Istria 2008 - powrót do źródeł.

Plażowanie, pływanie, wędkowanie, kolory morza i zachody słońca

Część II - trochę o wędkowaniu i o rybkach

Ponieważ relacja wspomnieniowa , wiec może trochę wspomnień o wędkowaniu.
Wędkować zacząłem już od chłopięcych lat, jako że mieszkałem w Muszynie nad Popradem

Panorama z ruin Zamku 1





Jak widać, od rzeki miałem blisko.
Najpierw wędkowałem pod opieką Ojca, a później miałem młodzieżową kartę wędkarską.
Rzeka Poprad jako rzeka górska obfitowała głównie w pstrągi, brzany, klenie.

Pstrąg potokowy (są trzy gatunki pstrąga: potokowy, tęczowy i źródlany)



Brzana



Kleń



Nigdy nie złapałem jakiejś rekordowej ryby ale z tego co pamiętam , największy złowiony
pstrąg miał ok.40 cm , brzana ok.55 cm i kleń ok. 45 cm
Najwięcej złowiłem w tamtych młodych latach klenia, zdarzały się dni, że było ich więcej niż cztery.



Jako dorosły również posiadałem kartę wędkarską, chodziłem na ryby z synami, oni tez złapali bakcyla wędkarskiego, bo jak podrośli to mieli swoje karty wędkarskie.
Rybie rekordy zostały mi z młodych lat, bo później już żadnej innej wielkiej ryby nie złapałem.

W czasie pierwszych wyjazdów do Chorwacji wędki nie zabierałem, w relacji z 2006 roku opisałem moje wędkowania, więc dla przypomnienia podaję LINK

Moje "wędkowanie 2008" w Funtanie było krótkie.

Podczas pierwszego połowu nie złowiłem żadnej rybki, nie licząc dwóch rybek o nazwie ušata



na których była bardzo mikroskopijna ilość mięsa.

Podczas drugiego połowu złowiłem jedną belonę, która została sprawiona, usmażona, zjedzona i popita piwkiem "karpackim".



Natomiast podczas trzeciego połowu "złowiono" mnie.

Udałem się jak zwykle rano ok. 6 na rybki, kiedy cały kemping jeszcze spał. Wędkowałem z pomostu dla statków i motorówek .




Początkowo ryba nie brała, nawet miałem zakończyć łowienie, ale ok. 8 zaczęły się pierwsze brania, więc zwlekałem zakończeniem i kiedy sobie obserwowałem spławik, do pomostu podpłynęli na motorówce dwaj policjanci i poprosili, jak zrozumiałem-o pozwolenie na wędkowanie.
Niestety nie miałem takowego, bo dotychczas nigdzie mnie i wędkujących obok nie sprawdzano.
Ponieważ nie miałem przy sobie żadnego dowodu tożsamości , policjanci kazali zostawić wędkę i iść po paszport na kemping, poszedłem ale już do nich nie wróciłem.
Udałem się na poranne zakupy do sklepu, a kiedy po pól godzinie poszedłem z ciekawości zobaczyć czy czekają, już ich nie było. Nie było też wędki, ale to akurat nie wielka strata, bo wędka była już stara, a kołowrotek lekko się zacinał.
Większą strata było pozbawienie mnie przyjemności wędkowania w kolejnych dniach (drugiej wędki nie miałem).

W związku z moja przygodą z policjantami trzeba napisać, że obecnie w Chorwacji trzeba mieć pozwolenie na wędkowanie i nie tylko z łodzi czy w portach, ale również z brzegów plaż.
Przepisy te weszły w życie prawdopodobnie w 2006 roku i trzeba się liczyć z tym, że można być skontrolowanym podczas łowienia.
O konieczności posiadania pozwolenia na wędkowanie jest temat na forum.
(w nim też ku przestrodze pisałem o mojej przygodzie z policją)

Jeszcze jako ciekawostkę dodam, że wcześniej belony (iglice) widziałem tylko złowione na wędkę lub na targu rybnym, natomiast w Funtanie kilka razy po raz pierwszy widziałem je pływające w morzu tuż pod powierzchnią podczas pływania i nurkowania.



Znalazłem na youtube dwa filmiki przedstawiające kilkanaście ryb żyjących w Adriatyku.

Ribe Jadrana I

Ribe Jadrana II

Odcinek o wędkowaniu i rybach kończy Ribarska Fešta

CD. Następny odcinek będzie mniej opisowy, a bardziej fotograficzny.

Plażowanie, pływanie, wędkowanie, kolory morza i zachody słońca

Część III - kolory morza, nieba i zachody słońca

Myślę, że w/w kolory najlepiej "opiszą" zdjęcia i filmik na końcu.

Kolory morza i nieba w Funtanie w godzinach porannych i południowych.



















Kolory morza i nieba w Funtanie w godzinach popołudniowych



















Zachody słońca w Funtanie

























Jadransko more - biser raja

C.D.N.

Mam wrażenie, że już te widoki gdzieś widziałem.....

Zachody piękne.....szczególnie przy cro- muzyczce.

JacYamaha napisał(a):Mam wrażenie, że już te widoki gdzieś widziałem.....

Jeśli byłeś na Istrii , to musiałeś je widzieć są też w albumie Cro.pl

anjas napisał(a):Zachody piękne.....szczególnie przy cro- muzyczce.

Dziękuję O Ana

Janusz Bajcer napisał(a):

anjas napisał(a):Zachody piękne.....szczególnie przy cro- muzyczce.

Dziękuję O Ana

I ja dziękuję za piękną piosenkę.

Pula wczoraj i dziś

O Puli w innych relacjach już było, ale pozwolę sobie opisać ją po swojemu, posiłkując się informacjami i zdjęciami znalezionymi w różnych miejscach internetu.

Największe miasto Istrii szczyci się długą historią - pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą sprzed 3 tys. lat. O powstaniu Puli mówi mitologia grecka - według Likofrona, poety i filozofa, miasto zawdzięcza swoje istnienie mieszkańcom Kolchidy. Jazon i Argonauci - po nieudanej wyprawie po złote runo - zdecydowali się nie wracać na wybrzeże Morza Czarnego tylko osiedlić na półwyspie Istria.



W ten sposób wg legendy narodziła się Pula - miasto zbiegów.

Jednak badania archeologiczne wykazały, że V w. p.n.e. na jednym ze wzgórz znajdowała się osada iliryjska, którą w II w. p.n.e. zdobyli rzymscy legioniści. W latach 44 -31 p.n.e. Rzymianie założyli także u stóp wzgórza osadę i obóz wojenny Colonie Julia Pollentia Herculanea.

Od czasów cesarza Augusta (27 p.n.e. - 14 n.e.) aż do V w. Pula nazywała się Pietas Julia i była dobrze prosperującą prowincją, liczącą 30 tys. mieszkańców, a obok Triestu, Akwilei i Rawenny należała do najbardziej znaczących rzymskich posiadłości w północnej części Adriatyku. O świetności miasta w tym okresie świadczą zachowane po dziś dzień monumentalne budowle, urzekające pięknem i ogromem świątynie i teatry. Po upadku cesarstwa rzymskiego (476) Pula znalazła się we władaniu wschodnich Gotów, Bizancjum, Rawenny i państwa Franków. Równocześnie osiedlali się tu Słowianie napływający na Bałkany.

W 1150 r. w koalicji z miastem Koper Pula zawiązała antywenecką ligę, która jednak nie zapobiegła utracie niepodległości. Od 1331 r. miasto stało się posiadłością Wenecji, powoli rozpoczął się upadek gospodarki, wybuchały epidemie malarii i zarazy. Wenecja prowadziła gospodarkę rabunkową, nakładając wysokie podatki, systematycznie opróżniając skarbiec i wywożąc najcenniejsze zabytki.

Mapa Puli z 1584 roku



Tylko dzięki oratorskim zdolnościom weneckiego senatora Emo (1583) nie wywieziono z Puli słynnego amfiteatru (części kamiennych ław użyto w Wenecji jako materiału budowlanego).
Wraz z upadkiem Wenecji w 1797 r. miasto (z krótką przerwą na panowanie Napoleona) znalazło się we władaniu cesarstwa austro-węgierskiego.

Miasto stopniowo zaczęło odżywać, w 1848 r. cesarz Franciszek Józef I wybudował bazę marynarki wojennej, rozbudował port i miasto, a od 1866 r. Pula stała się dla cesarsko-królewskiej armady wojennej głównym punktem obronnym. Wzniesiono reprezentacyjne gmachy: arsenał i klasycystyczny budynek admiralicji. Na oliwnej wyspie Uljanik powstała wówczas stocznia i olbrzymia zbrojownia morska. Szybkie uprzemysłowienie miasta nastąpiło po przyłączeniu go w 1876 r. do szlaku kolejowego Wiedeń - Triest. Wzrosła też liczba mieszkańców, pod koniec XIX w. wyniosła 40 tys., a w 1910 r. - 60 tys.

Kilka rycin Puli z okresu przedwojennego

























Kilka ciekawostek z historii Puli z XIX i XX wieku

Rok 1856
- Na wysepce Uljanik została zbudowana stocznia o tej samej nazwie.

Rok1886
-wprowadzono nowy system oświetlenia ulicznego zastępując stare zniszczone, oświetleniem gazowym
-rozpoczęto budowę wodociągów "Tivoli" na Veli Vrh
- w dniu 31.XII.1886 roku Puli miała 19.471 mieszkańców, 9779 mężczyzn i 9692 kobiet.

Rok 1887
-otworzono pierwsze publiczne pralnie oraz nowy młyn parowy
-Ministerstwo Kolei wydało zgodę na rozpoczęcie budowy linii tramwajowej

Rok 1906
- budowa zbiornika wodnego o wydajności 2000 m3
- zbudowanie kilku nowych dróg w mieście
- dalsza rozbudowa wodociągów

Rok 1907
- na początku roku otworzono liceum żeńskie
- w połowie roku zainstalowano setny telefon w mieście

Rok 1911
- Stocznię Uljanik przystosowano do budowy statków powyżej 22.000 ton wyporności oraz przeznaczenie jej głównie do przyjmowania statków wojennych.
- wyremontowano 4204 domów.
- rozpoczęcie budowę gazowni w celu zapewnienia wystarczającej ilości gazu świetlnego dla miasta

Rok 1912
- zarejestrowano pierwszy samochód-taxi.
- nastąpiło otwarcie kina "Ideal".

Rok 1917
Pierwsza wojna światowa-kilkakrotnie bombardowania włoskich sił powietrznych
w sierpniu na arsenał, stocznię i na statki w porcie, ponownie we wrześni i w październiku.
- zarejestrowano prawie 49.000 mieszkańców.
- w październiku rozpoczęła działalność fabryka cementu.
- stwierdzono, że obszar Istrii zamieszkuje 158 rodzin z ponad 10-ciorgiem dzieci.

U schyłku I wojny światowej dały o sobie znać nastroje rewolucyjne, na okrętach wojennych utworzono komitety marynarzy, a władzę w mieście przejęła rada narodowa. W 1919 r. wojska włoskie zajęły Istrię (5 listopada wkroczyły do Puli). II wojna światowa spowodowała olbrzymie zniszczenia, z powodu bombardowań w gruzach legło 40% starego miasta. Wyzwolona 1 maja 1945 r. przez jednostki Jugosłowiańskiej Armii Ludowej, jednak do Jugosławii Pula została włączona dopiero w 1947 r., po okresie tymczasowego zarządu anglo-amerykańskiego.

Kiedy 25 maja 1991 r. Chorwacja ogłosiła niepodległość, Pula wraz z prawie całą Istrią stała się częścią tego państwa.



Obecny herb i flaga Puli z 2007 roku



Poprzedni herb i flaga Puli



Pula to największe miasto położone na półwyspie Istria na wybrzeżu Morza Adriatyckiego. Leży na siedmiu wzgórzach, otoczona przez pobliskie wysepki - sv. Jerolim i Kozad w urokliwej zatoce.







Panorama

Mapa Puli

Stocznia Uljanik





Pula to miasto o bogatej historii, w którym znajdują się liczne zabytki., wśród nich takie historyczne obiekty



Najbardziej znanym i kojarzonym z Pulą zabytkiem jest rzymski amfiteatr z I wieku naszej ery,



ale o nim, o jego zwiedzaniu i o spotkaniu z Mirko będzie w następnym odcinku.

Pula Arena: Oliver Dragojevic-Dobro jutro tugo

Szkoda, że na tych rycinach nie ma roku ich powstania (oprócz jednej).

Niestety w miejscu znalezienia tych rycin/zdjęć nie było dokładnych dat ich zrobienia

Janusz gratulacje, dobre lekcje z historii Puli.

Dziękuje Mirko widzę, że temat śledzisz, to dobrze, bo już niedługo się w nim pojawisz właśnie wybieram zdjęcia i wrzucam do fotosika i tylko jakiś tekst muszę sklecić

Dla przypomnienia: Pula w/g Lubelskiego

Zwiedzanie Puli

Po zwiedzeniu miasteczek położonych najbliżej Funtany, kolej przyszła na Pulę.
Tak więc któregoś dnia pod koniec pobytu pojechaliśmy wczesnym rankiem do tego miasta.
Auta bez problemu zaparkowaliśmy na nadbrzeżu w okolicy amfiteatru, od którego rozpoczęliśmy zwiedzanie.







Amfiteatr w Puli jest szóstym pod względem wielkości tego typu obiektem na świecie i jednym z trzech najlepiej zachowanych amfiteatrów Starożytnego Rzymu-dwa inne to Koloseum w Rzymie oraz amfiteatr w Al.-Dżamm w Tunezji.

Po zakupieniu biletów (osoba 40 kun) weszliśmy na dziedziniec amfiteatru



W cenie biletu otrzymuje się "elektronicznego przewodnika", Panie które go wydają, programują język i głos lektora towarzyszy nam podczas zwiedzania amfiteatru, opowiada on o poszczególnych miejscach amfiteatru, jego historii, podaje rożne ciekawostki.





Pierwszy amfiteatr został zbudowany z drewna w trakcie panowania cesarza Augusta (między 2-14 r. n.e.). Następnie ok. połowy I wieku został on zastąpiony przez mały kamienny amfiteatr wybudowany podczas panowania cesarza Klaudiusza. W 79 r. n.e. został rozszerzony dla potrzeb walk gladiatorów przez cesarza Wespazjana, a dalsza jego budowa została zakończona w 81 r. n.e. za panowania cesarza Tytusa.

Z trybun amfiteatru w czasach rzymskich oglądano walki gladiatorów



i męczeńską śmierć pierwszych chrześcijan pożeranych przez dzikie zwierzęta.



Odgłosy tych walk i ryk zwierząt słychać w "elektronicznym przewodniku".

Po upadku cesarstwa rzymskiego, w średniowieczu amfiteatr w Puli był wykorzystywany do celów handlowych oraz do pokazowych walk rycerskich.

Mało brakowało, a amfiteatr rozebraliby weneccy dożowie, potrzebujący budulca na swoje pałace. Były też plany, by w całości przenieść go na weneckie Lido. Na szczęście pomysłowi temu w 1583 r. sprzeciwił się senator Gabriele Emo. Informuje o tym tablica w północnej wieży.
Amfiteatr ma kształt elipsy o wymiarach 100 na 130 m. Od strony lądu ma trzy kondygnacje, które wznoszą się na wysokość 33 m, i dwie kondygnacje od strony morza. Doświetlają je otwory - 42 na niższych kondygnacjach i 64 - na wyższych.













W 30 rzędach mogło się pomieścić 26 tysięcy widzów (dziś jedynie 5 tysięcy). Do amfiteatru wchodziło się zewnętrznymi klatkami schodowymi w kształcie wież. Na wieżach tych prawdopodobnie rozpinano płócienne dachy, osłaniające widzów od deszczu i nadmiernego słońca. Były tam też zbiorniki na pachnącą wodę, którą rozpylano na widownię.





Poniżej plan amfiteatru i opis poszczególnych miejsc z prośbą do Mirko o przetłumaczenie, bo translator google słabo coś tłumaczy.



1.jugozapadni toranj
2.zrakasti hodnik
3.unutarnji potporni zid terase
4.kanal
5.prostorije za zvijeri
6.prolaz
7.vanjski horizontalni oodni hodnik
8.zrakaste stepenice
9.popločeni atrij
10.mali podest
11.svetište božice Nemeze
12.očuvani malterni zid
13.horizontalni hodnik
14.stepenice
15.hodnici i stepenice (istočni ulazi)
16.stepenice
17.završetak podz. hodnika
18.horizontalni hodnik
19.srednji unutarnji pilastar tornja
20.dva ulaza s morske strane
21.svečana dvorana
22.malo svetište (Mitrino)
23.počasna dvorana
24.uski nadsvođeni honik
25.podzemna prostorija amfiteatra
26.Flavijevska cesta

Kiedyś na arenie amfiteatru walczyli gladiatorzy i rycerze. Dzisiaj znów służy rozrywce, chociaż oczywiście na miarę XXI w. - odbywają się tu pokazy filmów, przedstawienia teatralne i koncerty muzyczne.



Bardzo często koncertują tu różni wykonawcy m.in. Oliver Dragojević i Gibonni

Występowali też w Arenie tacy sławni artyści jak: Joe Cocker, Anastasia, Sting, Norah Jones, Zucchero, Jose Carerras, Cesaria Evora, Andrea Bocelli, Paco de Lucia, Vanessa Mae, Alanis Morissette, Simply Red, Jamiroquai, Eros Ramazzoti, Placido Domingo, Luciano Pavarotti.

Co roku w miesiącu lipcu w amfiteatrze odbywa się międzynarodowy festiwal filmowy.

Amfiteatr równie pięknie jak w dzień wygląda w nocnym oświetleniu.





Po dwóch tatach przygotowań 18 października 2003 roku na amfiteatrze zawiązano największy na świecie krawat (pierwsze zdjęcie i poniżej),



Ponieważ z każdą godziną w mieście robiło się gorąco, po zwiedzeniu amfiteatru, na jednej z uliczek Puli, zasiadając przy stolikach w cieniu drzew, zamówiliśmy kawę w kafejce.

Następnie przeszliśmy do kolejnej ciekawej zabytkowej budowli w Puli.





Budowla ta, to Łuk Sergiusza wzniesiony w latach 29-27 p.n.e. Jest on również nazywany "Złotą Bramą" ze względu na bogatą ornamentykę i złocone zdobienia.



Spod Łuku poszliśmy w kierunku Piazza Forum, głównego deptaku miasta.
Przy tym placu jest położona kolejna znana zabytkowa budowla - Świątynia Augusta.





Świątynia była budowana w latach 2 p.n.e - 14 n.e. Budowla była wielokrotnie niszczona i odbudowywana. Świątynia była poważnie zniszczona w czasie bombardowania w 1944 roku, odbudowana w 1946 roku. Przez swoją długą historię, świątynia była używana jako forum, chrześcijańskie miejsce kultu, magazyn pszenicy, siedziba sądu.

Tuż obok świątyni Augusta położony jest zabytkowy Ratusz powstały w XIII w., fasada i loggia pochodzą z wieku XVII, w ścianę wmurowane są stare herby i fragmenty rzeźb.



Na zwiedzanie innych zabytków Puli zabrakło czasu, a gorący dzień też nie sprzyjał dalszemu spacerowi po mieście. W drodze na parking minęliśmy jeszcze Katedrę Wniebowzięcia NMP w Najświętszej Maryi Panny z IV-V w., zbudowaną na miejscu świątyni Jupitera, przebudowaną w XIV-XV wieku.



W jej głównym ołtarzu znajduje się sarkofag rzymski z III w., z relikwiami chorwacko-węgierskiego króla Kolomana. Obok katedry wznosi dzwonnica.





Jeszcze dwa ujęcia z drogi powrotnej wzdłuż nadbrzeża na parking





Tak zakończyło się zwiedzanie Puli, ale muszę jeszcze wspomnieć, że przy Piazza Forum mieści się budynek, w którym pracuje masz forumowy rezydent Mirko.



Na Piazza Forum nastąpiło pierwsze spotkanie z Mirko, ale o tym w następnym odcinku.

C.D.N.

A ten koncert Gibonniego i Oliviera był 25 sierpnia 2006 roku

Dwa spotkania z Mirko

Jak już wcześnie wspominałem, Mirko okazał się bardzo pomocny dla moich znajomych, sprawdził osobiście w hotelu co się dzieje z rezerwacją ich pobytu, załatwił im pokoje z widokiem na morze.

W czasie pobytu w Funtanie, przed wyjazdem do Puli skontaktowałem się z Mirko telefonicznie i umówiliśmy się na spotkanie przy Piaza Forum.
Kiedy wszedłem do jego biura, Mirko poznał mnie natychmiast i przywitaliśmy się serdecznie.

Następnie wraz z żoną zostałem zaproszony do kafejki na coś zimnego do picia. Ponieważ czekał mnie powrót do Funtany, jako kierowca musiałem zadowolić się soczkiem, choć Mirko oferował postawienie drinka lub piwa.



Posiedzieliśmy przy stoliku ok. 45 minut, Mirko poopowiadał o swojej pracy, o Rodzinie - okazało się, że ma za żonę Polkę o imieniu Anna (Ana), którą poznał w Zakopanem, oraz że pracuje w Puli, ale mieszka w małej miejscowości za miastem.
Ponieważ czas nas gonił (kończył się czas opłaty parkingu i czekali na nas znajomi) Mirko zaprosił mnie i żonę do swojego domu. Umówiliśmy się, że przyjedziemy za dwa dni w godzinach popołudniowych.

Miejsce w którym mieszka Mirko nazywa się Vinkuran



Jest to małe osiedle ok. 4 km od Puli, choć nie jest to wielkie centrum turystyczne, w lecie gości dużo turystów. Stałych mieszkańców jest ok. 200, ale wielu mieszkańców Puli ma tu swoje letnie domy. Każda sekcja osiedla ma swoją własną nazwę, np. Cotu, Debeli vrv, Glavičić, Vikovice, Carevac, Nowe miasto... Osiedle jest otoczone pasmem sosnowych lasów.
Vinkuran jako nazwa została po raz pierwszy wspomniana w 1424 roku., ale jego okolice w dawnych czasach były zamieszkałe przez Rzymian, czego dowodem są ruiny Cava Romana



W pobliżu tego miejsca znajdował się kamieniołom z którego wykrawano kamienne bloki do budowy amfiteatru w Puli.



Kamieniołom ten jest dalej czynny, należy do spółki KAMEN d.d. Pazin mającej przedstawicielstwo w Polsce
KAMEN POLSLA Sp. z o.o.

Z kamienia Vinkuran powstało oprócz Amfiteatru kilka budynków w Chorwacji

Vinkuran leży w Zalewie Vinkurańskim nad zatoką Soline. Posiada piękną osłoniętą plażę porośniętą gęstym sosnowym lasem. Znaleźć można tutaj ciszę, spokój i wypoczynek, czyste morze.
Obecnie duża liczba mieszkańców wynajmuje apartamenty. Każdego lata odbywa się Vinkuranska Noc - noc rozrywki i lokalnych specjalności.





Trafiłem do Vinkuran bez problemu, bo Mirko dobrze opisał jak dojechać



natomiast już na miejscu wyjechał nam na spotkanie i podprowadził do swojego domu (kucy).







Mirko przygotował dla nas poczęstunek, były istarskie kiełbaski, szaszłyki z drobiu oraz warzywa, przyrządzone na grillu. Wszystko było tak smaczne, że spałaszowałem zapominając uwiecznić te specjały na zdjęciach.
Muszę tu zgodzić się z Mirko, że jest dobrym "mistrzem od grilla", a to co przygotował wyglądało mniej więcej tak:



Na deser nasi gospodarze zaserwowali pyszną zimną sałatkę z arbuza.



Na lepsze trawienie Mirko postawił wino białe i czerwone, ale ja tylko spróbowałem jednego i drugiego po łyczku, jako że czekała mnie droga powrotna do Funtany (żona niestety nie posiada prawa jazdy).
W czasie pobytu porozmawialiśmy sobie o różnych sprawach, czas w miłej atmosferze szybko minął. trzeba było się pożegnać i zrobić pamiątkowe zdjęcie.



(zdjęcie robiła żona i widocznie po wypitym winie ręce jej drżały)

Ponieważ z postów na forum wiedziałem, że Mirko lubi słuchać Krzysztofa Krawczyka, więc jako prezent otrzymał płytę z piosenkami w jego wykonaniu.

Dla Any i Mirko dwie piosenki śpiewa Krzysztof Krawczyk

Życie jak wino

My Cyganie

C.D. wybory Miss i Mistera kempingu Valkanela