Issa Mia! Here We Go Again! (oraz Montenegro i Sarajewo)

Bbee88 napisał(a):Widzę, że pogoda w Chorwacji o wiele lepsza niż u nas pod koniec grudnia

Przez dwa dni mieliśmy całkowicie bezchmurne niebo Poza tym trochę słońca, trochę chmurek, padało dwa razy przez chwilę A temperatura - w dzień: 14-16 stopni, w nocy - około 12
I, co ważne, nie wiało

Z pogodą bardzo nam się udało!

morgana napisał(a):O jeżuniu, ale cudnie .

Nie spodziewałam się, że będzie aż tak fajnie

ZytaS napisał(a):Super wypad, wszystkiego najlepszego w Nowym Roku

Dzięki!

wiola2012 napisał(a):My byliśmy na balu, ale już zapowiedziałam, że w przyszłym roku jedziemy w słoneczne rejony .

Polecam! Znajomi byli w tym czasie w Hiszpanii (jedni w Katalonii, inni w Andaluzji). Pogodę mieliśmy podobną, a czasami nawet lepszą

Kapitańska Baba napisał(a):Ale czad

Mimo że od 2006 co roku jeździmy na wakacje do Cro, po raz pierwszy odwiedziliśmy m.in. Primošten, Brelę, Kaštele, kilka świetnych punktów widokowych czy twierdzę św. Mikołaja (tę wodną) w Szybeniku

Dzień 20: 25 lipca (wtorek): Sarajewski spacer bez celu - część pierwsza

Po wyjściu z gondolki chwilę kręcimy się po dzielnicy Bistrik i podziwiamy np. takie (trochę odrapane;)) budynki:



Vijećnica:



i zdjęcie z napisem (tym razem w ciągu dnia):



Idziemy wzdłuż rzeki Miljacka. Most Łaciński:




Poziom wody, jak zwykle, niski.

Mimo zachmurzonego nieba, jest bardzo duszno, parno. Koniecznie musimy wstąpić na piwo :



Staropramen nie jest zły! Živjeli!

Detale, które dostrzegłam, sącząc złoty napój :



I chwilę później:




Synagoga (Aškenaška sinagoga) z 1902 roku:



Ktoś "wyrzucił" kserokopiarkę:



Budynek banku - bardzo interesujący:



Na chwilę oddalamy się od rzeki, mijamy Teatr Narodowy:



oraz pozostałości meczetu Kalin hadži Alija (Čejirdžik džamija):



Świątynia stała w tym miejscu od 1535 do 1947 roku, kiedy to meczet rozebrano (z powodu budowy bloku) oraz dokonano ekshumacji zwłok z cmentarza. Teraz teren ogrodzono, ustawiono tablicę pamiątkową, a blok, jak widać, i tak "się zmieścił"...

Nieopodal, na budynkach, dostrzegamy zdjęcia wykonane przez Noriko Hayashi - japońską fotografkę:





Seria fotografii opowiada historię kobiet, które w latach 1959-1984 opuściły Japonię i w ramach przymusowego "programu repatriacji" osiedliły się w Korei Północnej. Noriko Hayashi odwiedziła je dwanaście razy w ciągu siedmiu lat, aby przeprowadzić wywiady i sfotografować osiem z tych Japonek.

Jesteśmy w mniej turystycznych i reprezentacyjnych rejonach Sarajewa. Ślady po kulach na murach budynków są wszędzie:



Trzeba uważać na sople i śnieg, który może spaść z dachu :




Znowu zmierzamy w stronę Miljackiej, a dokładniej mostu Festina Lente wybudowanego w 2012 roku:



Jest on dziełem trzech studentów Akademii Sztuki, który to budynek widać za mną:




Bardzo przyjemnie siedzi się nad rzeką:



Podobają mi się zawieszone nad wodą rzeźby sportowców:




Skojarzenie jest błyskawiczne - Kładka Ojca Bernatka na Wiśle w Krakowie

A tu z kolei - Sławomir jak żywy :



Wstępujemy na chwilę do księgarni Buybook, w której sześć lat temu Małż kupił książki po serbsku (ale napisane latinicą ):



Polujemy na Krvavi mjesec ("Krwawy księżyc") Jo Nesbø, ale niestety nie ma...

Nasz spacer bez celu trwa W kolejnym odcinku zapraszam na kolejną jego odsłonę

piotrf napisał(a):Pięknie zakończyliście ubiegły rok , Agnieszko , my bardzo podobnie , tylko nie w Chorwacji , a w Maladze Temperatury mieliśmy podobne , dodatkowo zwiedzanie bez nadmiernych tłumów i to wszystko zamiast zimy , szarugi . . .

Mało tego, że nie było tłumów. Najbardziej ucieszyły mnie darmowe atrakcje - wejście do katedr w Trogirze i w Szybeniku za free i jeszcze zdjęcia można było robić Wjazd na Sv. Jurę również za darmo

piotrf napisał(a):
Spacery bez jasno określonego celu , to najlepsze spacery , a dodatkowo Sarajewo jest miastem , w którym zakamarków nie brakuje i łatwo się zgubić

Lubię grasować w zakamarkach

tony montana napisał(a):Na koszulce??? To ja myślałem że koło Nicei na koszulce 7 stycznia to jest coś

Jak jest 16 stopni i full sunshine, to w tym słoneczku jest mi gorąco
A podczas "trekkingu" do figury Stella Maris przed Brelą niemal się roztapiałam

tony montana napisał(a):(no w sumie pływałem też w Śródziemnym wtedy)

Nie kąpaliśmy się, ale parę osób pływało - najwięcej w Supetarze

tony montana napisał(a):Super 2024 roku Aga!!

Dzięki, Tony! Wzajemnie - wspaniałego 2024!

Bbee88 napisał(a):Sławomir faktycznie jak wymalowany

Jest w Sarajewie popularny

pomorzanka zachodnia napisał(a):Chorwacja grudniowa fantastyczna . Widzę miejsca w których byłam w tym roku Niektóre wyglądają jak opuszczona scenografia, tak niecodziennie bez turystów.

Świetnie to ujęłaś Właśnie tak to wyglądało

megidh napisał(a):Lubię te rzeźby balansujące. W Częstochowie też mamy takie miejsce, w którym wisi spora ilość takich rzeźb, wykonanych przez częstochowskiego rzeźbiarza Jerzego Kędziorę.

Bardzo ładne

Ja też lubię takie rzeźby. Szczególnie podobają mi się te z Kładki Ojca Bernatka w Krakowie:




Miałam wczoraj trochę czasu i chciałam podgonić relację, niestety - nie było możliwości się zalogować. Mam nadzieję, że jutro się uda

megidh napisał(a):Te rzeźby na Kładce Ojca Bernatka też są autorstwa częstochowianina Jerzego Kędziory.

Ooo, dzięki za informację Właśnie bardzo podobne mi się wydawały

Kapitańska Baba napisał(a):

Nie kąpaliśmy się, ale parę osób pływało - najwięcej w Supetarze

Ja bym sobie nie darowała kąpieli

Morsowanie by to nie było, bo i woda, i powietrze zbyt ciepłe

Dla mnie takie nie wiadomo co Temperatura morza jak w Bałtyku, a wyjście niezbyt komfortowe Trzeba się od razu owinąć w ręcznik i przebrać.

piotrf napisał(a):Witajcie w klubie , straciłem mnóstwo czasu przeznaczonego na relacje ( swoją i innych ) , wklejałem zdjęcia i opisywałem na bieżąco , na koniec nacisnąłem wyślij i zamiast postu - biała plama . . .

Współczuję , ale takie rzeczy się zdarzają...

Rozchorowałam się i leżę w łóżeczku Jak mi się trochę poprawi, nadgonię relację. Jest na to szansa

Dzień 20: 25 lipca (wtorek): Sarajewski spacer bez celu - część druga

Kontynuujemy nasz chaotyczny spacer po Sarajewie



Trochę sztuki :



Pomnik Đuro Đakovića - chorwackiego komunistycznego polityka:



A to piękny meczet Ali Paszy:



Zaglądamy tylko przez okno:



i przez otwarte drzwi :



Wygląda raczej podobnie do innych odwiedzonych przez nas meczetów

Świątynia została wybudowana w 1561 roku za pieniądze z wakfu (zapisu pieniężnego, jałmużny) na cześć wielkiego wezyra Hadima Ali Paszy.
Na dziedzińcu jest umiejscowione mauzoleum, w którym są pochowani Behdžet, syn Mehmed-beja oraz Abdullah, syn Saliha Sumbula.





A obok meczetu znajduje się cmentarz muzułmański:



Piękna budowla:




Teraz kierujemy się na Plac Dzieci Sarajewa:



Niestety, nie możemy wejść do Wielkiego Parku, w którym znajduje się poruszający pomnik Dzieci Sarajewa oraz rzeźba ojca Ramo wołającego syna Nemira, aby się poddał (wtedy serbscy żołnierzy nic mu nie zrobią). Park jest ogrodzony, trwają jakieś prace remontowe.

W związku z tym wkleję kilka zdjęć z mojej relacji z 2017 roku.

Pomnik Dzieci Sarajewa z odciśniętymi stópkami:




oraz Ramo wołający Nemira:




Trudno przejść obojętnie obok tych pomników...

Wracamy do współczesnej relacji - na plac, na którym upamiętniono igrzyska olimpijskie:



Na jednym ze straganów Małż kupuje dwie pierwsze (z cyklu o komisarzu Harrym Hole) powieści Jo Nesbø, czyli "Człowiek nietoperz" i "Karaluchy".



Ja też czytałam je dopiero później. Da się wyczuć, że to pierwsze książki, pisarz dopiero się rozkręcał

Spacerujemy ulicą Maršala Tity:




Siedziba Banku Centralnego Bośni i Hercegowiny:




Znowu trafiamy na zdjęcie wykonane przez japońską fotografkę Noriko Hayashi:



Vječna vatra (Wieczny Ogień) - tym razem w ciągu dnia:




Nazwiska ludzi zamordowanych w tym miejscu przez serbskich żołnierzy:



Wnętrze hali targowej Markale:



plus sztuka nowoczesna :



Naprzeciwko hali (po drugiej stronie ulicy) znajduje się targ (bazar) Markale. To miejsce dwukrotnego ostrzału, który miał miejsce 5 lutego 1994 roku i 28 sierpnia 1995. W obu masakrach zginęło łącznie 105 osób. Znajduje się tu pamiątkowa tablica oraz mniejsze tabliczki z nazwiskami ofiar:



Jest też "róża sarajewska":




To żywica z dodatkiem plastiku zmieszana z czerwoną farbą, którą wypełniono dziury w jezdniach i chodnikach Sarajewa w miejscach, gdzie od eksplozji pocisków zginęły co najmniej trzy osoby.

Docieramy do Katedry Serca Jezusowego:




Tutaj też jest jedna z "sarajewskich róż":



Coraz mniej widoczna, ale zostanie zrekonstruowana. W 2012 roku podjęto decyzję o "odświeżeniu" 12 róż w centrum. Na razie wykonano (chyba) tylko trzy rekonstrukcje...

Ściska mnie w brzuchu... Już nie wiem - z emocji czy z głodu W następnym odcinku pójdziemy wreszcie coś zjeść