Grupa wysp i wysepek Cresu oraz Lošinj jest największą na Adriatyku.
Cres i Lošinj tworzyły kiedyś jedną wyspę, lecz za czasów Imperium Rzymskiego, aby ułatwić żeglowanie, zostały przedzielone kanałem.
Jedyna droga biegnąca z północy na południe ma około 83 km. Ruchomy most w miejscowości Osor, łączy obie wyspy. Wyspy te zamieszkałe są od czasu neolitu i mają w swej historii czasy, gdy zamieszkiwali je Ilirowie, a także okres Bizancjum , Słowian, Rzymian, panowania Wenecjan a następnie okupacje austro-węgierskie, austriackie, włoskie oraz lata istnienia Jugosławii.
Otok Cres zawsze uznawany za drugą co do wielkości wyspę w zatoce Kvarner, ostatnio po dokładnych pomiarach (pow. 405,78 km2), uznawany jest za największą, na równi z wyspą Krk. Długość wyspy Cres to 65,5 km a szerokość waha się od 2 do 13 km. Jest to najdłuższa chorwacka wyspa.
Północna cześć Cresu jest porośnięta lasami bukowymi i dębowymi, w środkowej dominują drzewa oliwkowe, południe to roślinność mniej bujna jak iglaki i makii. Ciekawostką jest to ,że żyje tu kilkadziesiąt par białogłowych sępów , które można obserwować w okolicach
Beli i
Orlec.
Myśmy je obserwowali, jak "szybowały" w okolicach miejscowości
Beli ,którą odwiedziliśmy w czasie poprzedniego pobytu na wyspie.
Tutejsze sępy płowe w odróżnieniu od innych europejskich kolonii tego gatunku mają gniazda nie w górach, czy na drzewach, lecz na klifach, kilka metrów nad morzem.
Obecnie Cres, jest także najpopularniejszym ośrodkiem rybołówstwa sportowego na Adriatyku. Wokół wysp Cres i Lošinj zamieszkują delfiny, po wschodniej stronie stworzono im
rezerwat. Delfiny polujące na ławice ryb, widzieliśmy kilka razy także w Ravni.
Z Porozine dojeżdżamy do punktu widokowego (ok. 12 km), przy wysoko położonym przewężeniu wyspy, pod wzniesieniem
Sis (638m n.p.m.) i niedaleko najwyższego szczytu Cresu
Gorice (648m n.p.m.).
W tym północnym rejonie wyspy zwanym
Tramuntana znajduje się mnóstwo szlaków pieszych.
Rejon jest dość specyficzny ... mieszka tu niespełna 100 osób, podczas gdy populacja owiec i kóz sięga około tysiąca. Około 60 lat temu obszar Tramuntany zamieszkany był przez około 1500 osób.
Znajduje się tu zaledwie sześć zasiedlonych wiosek: Porozina, Filozići, Dragozetići, Beli, Sveti Petar i Predošćica. Inne wioski zostały całkowicie opuszczone, część z nich w XIX wieku. Dzisiaj najliczniejszymi mieszkańcami tego regionu (oprócz owiec) jest właśnie sęp płowy, którego ilość szacuje się na 70 par.
Widok na wschodnią stronę...
...i na zachodnią, z widocznym "łańcuszkiem" zabudowań naszego Ravni !
... oraz w stronę zatoki Plomin i jej charakterystyczny znak , czyli wysoki komin zakładów przetwarzających rudę ...
... oraz mijane wzgórza na północnej części wyspy.
Pozdrawiam