Issa Mia! Here We Go Again! (oraz Montenegro i Sarajewo)

mchrob napisał(a):11 tyś zdjęć?

Miałaś czas na jedzenie i spanie?

Ledwo
Duża część to zdjęcia podwodne, a pod wodą pstrykam chyba najwięcej, chociaż większość tych fotek do niczego się nie nadaje.

tony montana napisał(a):My Sokoła Maltańskiego spotkaliśmy kiedyś w Splicie

Pamiętam to

Nefer napisał(a):

maslinka napisał(a):Za dobę średnio wyszło 61,5 euro

A możesz podać jeszcze lokalizację?

Tutaj :
https://www.google.com/maps/place/Vis,+ ... ?entry=ttu

Napisałam o sąsiedztwie w odcinku, więc trochę info "przemyciłam" Na GM nie ma tego apartmanu, a tutaj podobno nie można reklamować

Ok, bardzo dziękuję.

Maslinko, wchodzę na „kroplę” właściwie tylko dla Twoich relacji. Serdecznie pozdrawiam z Pagu

Zwyczajnie Agnieszko idę na łatwiznę . Wszystko mam po Twoich relacjach na przysłowiowym talerzu, więc wybór jest dużo łatwiejszy. I tutaj również muszę serdecznie podziękować człowiekowi którego pieszczotliwie nazywasz Małż.

Nefer napisał(a):Ok, bardzo dziękuję.

Aguha napisał(a):Maslinko, wchodzę na „kroplę” właściwie tylko dla Twoich relacji. Serdecznie pozdrawiam z Pagu

Cześć Agata! Miło Cię widzieć Baw się dobrze na Pagu!

Bratwojciech napisał(a):Zwyczajnie Agnieszko idę na łatwiznę . Wszystko mam po Twoich relacjach na przysłowiowym talerzu, więc wybór jest dużo łatwiejszy. I tutaj również muszę serdecznie podziękować człowiekowi którego pieszczotliwie nazywasz Małż.

Dzięki, przekażę Małżowi Zresztą wszystko czyta na bieżąco


Dzień 2 - 7 lipca (piątek): Pierwszy rejs Osiołkiem

Budzimy się w nowej, pięknej rzeczywistości Śniadanko na balkonie i długie wcieranie kremów z filtrem, bo jesteśmy zupełnie biali Idziemy na najbliższą plażę, do której mamy jakieś 300 metrów. Z naszym Osiołkiem , co w praktyce oznacza, że najpierw zanosimy wszystko poza samym kajakiem, czyli wiosła, wodoszczelne torby z jedzeniem, napojami, ręcznikami, książkami itd. oraz kapoki i maty plażowe. Później ja czekam na plaży, a Małż idzie po Osiołka. Poprzedni kajak dało się nieść we dwoje, natomiast ten ma długość ponad 4 metry i jest dość nieporęczny. Małżonek bierze to na siebie

Dojście na plażę Mlin, tak jest ona przynajmniej nazwana na Google Maps:



jest ciekawe - trzeba przejść przez teren dawnej przetwórni ryb Neptun, w magazynach której obecnie miejscowi trzymają swoje łodzie. Czasami brama jest otwarta, czasami nie - wtedy pozostaje dziura w płocie Z kajakiem wymaga to trochę ekwilibrystyki, ale jest wykonalne Małż daje radę

Siedzę więc sobie na plaży Mlin, razem z niewielką liczbą plażujących:




Kąpię się i czekam na Małża...



A potem wiosła w dłoń i odpływamy



Gdybyśmy popłynęli w lewo, minęlibyśmy Kamenice i szybko dopłynęlibyśmy do kolejnych pięknych zatoczek:



Ale dzisiaj będziemy sobie utrudniać życie Powiosłujemy pod wiatr, na drugą stronę Luki Komiža. Oczywiście sprawdziliśmy prognozy i miało być zupełnie inaczej. No cóż, może przynajmniej w drodze powrotnej mistral będzie nam pomagać?

Na zdjęciu nie widać tego po falach, ale porządnie wieje i trochę się męczymy, wiosłując:



Za to podziwiamy pięknie prezentującą się Komižę:



Rejs nie będzie szczególnie długi, co wiecie z pierwszego zdjęcia

Dość szybko wypatruję "kawałek plaży", który będzie dla nas idealny:



Niestety, obiektyw się zachlapał...

Jeszcze kilka uderzeń wioseł:



i jesteśmy na miejscu:




Nasza miejscówka prezentuje się następująco:



Niczego więcej dzisiaj nie potrzebujemy do szczęścia Oczywiście apetyt będzie rósł w miarę jedzenia

Tego dnia nie mam zdjęć Osiołka z bliska, poprawię się przy opisywaniu kolejnego rejsu Załapał się jedynie na taką fotkę, razem z (częściowym) pogledem na Biševo:



Widok w stronę Komižy też jest nie najgorszy:




Jesteśmy dzisiaj tak leniwi, że nie chce nam się snurkować Tylko schładzamy się co jakiś czas w i tak zbyt ciepłym Jadranie... Podziwiam skały na plaży:





Duża różnorodność form, nic dziwnego - w końcu jesteśmy na terenie Geoparku.

Uzbierałam też taką małą kolekcję:



Po 16:30 plażę zaczyna spowijać cień, więc ruszamy w drogę powrotną:




Wiatr nie pomaga, ale też nie przeszkadza. Mijamy jeden z dwóch kutrów zacumowanych u wejścia do Luki Komiža:



Jeszcze raz przyglądamy się miasteczku:



do którego "zaraz" udamy się pieszo. Trzeba tylko bezpiecznie dotrzeć na ląd, który jest wyspą



Przy brzegu Jadran szaleje, fale są ogromne i trudno wyjść z kajaka.



Ale udaje się! Kończymy naszą pierwszą, niezbyt ambitną , ale całkiem satysfakcjonującą wycieczkę kajakową

A nie mówiłam, że będzie leniwie i nudno

maslinka napisał(a):A nie mówiłam, że będzie leniwie i nudno

No rzeczywiście, nuuudaaa . Ale i takie dni (lub ich części) są potrzebne na urlopie .

Brakuje mi zdjęcie Twojego bohatera zmagającego się ze znoszeniem Osiołka przez dziurę w ogrodzeniu

Maslinka, wygląda na to że byliśmy na Vis'ie częsciowo w tym samym czasie oraz że na dodatek byliśmy bardzo bliskimi sąsiadami. W Komiży byłem przez 12 dni od 12 lipca. Mieszkałem w pierwszym obiekcie zaraz poniżej Vatrogaści. To moja druga wizyta na wyspie i również drugi raz w Komiży.

Nefer napisał(a):

maslinka napisał(a):A nie mówiłam, że będzie leniwie i nudno

No rzeczywiście, nuuudaaa .

Fajnie, że się ze mną zgadzasz

Nefer napisał(a):Ale i takie dni (lub ich części) są potrzebne na urlopie .

Zazwyczaj na początku wakacji włącza mi się odkrywca i "szwendacz" Tylko że na Visie to, co najważniejsze, już odkryliśmy 6 lat temu. Tym razem mieliśmy urlop pod hasłem: polako, polako... Oczywiście coś tam zobaczymy, ale na spokojnie i bez napinki

mchrob napisał(a):Brakuje mi zdjęcie Twojego bohatera zmagającego się ze znoszeniem Osiołka przez dziurę w ogrodzeniu

Takiego zdjęcia nie miałam szans zrobić, bo mnie tam nie było Sama muszę to sobie wyobrazić
Mogę jedynie wrzucić taką fotkę Małża z Osiołkiem (wyraził zgodę ):



Małż, nie Osiołek

RafVFD napisał(a):Maslinka, wygląda na to że byliśmy na Vis'ie częsciowo w tym samym czasie oraz że na dodatek byliśmy bardzo bliskimi sąsiadami. W Komiży byłem przez 12 dni od 12 lipca.

No proszę, to bardzo blisko mieszkaliśmy My opuszczaliśmy wyspę 18 lipca rano, a raczej w środku nocy Szkoda, że nie udało się spotkać.

Maslinka, to nie jest pierwszy raz bo w 2019 roku minęliśmy się na plaży w Ivan Dolac. Widziałem Was jak wodujecie kajak ale nie wiedziałem że to Wy... Dowiedziałem się dopiero później z Twojej relacji i zdjęcia które nam zrobiłaś przypadkowo.

W Komiży mieszkaliśmy przy tej samej ulicy ale raczej nie widziałem Was albo nie zwróciłem uwagi. Tą boczną uliczką koło Waszego app chodziliśmy często na zakupy do nowego sklepu Studenac oraz mniejszego wcześniej Pivac gdzie dawniej była Piekarnia. Mam prawie 2000tys zdjec z ostatniego wyjazdu więc kto wie może Was gdzieś utrwaliłem przypadkiem. Na Visie w trakcie 2 wyjazdów zwiedziłem dużą część atrakcji dostępnych drogą lądową. Na Vis do tej pory nie brałem kajaka i patrząc na Twoją relacje to trochę żałuję, może następnym razem. Parę razy byliśmy na plaży Mlin i Kamienica.

RafVFD napisał(a):Maslinka, to nie jest pierwszy raz bo w 2019 roku minęliśmy się na plaży w Ivan Dolac. Widziałem Was jak wodujecie kajak ale nie wiedziałem że to Wy... Dowiedziałem się dopiero później z Twojej relacji i zdjęcia które nam zrobiłaś przypadkowo.

Tak, pamiętam Twój wpis sprzed dwóch lat Może będzie do trzech razy sztuka i następnym razem się spotkamy

RafVFD napisał(a):W Komiży mieszkaliśmy przy tej samej ulicy ale raczej nie widziałem Was albo nie zwróciłem uwagi. Tą boczną uliczką koło Waszego app chodziliśmy często na zakupy do nowego sklepu Studenac oraz mniejszego wcześniej Pivac gdzie dawniej była Piekarnia.

A my często przechodziliśmy obok Waszego apartmana, mąż czasami z kajakiem na głowie

RafVFD napisał(a):Na Vis do tej pory nie brałem kajaka i patrząc na Twoją relacje to trochę żałuję, może następnym razem. Parę razy byliśmy na plaży Mlin i Kamienica.

Jeśli macie kajak, to na Vis obowiązkowo W jutrzejszym odcinku pokażę najładniejsze plaże dostępne z Komižy


Dzień 2 - 7 lipca (piątek): Wieczór w Komižy

Idziemy do centrum miasteczka. Zobaczymy, co się zmieniło przez ostatnie 6 lat

Mijamy sąsiada :



Jakim cudem jest mu wygodnie na tych parasolach? :



Plaża Mlin (na której wodujemy kajak), dalej za pse i jeszcze dalej - Kamenice:



Do centrum Komižy mamy trzy drogi; jedna z nich, najdłuższa, prowadzi nabrzeżem i to ją właśnie teraz wybieramy:



Obcięte pióropusze palm :



Mimo że jest prawie 19:30, ludzie jeszcze plażują:



Na plaży Lučica jest ich całkiem sporo:



W porcie zacumowały piękne falkuše - tradycyjne drewniane łodzie używane przez komiškich rybaków:



Zauważamy też Odyseusza, którym pływa kapitan Darko :



Wyprawy z nim relacjonowała Katerina (Kasiu, gdzie jesteś )

Na razie dość pusto na Rivie:



Nie licząc kotów :



Chyba trochę za wcześnie na kolację. Natomiast plac Škor, usiany licznymi kafićami, tętni życiem:



Dziwna rzeźba jest na miejscu:



Podobnie jak koty, które pilnują swoich rewirów:



Niektóre z nich są zmotoryzowane :



Widok na słynną konobę Jastožera:



która kusi atrakcyjnym położeniem. Przyciągająco może również działać informacja, że kręcono w niej scenę z "Mamma Mii" - tę, w której Colin Firth wpada do morza, razem z krzesełkiem

My zjemy jednak w nieco mniej eleganckim miejscu - w pizzerii Plaža przy Hotelu Biševo:



która też ma bardzo przyjemną lokalizację:



Pizza nie należy do wybitnych, ale jest niezła. No i mają Staropramena :



W tym roku piłam Ožujsko i Karlovačko tylko jeśli nie było innej opcji No cóż, nie czarujmy się - chorwackie piwa nie są wybitne w smaku. Ostatnio lubię testować różne krafty, jednak o nie w Cro ciągle trudno. Zdecydowanie częściej trafia się jakiś czeski koncerniak - Staropramen lub Krušovice

Po smacznej kolacji idziemy na plażę Gusarica:



przy której stoi kościół pw. św. Marii, czyli crkva Gospe Gusarice (Matki Boskiej Korsarskiej ):



Studnia skrywa ciekawostkę:




Choć tak naprawdę to wandalizm

Ceny kajaków i supów, które można wypożyczyć na plaży:



Widok w stronę Rivy, pstryknięty spomiędzy tamaryszków:



Powoli wracamy w stronę "domu" (i najbardziej centralnego centrum ), mijając tabliczki z fascynującymi nazwami ulic :



Prawie jak w Dubrowniku :



Zaglądamy na plażę przy porcie:




Pozuję z Komuną - charakterystycznym budynkiem na Rivie, w którym mieści się muzeum rybołówstwa:



Wejdziemy tam pod koniec pobytu, na dach również

Fajna maksyma :



Tylko wino zamieniłabym na piwo

A tu ciekawostka :



Nigdy wcześniej nie zauważyłam tego ledwo widocznego napisu (chociaż 6 lat temu niemal codziennie przemierzaliśmy komišką Rivę). Poszperałam trochę w internetach i oto, co udało się znaleźć :



Zdjęcie pochodzi z tej strony:
https://kritika-hdp.hr/prvi-zvuk-iz-okupirane-europe/

A pod tym adresem:
https://twitter.com/HorvatSrecko/status ... 1557509120
można zobaczyć więcej ciekawych fotek z "pozdrowieniami" czy "życzeniami zdrowia" wypisanymi na murach wyspy Vis

Restauracje powoli wypełniają się gośćmi:



Dyskotekowo podświetlona palma "wychodząca" z ogródka lokalu o nazwie Fabrika bistro:



Komiža zaczyna żyć nocnym życiem , jednak my jesteśmy już zmęczeni pierwszym pełnym dniem w mocnym chorwackim słońcu

Późniejszy wieczór spędzamy na balkonie, tym mniejszym, z którego mamy widok na Muster:



Živjeli! :



Za wakacje! Oby były wspaniałe!

P.S. Znowu zapomniałam napisać w poprzednim odcinku , że gdy wsiadałam na kajak po udanym plażowaniu, użądlił mnie trzmiel
Niby nic takiego, ale w pewnym sensie można uznać, że wypadek ten zapoczątkował serię niefortunnych zdarzeń i będzie "potrzebny" (jak klamra kompozycyjna ) ostatniego dnia na Visie...

maslinka napisał(a):P.S. Znowu zapomniałam napisać w poprzednim odcinku , że gdy wsiadałam na kajak po udanym plażowaniu, użądlił mnie trzmiel

Jesteś więc szczęściarą , bo trzmiele robią to bardzo rzadko i w ostateczności . . .

maslinka napisał(a):Niby nic takiego, ale w pewnym sensie można uznać, że wypadek ten zapoczątkował serię niefortunnych zdarzeń i będzie "potrzebny" (jak klamra kompozycyjna ) ostatniego dnia na Visie...

Los pisze najlepsze scenariusze , chociaż czasem jest brutalny . . . również dla trzmieli



Pozdrawiam
Piotr

Co do chorwackiego piwa, na szczęście jest coraz większy wybór - rewolucja craftowa dotarła i nad Jadran.

Nie wiem jak na południu, ale na Cresie i Losij był w marketach duży wybór piw z browaru Medvedgrad.

https://pivovara-medvedgrad.hr/en/beer/

Miła odmiana po Karlovacko i Ozujsko.

piotrf napisał(a):

maslinka napisał(a):P.S. Znowu zapomniałam napisać w poprzednim odcinku , że gdy wsiadałam na kajak po udanym plażowaniu, użądlił mnie trzmiel

Jesteś więc szczęściarą , bo trzmiele robią to bardzo rzadko i w ostateczności . . .

Ciekawe, co powiesz o tym drugim "wypadku" Trudno to będzie uznać za szczęście, ale poczekamy...
Na pewno był to trzmiel. Usiadł mi na plecach, w dolnej części, nie poczułam tego i się zanurzyłam, a raczej kucnęłam... Pewnie myślał, że chcę go utopić i to była jego ostateczność

mchrob napisał(a):Co do chorwackiego piwa, na szczęście jest coraz większy wybór - rewolucja craftowa dotarła i nad Jadran.

Nie wiem jak na południu, ale na Cresie i Losij był w marketach duży wybór piw z browaru Medvedgrad.

https://pivovara-medvedgrad.hr/en/beer/

Miła odmiana po Karlovacko i Ozujsko.

Tak, Zlatni Medved był w Tommym w mieście Vis, oczywiście kupiliśmy Można się było też go napić w jednej z knajpek w interiorze

Gibnięcie strony