Istria - Trzeci raz - Pierwszy z przyczepą.

o ile można wtracić polecałabym raczej knausa lub burstnera nie sa drogie a napewno komfort o wiele , wiele większy i swoboda nie mówiąc już o tym że ci nie kapie na głowę

Kilka rad przy zakupie przyczepy używanej :
-wygląd uszczelek zewnętrznych , zparciała uszczelka oznacza wpływ pogody na przyczepę - wilgoc - przecieki ;
- okna i wywietrzniki w całości , potłuczona szyba to nawet parę setek zł.;
- Po wejściu podłoga powinna być sztywna,nadmierne uginane oznacza wymianę - remont ;
- brak szpar między sufitem - szafkami -ścianami (sztywność konstrukcji);
- zapach powinien być naturalny , powieszona choinka zapachowa może
oznaczać wilgoć w przyczepie ;
- każdy wewnętrzny narożnik przyczepy powinien być odkryty i zbadany
pod względem wilgoci , ewentualnych zacieków nowych lub starych.

Myśle że stosując te porady nawet stara wiekowo przyczepa może
cieszyć jeszcze wiele lat. Pozdrawiam.

Drugi tydzień zaczeliśmy od wyznaczenia trasy Umag-Buje-Montovun-Buzet. Słoneczny dzień , włączona klimatyzacja można jechać.
Wąskie górskie drogi i wspaniałe widoki , środek półwyspu a morze widać jak na dłoni .W Buje wymieniamy w banku trochę złotych i dalej w drogę kierunek Motovun.Droga coraz bardzjej kręta , skręsamy w drugi zjazd na Groźnjan , kąt pochylenia podjazdu 45% (uwaga rynna po prawej wystaje na drogę conajmniej metr już kilka lat) , oby z przeciwka nie jechał żaden pojazd , drożyna szerokiści dwóch metrów. Po chwili
na przeciwległej górze wyłania się Groźnjan w całej okazałości .







Uliczki , półcienie , zieleń rosnąca na kamieniach...






Cyprysy na cmentarzu.

















Ślady dawnej świetności.

Pokręciliśmy sie troszeczkę po miasteczku , porobiliśmy zdjęcia i zjedliśmy lody (4 kuny) gałka , ruszyliśmy dalej do Motovun kręta drogą.


Wenecka Republika..






Stroma główna brama wejściowa.



Miasto jest zbudowane na wysokiej górze, tak jak Buje i Buzet , jednak widać w nim najwięcej prac remontowych. Niestety miasta środkowej
Istrii wymagają jeszcze wielu prac konserwatorskich. Nie odbiera im to
jednak uroku.
Jak oni taskali pod tą górę te wszystkie materiały budowlane?
Z ciekawostek w Groźnjanie woda bierząca została doprowadzona
dopiero w 1954r.
W Buzet jest jeszcze używana studnia na wodę deszczową zbudowana
w 1664r.
Nam mieszkającym w kraju obfitującym w wodę trudno jest sobie wyobrazić tych twardych Górali pijących deszczówkę (deszczówka
jest bardzo smaczna , miękka). Południowi Słowianie doszli do
perfekcji w przechowywaniu wody deszczowej, widziałem w wysokich
górach w okolicy Dubrownika naprawdę facsynujące zbiorniki wody
używane przes cały rok. Przechowywana w nich woda zupełnie się nie psuje.

Pomiędzy Motovun , a Buzet w dolinie znajdują się źródła ciepłej siarkowej wody : Istarske Toplice.
Zostawiamy na parkingu samochud i idziemy w stronę strzelających
wysoko skał. Do naszych nosów dochodzi dziwny zapach zepsutych
jaj,za drzew wyłaniają sie budynki uzdrowiska i basen.





Basen leży u podnóża wielkiej skały, ze ścieżką wspinaczkową .









Wypoczynek pod " wiszącą skałą" tak nam sie spodobał ,że jeszcze
dwa razy przez całe dnie taplaliśmy się w cieplutkiej " siarczance".



Wejście kosztuje 10 " malych żywotnic" ( Kuna małe zwierzątko).
Na terenie ośrodka jest bar i restauracja. Jeśli jesteście zmęczeni
moczeniem możecie się trochę powspinać.