rzeki Hermon, drugie- w odległości ok. 1,5 godz. drogi przez park, w okolicy wodospadu Banias. Zostawiając samochód na parkingu trzeba jeszcze po niego wrócić. My przyjęliśmy łatwiejszą opcję, zrobiliśmy rundkę po ruinach, zjedliśmy pyszne druzyjskie czereśnie wypłukane w źródlanej wodzie i samochodem przenieśliśmy się do tego drugiego wejścia. Mimo, że mieliśmy zieloną kartę dostaliśmy rachunek z kwotą 0, który pozwolił wejść jeszcze raz z drugiej strony. Teraz w samotności mogliśmy odbyć spacer do wodospadu.

Druga część Banias NP, ta z wodospadem

Drogą 90 wróciliśmy nad jezioro żeby obejrzeć drugi brzeg. Na Górze Błogosławieństw pocałowaliśmy klamkę, wejść można było do 17,00. Pogoda zaczęła się trochę psuć, dość dobrze wiało i zrobiła się spora fala. Kąpiel nie wchodziła w grę. Jeszcze wieczorne winko na balkonie i kontakty z rodziną. Zdjęcia na facebook’u wklejaliśmy codziennie, miały być dowodem, że mamy się dobrze.

[b]Poniedziałek, 13 maja [/b]
Hotel opuszczamy z ulgą. Mamy nadzieję, że w Hajfie brudniej nie będzie. Jedziemy tam drogą okrężną przez Megiddo i Cezareę Morską, bo te dwa parki mieszczą się jeszcze w naszych planach. W Megiddo o tej porze puściutko, pierwszą wycieczkę spotkaliśmy wychodząc. Trzeba mieć bujną wyobraźnię aby w pełnym słońcu ślicznego poranka zobaczyć tu Armagedon z Księgi Objawienia. Robimy sobie zdjęcia na rydwanie, będą dobrą pamiątką. Z góry rozpościera się widok na dolinę Jerzreel.